#سگ_در__هنگام_ایران_باستان #ancient_Iranian_Dog1.پژوهشگران بسیاری بر این باورند که
سگ، نخستین جانداری است كه به دست آدمی خانگی و اهلی شده است. در خانگی شدن
سگ در ایران بررسی هایی انجام شده بدست Hole Frank بر پایه استخوان های به دست آمده در کاووش ها، نشان دهنده ی آن است که اهلی کردن این حیوان نزدیک 5500 سال پیش از میلاد در خوزستان بوده است.
گرچه بازمانده ی استخوان های
سگ های خانگی در ناحیه حاجی فیروز استان آذربایجان نیز گویای اهلی کردن این حیوان در آنجا می باشد. به هر روی اینگونه است که بنای تماس بین انسان و
سگ دستکم از 12000 سال پیش پایه ریزی شده باشد.
باور بر اين است كه در جاهایی كه انسان های نخستین زيست مي كردند، شايد اهلی كردن
سگ با آوردن توله گرگ به عارهای محل زندگی خود آغاز شده باشد، يا گرگ ها برای بهرهمندی از پس مانده خوراک انسان های نخستین كم كم به محيط زيستی آنها نزديك شده و اين روند پایه و اساس نزديكی بين انسان و حيوان گرديده و اهلی شدن گرگ يا
سگ امروزی را میبینیم.
@IranArianaShahnameh #ایران ما،آریانا ایران بزرگ و کهن
#شاهنامهولی دیدگاه های بسیاری بر اين است كه کهن ترین نژاد
سگ های اهلی در جهان،
سگ های شکاری باد پا یا تازی است
پیشینه ی آمدن
سگ هایی از این رده به گذشته های كهن میگردد.
تاریخچه و سرچشمه ی
سگ های تازی به ژرفای پیچیدهای با تاریخ زندگی انسان های اوايل دوران نوسنگی پیوستگی دارد.گویا دوران و زادگاه راستین این
سگ ها به زمانی بر میگردد که انسان های نخستین در کوهپایههای زاگرس به شکار و گردآوری خوراک میپرداختند.
در این دوره انسان شکارچی با سادهترین روش ها و تنها با بهره بردن از ابزارآلات بسیار ساده و پیگیری جانواران دست به شکار آن ها می زده است.
اما به کارگیری از این روش های ابتدایی برای گذر از نیازهای غذایی کافی نبود.
نشانه هایی در دست است كه از دوره نوسنگی (در نزدیک ۶۷۵۰ سال پیش از میلاد) اهلی کردن گرگ در شمال عراق رایج بوده است و گواه آن گزارش کاوش های پرشمار باستان شناسی، نشان از بودن
سگ های شکاری تیزپا در آن روزگار باستانی دارد.
باستان شناسان در ايران، کهن ترین نشانه های بودن
سگ های تازی را در منطقهای در تپههای باستانی “سیلک”، در نزدیکی شهر کاشان، افزوده بر استخوان های حیوان های اهلی دوران پیشین، استخوان های یک
سگ تازی را يافتند که برای هزاره چهارم پیش از میلاد است.
کانال
ایران ما،آریانا ایران بزرگ و کهن شاهنامه
از دیگر یافته ها میتوان به طرف های سفالین با نقش های كهن درديگر جاهای ایران اشاره کرد.
در شماری از طرح های روی ظرف های سفالی که نقش های آن ها درباره ی با شکار و شکار گری است، به نقشهايی از
سگ های تازی كه در پی شكار اند روبرو می شويم که با نهایت دقت و به سبکی انتزاعی آفریده شده اند.، براي نمونه: سفالینههای یافت شده در “تل باکون” در نزدیکی “تختجمشید” نمونهی شگفتی از نقش
سگ تازی را از۳۸۰۰ تا ۴۲۰۰ ق.م به نمايش می گذارد.
باریکی اندام، دست ها و پاهای بلند و کشیده، پوزه ی باریک و دمی عقربی، ویژگی های بارز
سگ های تازی است که به زیبایی بر پیکر این سفال ها کشیده شده اند.
افزوده بر ظرفهای سفالین، نقش های تازی ها را بر روی مهر ها و نشانه ی مهر های به جا مانده از ایران باستان نیز میتوان دید.
این نقش های تازی در این ها از این دست نقش بارز این حیوان در میان تیره هایی که در فلات ایران باستان زندگی میکردند است.
سنگنگاره گلپایگان مربوط به ۱۰۰۰۰-۱۲۰۰۰ سال پیش
سگ تازی را در پشت اسب بههمراه شکارچی و قوش نشان میدهد
باسپاس از بانو فرسین و پرشیا
#آرش_ماد_اندیمشکی_مغان@IranArianaShahnameh ایران ما،آریانا ایران بزرگ و کهن شاهنامه