الفیا

✅ گپی از سر صدق

در شاعری خانم وحیده احمدی شکّی نیست. او شاعری­ست که موضوعات تازه­ای را با زبان معترضانه، وارد دنیای شعر خود کرده که امروزه دغدغه‌ی آزاردهنده‌ی بسیاری از مردم است. وی با اندیشه­ای نو و سؤالاتی قابل تأمل، به اندیشه‌های سنّتی سست و بی­پایه ـ در برخی از امور ـ تاخته است. بیش‌تر غزل­های این کتاب خوب‌اند، و ویژگی­های خاصی دارند؛ مثل تعلیق در کلام، بازی­های زبانی، ترکیبات تازه و... امّا گاهی برخی از ضعف­های کوچک بعضی از آن غزل­ها را در حدّ غزل معمولی تنزّل داده است که کاش شاعر قبل از چاپ کتابش آن را به دست ویراستاری آگاه و منصف می­سپرد تا این اشکالات جزئی ولی «مهم» اصلاح شود. خانم احمدی، باید بیش‌تر و بیش‌تر بخواند و بداند و سخت­گیرانه­ تر و با وسواس زیاد شعر بگوید و بنویسد، مجذوب شهرت­های کاذب نشود که این شهرت­های مقطعی، آفت کار شاعری­ست.

📌http://alefyaa.ir/?p=5088

#نقد_شعر
#گپی_از_سر_صدق
#شاید_به_جا_آوردی
#وحیده_احمدی
#محمدرضا_سهرابی_نژاد
#الفیا

✅ پنجره‌ای رو به آیینه

لطف خاص این غزلیات در این است که سراینده‌اش نه تنها کوشش نکرده که مردانه شعر بسراید، بلکه از آغاز تا انتهای این مجموعه مخاطب با شعری کاملاً زنانه روبه‌روست که بر خلاف برخی از بانوان شاعر روزگار ما شعر زنانه را فقط و فقط در حدیث نفس جنسی خلاصه نمی‌کند. به این اعتبار می‌توان گفت که شاعر این مجموعه از جنس انبوه کسانی نیست که تصوّرشان از زنانه شعر سرودن و یا به تعبیری دارای نگرش فمینیستی بودن، بیان یک سلسله اتّفاق‌های روزمره و پیش پا افتاده، آه و ناله‌هایی با رنگ و لعاب جنس مؤنث و یا تیک اروتیک است.
احمدی در کنار استفاده از عنصر عاطفه و احساس از اندیشه و نگرشی جامعه‌شناسانه غفلت نورزیده. هرچند که در پاره‌ای از شعرها زاویه‌ی تماشای او زاویه‌ای کاملاً بومی‌ست که شاید در جغرافیای دیگر چندان قابل فهم نباشد و یا حتّی شعر او را به ورطه‌ی شعارزدگی نزدیک کند.

http://alefyaa.ir/?p=5076

#نقد_شعر
#شاید_به_جا_آوردی
#پنجره_ای_رو_به_آیینه
#کامران_شرفشاهی
#وحیده_احمدی
#الفیا

همراه باشید با کانال ادبی: @alefya

یکی از شاه‌کلیدهای کام‌روایی شاعران، با خود روراست بودن است. دایره‌ی این کام‌روایی، از آیینه‌گون شدن و صادقانه شدن شعر، تا افزوده شدن چاشنی صمیمیت به آن و پذیرفتنی‌تر شدنش در نزد مخاطب، گسترده است. مخصوصاً در عهد جدید شاعری ـ یعنی دوران پس از مشروطه؛ دوران کنار گذاشتن رونوشت‌های کلیشه‌ای و به دنبال صورت مثالی شعر نگشتن و برعکس به جست‌وجوی «شعرِ خویش و شعرِ زمانه‌ی خویشتن» برخاستن ـ این خصیصه از جمله‌ی مستحسنات هر شعری به شمار رفته است و صیرفیان سخن، حتّی فارغ از نظر داشتن به فواید سبکی و زمانه‌شناختی این رویکرد، سره بودن و ناب بودن و تازگی و چه بسا اصلاً ارزشمندی سروده‌ها را بسته به آن شمرده‌اند و در گرو آن دانسته‌اند.

http://alefyaa.ir/?p=5055

#نقد_شعر
#شاید_به_جا_آوردی
#زنانه_نویسی_از_روی_دست_خود
#وحیده_احمدی
#محمدجواد_آسمان
#الفیا

همراه شوید با کانال ادبی الفیا: @alefya