تاریخ و فرهنگ دره شهر

به نام خدا

"خطر اتحاد لومپنها و پوپولیستها "

" دکتر #اردشیر_سلیمانی:
۹۸/۶/۶

در یاداشت مورخه ۹۸/۵/۲۲ "عوام فریبی آفت جوامع توسعه نیافته" خطر پوپولیسم را یادآوری نمودیم. فاجعه اجتماعی برای نسل جوان و تحصیلکرده پیوند عوام گرایان با لومپنها در درحوزه جنوبی استان ایلام است.
عوام گرایان جنبه های اخلاقی را رعایت نمی نمایند و از ناآگاهی و اعتقادات مردم سوء استفاده مینمایند. حال میخواهیم لومپنها که هم تبار پوپولیست ها هستند را معرفی نمائیم. درزبان فارسی واژه ای معادل لومپن نداریم.
لومپن(لمپن)ها مفت خورند، با روشهای ناشایست وغیر اخلاقی کسب درآمد می نمایند.

در زیر پوست آنها سالوسی و چرب زبانی موج می زند. در ملاقاتهای انتخاباتی از واژه های؛ نوکرتم، کوچکتم، چاکرتم، خاک پای شما هستیم از دهن لومپن ها بیرون میریزد. به طرز عجیبی رفتار خود را توجیه و تفسیر می نمایند، به طرز نفرت انگیزی قدرت را دوست دارند. چنانچه برنامه های توسعه ای عاریتی باشند، ازدرون خودجامعه به مثابه یک نیازاحساس نشوند، نهایتا به گسترش لمپنیسم ختم خواهند شد. همانند سیاسیونی که اخلاق حرفه ای ندارند، با روشهای نادرست برای به دست آوردن آراء اکثر مردم تلاش می نمایند. هرگاه جمع خلوت دوستان صمیمی حاضر می شوند، چون برنامه های اقتصادی و چارچوب اخلاقی ندارند می گویند؛ #برنده_شدیم_شدیم، #نشدیم_نشدیم، #ولش_کن".

تحصیلکردگان فرصت طلب با استفاده از ضعف اقتصادی جامعه، به طرز غم انگیز مردم را بسمت لمپنیسم سوق میدهند. افراد کم سواد و غیر متخصص که در پُستهای بالاتر از شاّن و توان خود گمارده شده اند، با رفتارهای لومپنانه درخدمت پوپولیستها قرارمی گیرند. علاوه بر تقلید رفتار و گفتار، اوقات فراغت را با آنها سر میکنند. جالب آنکه خود را فردی "خاکی" قلمداد می نمایند...

#لومپنها به دلایل اقتصادی، کسب قدرت و شخصیت به پوپولیستها می پیوندد. از طرفی پوپولیستها درشعارهای انتخاباتی خود چنان وانمود می نمایند که: "کمرهمت برشکست و مهار لومپنها بسته اند"، اما دروغی بیش نیست، هر دو از یک تبارند.
پوپولیستها سیاسی بعد ازکسب موفقیت به دنبال تحقق خواسته رای دهندگان نیستند. لومپنها توجهی به #اهمیت و #نقش انتخابات درسرنوشت کشور #ندارند. با تبانی به بعضی از نامزدهای پوپولیست به خرید و فروش آرا و دیگر معاملات می پردازند، با وعده استخدام و رسیدن به #پُست_بالاتر، پول بیشتری بدست می آورند. پوپولیستها و لومپنها در کوران انتخابات علاوه بر وعده های رنگارنگی که به همه میدهند، بطور ضمنی به نافذین و پا به سن نهادهای قبیله وعده دروغ می دهند که:
خدای ناکرده در فقدان شما، مراسم عزادای سنتی (چَمَر) برپا می نمائیم وسالی دوبار #قربانی (ضحیه) خواهیم داد، و تصویر مردی شکارچی بر سنگ قبر حک می نمائیم".

پس درصحنه انتخابات #خود_سانسوری ننمائید وحضور فعال داشته باشید. چنانچه مردم احساس مسئولیت ننمایند و بی تفاوت باشند، جامعه گرفتار لوپنیسم توده ای خواهد شد و تدریجا" به شکل "نهادی ذهنی و پذیرفته" درخواهد آمد. به همین دلیل است که؛ هرگاه یکی از لومپنها در مبارزات انتخاباتی پیروز میشود به سمبولی برای دیگر لومپنها تبدیل می گردد و لومپنهای دسته دوم با سرسختی بیشتر راه او را دنبال می نمایند. آنها لاف؛ مردانگی، قدرت و نفوذ سر میدهند.

