#نجاست_سگ و
#سگ_كشي!
در قلب همهء باورها و
#اعمال_مذهبی تمایزی میان دو قلمرو متضاد، یعنی
#مقدس و
#نا_مقدس وجود دارد.
مقدس ها شامل همه آن چیزهایی است که فوق العاده و استثنایی به شمار می آیند و احساسات مسحورکننده مانند هیبت و شکوه، ترس آمیخته با احترام و تقدس را در باورکنندگان پدید می آورند. مردم برای یافتن و حفظ و مراقبت از آنچه در نزدشان
مقدس به شمار می آید،
#جنگ ها به راه می اندازند،
#قربانی ها می کنند، هزاران کیلومتر سفر می کنند و زندگی خود و دیگران را به خطر می اندازند. تعاریف آنچه
مقدس به شمار می آیند در زمان ها و مکان های مختلف تفاوت دارند.
مقدس ها می توانند شامل اشیاء(اسناد و کتب
مقدس)، موجودات زنده(گاو، مورچه و پرنده)، عناصر طبیعی(سنگ، کوه درخت)، مکان ها(مسجد، کلیسا)، آداب و رسوم و تشریفات(ازدواج، تدفین) و حتی اعمالی مانند جنگ های
مقدس، روزه، زیارت و غیره باشند. تصورات و عقاید درباره
مقدس ها از عناصر مهم اعمال مذهبی است.
تلاش مستمر و ناهمگون برای اثبات یا رّد «نجاست سگ» بمنظور دفاع از او در جامعه ای که بسیاری از باورهای دینی و مذهبی در آن به دلیل مقایسه با سایر
#کشورهای_اسلامی به مرز
#تضاد و گاهی
#سرخوردگی رسیده است، نیازمند بازاندیشی دوباره است. آیا علت اصلی کشتار سگ ها بحث
#نجس بودن آنهاست که در پشت بهانه هایی نظیر ترس مردم، آلودگی و بیماری پنهان می شود؟ یا اینکه، مبحث فقهی نجاست سگ هیچ ارتباطی با قتل او ندارد؟
آنچه به مردم جامعه برمی گردد و می توان از آن به نام «روح حاکم» نام برد، این است که اکثریت قریب به اتفاق آنها حتی با وجود اشارهء کلامی به «وفاداری» سگ، از نزدیک شدن و/یا برخورد او با لباس خود امتناع می کنند! این نشان دهنده باور «القاء شده»-ای است که در ناخودآگاه ذهن نهادینه گشته. بنابر همین باور است که کشته شدن سگ منجر به واکنش اعتراضی نمی شود زیرا از بین بردن نجاست، خود عملی «
مقدس» به شمار می رود.
حال اگر نجاست سگ هیچ ارتباطی با قتل عام آنها ندارد، چرا راهکارهای ارایه شده برای هر یک از «بهانه» های موجود مورد قبول قرار نمی گیرند و از سوی
#حامیان و
#متولیان_سگ_کشی "نادیده" گرفته می شوند!؟
https://telegram.me/Pazudharma