کانال خبری پان‌ايرانيست
#محسن_پزشکپور
Канал
2,53 тыс.
подписчиков
7,67 тыс.
фото
6,62 тыс.
видео
2,77 тыс.
ссылок
شبکه‌های اجتماعی حزب پان‌ایرانیست:
تارنما
www.Paniranist.party
فیس‌بوک
Fb.com/paniranist.info
اینستاگرام
instagram.com/paniranist.party
توییتر
https://twitter.com/paniranist_info
یوتیوب
https://www.youtube.com/c/paniranistinfo/
❇️ فرمان تاریخی رییس، سرآغازی بر مکتب پان ایرانیسم
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵ تا ۲۰ نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی‌تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
🔻این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط محسن پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم #محسن_پزشکپور ، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و #علینقی_عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵ تا ۲۰ نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی‌تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
🔻این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط محسن پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم #محسن_پزشکپور ، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و #علینقی_عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
❇️ فرمان تاریخی رییس، سرآغازی بر مکتب پان ایرانیسم
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵ تا ۲۰ نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی‌تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
🔻این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط محسن پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم #محسن_پزشکپور ، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و #علینقی_عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵ تا ۲۰ نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی‌تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
🔻این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط محسن پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم #محسن_پزشکپور ، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و #علینقی_عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
❇️ بازنشر کنفرانس مطبوعاتی روانشاد #محسن_پزشکپور رهبر حزب پان‌ایرانیست در آستانه‌ی خروج قوای بریتانیا از خلیج‌فارس به مناسبت دوم اسفند زادروز ایشان
🔹شهریور‌ماه ۵۰
@paniranist
🔹شهریور‌ماه ۵۰
@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم به روایت سرور مهندس #رضا_کرمانی
بخش ۳
«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروههای دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان دیگر می‌گشتیم.
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو
مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :
شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن
🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود.
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود. او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.
🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.
🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.
🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.
🔻#فرید_سیاح_سپانلو – از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.
@paniranist
بخش ۳
«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروههای دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان دیگر می‌گشتیم.
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو
مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :
شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن
🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود.
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود. او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.
🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.
🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.
🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.
🔻#فرید_سیاح_سپانلو – از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.
@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی
بخش ۲
بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سالها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایراندوست در تماس بودند.
شرح آن سالها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:
《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.
گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.
پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایراندوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist
1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایراندوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروههای متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود.
از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.
@paniranist
به روایت مهندس رضا کرمانی
بخش ۲
بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سالها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایراندوست در تماس بودند.
شرح آن سالها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:
《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.
گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.
پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایراندوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist
1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایراندوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروههای متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود.
از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.
@paniranist
#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی
بخش ۱
آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم
در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.
آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.
در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.
خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوششهای نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.
تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوششهای نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.
✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.
🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)
در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:
شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن
آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند
گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.
ادامه دارد...
@paniranist
بخش ۱
آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم
در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.
آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.
در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.
خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوششهای نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.
تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوششهای نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.
✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.
🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)
در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:
شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن
آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند
گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.
ادامه دارد...