در این چنین شرایطی است که واژه ها در ذهن عامه مردم مفهومی مذکر به خود می گیرند و "هرگونه تصمیمی هم باید با اجازه مذکرها باشد ". رفتار این دو گروه درذات خود مرد سالاری را نهادینه مینماید و بطورضمنی خشونت مردان علیه زنان را توجیه میکند. چون عقیده دارند ساختارجامعه مرد سالارانه است. آیا توسط لومپنهای افسار گسیخته این جریان به فاجعه و زوال فرهنگی ختم نمی شود، ضربه برفرهنگ بومی نیست ؟!!. هنرمندان و نخبگان تنها و تنهاتر نخواهند شد؟؟. با پیوند پوپولیسم و لوپنیسم توسعه اقتصادی به آرزوی دست نیافتی تبدیل می شود. اما بدانید، هیچ سرزمینی نمی تواند توسعه یابد مگرآنکه درآن مشارکت اجتماعی ومدنی بطور کامل و آگاهانه صورت گیرد...

"چنانچه زنان درحوزه های اجتماعی-سیاسی مشارکت نداشته باشند، #دموکراسی به شکلی ناتمام درجامعه ظاهرمی شود".
همین روند باعث باز تولید عقب ماندگی می گردد. پیشتراشاره نمودیم سرمایه گذاری به منظور توسعه در ایران محصول سیر تحول تاریخی و توسعه طبقات اجتماعی نیست، بلکه اغلب محصول وامهای و تسهیلات پرداختی ازطرف دولتها است. پرداخت وامهای غیر کارشناسی نه فقط به تولید کمک ننموده اند بلکه تورم را شدید تر کرده...
ادامه در پست بعدی ...
@CEYMARIAN

" دعا برای آمدن باران "
@CEYMARIAN
کشورما یکی از کشورهای کم آب دنیاست. آب شیرین در آن با نرخ جان و گاه با ایثار و بدبخت شدن زندگی عادی یک یا چند نفر از جامعه در طول تاریخ رقم خورده است . اولین گروه که در زاگرس به دره ی #سیمره و همدان و کرمانشاه امروزی رسیدند رودخانه ای از آب شیرین از گاماسیاب تا قره سو و #سیمره ، تا کشکان و زال و کرخه و ... را به خود ندیده بودند ...
با وجود این رودخانه ی دائمی ولی سرزمینهای دیم سیمره همچنان مشتاق باران رحمت الهی بوده، و هستند . گاهی خشکسالی امان منطقه را می بریده است و مردم به آئینهای اساطیری و رویه های ادیان ابتدایی مبادرت می ورزیده اند، وبا ابداع راه هایی ازخدای قادر طلب آب می کرده اند.
انواع روشهای باران خواهی درسیمره :
۱- #گاو_ربودن(گاروا)
۲-رقص #باران شامل:
الف)- رقص #دخترجوان_زیبارو که به عقد قطعه ابری در آسمان در آمده است.
ب)- رقص #حُشک_بیزاد برای( الهه یا خدای بی فرزند)
۳- #هلان و هلانک بازی
۴- #حمیل و ممیل
۵- #قربانی_کردن
رقص شمشیر زابلی ها و رقص چوب خراسانی ها و رقص با دستمال که بیشتر مخصوص مردم صلح طلب، و دیم کار زاگرس است ، همه به نوعی ریشه در تفکر اساطیری این سرزمین دارد و هر منطقه متناسب با زمان ، ومکان خویش از آن بهره برده است و برای رفع مشکلات و آمدن باران بر طبق سنن ابداعی خویش ، شیوه ای را برای بیان و نشان دادن احساسات خویش قرار داده است.
همه می دانند کشور ما به وسیله سه عامل خطرناک طبیعی و ظاهری(سیاسی-اقتصادی و نظامی) و باطنی تهدید می شود.
درکتیبه ی داریوش در تخت جمشید چنین آمده است؛
اهورا مزدا این کشور را بپاید، از سپاه دشمن، از خشکسالی ، و از دروغ
خطر ظاهری هجوم دشمنان به دلیل سیاسی ، اقتصادی و... و خطر باطنی یعنی دوری از رفتار سالم اخلاقی است که دروغ به تعبیر پیامبر آخر الزمان مفتاح و کلید کل شرّهاست. و خطرهای طبیعی مانند خشکسالی و زلزله و...همه تهدید کننده ی ملت ماست و ما باید دست به دعا برداریم نماز استقسا ، و رقص های اسطوره ای و اصلاح خویش برای جلب و جذب قدرتهای سماوی ، شاید مرا متهم به تحجر کنید و بگویید چرا سایر کشورها از لحاظ طبیعی آسیب ناپذیرند و اخلاق را کمتر رعایت می کنند . با صراحت باید گفت همین کشورهای اروپایی کمترین مزاحمت، و پسندیده رفتار انسانی با همنوع ، و حتی مهربانی با حیوانات و جنگلهایشان و ... از ما احتمالا بهتر رفتار می کنند و آنها به عقیده و باور خود ایمان دارند اما ما در دیگر آزاری وعدم وجدان کاری و... درمقایسه با سایر جوامع دارای اشکال و نقص هستیم.
رقص #سنگین_سماع:
طبق نظر شمس تبریزی ؛ تجلی و رویت خدا، مردان را در سماع بیشتر باشد .سماع ایشان را از عالم هستی خود بیرون آورد. وبه عالم های دیگر درون آرد و به لقای حق پیوندد.
رقص مردان خدالطیف باشد و سبک
گویی برگ است که برروی آب رود
شیخ شهاب الدین سهروردی، رقص کردن زمانی مفید است ، که جان قصد بالا کند ، همچو مرغی که می خواهد خودرا از قفس به در اندازد.
بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست
بگشای لب که قند فراوانم آرزوست
دی شیخ گرد شهر همی گشت با چراغ
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند ؛ می یافت نشود گشته ایم ما
گفت آنچه می یافت نشود آنم آرزوست
یک دست جام باده و یک دست جعد یار
رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست (مولوی)
۱۹ تا۲۶ آذر ماه هر سال جشن شبانه روزی پیروان مولوی است به یاد عروج روحانی مولانا به درگاه با عظمت حق است . دراویش مولویه در این ایام بر سر مزار مولوی بزرگ به رقص و پایکوبی و عزلخوانی می پردازند . آنها معتقدند پیر و مرادشان نمرده است ، و در روز ۲۶ آذر ماه به معشوق ازلی پیوسته است.
آن عارف واصل می گفته است؛
ای خوش آن روز که پروازکنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم
دراویش مولویه معتقدند ؛ مولامی دانست ، که دلدارآغوش گشوده و چشم به راه ایستاده است تا اورا در آغوش گیرد.پس باید شادمانه از چنین شبی یاد کرد .
#احمدلطفی، مدرس دانشگاه
تاریخ و فرهنگ دره شهر
@CEYMARIAN

