کانال خبری پان‌ايرانيست

#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۱

آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم
 
در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم  پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.

آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.

در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.

  خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوشش‌های نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها  می‌پردازیم.

تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن  به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد. 
دورانی که با تلاش ها و کوشش‌های نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.

✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.
 
🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)

در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:

شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن

آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند‌

گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.

ادامه دارد...
@paniranist

#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۱

آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم

در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.

آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.

در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.

خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوشش‌های نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.

تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوشش‌های نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.

✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.

🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)

در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:

شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن

آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند‌

گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.

ادامه دارد...
@paniranist

#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۱

آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم

در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.

آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.

در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.

خسرو معتضد، پژوهشگر در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوشش‌های نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.

تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوشش‌های نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.

✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.

🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)

در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:

شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن

آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند‌

گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.

ادامه دارد...
@paniranist

#تاریخچه_پان_ایرانیسم به روایت مهندس رضا کرمانی

بخش ۱

آغاز کوشش های ایران پرستانه
پیدایش و بنیان گذاری نهضت پان ایرانیسم

در نخستین یک شنبه آبان ماه ۱۳۱۶ خورشیدی، در کلاس درس چهارم دبستان #امیر_معزی تهران چهار دانش آموز که در کلاس به ایران دوست بودن یکدیگر پی برده بودند، گردهم آمده و با خون متنی را امضاء نمودند که همواره در راه ایران تلاش کنند. این چهار نفر عبارت بودند از: #محسن_پزشکپور، محمدرضا #عاملی_تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی و مهدی بهره مند که از این جمع تنها ابوالقاسم پورهاشمی در قید حیات می‌باشد.

آنان در آن سال به دفتر مدرسه احضار شدند و از آنان توضیح خواسته شد. در سال پنجم دبستان، برادران زهره و برادران جوان و هرمز دری و والی امیر ابراهیمی به جمع این نوجوانان ایران پرست می‌پیوندند.

در شهریور ۱۳۲۰ و به دنبال تجاوز شوم متفقین به ایران، نوجوانان با همراهی گروهی دیگر، حماسه‌ای بزرگ آفریدند. در روز ۲۸ شهریور که تانک‌های شوروی به تهران وارد شده و در خیابان های تهران به حرکت درآمدند، در سر کوچه معروف به آسیاب بادی واقع در محله پل چوبی فعلی، گروهی ۱۵ تا ۲۰ نفره از این نوجوانان شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو، با سنگ به تانک‌های متجاوز روسی حمله بردند.

آقای خسرو معتضد، پژوهشگر سرشناس، در یکی از شب های سال ۱۳۸۲ به دفتر کار آقای محسن پزشکپور در خیابان شریعتی، کوچه دیباج تشریف آورده ابراز داشتند از که بایگانی راکد وزارت خارجه می‌آیند و در آنجا سندی را دیده اند که در آن فرمانده تانک‌های شوروی به مقامات مافوق خود گزارش داده که عده ای در محله پل چوبی به تانک‌های آنها حمله کرده اند و در پی آن دستور داده شده که موضوع را پیگیری و در صورتی که مسأله جدی است، اقدامات لازم به عمل آید؛ متأسفانه این سند اکنون در دسترس این جانب نمی‌باشد. این کوشش‌های نوجوانان وطن پرست دبستان امیرمعزی، زمینه ساز پیدایش گروه‌ها و سازمان‌های دیگر ناسیونالیست و میهن پرست گردید که به بررسی برخی از آنها می‌پردازیم.

تاریخ مبارزات پان ایرانیستی با توجه به جلوه ها و مراحل گوناگون مبارزاتی و جلوه های تشکیلاتی آن به سه مرحله متمایز و مشخص نهضت پان ایرانیسم، مکتب پان ایرانیسم و سپس حزب پان ایرانیست (همراه با سازمان ها و احزاب دیگر پان ایرانیستنی) تقسیم بندی می‌گردد.
دورانی که با تلاش ها و کوشش‌های نوباوگان و نوجوان ایران پرست بدون نام مشخص آغاز و بعد تحت گروه‌هایی با نام‌هایی چون انجمن و گروه انتقام و... ادامه یافت تا زمانی که به دنبال شهادت #علیرضا_رییس، برای نخستین بار ، واژه «پان ایرانیسم» به عنوان یک آرمان سیاسی مطرح شد، دوران نهضت پان ایرانیسم نامیده می‌شود که به آن خواهیم پرداخت.

✅ در ۱۵شهریور ۱۳۲۶ #مکتب_پان_ایرانیسم تشکیل گردید و به دنبال آن در سال‌های بعد حزب پان‌ایرانیست و سایر سازمان‌های پان‌ایرانیستی ایجاد شدند.

🔻باشگاه ایران دوست (انجمن ایران دوستان)

در سال ۱۳۲۱ سرور محسن پزشکپور، که در سال اول دبیرستان البرز بودند، به همراه گروهی از نوجوانان و جوانان دبستان امیر معزی و محله پول چوبی و تعدادی دیگر، انجمن ایراندوست را بنیان نهادند. از جمله اعضای این باشگاه محسن پزشکپور، علینقی عالیخانی، محمدرضا عاملی تهرانی، مهدی عبده، ناصر معاضدی، داریوش همایون، مهدی بهره‌مند، ابوالقاسم پورهاشمی و فرید سیاح سپانلو بودند و عباس شاپوری، هنرمند نامی بعدی، نیز با آنان رفت و آمد داشت. باشگاه ایراندوست دارای آرم بود و در بالای برگه های عضویت آن نوشته شده بود:

شعارماست دلیری و جان فداکردن
زبهر میهن خود ، سرزتن جدا کردن

آرم باشگاه ایراندوست به شکل دو مربع بود که از یک گوشه به هم وصل بودند‌

گروه های دیگری نیز در آن سالها ، با این جوانان همکاری داشتند که می توان به گروه آتش (منشور گرگانی و منوچهر اطمینانی و...) و گروه جویندگان (سیاوش کسرایی، مهدی آق بیاتی، جهانگیری مقدادی، محمدعلی دبیری، حسن حسابی، کیوان شافع، علی اصغر بنی عزیزی، امیر هوشنگ عسگری و... اشاره کرد.

ادامه دارد...
@paniranist