خیزش سودان: این یک انقلاب مردمیست!نویسنده: محمد النعیم
فوریه ۲۰۱۹ (بهمن ۱۳۹۷)
{
درسهای انقلاب سودان - متن دوم}
ترجمه: کارگاه دیالکتیک
آبان ۱۴۰۱
------------
توضیحی بر متن دوم: برای گشودن این پرونده از زمانی شروع میکنیم که خیزش اعتراضیِ تودهای در حال اوجگیریست و افق انقلابیاش هر دم نمایانتر میشود؛ اما هنوز نخستین ثمرهی سیاسی آن، یعنی سرنگونی شخص دیکتاتور، عمر البشیر، محقق نشده است (گزارش حاضر در فوریهی ۲۰۱۹ منتشر گردید، و بشیر در آوریل از قدرت ساقط شد). شباهتها با موقعیت ایران خیرهکنندهاند: خواه مضمون تضادهای اجتماعی و ستمهای انباشته؛خواه مسیر تکوین خیزش تودهای؛ و خواه شیوههای حکمرانی و کارکرد مهیب دستگاه سرکوب. ... باشد که خیزش انقلابی ژینا را در پرتو بازخوانی تجربهی
انقلاب سودان غنیتر کنیم.)
* * *
فرازی از متن:
اگر بیمارستان مأمن مجروحان نیست، پس چیست؟ دو بار تلاش برای کسب اطمینان از مرگ یک معترض، بر چه نفرتی دلالت دارد و چه نوع شرارتی را ارضا میکند؟ در ۹ ژانویهی ۲۰۱۹، طی بزرگترین تظاهرات ضددولتی که تا آن روز - در
سودان - رخ داده بود، پلیس ضدشورش، نیروهای لباسشخصی وفادارِ عمر البشیر، و نیروهای امنیتی به بیمارستان آموزشی اُمدورمان، که معترضان زخمی به آنجا منتقل شده بودند، گاز اشکآور و گلولههای واقعی شلیک کردند. از آنجایی که ابرهای مواد شیمیایی میتوانست باعث خفگی مجروحان گردد، کارکنان بیمارستان مجبور شدند در ابتکاری فیالبداهه مخازن اکسیژن را در اتاقها خالی کنند تا اثر گاز سولفیدکربن را از بین ببرند. این تصویری نمونهوار از واقعیتیست که مردم
سودان پس از یک ماه اعتراض برای برکناری البشیر با آن روبرو هستند.
نکتهی قابل توجه این است که این اعتراضات پیش از آنکه در پایتخت زبانه بکشند، از مناطق پیرامونی کشور آغاز شدند - زیرا وقتی مردم پایتخت با فشار معیشتی مواجه گردند، مردمانی که در مناطق «حاشیه»ای زیست میکنند، با بحران غذایی مواجه میشوند. شبکههای هشدار زودهنگام قحطی پیشبینی کردهاند که قیمت مواد غذایی که تاکنون بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ درصد نسبت به سطح میانگین افزایش داشته، بهزودی افزایشی بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ درصد خواهد داشت. بهگفتهی متخصصان، در سال ۲۰۱۹ ناامنی غذایی در اکثر شهرهای حاشیهای
سودان وضعیتی بحرانی خواهد یافت. سوءمدیریت و فسادْ بیداد میکند. بخش بزرگی از بودجهی سالانهی کشور
سودان صرف تدارک سبک زندگی بسیار مجلل برای نخبگان رژیم میگردد.
با اینکه وضعیت کنونی برای مردم
سودان لحظهای از یک تراژدیست، همزمان لحظهی پیروزی هم هست. از زمان شروع اعتراضات، روزی نبوده که در برخی از نقاط کشور تظاهراتی برگزار نشود. سندیکای پزشکان
سودان وارد یک اعتصاب نامحدود شده؛ استاتید و کارکنان دانشگاههای
سودان در کنار معترضان قرار گرفتهاند؛ هواداران تیم فوتبال محبوب «هلال» (Hilal) پلها را مسدود کردهاند؛ و مردم عادی خود را در حال انجام کارهایی میبینند که پیشتر برایشان غیرقابل تصور بود: فلجکردن سیستمی که تقریباً سی سال پایدار بوده و سرسختانه دوام آورده است.
دولت
سودان همچنین از دکترین «پیمان شر» پیروی میکند: در ازای تأمین منافع برای برخی افراد یا برخی کشورها و مؤسسات قدرتمند، بهدنبال کسب حمایت و مشروعیت [از جانب آنان] است. اصلاحات نئولیبرالی برای جلب رضایت صندوق بینالمللی پول؛ تجملات و امتیازات ویژه برای طبقهی سرمایهدار محلی؛ عرضهی زمین با نرخ توافقی برای کشورهایی مثل ترکیه، کویت و قطر؛ ارسال سرباز برای ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی در یمن؛ و پیشنهادات نویدبخش برای روسیه. دولت همهی این کارها را به این امید انجام میدهد که این قدرتها نیز بهنوبهی خود به مفاد معامله عمل کنند و از دولت در برابر ناآرامیها و خیزشهای مردمی محافظت نمایند. ما تاکنون بارها دیدهایم که چگونه این سازوکار نتیجه داده است. ...
با اینکه رژیم
سودان دارای تسلیحات، حمایت «جامعهی بینالمللی» و نیروهای مسلح است، مردم
سودان ثابتقدم ماندهاند. تحلیلگرانْ مدتی مدید متحیر بودند که چگونه رژیم تا این حد سرسختانه دوام آورده است. هرچند ممکن است چنین بهنظر برسد، اما مردمان
سودان نشان دادهاند که استحکام رژیم تنها نمایی ظاهریست که کارکردش وابسته به آن است که مردم تا چه حد به آن باور دارند.
----------------
دسترسی به متن در فرمت پی. دی. اف.:
https://pdf.kaargaah.net/TeleKar-154d_Experiences_from_Sudans_Revolution_Text2_Elnaiem.pdfنسخهی ورد-------------
#انقلاب_سودان#خیزش_انقلابی_ژینا#ژن_ژیان_ئازادی#المرأة_الحیاة_الحریة#زن_زندگی_آزادی#همبستگی_انترناسیونالیستی_ستمدیدگان#درسهای_انقلاب_سودان--------
کانال تلگرامی کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic