آمین

▪️
گفتگویی داشتم با خبرگزاری مهر درباره‌ی چالش‌های عرصه‌ی آموزشِ کودکان در خانه و مدرسه. لینک گفتگو را این‌جا گذاشته‌ام. کلیات مواردی که طرح کرده‌ام را هم در ادامه می‌آورم:

• به عقیده من، تناقض و تعارضِ معیارها، یکی از اصلی‌ترین چالش ها در حوزه تربیت کودکان در خانه و مدرسه است. کودکان امروزه در خانه و جامعه با بسیاری از هنجارهای پذیرفته شده و الگوهای رفتاری عرفی مواجه‌اند که برمبنای الگوهای رسمیِ تربیتی در مدارس ایران، ضدهنجار، گناه، ضد فضیلت و حتا جرم محسوب می‌شوند! مواردی همچون استفاده از ماهواره، شبکه‌های مجازی و فیلتر شکن ها؛ نحوه‌ی آرایش و پوشش، موسیقی و... از این دست تناقضات در حوزه‌ی تربیت کودکان‌اند. واضح است که این دوگانگی تربیتی در خانه و مدرسه می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری بر شخصیت کودکان وارد آورد که نتایج آن در دوره‌های نه فقط به زودی که در جوانی و بزرگسالی بیشتر به دیده می آید.

• چالش دیگر معطوف است به کیفیت آموزش. متاسفانه این روزها با افت کیفی آموزش در سطح مدارس مواجه‌ایم که بخشی از آن بر می‌گردد به ضعف منابع آموزش یا همان کتب درسی. بخشی دیگر هم مربوبط است به کمبود ابزار و ملزومات سخت افزاری و نرم افزاری در حوزه‌ی آموزش. به این اضافه کنید از هم گسیختگی روابط مطلوبِ بین معلم و دانش آموز را، به گونه‌ای که آن رابطه‌ی دو سویه‌، معنوی و سازنده‌ی معلم و شاگردی حالا دیگر در مدارس بسیار کم رنگ است یا اصلا دیده نمی‌شود (بسیار دیده و شنیده‌ام که نه دانش آموز نام معلمش را می داند و نه حتا در اواخر سال تحصیلی معلم، نام و نشان و خصیصه های فردی و شخصیتی دانش آموزش را!). شاید یکی از علل آن جذب و اشتغال به کار معلمین بی‌ انگیزه یا فاقد توانمندی لازم در امر تعلیم و انتقال مفاهیم آموزشی باشد.

• نکته‌ی دیگر که در امر تربیت کودکان چالش آفرین است به شکل مواجهه اولیا کودکان با مبحث آموزش بر می‌گردد. به دلیل مشکلات اقتصادی، شاهدیم که این روزها در بسیاری از خانواده ها هم پدر و هم مادر شاغل‌اند. بدیهی‌ست که دیگر مجال و توانی برای پیجویی امورات تربیتی و تحصیلی کودکان برای شان نمی‌ماند چه برسد به پوشش دادن کمبود ها و ضعف های نظام آموزشی در حوزه‌ های تعلیمی و تربیتی. در واقع اگر خانواده از بنیه اقتصادی مطلوبی برخوردار نباشد (که امروزه بسیاری از خانواده ها این گونه اند) تا با بهره گیری از امکانات کمک آموزشی یا کلاسهای خصوصی و فوق برنامه ضعف های موجود را پوشش دهند، کودکانِ دانش آموز عملا به حال خود رها می شوند.

• نکته‌ی دیگری که در امر تربیت و آموزش کودکان چالش‌زاست و می تواند اختلال جدی ایجاد کند بی تفاوتی و کم توجهی نظام آموزشی به آسیبهایی اجتماعی‌ست که کودکان با آن مواجه اند. می دانیم که رقم بالایی از جمعیت کشور (بنا بر روایت های مختلف از ۱ تا ۴ میلیون نفر) گرفتار سو مصرف مواداند. اگر هر خانواده ایرانی را ۴ نفر فرض کنیم می بینیم که جمعیت عظیمی از مردم به طور مستقیم با پدیده‌ای ویرانگر و آسیب زا مواجه‌اند که می تواند همه‌ی شئونات خصوصی و اجتماعی آنها را موثر از خود کند. طبیعتا جمع کثیری از این افراد کودکانی‌اند که باید دغدغه‌ی اصلی خود و خانواده‌شان کیفیت تحصیلات‌شان باشد. تحقیقاً می دانیم که نظام آموزشی هیچ برنامه مدون و کاربردی ای برای حمایت این دست کودکانِ در معرض آسیب ندارد. به این اضافه کنید فرزندان طلاق را. که با آسیب‌های برآمده از هم پاشیدگی کانون خانواده مواجه‌اند و هیچ سازو کار حمایتی قابل توجهی از سوی نظام آموزشی برای کاهش آسیبها و حضور با کیفیت ایشان در مدارس و ادامه تحصیلات شان تدارک دیده نشده است.

• مساله‌ای دیگری که به خصوص در روزهای همه گیری کرونا به عنوان چالشی جدی در عرصه آموزش نمود ویژه یافت، ضعف مفرط نظام آموزشی در بهره گیری از ظرفیت های گسترده‌ی فضای مجازی در حوزه های تعلیم و تربیت است. در ماه های اخیر این ناآمادگی و ناکارآمادی سیستم آموزشی به وضوح به دیده آمد. به گونه ای که با توجه به اجبار اعمال آموزشهای از دور، بخش عظیمی از دانش آموزان به دلایل مختلف (عدم دسترسی به اینترنت پرسرعت با کیفیت، عدم امکان تهیه گوشی ها یا ابزارهای بهره مندی از شبکه های اجتماعی مورد تائید نظام آموزشی به دلی ضعف اقتصادی، بی کیفیتی و ناکارآمدی پلتفرم ها و اپلیکیشن های معرفی شده توسط نظام آموزش به عنوان ابزار واسط بین سیستم آموزش و دانش آموزان و...) عملا از چرخه سیستم آموزش خارج شده‌اند...

https://b2n.ir/751090


#روزانه
#کودکان
#آموزش
@aminhaghrah

▪️
پدر زحمتکش/ مادر و دخترِ مفت‌خور!
تصویری که ناشر برگزیده وزارت ارشاد در دهه‌ی ۷۰ از خانواده‌ی ایرانی ساخته!

#کودکان
@aminhaghrah

▪️
کجاست کودکی؟
مساله‌ی تجاوز به کودکان و تابو شکنی از یک باور عمومی

این که حالا رسانه‌ها از مساله‌ی #تجاوز به #کودکان بیشتر و جدی‌تر از قبل می‌گویند و می‌نویسند اتفاق مبارکی‌ست. توجه متولیان و مدیران به این آسیب بیشتر از پیش است و همین مقدار هم مایه‌ی امیدواری‌ست. اما واقعیت این است که آن‌چه در قالب بسته‌های آگاهی‌بخش، عمومی می‌شود همه‌ی ماجرا نیست!

تصویری که امروز به لطف شبکه‌های مجازی، رسانه‌های رسمی نوشتاری، ان‌جی او‌ها و هم وسایط ارتباط جمعی صوتی و تصویری (سینما و...) از آسیبی به نام تجاوز به کودکان در باور عامه‌ی جامعه‌ی ایرانی نقش بسته، شمایل کودکانی‌ست زخم ‌دیده، ترس‌خورده، افسرده و پریشان که در دام بیمارانی جنسی در قامت شکارچیانی بی‌رحم با خویی حیوانی گرفتار آمده‌اند و حالا از خوف جان یا بیم قضاوت خانواده یا دیگران در سکوتی ویرانگر تماشاگر تاراج روح و ذبح معصومیت‌شان هستند.

من این‌جا می‌خواهم تابو بشکنم و بگویم این تصویر مجعول است. کامل نیست و آن‌چه نشان‌مان می‌دهند فقط یک تکه‌ی جدا شده از فاجعه‌ای‌ مهیب است که بر ما می‌رود...


• در سالهای اخیر، به اقتضای حرفه‌ام به بهانه‌های مختلف با پرونده‌هایی با عنوان مصطلح کودک آزاری/ تجاوز جنسی (پیش یا پس از افشا شدن واقعه) درگیر بوده‌ام (این مداخله‌ یا با تماس طرفین آسیب دیده رخ داده، یا خانواده‌ها، یا واسطه‌هایی مثل متولیان مدرسه و یا زندان و بهزیستی و...) در موارد متعددی پس از مصاحبه‌ی تشخیصی دریافته‌ام، تصویر و باوری که کودکِ مورد تجاوز واقع شده از مساله دارد بلکل متفاوت است از آن‌چه که ناظر، قیم یا مدعی‌العموم به شکل فاجعه می‌بیند و البته که این در میان دختران آسیب دیده‌ی۸ تا ۱۵ سال بیشتر جلوه‌گر است!
می‌دانم از شدت تلخی، باورش سخت است، اما حقیقتی‌ست که جامعه‌ی دیرباور، خموده، خواب‌آلوده، نامتعادل، خشونت‌دیده، محروم و غمگینِ ایرانی، در دل خودش دارد فرزندانی را می‌پروراند که فرق تجاوز و مهربانی را نمی‌فهمد و خودویرانگری را از هرچیز دوست‌تر می‌دارد!

هولناک است وقتی می‌بینم تعداد این شکل از تجاوز فزاینده است:
کودک نه تنها پس از تجربه‌ی اولین رابطه‌ی جنسی عمدتن به اجبار، ترسان ‌و پژمرده نمی‌شود بلکه آن را حادثه‌ای لذت‌بخش و هیجان‌انگیز در میابد. واقعه را از ترس محرومیت از تجربه‌ی مجدد از خانواده پنهان می‌کند و بی‌پروا خاطره‌اش را حتی با همسالانش به اشتراک می‌گذارد ‌و به ادامه‌ی این تجربه‌ی ویرانگر مشتاق است. این‌جا عمدتن صید، به صیاد وابسته است. دلتنگش می‌شود. خود بستر کام‌جویی‌اش را آماده می‌کند و در هر مجالی بودنش را می‌خواهد! و برای یک بیمار جنسیِ روان‌زخمی چه از این‌ بهتر؟!

•این یک هشدار است!
پریشانی و سستی جامعه و عقیم شدن نهاد خانواده، هجوم بی‌رحم و بی‌هدف اطلاعاتِ پالایش نشده، در پیوند با واقعیت‌گریزی و خردستیزی آنان که افسار هدایت اجتماع را سفت در مشت گرفته‌اند، سبب هرج و مرجی شده که حتی فهم مصیبتی که بر ما می‌رود را مشکل کرده. مفاهیم واژگونه می‌شوند، زشتی‌ها خوشایند جلوه می‌کنند، انسان ترجیح‌ش فراموشی اخلاق و بازگشت به غریزه است. و کودکی...
کجاست کودکی؟


• • پانوشت:
این‌که خوانده شد بازنشر یادداشتی‌ست منتشر شده در شهریور ۱۳۹۷

#روزانه
@aminhaghrah

▪️
سمیه توحیدلو:
«سازمان اسناد و کتابخانه ملی بیش از ۲۳ هزار کتاب را برای مطالعه با هماهنگی ناشرین روی این سایت در اختیار #کودکان و نوجوانان و اولیاشون قرار داده. سایت امکانات دیگه‌ای هم داره. در این روزگار خانه ماندن ازش استفاده کنید و لطفا برای استفاده دیگران بازنشرش بدید.»
http://icnl.nlai.ir

@aminhaghrah

▪️
آیا تکنولوژی برای بچه‌ها خطرناک است؟

موضوع مضر یا مفید بودن نمایشگرها برای کودکان، سن شروع تماشای تلویزیون یا کار با تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند و مدتی که بچه‌ها می‌توانند پای انواع نمایشگرها سپری کنند، یک میدان جنگ تمام‌عیار است.

رسانه‌ها پر از گزارش‌های نگران‌کننده درباره‌ی پژوهش‌هایی است که می‌گویند تماشای نمایشگرها ساختار مغز کودکان را تغییر می‌دهد و مهارت‌های ذهنی و فیزیکی و اجتماعی آن‌ها را تهدید می‌کند. از سوی دیگر، متخصصانی هستند که این پژوهش‌ها را رد می‌کنند و درباره‌ی کمبودهایشان می‌گویند. سهم والدین در این میان، اغلب، سرگردانی و بلاتکلیفی میان نظرهای ضد و نقیض متخصصان از یک سو، و برنامه‌های فشرده‌ی روزانه از سوی دیگر است. علاقه و اصرار هر روزه‌ی بچه‌ها به تماشای برنامه‌های محبوب‌شان هم البته یک فشار مضاعف است.

در این مطلب تلاش کرده‌ایم با جمع‌بندی نظرهای مختلف، با اتکا به دستورالعمل‌های بین‌المللی مجموعه راهکارهایی میانه، معتدل و کاربردی پیشنهاد کنیم.

این‌جا بخوانید: bit.ly/2KyRF4S
مدت مطالعه: حدود ۱۳ دقیقه

#آموزش
#جامعه
#کودکان
@aminhaghrah

▪️
۱۹ جمله‌ای که هرگز نباید به بچه‌ها بگوئید!

۱. بهت افتخار می‌کنم (باعث افتخار منی)
۲. کارت عالی بود
۳. تو باید الگوی برادر کوچکت باشی
۴. صبر کن بابات/ مامانت بیاد خونه!
۵. هیچ‌وقت نمی‌بخشمت
۶. مایۀ خجالت هستی!
۷. نگران نباش، همه‌چی درست می‌شه
۸. بده من انجام بدم
۹. گریه نکن
۱۰. توی سن‌وسال تو زشته به روابط جنسی فکر کردن
۱۱. اگه همۀ غذات رو بخوری، بعد می‌تونی شیرینی بخوری
۱۲. اگه اتاقت رو تمیز نکنی، حسابت رو می‌رسم
۱۳. اگه خوب از خودت مراقبت کنی سالم می‌مونی
۱۴. مسائل مالی خانواده به تو ربطی نداره
۱۵. ازت ناامید شدم
۱۶. افتضاحه، بدتر از این نمی‌شه
۱۷. بیا اینجا، همین حالا!
۱۸. موقع کار همه‌اش جلوی دست‌وپای منی
۱۹. چون من می‌‌گم!

چرا؟ از این‌جا بخوانید🔻
http://bit.ly/2GJvLJX


#کودکان
#آموزش
@aminhaghrah

▪️
مجموعه‌ای منحصر ‌به فرد از کتابها ‌و مجلات خوب و خاطره انگیز (جدید و‌ قدیم) در حوزه‌ی کودک و نوجوان را از این‌جا (وبسایت کتابخانه ملی کودکان و نوجوانان) ببینید و بخوانید▼
http://icnl.nlai.ir/


#کتاب
#کودکان
@aminhaghrah

▪️
این تجربه‌ی شخصی و برداشت من است.

مادر من زن موفقی‌ست. در شغلش که بیشتر شغلی مردانه شناخته می‌شود، جزو بهترین‌هاست. درآمد زیاد دارد، به همایش‌های ملی و بین‌المللی، به مجلس و به کاخ ریاست جمهوری دعوت می‌شود.

اما هرکدام از این موفقیت‌ها سهم من از او را کم می‌کند. او انرژی، توجه و وقتی که دارد را از من می‌گیرد و صرف شغلش می‌کند.. در این ۳۱ سال همیشه جای خالی حضور و حمایتش را حس کرده‌ام و می‌کنم.

خیلی ساده است. شما نمی‌توانید یک زن خیلی موفق در عرصه‌ی اجتماع باشید و یک مادر خیلی حامی و همراه. این امر از لحاظ توزیع زمان و انرژی امکان‌پذیر نیست. این مسئله در مورد پدرها هم صدق می‌کند. اما واقعیت این است که نیاز کودک به دریافت محبت و امنیت از سوی مادرش بسیار اساسی‌تر و بیشتر است.
من قطعا نمی‌گویم که وظیفه‌ی زن فرزندآوری و پرورش فرزند است. اما مسئله انتخاب است. شما به عنوان پدر یا مادر، می‌توانید انتخاب کنید که در کنار کودک‌تان باشید، یا بچه را تولید کنید، به دست پدربزرگ و مادربزرگ یا پرستار بسپارید و صرفا نیازهای زیستی او را تأمین کنید.

سال‌ها طول کشید و جلسات روان‌درمانی، داروهای روان‌پزشکی و تمرین‌های زیادی لازم بود تا اعتماد به نفس نداشته‌ در من ایجاد شود. حس طرد و رها شدگی من در دنیای ناخوشایند، به سختی کمرنگ شد و هنوز هم گاهی سر باز می‌کند و من را ویران می‌کند..

اگر زندگی شغلی و اجتماعی شما برایتان مهم‌تر از انجام وظایف و الطاف والد بودن است، بچه‌دار نشوید. یا لااقل آن‌ را به زمان مناسبش موکول کنید. اگر هم یکهو و ناخواسته در شرایط نامناسب بچه‌دار شدید، غلط می‌کنید که پیشگیری نمی‌کنید.

بچه‌دار شدن مسئولیت پذیری دارد. به بچه‌ی خودتان این حس را ندهید که در زندگی شما همه چیز مهم‌تر از اوست.

لطفا.

#کودکان
#زنان
@antelectory
@aminhaghrah

▪️
آموزش شکنجه‌ی گربه‌ها!

خبرگزاری كتاب ايران برای خبر تجديد چاپ كتاب «دم گربه ها را بكش» اثر طیبه شامانی تیتر عجیبی زده!:
« آموزس روش کشیدن دُم گربه!»

اگر چه در متن خبر آمده است: « شاعر تلاش کرده تا تخیل را با آموزه‌های تربیتی و مهارت‌ها تلفیق کند.» ولی گويا تنظيم كننده خبر از متن كتاب و موضوع آن كاملا بيخبر بوده است.

عنوان اين كتاب بارها در شبكه های اجتماعی افراد را به اشتباه انداخته و باعث واكنش های منفی كاربران شده است.
اين كتاب یک مجموعه شعر جالب و جذاب است و به هيچ عنوان «آموزش روش کشیدن دم گربه به بچه‌ها» نيست و دقيقا عكس آنچه تيتر شده است را به كودک آموزش می‌دهد. انتخاب چنين تيتری نشان می‌دهدكه برای تنظيم خبرهای كتاب كودک هم نياز به متخصص كتاب كودک است و كار برای كودک در هر زمينه‌ای به تخصص نياز دارد.

#کتاب
#کودکان
@kudakestan_com
@aminhaghrah

▪️
گویی طرح کودک‌همسری درخصوص افزایش حداقل سن #ازدواج در کمیسیون حقوقی قضایی مجلس رای نیاورده است.

مضحک است!
زیر ۱۸ساله‌ها، به حکم همین مجلس، حق کار در هیچ دستگاه دولتی و شرکت و بنگاه و کارگاه خصوصی‌را ندارند و اگر بشود جرم است و با عاملش برخورد می‌شود. همچنین بدون اذن پدر و مادر نمی‌توانند حساب بانکی داشته باشند. هیچ معامله‌ای هم نمی‌توانند بکنند. نه می‌توانند خانه بخرند نه می‌توانند اجاره کنند. اصلن امضاشان پای هیچ قراردادی اعتبار ندارد. از دید قانون‌گزار انقدر عقل‌شان نارس است که حتی به کاندیداهای همین مجلس هم نمی‌توانند رای بدهند.
آن‌وقت می‌توانند ازدواج کنند و تشکیل زندگی بدهند! حتمن انتظار هست فرزند هم بیاورند و عالِمی، نخبه‌ای، ادیبی، هنرمندی چیزی تحویل جامعه بدهند.

واقعن از این سریعتر و خلاقانه‌تر نمی‌شود خانواده را مبتذل و #جامعه را مضمحل کرد!

#روزانه
#کودکان
@aminhaghrah

▪️
گویی موسسه‌ فرهنگی بصیرت قم این #کتاب را برای #کودکان منتشر کرده. چند نکته قابل تامل فقط در همین یک صفحه وجود دارد:

●ناشر این داستان جدای از اینکه برای روایتش کلن بیخیال الگوهای بدیهیِ عقلی‌ شده، به دلیل تبلیغ خشونت‌ بی‌اندازه، مصداق بارز رفتار کودک‌آزارانه ‌‌و نقض حقوق کودکان است‌. روایت لِه شدن یک مادر در مقابل دیدگان کودک و توامان کنده شدن دست کودک در حین نجات مادر یک فاجعه‌ آموزشی- اخلاقی‌ست!

●سطحی‌نگری و ابتذال در تصویرسازی این کتاب بیداد می‌کند!
تصویر به بیننده این‌گونه القا میکند که آن نامه‌ی روی میز کنار آن قلم و مرکب! را همان کودکِ سپیدپوشِ راوی داستان نوشته است. خب! آخر با کدام دست؟!

علامت سوال بزرگ دیگر در این تصویر آن کودک سیاه‌پوست نارنجی‌پوش ست که نامه به دست، دو زانو نشسته‌‌ست. ایشان را ایستاده فرض کنید! واقعن آدمی‌زاده‌ است یا بچه غول؟!
.
پ.ن:
-مراقبت از فرزندان در برابر آموزه‌های محصولات با برچسب فرهنگیِ (تولیدی حتی از سوی نهادهای رسمی) از نان شب هم حتی واجب‌تر است!

-باید بزرگان اهل خِرد بنشینند و‌ به اجماعی برسند بر سر اینکه آیا جلوگیری از نشر این دست کتب هم سانسور است؟!

@aminhaghrah

‍ ▪️
فاجعه‌ی استرالیایی
عذرخواهی ملی
و درسی که نمی‌آموزیم...

تحقیقی پنج ساله حاکی از آن است که در طی چندین دهه، ده‌ها هزار کودک استرالیایی قربانی آزار جنسی بوده‌اند.
در این تحقیق که سال گذشته پایان یافت، از حدود هشت هزار قربانی که در اماکنی چون مدرسه‌ها، کلیسا‌ها و باشگاه‌های ورزشی آزار جنسی دیده‌اند، شهادت گرفته شده است.

اسکات موریسون، نخست وزیر استرالیا در ادامه‌ی این رسوایی، در جریان یک سخنرانی از قربانیان سوءاستفاده جنسی از کودکان در این کشور عذرخواهی ملی کرد. او گفت:
«امروز باید متواضعانه مقابل کسانی که رها شدند، زانو بزنیم و ملتمسانه عذرخواهی کنیم.»
موریسون در این سخنرانی در حالی که صدایش از خشم و اندوه می‌لرزید گفت: «چرا فریاد بچه‌ها و والدین‌شان شنیده نشد؟ چر دستگاه عدالت ما در مقابل عدالت کور بود؟ چرا این قدر طول کشید تا کاری انجام شود؟»

بیل شورتن، رهبر حزب مخالف دولت هم در پارلمان این کشور اعلام کرد که این دست خطاها را دیگر نمی‌شود جبران کرد.

از نکات قابل تامل که در این تحقیق آمده این‌که؛ بیشترین کسانی که عامل سوءاستفاده‌های جنسی بوده‌اند، از صنف آموزگاران مدرسه، مبلغ‌های دینی و کشیش‌ها بوده‌اند. یعنی نهادهای کاتولیک بیشترین سهم را در میان موسسه‌های مقصر داشته‌اند.

در این خصوص، کمیسیون تحقیق در گزارش خود نوشته است: "ده ها هزار کودک در بسیاری از موسسات استرالیا مورد آزار جنسی قرار گرفته اند و ما هیچ گاه رقم حقیقی قربانیان را نخواهیم دانست."

این کمیسیون همچنین خواستار آموزش کودکان در مدارس و مهدکودک ها شده است. همچنین قربانیان می‌توانند به عنوان غرامت تا ۱۵۰ هزار دلار استرالیا تقاضا کنند...


#کودکان
#تجاوزجنسی
@aminhaghrah

▪️
بیش از ۱۵۱هزار دختر ۱۵- ۱۶ساله، امسال در هیچ مدرسه‌ای ثبت‌نام نشده‌اند...

#کودکان
#زنان
@aminhaghrah

■
#جامعه_شناسی_سرپایی
شماره ۱۰: کجاست کودکی؟
تجاوز به کودکان و تابو شکنی از یک باور عمومی

این که حالا رسانه‌ها از مساله‌ی #تجاوز به #کودکان بیشتر و جدی‌تر از قبل می‌گویند و می‌نویسند اتفاق مبارکی‌ست. توجه متولیان و مدیران به این آسیب بیشتر از پیش است و همین مقدار هم مایه‌ی امیدواری‌ست. اما واقعیت این است که آن‌چه در قالب بسته‌های آگاهی‌بخش، عمومی می‌شود همه‌ی ماجرا نیست!

