سپیدهٔ فریاد
چکیده کلام فیلم [شجریان؛ از سپیده تا فریاد] این است: «شجریان برای سالها مدّعی دوری از سیاست بود ولی در سال هشتادوهشت اشتباه کرد و وارد سیاست شد امّا بعدها و در مصاحبه با روزنامه ایران حرفهایش را به طور ضمنی پس گرفت». هر سه ادّعا و بسیاری ادّعاهای دیگر مطرح در فیلم اشتباه است.
#شجریان همیشه بین نقش اجتماعی هنرمند و نقش سیاسی او فرق گذاشته است، چه از لحاظ عملی و چه در گفتار و مصاحبههای خود. اگر در سال پنجاهوهفت از رادیو استعفا میدهد و برای
#انقلاب آواز میخواند، برای همراهی با
#مردم است نه طرفداری از یک سلیقه خاص و این را بارها گفته است نه فقط در مصاحبه با بیبیسی. اگر از
#ابتهاج و
#لطفی برای کنسرت دانشگاه ملّی دلخور میشود دقیقاً برای حزبی کردن موسیقی است و اگر «فریاد» یا «قاصدک» را میخواند برای ایفای نقش اجتماعی خودش است. اگر سال ۸۸ به میدان میآید هیچگاه شعار سیاسی نمیدهد و از مردم معترض دفاع میکند.
همینجا یک پرانتز باز کنم درباره عبارت
#خس_و_خاشاک #احمدینژاد. او در آن سخنرانی به زعم خود حساب معترضان (یا همان خس و خاشاک) را از چهل میلیون ایرانی رأیدهنده جدا میکند. نکته اینجاست که دقیقاً همان رأیدهندگان در خیابان بودند البتّه به اضافه بسیاری معترضان دیگر.
اکثریّت رأیدهندگان، به تقلّب اعتراض داشتند و او این عبارت را خطاب به آنان گفت. تصاویر این «عدّهی معدود» هنوز موجود است که نه تنها اندک نبودند بلکه خیابانها را به تصرّف خود درآورده بودند. پس تفسیر حرف او به اینکه قصد توهین به مردم و رأیدهندگان به غیر خود را نداشته اشتباه است و شجریان هم صدای همین مردم معترض شد.
فیلمْ تصویر ِنامهٔ
#محمدرضا_شجریان در انتقاد از پخش آثار خود از
#صداوسیما را در سال ۸۸ میگذارد گویی او این موضع را فقط در این زمان گرفت ولی مخالفت او با پخش آثارش از صداوسیما به زمان
#هاشمی_رفسنجانی برمیگردد که واکنش تند و توهینآمیز هفتهنامه «صبح» و
#مهدی_نصیری را هم در پی داشت. هنرمندان بسیاری مانند
#شهرام_ناظری هم از پخش بیمجوّز آثار خود از صداوسیما انتقاد کردهاند. پخش صدای او در فیلم انتخاباتی
#روحانی ربطی به او نداشت و کار تیم تبلیغاتی روحانی بود و از این دست ارجاعهای اشتباه یا ناقص در فیلم بسیار است.
شجریان در مصاحبه با روزنامه ایران میگوید که سالها پیش و در مصاحبه با
#اکبر_گنجی در «راه نو» و بعدها در مصاحبه با «ایران فردا» گفت. تأکید بر نقش اجتماعی و مردمی هنر خود، انتقاد از محدودیّتهای مذهبی و دفاع از موسیقی سالم.
صدای گوینده فیلم میگوید که او موضع «ضدّ مذهب» گرفت و برای اثبات صحّت سخنان خود دو بخش از سخنان او را پخش میکند که حاوی دو نکته است: یکی انتقاد از دخالت مذهب در سیاست و دیگری اینکه مذهب برای سالها جلو موسیقی را گرفت و هر دو عین حقیقت است و ضدّ مذهب نیست.
بسیاری از انتقادها (مثل
#رحیمپور_ازغدی) به حوزه علمیّه سنّتی این است که تمایلی به دخالت در سیاست ندارد، آیا حوزه ضدّ مذهب است؟
هم نظرات آیتالله
#خمینی و هم نظرات
#خامنهای درباره موسیقی در طول سالیان تفاوت کرده است ولی فیلم چون خیلی «مستند» است به آن نمیپردازد! نظرات این دو کاملاً عکس همدیگر حرکت کرده است؛ نظر آیتالله خمینی از انتقادی محض نسبت به موسیقی در سالهای جوانی و کتاب «چهل حدیث» تا مشروع دانستن موسیقی غیرلهوی تغییر میکند و رهبر فعلی (جدای از آشنایی پیشینی با موسیقی) از توصیه به علی
#لاریجانی در استفاده از موسیقی سنّتی در صداوسیما آغاز میشود و به مخالف اهداف انقلاب دانستن ترویج موسیقی ختم میشود. فیلم «مستند» فقط بخشی از سخنان خامنهای را که در موافقت با موسیقی و شجریان است میگذارد کنار فتوای سال ۶۷ آیتالله خمینی.
شجریان هم در طول سالها تفاوت کرده ولی در جهت مثبت؛ از برداشتن تفنگ به گذاشتن آن رسیده است، از نفی مطلق موسیقی پاپ به تقسیمبندی بین موسیقی پاپ خوب و بد و پذیرش نوع خوب آن.
فیلمی که... گزارشش از سیر تکامل موسیقی ردیف و دستگاهی حتّی از یک ستوننویس ناشی روزنامه هم ضعیفتر است بیش از این ارزش پرداختن ندارد.
استادان موسیقی به ویژه
#علیزاده گرچه در پی تلطیف فضا به نفع هنرند ولی بد نیست پیش از اینکه جلو دوربین هر نوآمدهای بنشینند، سابقه او را جستجو کنند و برای کلام و زمان خود ارزش بیشتری قائل شوند. البته سخنان این افراد کاملاً خلاف گفتار فیلم است و حتا تقطیع سخنانشان هم نتوانسته به هدفِ فیلم کمک کند.
متن کامل:
http://imayan.blogspot.com/2019/03/blog-post_28.htmlویدئو:
مدعی خواست که آید به تماشاگهِ راز
دستِ غیب آمد و بر سینهٔ نامحرم زد
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan