Pazudharma

‍ ضمن قدردانی از همکارانمان که با انتشار تصویر #سیاهگوشِ زندانی در #باغ_وحش_وکیل_آباد_مشهد به تحلیل خبری آن پرداختند و تاریخچه ای تأمل برانگیز از کارهایی که باید انجام می شد ولی نشده، ارایه کردند، به نظر می رسد این تاریخچه زوایای دردآور دیگری نیز دارد که در اینجا به سه بخش آن می پردازیم:

١- عدم همخوانی و همکاری بین معاونت های مختلف درون سازمانی- بر اساس طبقه بندی IUCN، کنوانسیون CITES و همچنین قوانین #سازمان_حفاظت_محیط_زیست، سیاهگوش گونه ای در خطر #انقراض است. باوجودی که گزارش زیادی از این گونه وجود ندارد ولی براساس یک ارزیابی مقدماتی که پیرامون پراکنش این گونه در ایران و در سال ١٣٨٩(2010) منتشر شد، یک قلاده سیاهگوش در #خراسان_رضوی مشاهده شده است. وجود نزدیک به یقینِ یک قلاده و احتمالِ حضور سه قلاده ي دیگر نیز گزارش شد. با این وجود، یکی از همین سیاهگوش های در حال انقراض در باغ وحش وکیل آباد مشهد با شرایطی نگهداری می شود که باعث شرمساری است، درحالی که حتي طبق پروتکل های موجود، یکی از بدیهی ترین ضوابط توجه به سلامت و رفاه حیوانات و حفاظت آنها در برابر خطرات احتمالي است كه بايد توسط مسوولين و كاركنان باغ وحش انجام شود.

٢- نبود #ساختاری واحد و یکسان در امر نظارت بر باغ وحش ها، #باغ_پرندگان و #بوستان های دارای حیوانات- در برخی شهرهای کشور باغ وحش زیر نظر مستقیم #شهرداری است و در برخی دیگر سازمان حفاظت محیط زیست. ادارات کل محیط زیست در استان های مختلف با توسل به این بهانه که باغ وحش ها به تیمار گونه های آسیب دیده حیات وحش کمک می کنند، از همکاری برای ساماندهیِ وضعیت حیوانات اسیر و نیازمند رسیدگی و درمان خودداري می کنند. شهرداری ها و سازمان های تابعه نیز برخلاف شعارهای عوام پسندانه نسبت به استدلال های علمی و مستدل مقاومت می کنند.

٣- تخصص گرایی- برخی از مدیران کل ادارت حفاظت محیط زیست دارای تحصیلات مرتبط از داخل و خارج کشور هستند. تمام حیوانات #بومی و #غیربومی، سگ های اهلی، حیوانات هایبرید و بطور کلی باغ وحش وکیل آباد مشهد در حالی به این وضعیت اسفبار رسیده اند که مدیر کل حفاظت محیط زیست استان دارای تحصیلات کارشناسی ارشد در رشته فن آوری محیط زیست از دانشگاه ایسلند هلند است. از سوی دیگر، یکی از مسوولان دولتی با تحصیلات در زمینه #مدیریت_بحران، به امر کنترل جمعیت حیوانات شهری مشغول است! تحصیلات به نهادی رسمی اطلاق می شود که تحت هدایت و نظارت معلمان، دبیران و استادان دوره دیده دانش، مهارت های شغلی، هنجارهای فرهنگی و ارزش های اجتماعی را از نسلی به نسل دیگر منتقل می کند. امروزه در اغلب کشورهای صنعتی پیشرفته، بسیاری از مردم بیشتر وقت بیست ساله ي اول زندگی خود را در مدرسه می گذرانند. در جوامع کوچک اولیه که اساس تولیدشان بر کشاورزی استوار بود، زندگی و بقای اعضای جامعه به یادگیری در مورد گیاهان، حیوانات و شناخت زمین و محیط طبیعی وابسته بود. پیران این جوامع زمان زیادی را صرف می کردند تا دانش خود درباره باورهای فرهنگی و طبیعت را به جوانات بیاموزند. زمانی که این جوامع بزرگ تر و ارتباطات اجتماعی پیچیده تر شد، مردم نیازمند آن شدند تا به جای دانش های کلی، دانش ویژه ای در مورد حوزه کاری خود نیز بیاموزند.
«ما تنها متولی حیات وحش کشور هستیم!» تنها شعاری است که سازمان حفاظت محیط زیست از تمام دانش تخصصی و حیاتی حوزه ی فعالیت خود آموخته است!

٤- تمام نظریه های علمی در مورد تطور یا #تنوع_زیستی براساس مطالعاتی استوار بوده که جانداران زنده را به صورت #آزاد و در #زیستگاه اصلی خود مطالعه کرده اند. ژان باتیست دولامارک نخستین کسی است که در سال ١٨٠٩ نظریه منسجمی برای #تکامل در آن دوره پیشنهاد کرد. او معتقد بود که سازوکار تکامل در طول زمان به صورت پیشرفت طبیعت از کوچک ترین ارگانیسم های مرئی و سپس نباتات و حیوانات بسیار پیچیده و کامل، تا مرحله انسان را شامل می شود. #داروین و لامارک در دو قسمت از این نظریه یعنی حرکت و تغییر دایمی جهان و جریان تکامل تدریجی آن با هم اشتراک نظر دارند.
قبل از اينكه حيوانات در باغ وحش ها منقرض شوند بايد كاري كرد...
‏https://t.center/pazudharma

«پازودارما» طی سالیان فعالیت خود چه بصورت علنی و چه غیر از این، همواره بر آن بوده است تا نخست با #مطالعه و #شناختِ درستِ مباحث علمی در خصوص #حقوق_بشر و #حقوق_حیوانات، منعکس کننده دیدگاه های این دو شاخه اصلی و علمی باشد. با این #ماموریت، همواره بر #ارزش_های_اخلاقی مانند #بی_طرفی و پرهیز از #جانبداری، دور ماندن از نظرهای #مغرضانه، احترام به #کرامت_انسان و #حیوان، ایجاد فضای #مذاکره با تمام دیدگاه ها و #شکیبایی در تبادل نظر پایبند بوده است.
با #آسیب_شناسی فضای موجود که با توجه به پایبندی #متعهدانه به اصل «#عدم_تبعیض_بین_حیوانات» صورت گرفته است، این واقعیت بدست آمده است که نه #متولیان_حیات_وحش مستقر در #سازمان_حفاظت_محیط_زیست رویکردی اصولی-علمی-اخلاقی نسبت به حیوانات دارند، نه #حامیان_حیوانات و نه برخی #سازمان_های_مردم_نهاد که به نام حقوق حیوانات فعالیت می کنند.
#تخلف بزرگ سازمان محیط زیست از اصول اولیه که علاوه بر اشکالات #ساختاری از #شایسته_سالاری کارکنان نیز نتیجه می شود، از جایی شروع می شود که دیواری قطور بین #حیات_وحش و #حیوانات_اهلی می کشد.
ظهور و بروز مشکلات عدیده از سوی حامیان حیوانات در وهله نخست به ناآگاهی محض آنها از حقوق حیوانات برمی گردد و سپس، به حمایت مغرضانه آنها از حیوانات شهری که بطور عمده به #سگ و #گربه محدود می شود.
خوب است بدانیم، این رفتار حامیان به سخت شدن فعالیت برخی مدافعان حقوق حیوانات در عرصه های سیاسی-اجتماعی نیز منجر شده است!
سازمان های مردم نهاد خود، حدیثی مفصل دارند زیرا به نظر می رسد هنوز نه آنقدر تکلیفشان با اهداف و مواضع شان مشخص است که دیدگاهی انتقادی به سازمان های دولتی داشته باشند و نه دانش حقوق حیواناتی آنها کامل و بروز است که بتوانند بدون غرض ورزی به معضلات کنونی جامعه بپردازند...
https://t.center/pazudharma