جنایت
#امام_علی؛ امام اول شیعیان و رفتارش با
#ایرانیان:
امام علی یکی از مشاوران نزدیک
#عمر (خليفه دوم مسلمانان) در هنگام حمله لشکر اسلام به ايران بود زمانی که عمر میخواست خود شخصا در اين جنگها حاضر شود، امام علی به او گفت: تو سر اين سپاهی اگر بروی و کشته شوی، سپاه اسلام متلاشی میشود. تو بايد مرکز خلافت را داشته باشی تا اگر سپاه اسلام شکست خورد. ايرانيان بدانند که اين نيرو پشت دارد»
(تاريخ طبری، جلد 5، ص 1943 و 1945، اخبار الطول ص 147 و نهج البلاغه ص 443 – 446).
عمر که داماد امام علی بود و روی حرفهای وی حساب میکرد پيشنهاد وی را پذيرفت و در دارالخلافه ماند و در راس لشکريان اسلام فرماندهان با تجربه و خونريزی گمارد و به طرف ايران گسيل داشت. پس از شکست ايرانيان و پيروزی لشکريان اسلام، علی خطاب به مردم کوفه گفت: ای مردم کوفه، شما شوکت عجمان (ایرانیان) را برديد.
(تاريخ طبری، جلد 6 ص 2208).
پس از پايان سلطنت 3 تن از خلفای مسلمانان (ابوبکر، عمر، عثمان) نوبت سلطنت امام علی رسيد که بسيار لرزان و کوتاه بود. اختلافات معاويه و علی بر سر قدرت بالا گرفت و سبب ساز جنگهای طولانی گرديد. علی جهت تامين مخارج اين جنگها مجبور بود که باج و خراج بيشتری از ايرانيان اخذ کند. اين فشارها موجب قيامهای و مقاومتهای دليرانه از سوی شهرهای مختلف ايران علیه علی و اسلامش شد بطوریکه امام علی بیرحم ترين سرداران خود، از جمله «خليد بن طويف» و «زياد ابن ابيه» را بسوی
#خراسان،
#پارس،
#ری،
#آذربايجان و ساير شهرها و بلاد اعزام داشت !! در ادامه به مواردی از سرکوب قيامهای مردم ايران در زمان خلافت امام علی را با منابع خودشان ببینیم.
در زمان امام علی، مردم
#استخر چندين بار قيام کردند. امام علی در يکی از آن موارد «عبدالله بن عباس» را در راس لشکری به آنجا گسيل داشت و شورش توده ها را در سيل خون فرونشاند
(فارسنامه ابن بلخی، ص 136).
در مورد ديگر که مردم
#استخر شوروش کردند، امام علی «زياد بن ابيه» به آنجا گسيل داشت تا به سرکوبی اين قيام بپردازند. در مورد جنايات وحشیانه لشگر اسلام و کشتار مردم
استخر توسط "زياد بن ابيه" کتابها و روايت زيادی نوشته و نقل شده است
(رجوع کنيد به کتاب مروج الذهب، جلد دوم ص29).
در سال 39 هجری مردم
#پارس و
#کرمان نيز سر به شورش علیه علی گذاشتند و مردم حکامِ ستمگر
#امام_علی را از شهر خود بيرون کردند. "امام علی" مجددا "زياد بن ابيه" را به آنجا گسيل داشت و لشکريان وی از هيچ جنايتی فروگذاری نکردند!
(تاريخ طبری، جلد 6، صفحه 2657 و کتاب فارسنامه، ص 136).
مردم
#خراسان نيز در زمان "امام علی" برای چندين بار قيام کردند و چون چيزی نداشتند بعنوان باج و خراج بپردازند، از دين اسلام برگشته و به مقاومت سخت و جانانه ای دست زدند. امام علی «جعده بن هبيره» را بسوی خراسان فرستاد. او مردم نيشاپور را محاصره کرد تا مجبور به صلح شدند
(تاريخ طبری، جلد 6، ص 2586 و کتاب فتوح البلدان ص 292).
در زمان امام علی مردم شهر
#ری نيز سر به طغيان برداشتند و از پرداخت خراج خوداری کردند.
#علی، «ابوموسی» را با لشکری زياد به سرکوب شورش فرستاد و امور آنجا را بحال نخستين برگرداند. ابوموسی پيش از اين طغيان نيز، يکبار ديگر بدستور امام علی به جنگ مردم شهر ری گسيل شده بود
(فتوح البلدان ص 150).
به روزگار خلافت علی بن ابی طالب، چون پايان سال 38 و آغاز سال 39 بود، "حارث بن سره عبدی"، به فرمان علی لشکر به خراسان کشيد و پيروز شد، غنيمت بسيار و بردههای بیشمار بدست آورد. تنها در يک روز، هزار برده ميان يارانش تقسيم کرد. لکن سرانجام خود و يارانش، جز گروهی اندک، در سرزمين قيقان (سرحد خراسان) کشته شدند
(فتوح البلدان، بلاذری).
علی بن ابی طالب، "عبدالرحمن بنی جز طائی" را به
#سيستان فرستاد. ولی "حسکه حبطی" وی را بکشت، پس علی فرمود: بايد که چهار هزار تن از حبطيان را به قتل رسانيم. وی را گفتند: حبطيان پانصد تن هم نشوند.
(فتوح البلدان، بلاذری)
علی ولايت
#آذربايجان را نخست به "سعيد بن ساريه" خزاعی و سپس به "اشعث بن قيس" داد. يکی از شيوخ آذربايجان نقل میکند که "وليد بن عقبه" همراه با "اشعث بن قيس" به آذربايجان میآيند. و چون وليد آن ديار را ترک کرد، مردم آذربايجان قيام کردند. "اشعث از "وليد" طلب ياری کرد و "وليد برای ياری وی سپاهی از کوفه به آنجا گسيل داشت. اشعث، حان به حان (حان=خانه به خانه) فتح کرد و پيش رفت. و پس از فتح آذربايجان گروهی از اعراب مسلمان اهل عطا را بياورد و در آنجای ساکن ساخت و آنان را فرمان داد که مردم را به اسلام خوانند
(فتوح البلدان، بلاذری).
آری در کتابهای توهمزای جمهوری اسلامی گفتند که لشگر اسلام با صلح وارد
#ایرانشهر شد و مردم با شوق اسلام را پذیرفتند، فاجعه را درک کن ای ایرانی، کتاب بخوانید و اهریمن را دریابید
#پاینده_ایرانشهر ❈
🔥 t.center/Derafsh_Iranshahr