تصویری که امروز به لطف شبکه‌های مجازی، رسانه‌های رسمی نوشتاری، ان‌جی او‌ها و هم وسایط ارتباط جمعی صوتی و تصویری (سینما و...) از آسیبی به نام تجاوز به کودکان در باور عامه‌ی جامعه‌ی ایرانی نقش بسته، شمایل کودکانی‌ست زخم ‌دیده، ترس‌خورده، افسرده و پریشان که در دام بیمارانی جنسی در قامت شکارچیانی بی‌رحم با خویی حیوانی گرفتار آمده‌اند و حالا از خوف جان یا بیم قضاوت خانواده یا دیگران در سکوتی ویرانگر تماشاگر تاراج روح و ذبح معصومیت‌شان هستند.

من این‌جا می‌خواهم تابو بشکنم و بگویم این تصویر مجعول است. کامل نیست و آن‌چه نشان‌مان می‌دهند فقط یک تکه‌ی جدا شده از فاجعه‌ای‌ مهیب است که بر ما می‌رود...


● در سالهای اخیر، به اقتضای حرفه‌ام به بهانه‌های مختلف با پرونده‌هایی با عنوان مصطلح کودک آزاری/ تجاوز جنسی (پیش یا پس از افشا شدن واقعه) درگیر بوده‌ام (این مداخله‌ یا با تماس طرفین آسیب دیده رخ داده، یا خانواده‌ها، یا واسطه‌هایی مثل متولیان مدرسه و یا زندان و بهزیستی و...) در موارد متعددی پس از مصاحبه‌ی تشخیصی دریافته‌ام، تصویر و باوری که کودکِ مورد تجاوز واقع شده از مساله دارد بلکل متفاوت است از آن‌چه که ناظر، قیم یا مدعی‌العموم به شکل فاجعه می‌بیند و البته که این در میان دختران آسیب دیده‌ی۸ تا ۱۵ سال بیشتر جلوه‌گر است!
می‌دانم از شدت تلخی، باورش سخت است، اما حقیقتی‌ست که جامعه‌ی دیرباور، خموده، خواب‌آلوده، نامتعادل، خشونت‌دیده، محروم و غمگینِ ایرانی، در دل خودش دارد فرزندانی را می‌پروراند که فرق تجاوز و مهربانی را نمی‌فهمد و خودویرانگری را از هرچیز دوست‌تر می‌دارد!

هولناک است وقتی می‌بینم تعداد این شکل از تجاوز فزاینده است:
کودک نه تنها پس از تجربه‌ی اولین رابطه‌ی جنسی عمدتن به اجبار، ترسان ‌و پژمرده نمی‌شود بلکه آن را حادثه‌ای لذت‌بخش و هیجان‌انگیز در میابد. واقعه را از ترس محرومیت از تجربه‌ی مجدد از خانواده پنهان می‌کند و بی‌پروا خاطره‌اش را حتی با همسالانش به اشتراک می‌گذارد ‌و به ادامه‌ی این تجربه‌ی ویرانگر مشتاق است. این‌جا عمدتن صید، به صیاد وابسته است. دلتنگش می‌شود. خود بستر کام‌جویی‌اش را آماده می‌کند و در هر مجالی بودنش را می‌خواهد! و برای یک بیمار جنسیِ روان‌زخمی چه از این‌ بهتر؟!

●این یک هشدار است!
پریشانی و سستی جامعه و عقیم شدن نهاد خانواده، هجوم بی‌رحم و بی‌هدف اطلاعاتِ پالایش نشده، در پیوند با واقعیت‌گریزی و خردستیزی آنان که افسار هدایت اجتماع را سفت در مشت گرفته‌اند، سبب هرج و مرجی شده که حتی فهم مصیبتی که بر ما می‌رود را مشکل کرده. مفاهیم واژگونه می‌شوند، زشتی‌ها خوشایند جلوه می‌کنند، انسان ترجیح‌ش فراموشی اخلاق و بازگشت به غریزه است. و کودکی...
کجاست کودکی؟