@paniranist
❇️ فرمان تاریخی رییس، سرآغازی بر مکتب پان ایرانیسم
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵ تا ۲۰ نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی‌تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
🔻این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
با شهادت علیرضا رییس، این گروه ملی‌گرا از سوی دولت وقت شناسایی شده و برخی از اعضای آن برای مدتی دستگیر شدند. یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط محسن پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم #محسن_پزشکپور ، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و #علینقی_عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵ تا ۲۰ نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی‌تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
🔻این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
با شهادت علیرضا رییس، این گروه ملی‌گرا از سوی دولت وقت شناسایی شده و برخی از اعضای آن برای مدتی دستگیر شدند. یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط محسن پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم #محسن_پزشکپور ، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و #علینقی_عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
❇️ کنفرانس مطبوعاتی روانشاد #محسن_پزشکپور رهبر حزب پان‌ایرانیست در آستانه‌ی خروج قوای بریتانیا از خلیج‌فارس
🔹شهریور‌ماه ۵۰
@paniranist
🔹شهریور‌ماه ۵۰
@paniranist
انقلاب شاه و مردم- ویرایش 99.pdf
433.5 KB
❇️جزوه #انقلاب_شاه_و_مردم از انتشارات حزب پان ایرانیست
@paniranist
🔻هنگامی كه اصول شش گانه #انقلاب_سفید به تصويب ملی گذارده شد، حزب پان ايرانيست تصميم گرفت تا با عزمی راسخ بدان پاسخ «آری» گويد و نيز در همان هنگام نظرات انتقادی و تكميلی خود را طی رساله‌ای انتشار داد و در ضمن اين رساله مسير آينده تحولات را بر اساس حكمت ناسيوناليسم ترسيم نمود.
ما در آن زمان اعلام داشتيم از آنجا كه انقلاب تاريخی ششم بهمن بستری جز #ناسيوناليسم ايران ندارد بنابر اين نمی‌تواند در مسير آينده خود از راهنمايی‌هایی كه حاصل ژرف انديشی ناسيوناليستی است به دور باشد.
📄فایل پی دی اف حاوی مطالب زیر است:
🖌نظرات انتقادی و تكميلی حزب پان ايرانيست درباره لوايح شش گانه، چاپ ۱۳۴۱
🎙رستاخيز «شاه و مردم» قيام تاريخی نژاد ايرانی، بر ضد بردگی و نظامات فاسد حاكمه - فشرده سخنان #محسن_پزشکپور رهبر حزب پان‌ایرانیست در ميتينگ رودسر و كنفرانس ساری، ششم بهمن ماه۱۳۴۵
🖌 انقلاب ششم بهمن، نوشته دكتر محمدرضا عاملی تهرانی «آژیر» قائم مقام اول رهبر حزب در روزنامه #خاك_و_خون سال ۱۳۴۵
@paniranist
@paniranist
🔻هنگامی كه اصول شش گانه #انقلاب_سفید به تصويب ملی گذارده شد، حزب پان ايرانيست تصميم گرفت تا با عزمی راسخ بدان پاسخ «آری» گويد و نيز در همان هنگام نظرات انتقادی و تكميلی خود را طی رساله‌ای انتشار داد و در ضمن اين رساله مسير آينده تحولات را بر اساس حكمت ناسيوناليسم ترسيم نمود.
ما در آن زمان اعلام داشتيم از آنجا كه انقلاب تاريخی ششم بهمن بستری جز #ناسيوناليسم ايران ندارد بنابر اين نمی‌تواند در مسير آينده خود از راهنمايی‌هایی كه حاصل ژرف انديشی ناسيوناليستی است به دور باشد.
📄فایل پی دی اف حاوی مطالب زیر است:
🖌نظرات انتقادی و تكميلی حزب پان ايرانيست درباره لوايح شش گانه، چاپ ۱۳۴۱
🎙رستاخيز «شاه و مردم» قيام تاريخی نژاد ايرانی، بر ضد بردگی و نظامات فاسد حاكمه - فشرده سخنان #محسن_پزشکپور رهبر حزب پان‌ایرانیست در ميتينگ رودسر و كنفرانس ساری، ششم بهمن ماه۱۳۴۵
🖌 انقلاب ششم بهمن، نوشته دكتر محمدرضا عاملی تهرانی «آژیر» قائم مقام اول رهبر حزب در روزنامه #خاك_و_خون سال ۱۳۴۵
@paniranist
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
❇️ بخشی از سخنرانی پیام‌آور و نخستین سرباز مکتب پان‌ایرانیسم؛ روانشاد سرور #محسن_پزشکپور (پندار) | تهران - ۱۳۸۶
@paniranist
@paniranist
❇️ ناسیونالیسم
🎙 سخنرانی زنده‌یاد سرور #محسن_پزشکپور به تاریخ ۱۷ تیرماه ۱۳۸۳ در دفتر حزب پان‌ایرانیست:
🔹 مسائلی که در جامعهٔ بزرگ ایرانی و اطراف و اکناف به وقوع پیوسته من را بر آن داشت که با نگرش و نگاهی به گذشتهٔ نهضت، نکاتی چند را در مورد مقولات مهم نهضت برای دوستان بیان کنم. یکی از مقولات مهم که باید در پیرامون آن اندکی سخن داشته باشیم اصطلاح علمی، تاریخی و اجتماعی «ناسیونالیسم» می‌باشد؛ زیرا به حق اگر قرار باشد نهضتی در جامعهٔ بزرگ ایرانی دربارهٔ ناسیونالیسم سخن بگوید و پیرامون چند و چون آن مطالبی را بیان کند، هیچ تریبونی و هیچ جایگاهی چون اینجا محق نیست...
ادامه در ( INSTANT VIEW )👇
https://bit.ly/3JKRJLq
@paniranist
🎙 سخنرانی زنده‌یاد سرور #محسن_پزشکپور به تاریخ ۱۷ تیرماه ۱۳۸۳ در دفتر حزب پان‌ایرانیست:
🔹 مسائلی که در جامعهٔ بزرگ ایرانی و اطراف و اکناف به وقوع پیوسته من را بر آن داشت که با نگرش و نگاهی به گذشتهٔ نهضت، نکاتی چند را در مورد مقولات مهم نهضت برای دوستان بیان کنم. یکی از مقولات مهم که باید در پیرامون آن اندکی سخن داشته باشیم اصطلاح علمی، تاریخی و اجتماعی «ناسیونالیسم» می‌باشد؛ زیرا به حق اگر قرار باشد نهضتی در جامعهٔ بزرگ ایرانی دربارهٔ ناسیونالیسم سخن بگوید و پیرامون چند و چون آن مطالبی را بیان کند، هیچ تریبونی و هیچ جایگاهی چون اینجا محق نیست...
ادامه در ( INSTANT VIEW )👇
https://bit.ly/3JKRJLq
@paniranist
Telegraph
ناسیونالیسم
پاینده ایران
شانزدهم دی ماه سالروز درگذشت شادروان سرور #محسن_پزشکپور پیام آور و نخستین سرباز مکتب پان ایرانیسم و بنیانگذار حزب پان ایرانیست گرامی باد.
🔻او متولد ۱۳۰۶ بود و در شهریور ۱۳۲۰ همراه با اشغال ایران توسط متفقین به مبارزه با آنان پرداخت و بدین گونه به دنیای سیاسی وارد شد.
🔻چندسال بعد در ۱۳۲۶ همراه با یاران نوجوان خود مکتب پان ایرانیسم را بنیان گذاشت. در سال ۱۳۳۰ با تشکیل حزب پان ایرانیست به شکل جدی تری فعالیت سیاسی را پی گرفت. دو دوره حضور او در مجلس شورای ملی از نقاط درخشان فعالیت وی است.
🔻این شخصیت سیاسی ایران‌پرست پس از شش دهه کوشش سیاسی در راه ایران در ۱۶ دی‌ماه سال ۱۳۸۹ در تهران درگذشت.
🔻پیکر وی شبانه توسط عوامل اطلاعاتی به صورت مخفیانه به خاک سپرده شد و اجازه برگزاری آزادانه مراسم به شاگردان و پیروان وی داده نشد.
روانش شاد و راهش پر رهرو باد.
@paniranist
🔻او متولد ۱۳۰۶ بود و در شهریور ۱۳۲۰ همراه با اشغال ایران توسط متفقین به مبارزه با آنان پرداخت و بدین گونه به دنیای سیاسی وارد شد.
🔻چندسال بعد در ۱۳۲۶ همراه با یاران نوجوان خود مکتب پان ایرانیسم را بنیان گذاشت. در سال ۱۳۳۰ با تشکیل حزب پان ایرانیست به شکل جدی تری فعالیت سیاسی را پی گرفت. دو دوره حضور او در مجلس شورای ملی از نقاط درخشان فعالیت وی است.
🔻این شخصیت سیاسی ایران‌پرست پس از شش دهه کوشش سیاسی در راه ایران در ۱۶ دی‌ماه سال ۱۳۸۹ در تهران درگذشت.
🔻پیکر وی شبانه توسط عوامل اطلاعاتی به صورت مخفیانه به خاک سپرده شد و اجازه برگزاری آزادانه مراسم به شاگردان و پیروان وی داده نشد.
روانش شاد و راهش پر رهرو باد.
@paniranist
❇️ شرح تصاویر
🔹تصویر اول، نفر دوم از سمت راست؛ روانشاد #داریوش_همایون ، روانشاد #محسن_پزشکپور و زنده یاد دکتر #محمدرضا_عاملی_تهرانی.
🔹تصویر دوم: از راست؛ بانو ثریا جمالی(مادر روانشاد داریوش همایون)، روانشاد داریوش همایون، روانشاد محسن پزشکپور، بانو مهین‌دخت قره‌گوزلو(همسر روانشاد دکتر عاملی) و روانشاد دکتر محمدرضا عاملی تهرانی.
@paniranist
🔹تصویر اول، نفر دوم از سمت راست؛ روانشاد #داریوش_همایون ، روانشاد #محسن_پزشکپور و زنده یاد دکتر #محمدرضا_عاملی_تهرانی.
🔹تصویر دوم: از راست؛ بانو ثریا جمالی(مادر روانشاد داریوش همایون)، روانشاد داریوش همایون، روانشاد محسن پزشکپور، بانو مهین‌دخت قره‌گوزلو(همسر روانشاد دکتر عاملی) و روانشاد دکتر محمدرضا عاملی تهرانی.
@paniranist
❇️ زنده یاد #محمدرضا_عاملی_تهرانی، روانشاد #محسن_پزشکپور و اعضای گارد حزب پان ایرانیست | سالگرد انقلاب شاه و مردم روبروی مجلس سنا
🔹 دهم دی‌ماه، زادروز دکتر محمدرضا عاملی تهرانی(۱۳۰۶–۱۳۵۸).
@paniranist
🔹 دهم دی‌ماه، زادروز دکتر محمدرضا عاملی تهرانی(۱۳۰۶–۱۳۵۸).
@paniranist
کانال خبری پان‌ايرانيست
❇️ نامه زنده یاد سرور #محسن_پزشکپور به رییس شورای امنیت سازمان ملل متحد در محکومیت حمله عراق به ایران | ۱۸سپتامبر ۱۹۸۱ برابر با ۲۷ شهریور ۱۳۶۰ #اسناد #دفاع_مقدس @paniranist
❇️ پاسخ مدیر سیاسی شورای امنیت سازمان ملل متحد به نامه زنده یاد سرور #محسن_پزشکپور رهبر حزب پان ایرانیست درباره تجاوز عراق به خاک ایران.
