کارگاه دیالکتیک

دولت #بنگلادش اینترنت را خاموش کرده و دانشجویان را قلع و قمع می‌کند. جهان هم ساکت است که مبادا اعتراضات به صنایع پوشاک تسری یابد و #اچ_اند_ام و #زارا و ... متضرر شوند. در ایران تجربه‌ی خونین قطع اینترنت را در جریان اعتراضات #آبان۹۸ شاهد بودیم. آیا این فریادهای "کار رژیم تمومه" در شبکه‌های اجتماعی، به توهم سازمان‌یابی نیروی مبارز دامن نمی‌زند؟


https://shorturl.at/leltT

#تشکل_سازی #سازماندهی_انقلابی #سازمان_یابی #طبقه_کارگر ##مبارزه_طبقاتی #داکا #سلبریتی_اکتیویستها #لمپن_سلبریتی #صنعت_حقوق_بشر

@Blackfishvoice1

🔴 اولین گام‌های پیروزی برای کارگران اعتصابی در پروژه‌های نفت و گاز
یا تغییر واقعی چگونه رقم می‌خورد؟

کارگران پروژه‌ای نفت و گاز به رسم چند سال گذشته‌ی خود بار دیگر در روزهای ابتدایی تابستان در اعتصاب به سر می‌برند. از اول تیرماه «کمپین» کارگران پروژه‌ای آغاز شده و تا به امروز دستکم ۱۱۵ شرکت و مرکز در اعتصاب به سر می‌برند. برخی برآوردها شمار کارگران اعتصابی را بیش از ۲۰ هزار نفر تخمین می‌زنند. اصلی‌ترین مطالبه‌ی این دور اعتصابات تغییر روند شغلی کارگران پروژه‌ای به ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت به مانند کارکنان شرکت نفت است. کارگران اعتصابی همچنین با توجه به این که افزایش دستمزد سالانه‌ی اعلام شده از سوی وزارت کار (۳۵ درصد) مطابق با رشد تورم نیست، اعلام کردند افزایش ۳۵ درصدی دستمزد نسبت به سال گذشته را برای ۱۴ روز کار درنظر می‌گیرند. مطالبه‌ی حذف پیماکاران نیز یکی دیگر از مطالبات این کمپین محسوب می‌شود.

به یاد داریم که کارگران پروژه‌ای از اولین کمپین‌هایشان در سال ۱۳۹۹ هرساله بر اتحاد خود افزودند و توانستند با تکیه بر آن مطالبات صنفی‌شان را یک به یک به چنگ آورند. کارگرانی که تا همین چند سال پیش مجبور بودند در شیفت‌های ۲۴ روز کار و ۶ روز استراحت‌ و با دستمزدهای پایین و در شرایطی اسف‌بار کار کنند، با آغاز کمپین‌هایشان تواستند از سویی دستمزدهای اعلامی از سوی وزارت کار را بی‌اثر کنند و پیمانکاران را پای امضای قرارداد با دستمزدهای مد نظر کارگران بکشانند و از سوی دیگر با کمپین موفق ۲۰ – ۱۰ قاعده را به بیست روز کار و ۱۰ روز استراحت تغییر دهند و با کمپین‌های بعدی هم افزایش دستمزد و هم قاعده‌ی ۲۰ – ۱۰ را تثبیت کنند. حالا گام بعدی کارگران تبدیل ۲۰ – ۱۰ به ۱۴ – ۱۴ است که فراتر از کم کردن حجم کاری شدید کارگران، پاسخی عینی به بیکاری ناشی از پایان ساخت پروژه‌ها است که کارگران بیشتری بتوانند در دو شیفت مجزا مشغول به کار شوند. حالا بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه‌های کارگران اعتصابی، اولین قرارداد ۱۴ – ۱۴ کارگران با یکی از شرکت‌ها بسته شده است، اما کارگران اعتصابی قویا تاکید کردند که تا به نتیجه رسیدن مطالباتشان برای تمامی کارگران به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.

سال‌هاست که سیاست‌گذاران جمهوری اسلامی طبقه‌ی کارگر و به خصوص کارگران صنایع حساس نفت و گاز را با کمک شرکت‌های پیمانکاری از یکدیگر منفک کردند و با تخصیص امتیازاتی به برخی از آنان تلاش کردن در صف کارگران انشقاق ایجاد کنند، اما کمپین‌های کارگران نفت و گاز نشان داد که می‌توان حتی زیر سایه‌ی فضای امنیتی صنایع حساس و در نبود تشکل‌های رسمی کارگری، پراکنده‌ترین بخش طبقه‌ی کارگر را نیز به اعتصابی سراسری کشاند. کارگران پروژه‌ای توانستند با تیکه بر شبکه‌سازی‌های خود تاحدودی بر موانع موجود فائق آیند و تصاویر اتحادشان را در ترک کارگاه‌ها پروژه‌ها به رخ بکشانند. همزمانی این اعتصاب و انتخابات ریاست جمهوری از این حیث قابل اهمیتی دوچندان است. این کارگران در هر دو دولت روحانی و رئیسی بدون آن که خواست تغییر را از صندوق‌های رای جمهوری اسلامی دنبال کنند، بر اتحاد خود تکیه کردند و با شناسایی قدرتشان، از مبارزات صنفی دست پر بیرون آمدند. از سوی دیگر بخشی از همین کارگران پروژه‌ای بودند که در هنگامه‌ی قیام ژینا دست به اعتصابی سیاسی زدند و نشان دادند که چگونه مبارزات صنفی کارگران مسیر اعتلای مبارزاتی آنان را هموار می‌کند. حال به صف این کارگران پروژه‌ای، کارگران بخش‌های مختلف، معلمان، پرستان، بازنشستگان و بخش اعظم مزدبگیران را بیافزاید که آنان نیز در طول این سال‌ها مبارزات صنفی خود را با افت و خیز ادامه دادند و اگر توانستند تغییری در جهت بهبود وضعیت خود به دست آورند، آن را نه از راه انگشت‌های جوهری و صندوق‌های رای، بلکه از طریق مطالبه‌گری در کف خیابان و محل‌های کار کسب کردند. آمار اعلامی جمهوری اسلامی از انتخابات ریاست جمهوری که از مشارکت حدودا ۴۰ درصدی خبر می‌دهد، نشانی دیگر از این مسئله است که دعواهای زرگری اصلاح‌طلب و اصول‌گرا برای اکثریت به اتمام رسیده و جملگی می‌دانند که تغییر وضعیت موجود از زمین دیگری رقم می‌خورد.

#کمپین_۱۴_۱۴
#اعتصاب_کارگران_پروژه‌ای
#کارگران_پروژه‌ای_نفت_گاز
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 تداوم اعتراضات کارگران پیمانکاری در پالایشگاه‌های پارس جنوبی

امروز ۱۴ بهمن، برای پنجمین هفته‌ی متوالی، کارگران ارکان ثالث، اداری و رانندگان شرکت‌های پیمانکاری پالایشگاه‌های گاز پارس جنوبی دست به تجمع زدند. طبق گزارشات، امروز حداقل پالایشگاه‌های ۵، ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰ و ۱۲ در اعتراض بودند. اجرای کامل و عادلانه‌ی طرح طبقه‌بندی مشاغل، تغییر سیستم اقماری نیروهای اداری و پشتیبانی به ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت، ساماندهی وضعیت رانندگان استیجاری مجموعه، بهره‌مندی از نفت کارت و بن کارت از جمله‌ی مطالبات این کارگران است.