@aminhaghrah

▲
نیم قرن سینمای #کانون پرورشی فکری #کودکان و نوجوانان
[ به مناسبت روز ملی #سینما ]
زمان: ۴شنبه | ۲۱شهریور
ساعت: ۱۰ تا ۱۹
مکان: تهران. مجتمع کانون پرورشی کودکان

@aminhaghrah

▪️
فرقی نمی‌کند فرزند کودک و نوجوان دارید یا نه، یا این که آدم بزرگ هستید. این مجموعه‌ غنیِ خواندنی و شنیدنی از کتابهای کودک را از دست ندهید▼
http://icnl.nlai.ir
#کودکان
#کتاب
@aminhaghrah

▪️
روزنامه جهان صنعت:
۲۴هزار کودک زیر ۱۸ سال بیوه شده‌اند...

#کودکان
@aminhaghrah

▪️
کودکانی که صداهای ترسناک می‌شنوند!
https://bbc.in/2xXNQ55

از هر دوازده کودک، یک کودک به طور مداوم صداهایی می‌شنود که در حقیقت وجود ندارد. این صداها گاهی به آنها می‌گویند موجوداتی بی‌ارزش و بی‌مقدار هستند.

یک تحقیق جدید خاطرنشان می‌کند واکنش افراد بالغ می‌تواند بر شنیدن این صداها در آینده روی این کودکان تاثیر بگذارد.

در Instant View بیشتر بخوانید▼

#کودکان
@aminhaghrah

▪️
۳۰ رمان ادبیات کودک که آدم‌بزرگ‌ها بیشتر دوستشان دارند کدامند؟

نشریه‌ی ایندی‌پندنت در گزارشی از یک پژوهش، به معرفی رمان‌های فانتزی و کلاسیک متعلق به ادبیات کودک و نوجوان پرداخته که محبوب افراد بالغ‌اند و تمایل‌ دارند دوباره آنها را بخوانند:
 

۱-  شیر، کمد و جادوگر (سی‌اس لوئیس)
۲-  باغ اسرار آمیز (فرانسس هاجسون برنت)
۳-  بچه‌های راه آهن (ادیت نسبیت)
۴-  چارلی و کارخانه شکلات‌سازی (رولد دال)
۵-  مزرعه حیوانات (جورج اورول)
۶-  جزیره گنج (رابرت لوئیس استیونسون)
۷-   باد در بیدزار (کنت گراهام)
۸-  هابیت (جی آر.آر تالکین)
۹-   سه گانه ارباب حلقه‌ها (جی آر.آر تالکین)
۱۰-  ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب (لوئیس کرول)
۱۱-  کتاب جنگل (روردیارد کیپلینگ)
۱۲-  رابینسون کروزوئه (دانیل دفو)
۱۳-  زیبای سیاه (آنا سیول)
۱۴- غول بزرگ مهربان (رولد دال)
۱۵-  ماتیلدا (دنی دویتو)
۱۶-  وینی خرسه (آلن الکساندر میلن)
۱۷- پیتر پن (جیزم بری)
۱۸- داستان پیتر رابیت (بیترکس پاتر)
۱۹- خانواده سوئیسی رابینسون (یوهان داوید ویس)
۲۰-  قرض‌کنندگان (مری نورتون)
۲۱- جیمز و هلوی غول‌پیکر (رولد دال)
۲۲- ناطور دشت (جی.دی سلینجر)
۲۳- جادوگر شهر از (ال.فرانک باوم
۲۴- ماجراهای هاکلبری فین (مارک تواین)
۲۵-  تار شارلوت (ای.بی وایت)
۲۶-  آن در گرین گیبلز (لوسی مونتگمری)
۲۷-  کرم ابریشم بسیار گرسنه (اریک کارل)
۲۸- پرستوهای آمازون (آرتور رنسام)
۲۹- جادورگران (رولد دال)
۳۰- درخت جادوی خیلی دور (انید بلایتون)


#ادبیات
#کودکان
@aminhaghrah

▼
لمس خوب، لمس بد
[ #کتاب آموزشی همراه با رنگ‌آمیزی و تمرین ]
نویسنده: کارن لیپتاک
تصویرگر: سوزی مندل
مترجم: مرضیه شمایلی

#کودکان
#آموزش #PDF
@aminhaghrah