اجرای مراسم عزاداری در سیمره
روش و طریقه برگزاری

@CEYMARIAN
علی آقایی

هنگامی که ایام محرم فرا می رسید بیشتر اهالی روستا و شهر دره شهر #عَلَم ابا عبدالله الحسین سلام الله، درست می کردند و
این عَلَم عبارت بود از یک وسیله نمادین از چوب به بلندی پنج یا شش متر با کت و گلونی و دیگر پارچه های رنگی که به آن می بستند، درست می شد، و در درب #منازل خود بعنوان #عزادار ، علم عزا بر افراشته می کردند...
اهالی روستا هرشب به منزل #بزرگان آبادی و ترجیحا منزل سادات میرفتند، وپای علم سینه می زدند و از #شب_هفتم به بعد اهالی روستا در حالی که علم به دوشان پیشاپیش جمعیت بودند، با نوحه سرایی و سینه زنی به طرف آبادی و یا روستای مجاور حرکت می کردند، وقتی هم به نزدیک ابادی می رسیدند، از طرف آنها مورد استقبال قرار می گرفتند و با چای و شربتی که از قند درست می شد و #هریسه از آنها پذیرای بعمل می آوردند و بعد از ساعتی سینه زنی به روستای خود باز می گشتند..
در شب #تاسوعا تا صبح مراسم احیا و سینه زدن در کنار آتش های افروخته در فصل سرما بر پا بود و در #روز_عاشورا بزرگان روستا همراه با دسته های سینه زنی در حالی که بر سر وشانه های خود #گِل_مالیده بودند، در یک جا تجمع می کردند و تا #ظهر_عاشورا سینه می زدند وظهر که می شد می گفتند: #توق_شکست ( توق کلمه ترکی است که به معنی جلوگیری ومانع شدن است)... .
بعد از آن به خانه های که نذری داشتند می رفتند و بعد از خوردن غذای نذری که بیشتر هریسه و یا گوشت و برنج بود مراسم تمام می شد ولی عَلَم عزا تا اربعین همچنان بر افراشته بود ودر روز اربعین با #قربانی_کردن یک گوسفند و یا یک کلشیر (خروس )علم را پایین می اوردند.
@CEYMARIAN
منطقه سیمره یعنی دره شهر کنونی هر چند که از جمعیت قابل توجهی بر خوردار نبوده است ولی مردان بزرگی داشته است که اگر در دیگر شهرهای ایران خدمت و زندگی می کردند تندیس آنها را می ساختند بزرگانی که در سیر تحول و نشر آموزه های دینی نقش بسزایی داشته اند، که توضیح و شرح آنها در این مقال، مجال نیست، اما سزاوار است با توجه به فرا رسیدن دهه محرم از مرحوم حجه الاسلام #هادی_باباعلی (رحیمی) و مرحوم #ایمانقلی_هاشمی که بیشتر عمرشان مصروف نشر آموزه های دینی در منطقه شد یادی کنیم و فاتحه نثار روحشان نماییم.
تا آنجایی که حافظه مدد می دهد،
قبل از انقلاب زعامت مراسمات مذهبی منطقه با مرحوم حجه الاسلام هادی بابا علی(رحیمی) و مرحوم ایمانقلی هاشمی بود و مرحوم ایمانقلی هاشمی همراه با مرحوم #جهانشاه_نجاتزاده #مسجد کوی طالقانی را احداث کردند....
از آن ببعد #پایگاه_مذهبی تشکیل شد و مر حوم ایمانقلی هاشمی با #آیت_اله_شهید_مدنی که دوران تبعید خود را در خرم آباد می گذراند، مراوده و ارتباط داشت.
اولین #منبر #وعظ وخطابه که قبل از انقلاب در سیمره دایر و تاسیس شد همین منبر مسجد کوی طالقانی میباشد که ازطرف شهید مدنی به مرحوم ایمانقلی هاشمی داد...
روحشان شاد و راهشان پر رهرو ...
@CEYMARIAN
ارسالی : #حاج_علی_آقایی
تاریخ و فرهنگ دره شهر
https://telegram.me/ceymarian

#مهمان_نوازی مردم لرستان (پیشکوه و پشتکوه) از نگاه سفرنامه نویسان
@CEYMARIAN
بر کسی پوشیده نیست که فرهنگ مؤلفه های گوناگونی دارد که یکی از آن مؤلفه ها، #مهمان_نوازی می-باشد. خوشبختانه می توان گفت که در فرهنگ ایرانی این سنت از جایگاه بالایی برخوردار بوده و هست و مربوط به قوم و منطقه خاصی هم نیست. چنانکه در تاریخ بخارا از مهمان نوازی مردم بخارا و فرارود (ماوراءالنهر)، داستانها و حکایتهای بسیاری وجود دارد. اما نگارنده قصد دارد در این نوشتار کوتاه به جایگاه مهمان نوازی مردم لُر از نگاه سیاحان غربی بپردازد. در واقع ما قصد داریم «سرِ دلبران را در حدیث دیگران بجوئیم».
هر چند در ارتباط با مردم لُر و لک کتابها و مقالات و پژوهش ¬های زیادی انجام شده، ولی واقعیت آن است که دربارة فرهنگ پُربار مردم این دیار، آنگونه که باید تحقیق چندانی نشده است. همین عامل باعث شده است که فرهنگ مردم لُر مورد حمله¬ ی دشمنان قرار گیرد. گاهاً بعضی از ساکنان این دیار نیز خواسته یا ناخواسته و به دلیل ناآگاهی از پیشینة درخشان فرهنگی و تاریخی خودشان، در این تهاجم فرهنگی و حمله ¬ای که به داشته¬ های فرهنگی لرها می¬شود سهیم می ¬شوند و با دست خود تیشه بر ریشة فرهنگ اصیل خود می¬زنند. باری در ذیل نقل قولهایی که سیاحان غربی در رابطه با فرهنگ مهمان نوازی لُرها آورده اند، اشاره خواهد شد.
یکی از #رسوم_ارزشمند_مردم_لر_و_لک_مهمان_نوازی_و_غریب_نوازی_می_باشد. به¬ طوری¬ که این ویژگی زبانزد خاص و عام، دوست و دشمن می¬ باشد..

