🖋 پاسخ به نظر...
▪️حق با شماست! در این که نه فقط حمایت و حفاظت از حیوانات که داشتنِ حسِ احترام نسبت به آنها نیازمندِ رویکردی انسانی و اخلاق گرا است، نمی توان ذره ای تردید کرد. این رویکرد، هم برای حکمرانان در تمام سطوح لازم و ضروری است و هم برای افرادی که خودشان را کنش گرانِ این عرصه معرفی می کنند. رویکردی که در نزدِ هر دو به شدت لنگ می زند! از اینرو، نباید تصور کنیم که تمام مشکلاتِ و کاستی هایِ محیط زیستی در ایران فقط معطوف به
#حاکمیت است و بقیه خارج از این محدوده قرار می گیرند.
▪️حق با شماست! موضوعاتی مانند
#انتخابات، مدیریتِ یک بحران مثلِ بیماری
#کرونا، فقر و گرسنگی، فساد و ... ترور و سرکوب و روش هایِ حمایت از حیوانات در سطحِ کلانِ یک جامعه به هم وابسته هستند. به بیانی ساده، هرگز نمی توان انتظار داشت در یک حکومتِ دیکتاتوری و/یا تمامیت خواه و/یا دین محور، انتخابات به شیوه ای آزادانه-عادلانه برگزار شود؛ ترور و سرکوب وجود نداشته باشد؛
#حریم_خصوصی آن گونه که باید مورد احترام قرار گیرد؛ اقتصادِ خُرد و کلان به فساد کشیده نشود تا در نهایت و براساسِ تمام نظریه های علمی، روزی، به فروپاشی نرسد.
▪️#هانا_آرنت در کتابِ «توتالیتاریسم» به سه دوره در نظام های دیکتاتوری اشاره می کند که بی شباهت به نظریه های انقلاب(از ظهور تا سقوط) نیست:
در دوره اول اکثریت مردم سرمست از ایدئولوژی به دنبال رهبران خود راه میافتند، انگار بهشت گمشده خود را یافتهاند، ایدئولوژی را دربست میپذیرند و خواهان کوچکترین تغییری در آن نیستند. در دوره دوم اندک اندک واقعیات چهره خود را نشان داده و هیچ کدام از وعدههای رهبران تحقق نیافته است و مردم از نظام دل زده و مایوس میشوند، در این دوره گروهی به فکر اصلاحات میافتند ولی به دلایل متعدد از جمله این که اصول ایدئولوژی را نمیتوان تغییر داد، اصلاحات سرانجام راه به جایی نمیبرد. سرانجام در دوره ی سوم و پایانی نظامهایِ دیکتاتوریِ متولیانِ تمامیتخواه سعی میکنند از خشونت عریان استفاده کنند و از بین همفکران سابق، هر کس با آنها کوچکترین زاویه دیدی داشته باشد را از دایره خودیها میرانند، تصفیههای گسترده شروع میشود و دایره خودیها کوچک و کوچکتر و ناکارآمدیها عمیقتر و تعداد مخالفین بیشتر و بیشتر میشود و نهایتا سیل اعتراضات میآید و همه چیز را با خود میبرد...
🔺باید در نظر داشت که مبارزه با نظام های
#دیکتاتوری ساده و بی هزینه نیست. همانطور که نباید دچارِ این نگاهِ ساده لوحانه شویم که با سقوط یا سرنگونی یک دیکتاتور، تمام مشکلات حل شده و «مدینه فاضله» به وجود می آید! تاریخ یک ملت و خودِ مردم و «اعتقادات» را نباید نادیده گرفت! پارامترهایی که خودشان به ظهور و بروزِ دیکتاتوری کمک می کنند!
🔹مطالبه ی ممنوع کردن کشتار سگ ها در سرتاسر ایران، از نظر نگارنده، به این جهت می تواند بی ارتباط با سایرِ موضوعاتِ مطرح شده باشد که تصمیمی در سطحِ مدیریتِ خُردِ جامعه است و نه کلان. درست مثلِ صدها تصمیمی که توسط مدیرانِ رده های میانی و پایینی در این کشور گرفته و اجرایی می شوند: از برداشتنِ دستگاه های ساعت زنی کارمندان تا برگزاری مسابقاتِ کوچک و بزرگ و ممنوعیتِ پوشیدنِ کُت در فصل تابستان و مانند اینها!!! به همین سادگی!
▪️ پایان کلام این که، یکی از مهم ترین تعهداتِ کنش گر حوزه ی محیط زیست می تواند این باشد که از سیاسی تر شدنِ محیط زیست و زیستمندانش بکاهد. تمام عرصه های زندگی انسان ها، امروزه روز، با سیاست در هم آمیخته است و با این وجود هنوز می توان از سیاسی تر کردن/شدنِ آن جلوگیری کرد. همانطور که اساسِ مبارزاتِ مدنی و مطالبه گری می توانند بر
#آگاهی_بخشی استوار باشند و نه مشارکت مستقیم در سرنگونی!(همان چیزی که باعث شد قسمتی از نظرات شما منعکس نشوند و از این بابت پوزش می خواهیم.)
با سپاس و احترام مجدد
فلور خواجوی
@Pazudharma