#اسناد #دفاع_مقدس
@paniranist
#اسناد #دفاع_مقدس
@paniranist
❇️ نامه زنده یاد سرور #محسن_پزشکپور به رییس شورای امنیت سازمان ملل متحد در محکومیت حمله عراق به ایران
| ۱۸سپتامبر ۱۹۸۱ برابر با ۲۷ شهریور ۱۳۶۰
#اسناد #دفاع_مقدس
@paniranist
| ۱۸سپتامبر ۱۹۸۱ برابر با ۲۷ شهریور ۱۳۶۰
#اسناد #دفاع_مقدس
@paniranist
فرمان تاریخی رییس، سرآغازی بر مکتب پان ایرانیسم
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵تا۲۰نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
با شهادت علیرضا رییس، این گروه ملی‌گرا از سوی دولت وقت شناسایی شده و برخی از اعضای آن برای مدتی دستگیر شدند. یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط #محسن_پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم محسن پزشکپور، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و علینقی عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
@ paniranist
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
🔻توضیح: با پدید آمدن جریان فرقه دموکرات پیشه‌وری، نوجوانانی که سالها پیش از آن گرد آمده بوند،کوشش های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با اشرار فرقه دموکرات آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایراندوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵تا۲۰نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره #انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خردادماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
با شهادت علیرضا رییس، این گروه ملی‌گرا از سوی دولت وقت شناسایی شده و برخی از اعضای آن برای مدتی دستگیر شدند. یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط #محسن_پزشکپور نوشته شده بود از لفظ "#پان_ایرانیسم" برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد "مکتب پان ایرانیسم" به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سالها کتاب ایدئدولوژیک "ما چه می خواهیم؟" از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌ها مکتب پان ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب "بنیاد مکتب پان ایرانیسم" به قلم محسن پزشکپور، #محمدرضا_عاملی_تهرانی و علینقی عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
@ paniranist
❇️متن «فرمان_رییس»❇️
«ما بنیان گذاران انجمن، که نخستین پایه‌ی ایران پرستی را به روی شانه‌های خود برپا کردیم، امروز در این ساعت به خاطر آن که انجمن مقدس خود را وارد یک راه تغییر ناپذیر و به سوی یک هدف مقدس جاوید رهسپار سازیم و به خاطر آن که آرزو و ایده مشترکی را که همگی در قلب داریم تقدیم جامعه‌ی ایرانی نموده و مبنای تعلیمات و فلسفه و کلیه عقاید انجمن خویش سازیم می‌گوییم #پان_ایرانیسم آن آرزوی مقدسی است که بر قلوب جملگی حکومت می‌کند.
اکنون به خدای خود و شرافت انجمن خود و به خون نخستین شهید و سرباز فداکار انجمن علیرضا رییس سوگند یاد می‌کنیم که برای همیشه و تا ابد جز پان‌ایرانیسم برای خود هدف و آرزویی تخصیص ندهیم و ایران را جز به سوی این آینده درخشان و دوست داشتنی نرانیم.
ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید.
مردان مبارز- کسانی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می‌پیوندید، زمام‌داران، ای افرادی که فرزندان داریوش و کوروش حکومت می‌کنید، ای خواننده‌ی عزیز، شاید وقتی که این سطور را می‌خوانی اجساد ما خاک شده باشد؛ شاید که جای ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن پرستی آواره‌ی کوه و دشت باشیم، یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تیرهای جان‌گداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشد، اما از تو می‌خواهیم و به تو می‌گوییم و تو را به اهورامزدا خدای بزرگ ایران سوگند می‌دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیان گزاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه تو نیز یک آرمان داشته باشی و متعقد به یک عقیده‌ی کلی گردی، پان ایرانیسم.
شاید این آرزو در زمان ما و در دوره ی تو به حقیقت نپیوندد، اما باشد، تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه به سینه بگردد و خاموش نشود مطمئن باش روزی می‌رسدکه این آتش، پلیدی‌ها را بسوزاند و جز پاکی چیزی برجای نگذارد، تا آن روز این وصیت ماست شما هاله‌ی سیاه را از پرچم ایران برنگیرید، این هاله نشانه‌ی عزاداری و ماتم ماست تا وقتی که به هدف مقدس خود نرسیده‌اید تا زمانی که عظمت ایران را اعاده ننموده‌اید شما را به ناموس وطن سوگند این هاله را برنگیرید و نعره کشان بگویید:
«به پیش برای محو این هاله‌ی سیاه، به پیش برای روز تاریخی و مقدس»
آن روزِ سعادت‌بارِ فرح بخش، آن روز برای نخستین بار پرچم سه رنگ ما بدون هاله سیاه در دست جوانان فداکار ایران و سربازان غیور انجمن در اهتراز خواهد بود.