تاریخ و فرهنگ دره شهر
@ceymarian
مردم لرستان (پیشکوه و پشتکوه) وقتی که مهمانی برای آنها می ¬آید، حال فرقی نمی¬ کند این مهمان آشنا باشد یا غریبه، سعی می¬ کنند در حد امکان برای او #قربانی کنند. بارها دیده شده که میزبان با داشتن کمتر از ده رأس دام برای مهمان خود یکی از آنها را قربانی کرده است. اگرچه برخی بر این باورند که مهمانی خاص مردم توانگر است، ولی مردم لر این نظریه را در عمل رد کردند و نشان داده¬اند که اگر دست تنگ بودی و سخاوت داشتی هنر است!
#بارون_دوبد_روسی، #درباره_این_رسم_مردم_لر_و_لک_می_گوید: که هنگام نزدیک شدن به چادر مردم لرستان آنان به افتخار مهمان و به نشانه خوش آمد گویی در کنار اجاقشان برای شما اسفند دود می‌کنند. همچنین #مینورسکی گزارش می دهد که در «خرم آباد پذیرایی باشکوهی از من بعمل آمد. مشایعین زیادی از میرها و جودکی ها از چِمِشک مرا همراهی کردند. والی زاده و کردعلی وندها و میرها در پائین سراشیبی شاهنشاه و کمی دورتر از جلگه چاغروندها و مرادعلی وندها و چندین گروه دیگر و بالاخره 60 سوار بیرانوند بسرپرستی حسین خان و ولی لله خان منتظر ایستاده بودند و با رسیدن به پل صدها اسب سوار و لوتی با ساز و دهل باین اجتماع پیوستند.
در رابطه با این استقبال به رسم مهمان نوازی، #فریدالملک نیز در سفرنامه خود می‌نویسد: «نزدیک چالان چولان رعیت زیادی جلوآمده دهل و سرنا آورده می ‌نواختند مثل اینکه عروسی است.
@CEYMARIAN
حین عبور از میان ده، زن‌ها به پشت بام آمده کل می‌زدند. این دهل و سورنا و کل زدن زن‌ها علامت اظهار شادی است که برای احترام مهمانان و بزرگان بجا می‌آورند و در میان الوار رسم است».
همچنین #ویلسن نیز اهالی لرستان را مانند همه ایرانیان بامحبت و مهمان نواز می‌داند.
@ceymarian
بارون دوبد در جای دیگر درباره¬ ی غریب ¬نوازی و مهمان ¬نوازی مردم لرستان می ‌نویسد: «من لرها را بسیار کنجکاو و حتی گستاخ یافتم و در مقایسه با ساکنان آبادی ‌ها خیلی کمتر خجالتی هستند، اما همیشه نسبت به مسافری که ممکن است به طور تصادفی به بنه ایشان وارد شود حاضر به خدمتند و وسایل آسایش او را فراهم می‌کنند. در واقع با وجودی که به دید بدی به آنها نگاه می شود، اما من همیشه از مهمان نوازی آنان احساس قدرشناسی می‌کنم، زیرا عادتاًَ مرا در کنار اجاق خود با مهربانی پذیرفتند».
#گوبینو نیز از فرهنگ مهمان نوازی لرها به نیکی یاد کرده و داستانی در رابطه با چوپانی که شب آنها را مهمان خود کرده و برای پذیرایی آنها 2 کبک طبخ کرده بود، بیان می کند که چوپان دائماً از آنها عذرخواهی می کند که پذیرایی اش خوب نبوده است و در پایان نتیجه می گیرد که این فرهنگ را در قلب اروپای متمدن نمی توان دید و لرها را در این زمینه بافرهنگ تر از اروپاییان معرفی می کند.
لازم به ذکر است که فرهنگ #مهمان_نوازی_یکی_از_اصول_بنیادین_جوانمردان_و_پهلوانان_قدیم_بوده_است، زیرا آنان اعتقاد داشتند که درِ خانه و سَرِ سفره و بند کیسه را باید دائم از برای دوستان باز گذاشت. به امید مانایی این سنت و فرهنگ¬های پسندیده....

دکتر #نجم_الدین_گیلانی
تاریخ و فرهنگ دره شهر👇👇
https://telegram.me/joinchat/B0nZgT4zXAV1FXbI03MGog