Pazudharma

🖋 قانون زنده، ابزاری اجتماعی برای رسیدن به هدف اجتماعی و عدالت اجتماعی است...

▪️یک بار دیگر، خبر مربوط به «لایحه منع حیوان آزاری» در بیشتر خبرگزاری های کشور طنین انداز شد و این بار، معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست، #حمید_ظهرابی، درمورد مفاد این لایحه توضیحاتی داده است.

▪️از این که بنابه هر دلیلی، این سازمان، خواسته و ناخواسته به تدوین قانون منع حیوان آزاری ورود کرده است از آن رخدادهایی است که باید به فال نیک گرفت و به خودمان و جامعه تبریک گفت. امید آن که همین ورود، آغازی باشد برای #نهادینه کردن این تفکر که حیوانات، #پسماند نیستند تا پرداختن به امور مختلفِ مربوط به آنها به طور غیرقانونی به #مدیریت_خدمات_پسماند سپرده شود! از سوی دیگر امید آن داریم در سایه همین قانون، تصمیماتی مانند «ارضای غریزه شکار در شکارچیان» و «قتل عام پرندگان مهاجر» و صدور انواع و اقسام مجوزها برای شکار و صید نیز از سوی این سازمان #جرم تلقی گردد!

▪️در کشوری که نرخ آزار و کشتار حیوانات بسیار بالاست تا جایی که گاهی، اخبار مربوط به خشونت علیه آنها باعث #تشویش_اذهان_عمومی و بروز هیجانات مقطعی نیز می گردد، شاید این خبر موجب خوشحالی، به ویژه برای کسانی شود که دوستدار حیوانات هستند و/یا فعالیتی در این زمینه دارند. ولی چرا این خبر، به خصوص زمانی که مفاد آن مورد توجه قرار می گیرد، قبل از آن باعث خشنودی برخی #فعالان_حقوق_حیوانات گردد مورد نقد و انتقاد آنها واقع می شود؟

▪️بخشی از پاسخ این پرسش مشخص است زیرا قانونی که خود را با معیارهای حقیقی جامعه هماهنگ نکند محکوم به شکست است. یکی از این معیارها به ماده 679 قانون مجازات اسلامی برمی گردد که از دو منظر قابل بررسی است:

1- نخست آن که تاکنون، در موارد حیوان آزاری، این قانون چقدر از سوی مراجع قضایی و قضات مورد احترام و استناد قرار گرفته است و
2- آیا مفاد همین قانون آن قدر به روز، «درست» و کارآمد هست که توانِ نگهداری چند الحاقیه جدید را داشته باشد؟!

▪️در این قانون می خوانیم: «هرکس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال گوشت ‌متعلق به دیگری یا حیواناتی که شکار آنها توسط دولت ممنوع ‌اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند به حبس ازنود و یک روز تا شش ماه یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.»
(شایان ذکر است در جلسات قبلی کمیسیون هیئت دولت از الحاق تبصره هایی به دو ماده 679 و 680 سخن می رفت و حال آن که، در خبر جدید به ماده 680 اشاره ای نشده است!)

▪️در ماده 679 قانون مجازات اسلامی، به طور دقیق مشخص نیست منظورِ قانون گذار از بکارگیری «بدون ضرورت» و «متعلق به دیگری» چیست؛ به همین نسبت، «فشار آوردن به حیوانات» و « بهره کشی» نیز به صورت شفاف توضیح داده نشده است. از همین جا است که ما با یکی از مشکلات اساسی در ارتباط با مفهوم #قانون روبرو می شویم و آن این که قانون برای افراد مختلف، در زمان ها و مکان های مختلف، معانی متفاتی دارد. به همین دلیل و براساس یکی از شش #رهیافت معروف دنیا نسبت به مفهوم قانون، یعنی رهیافت #مکتب_اثباتی باید دید آیا قوانین موجود(یا آینده)، بیشترین فایده را برای بیشترین افراد دارند یا نه. منظور از افراد، در جایی که به تدوین قوانینی برای حیوانات می پردازیم، افزون بر انسان شامل ِحیوانات نیز می شود.

▪️تمام تبصره هایی که در حکمِ الحاقیه به ماده 679 قانون مجازات اسلامی افزوده شده اند دارای اشکالات بنیادین از منظر حقوقی-محتوایی، اخلاقی، علمی و بازدارندگی هستند که پرداختن به آنها از حوصله این مطلب خارج است.

▪️در دنیایی که گاهی ساده ترین #آزار_حیوانات با مجازات های سنگین روبرو می شود و #جرم_انگاری در این خصوص با توجه به نقشی که در #امنیت روانی یک کشور دارد از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است، چرا تدوین کنندگانِ لایحه تصمیم گرفتند برای منع حیوان آزاری که گاهی به صورت سازمان یافته در جامعه ظهور و بروز می یابد از سطح مجازات های تعزیری رده هفت فراتر نروند؟

▪️نام این قانون چرا از «منع حیوان آزاری» به «حمایت از حیوانات» تغییر نکند؟!

▪️موضوع دیگری که در هاله ای از ابهام قرار دارد اشاره ای گذرا به «لایحه جامع برای ساماندهی و مدیریت حیوانات» از جمله «سگ گردانی» در سطح کشور است که نیازمند شناخت و بررسی دقیق تر می باشد.

◀️کلام آخر این که، تبصره های الحاقی به ماده 679 قانون مجازات اسلامی، همانند متن همین قانون، دارای اشکالات بسیار اساسی است و در صورتِ تصویب در مجلس، نمی تواند به عنوان قانونی زنده تلقی گردد و نمی تواند به قولِ #راسکو_پاند، مهندسی اجتماعی داشته باشد...

https://t.center/pazudharma