هم وطنان درود بر شما و شهدای ایران، درود بر قهرمان پیش آهنگ و شهید راه آزادی ایران، علیرضا رییس؛ ایران را به شما می سپاریم و شما را به اهورامزدا.
پاینده ایران
@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم به روایت سرور مهندس #رضا_کرمانی
بخش ۳
«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروههای دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان دیگر می‌گشتیم.
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو
مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :
شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن
🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود.
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود. او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.
🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.
🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.
🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.
🔻#فرید_سیاح_سپانلو – از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.
@paniranist
بخش ۳
«باشگاه ایران دوست» گذشته از ادامه‌ی مبارزات خود، همچنان درصدد ایجاد هم آهنگی با گروههای دیگر، برای برپاسازی جبهه‌ای وسیع از مبارزان جوان و میهن‌پرست بود. در این مورد ما با نهایت صمیمیت و خلوص نیت، به دنبال همراهان و همگامان دیگر می‌گشتیم.
گذشته از من[#محسن_پزشکپور] و «آژیر»[محمدرضا #عاملی_تهرانی ] اسامی چند تن از فعالین باشگاه ایران دوست در آن هنگام به این شرح است: علینقی عالیخانی – ناصر معاضدی – فرخ نیش آق ولی – خداداد فرمانفرمائیان – پرویز صفیاری – فرید سیاح سپانلو
مجله ی دست نویس بهار ایران که یک مجله دست نویس بود در باشگاه ایران دوست منتشر شد (توسط پزشکپور و معاضدی)که بالای آن نوشته بود :
شعارماست امیری و جان فداکردن
ز بهر میهن خود، سرزتن جدا کردن
🔻 #علینقی_عالیخانی – دانش آموز دوم دبیرستان بود که توسط ناصر معاضدی که از موسسان باشگاه ایران دوست بود، برای پیوستن به نهضت معرفی گردید. علینقی عالیخانی، فرزند عابدین عالیخانی، از هوش و استعداد لازم برخوردار بود و در فعالیت‌های تحصیلی خود نیز کوشا و ساعی بود.
در اندک زمانی، موقعیت مناسبی در صفوف نهضت یافت. همکاری‌های او تا سالیان دراز ادامه داشت. او یکی از سه تن اعضای شورای تنظیم کننده کتاب «بنیاد مکتب پان ایرانیسم» بود.
علینقی عالیخانی پس از گذراندن دوره لیسانس دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران، برای گذراندن دوره دکترا به پاریس عزیمت نمود. او پس از طی مراحلی، در دولت عَلَم به وزارت صنایع و سپس در کابینه ی بعدی برای سالیان بسیار، در پست وزارت اقتصاد قرار داشت. مدتی نیز ریاست دانشگاه تهران را به عهده او گذاردند.
@paniranist
🔻#ناصر_معاضدی – از سال اول در دبیرستان البرز با نگارنده[#محسن_پزشکپور] هم‌کلاس بود. از همان هنگام او به فعالیت‌های نهضت پیوست. ناصر معاضدی فرزندی از خانواده ای از اهالی کرمانشاه بود. او عضو صمیمی، مبارز و کوشنده بود اما، حساسیت شدیدی که وجود او را دربرگرفته بود، مدام تن و روان را با ناملایمات و دگرگونی‌های بسیار درگیر نمود.
او پس از طی دوره ی اول دبیرستان به فعالیت هنری در زمینه‌ی تهیه فیلم و سناریو و هنرپیشگی پرداخت. هرچند در سالیان اخیر، توانایی ادامه‌ی فعالیت‌های تشکیلاتی را نداشت، اما همواره روابط صمیمانه و مشتاقانهی خود را با نهضت ابراز می نمود.
🔻#فرخ_نبیش_آق_ولی – فرزند نبیش آق ولی، یکی از مردان با فضیلت و از شاعران دوره معاصر است و از سال اول دبیرستان با یکدیگر هم‌درس بودیم. تا هنگامی که در ایران بود (سال چهارم دبیرستان) همکاری خود را با نهضت ادامه می داد.
🔻#خداد_فرمانفرییان – سال اول دبیرستان بود که [به] وسیله‌ی «آژیر» به نهضت معرفی گردید. پس از چندی، نشست‌های «باشگاه ایران دوست » در منزل او که در خیابان هدایت، میدان دروازه دولت واقع بود، برگزار می‌شد. از سال سوم دبیرستان برای ادامه تحصیلات به بیروت و سپس به آمریکا رفت چند سال پس از عزیمت او، عملاً روابط تشکیلاتی او با نهضت قطع شد. او مدتها مدیریت بانک مرکزی و سپس سازمان برنامه بودجه را به عهده داشت.
🔻#پرویز_صفیاری – در آن هنگام مسن‌ترین عضو نهضت بود. آموزگار دبستان‌های تهران و سپس دبیر ورزش برخی از دبیرستان‌ها شد. کم ادعا و شاید کم کار، اما صمیمی و وفادار بود. این ویژگی را با نهضت همچنان ادامه داد.
🔻#فرید_سیاح_سپانلو – از دوستان هم محله‌ی من بود. هردو سال اول دبیرستان بودیم که با یکدیگر آشنا شدیم. او به عضویت انجمن نیز نائل گردید. در روحیه و رفتار توفنده و ناآرام او، رگه های بسیار صمیمیت و مهربانی هست. او تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و امور حسابداری ادامه داد و فوق لیسانس را در آمریکا گرفت. تا مدیریت کل وزارت دارائی، خدمات دولتی را ادامه داد.
@paniranist
تاریخچه #مکتب_پان_ایرانیسم
به روایت مهندس رضا کرمانی
بخش ۲
بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سالها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایراندوست در تماس بودند.
شرح آن سالها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:
《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.
گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.
پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایراندوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist
1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایراندوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروههای متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود.
از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.
@paniranist
به روایت مهندس رضا کرمانی
بخش ۲
بعدها سه گروه یاد شده، یعنی #انجمن_ایراندوست، گروه آتش و جویندگان، با هم همکاری بیشتری نموده و نگهبانان ایران را به وجود آوردند. آقای خداداد فرمانفرمائیان نیز به عضویت #باشگاه_ایراندوست درآمده و جلسات گروه در منزل ایشان تشکیل می‌گردید. کوشش باشگاه ایران دوست به قدری گسترش یافت که جهانگیر تفضلی (حزب پیکار را داشت) در سال ۱۳۲۲ به جلسه باشگاه ایران دوست آمده و درخواست نمود که این باشگاه به صورت سازمان جوانان حزب پیکار درآید؛ این پیشنهاد توسط افراد آن باشگاه پذیرفته نشد. بسیاری دیگر از افراد اعضای گروههای میهن پرست که در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی بودند در آن سالها با آقای #محسن_پزشکپور و باشگاه ایراندوست در تماس بودند.
شرح آن سالها را از روی دست نوشته سرور محسن پزشکپور که هنگام تبعید اجباری ایشان در پاریس تنظیم شده است، با هم‌دیگر مرور می‌کنیم:
《روند تکامل تشکیلاتی نهضت پیش از بنیان گذاری مکتب پان ایرانیسم
سال «۱۳۲۴» فرا رسید. جنگ جهانی دوم پایان یافت اما علیرغم قرارداد تهران، روس‌ها بطور آشکار و امپریالیسم غرب بطور غیر آشکار، از ایران بیرون نرفتند. در این مرحله، گو اینکه مبارزان نهضت پان ایرانیسم در سنین جوانی بودند، اما به سبب چند سال مبارزات گذشته خود از آموزش‌های فکری و مکتبی و تجارب مبارزاتی بسیار برخوردار شده بودند. بنابراین، فعالانه در عرصه‌ی مبارزان برضد هرگونه سیاست ضد ایرانی و تجزیه کشور، مشارکت داشتند.