#کارگران_پیمانی_نفت
#ارکان_ثالث
#پارس_جنوبی
#طبقه_کارگر
#اعتراضات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 «مشکل ما حل نشه، اهواز قیامت میشه»؛ تصاویر دیگری از راهپیمایی کارگران اعتصابی فولاد اهواز
۷ بهمن

کارگران اعتصابی گروه ملی فولاد در پنجمین روز اعتصاب خود، امروز پس از جلسه‌ی مجمع عمومی در محوطه‌ی کارخانه، راه خیابان را پیش گرفتند و با راهپیمایی در سطح شهر، مقابل ساختمان‌های استانداری خوزستان، فرمانداری اهواز، دادگستری و سرپرستی بانک ملی تجمع اعتراضی برگزار کردند. حضور خیابانی آنان به دنبال عدم تحقق وعده‌ی پرداخت ۵۰ درصد از طرح طبقه‌بندی در ابتدای بهمن و پیشنهاد مدیریت مبنی بر پرداخت تنها ۵ درصد از آن صورت گرفته است.

#گروه_ملی_فولاد
#فولاد_اهواز
#خوزستان
#طبقه_کارگر
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

روایتی از شرایطِ حاکم بر محیط کاری کارگران پروژه‌ای عسلویه و تاثیرات قیام ژینا در این محیط

https://youtu.be/gFmmUCzAG08



#طبقه_کارگر #کارگران_پروژه_ای
#علیه_سکوت


@Blackfishvoice1

از متن:
این مقاله تلاشی است مقدماتی برای بررسی جایگاه طبقاتی معلمان در سطح ساختاری (وجه درخود طبقه). طبقه صرفاً ساختاری نیست و تنها با اضافه کردن وجه سیاسی (برای خود طبقه) و مبارزه‌ی طبقاتی می‌توان بررسی جامعی از تحلیل طبقاتی داشت، اما نقطه‌ی عزیمت آن باید یک تحلیل ساختاریِ قابل اطمینان باشد.

سؤال اصلی که در اینجا مطرح می‌شود این است که «آیا معلم کارگر است؟» البته این سؤال را می‌توان دقیق‌تر نیز پرسید؛ «آیا معلم کارگرِ مولد است؟ یا اگر کارگر غیرمولد باشد دیگر کارگر نیست؟»


https://shorturl.at/dmxB8


#طبقه_کارگر #طبقه_متوسط


@Blackfishvoic1

#کارگران_پروژه_ای نفت پس از ۱۰ تا ۱۲ ساعت کار فیزیکی طاقت‌فرسا، در دمای ۵۰درجه‌ و شرجیِ عسلویه این‌چنین استراحت می‌کنند.

ببینید کلمات مارکس پس از ۱۷۷ سال چقدر زنده و همین‌جایی‌‌اند:

"حتی نیاز به هوای تازه هم از کارگر دریغ می‌شود. انسان بار دیگر برای زندگی به غار باز‌می‌گردد‌، اما نه غاری که اکنون با نفس زهرآگین و طاعونی تمدن آلوده شده است. و با این‌که کارگر با هزار اما و اگر در این غارها سکنی می‌گزیند، این ماوا برای او چنان بیگانه است که هر وقت اجاره‌ی خود را نپردازد، از او بازپس می‌گیرند و بیرونش می‌کنند. برای این مرده‌شورخانه‌ها هم باید پول پرداخت.
مسکنی رو به خورشید که پرومته (در منظومه‌ی پرومته‌ی) آیسخلوس از آن موهبتی والا یا می‌کرد دیگر برای کارگران وجود ندارد.
نور، هوا ساده‌ترین پاکیزگی‌های حیوانی دیگر نیاز انسان به شمار نمی‌آیند.
کثافت، این گندیدگی و تعفن انسانی، گنداب تمدن( به معنایی کاملا واقعی)، عناصر زندگی او شده‌اند."

دست‌نوشته‌های اقتصادی و فلسفی
#کارل_مارکس
ترجمه‌ی #حسن_مرتضوی



#طبقه_کارگر #سرمایه‌داری #کارگران_پروژه‌ای #فراتر_از_استثمار #معیشت_کارگران #طبقه_کارگر_ایران

@Blackfishvoice1