کانال خبری پان‌ايرانيست

تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم: 

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر  که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.  
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی  نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود. 
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره  می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند 
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان  جوانان حزب پیکار را اداره نمایند. 


@paniranist

تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.


@paniranist

تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.


@paniranist

تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۲

بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سال‌ها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایران‌دوست در تماس بودند.

شرح آن سال‌ها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:

《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.

گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.

پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایران‌دوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist

1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایران‌دوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروه‌های متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود‌.

از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.
اما همانگونه که قبلا نیز یادآور شدم، در مبارزه‌ی عظیمی که ما گروهی نوجوان با الهام از احکام سرنوشت محتوم ملت ایران و به ندای تاریخ و فرهنگ جامعه ی بزرگ ایرانی آغاز نموده بودیم به مبارزات و کوشش‌های نسل حاکم اعتقاد جازم نداشتیم. حوادث سال‌های پس از آن و اینکه هر کی از مبارزان نسل حاکم، به یکی از جبهه‌های ضدملی پیوستند، جهت دریافت و بینش، نظرات ما را مدلل ساخت. جهانگیر تفضلی، پس از چندی فعالیت‌های حزبی را تعطیل نمود و از مهره‌های موثر هیأت حاکمه‌ی رژیم گذشته شد و نهایت آنکه لباده‌ی ماسونری را بر تن نمود. عجیب‌تر آنکه، بسیاری از همکاران او در آن زمان، یا در صفوف حزب توده قرار گرفتند و یا به عضویت لژهای #فراماسونری درآمدند.

@paniranist کانال خبری پان ایرانیست