در همین مرحله بود که پیوند محکمی میان مبارزات نهضت و بسیاری از میهن پرستان دیگر که در صفوف تشکیلاتی قرار نداشتند، به وجود آمد.
ما که بسیاری از سرسپردگان و خودفروختگان را می‌شناختیم، بعدها از ادعای میهن پرستی و مبارزات ضد استعماری آنان، در شگفت شدیم. این آگاهی بر گذشته‌ی ننگین چنین عواملی باعث شد که در مراحل بعد، نهضت هدف حملات و یورش‌های ناجوانمردانه سیار قرار گیرد و ما نیز متقابلاً به آنها اجازه ندادیم چهره‌ی نهضت را مخدوش کنند.
گفتنی است که ما پان ایرانیست‌ها، که در مرحله نوجوانی و جوانی یکی از خطیرترین، گسترده‌ترین و قاطع‌ترین مبارزات ملی و ضد استعماری را آغاز کرده و ادامه داده [بودیم]، در هر شرایطی برابر هر توطئه ضد ایرانی [ایستاده بودیم]. چند سال از آغاز مبارزات ما می گذشت؛ نهضت نه تنها از نظر فکری و ایدئولوژیکی غنای لازم را یافته بود، بلکه از تجربه‌های بسیاری تشکیلاتی نیز بهره‌مند شده بود.
پس از باشگاه «ایران دوست » فعالیت‌های نهضت در مراحل گوناگون تشکیلاتی ادامه یافت، تا آنکه پس از مدت زمانی تلاش و تجربه، شاخه‌ی پنهانی نهضت، به صورت محور اصلی مبارزات در آن شرایط، زیر عنوان #انجمن شکل گرفت. مجملی از فعالیت‌های شکل سازمانی کوششهای نهضت، در فاصله زمانی میان «باشگاه ایراندوست» و «انجمن» بدین شرح می‌باشد.
@paniranist
1⃣ نهضت محصلین: «باشگاه ایراندوست» با فعالیت‌های وسیع و میهن پرستانه‌ای که در میان جوانان و بویژه دانش آموزان شهر تهران داشت شهرت و اعتبار بسیار کسب نموده بود.
موضع‌گیری و موقعیت باشگاه ایران دوست و فعالیت‌های چشم‌گیر اعضای آن سبب گردید از سوی گروههای متعددی پیشنهاد همکاری و ائتلاف به باشگاه ایران دوست ارایه شود.
از جمله این پیشنهاد دهنگان، #جهانگیر_تفضلی بود که در آن هنگام حزب پیکار و #روزنامه_نبرد را اداره می‌نمود. حزب پیکار و روزنامه نبرد در آن هنگام، از جمله احزاب و نشریاتی بودند
که زیر شعارهای میهن‌پرستی مبارزات خود را ادامه می‌دادند.
جهانگیر تفضلی، در یکی از جلسات باشگاه ایران دوست، که در آن هنگام در منزل خداداد فرمانفرمائیان تشکیل می‌گردیدحضور یافت. او پیشنهاد نمود که باشگاه ایران دوست به حزب پیکار ملحق شود، فعالان باشگاه، سازمان جوانان حزب پیکار را اداره نمایند.
@paniranist
#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی
بخش ۱
آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم
در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.
آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.
در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.
خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوششهای نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.
تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوششهای نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.
✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.
🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)
در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:
شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن
آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند
گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.
ادامه دارد...
@paniranist
بخش ۱
آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم
در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.
آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.
در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.
خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوششهای نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.
تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوششهای نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.
✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.
🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)
در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:
شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن
آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند
گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.
ادامه دارد...
@paniranist