Pazudharma

جملات اعتراضی و «کلیشه» شده فقط در کمک به حیوانات نیست که بین مردم رواج یافته است! شبیه این جمله که «این همه انسان گرسنه وجود دارند و شما به حیوانات غذا می دهید» در مورد #آزمایش_روی_حیوانات هم مصداق می یابد با این تفاوت که گروه معترضان در این بخش را افراد #تحصیلکرده، #دامپزشکان و #دانشجویان تشکیل می دهند، به اين شكل كه اگر ما روي حيوانات آزمايش نكنيم چطور مي توانيم به روش هاي #درمان بيماري هاي انسان دست پيدا كنيم؟
در #موسسات_تحقیقاتی مورد اشاره در بالا، حیوانات سالم ابتدا "توليد" شده و بصورت گروهی به انواع #بیماری ها مبتلا می شوند؛ بدون اینکه شرکت تولیدکننده از #فروش قطعی محصولات «معیوب» خود اطمینان داشته باشد! سرنوشت حیوانات آزمایشگاهی در هر حال مرگ است. دیر یا زود، آنها به دلیل طیف وسیعی از #شکنجه های غیرانسانی، غیراخلاقی و غیرمفیدی که تحمل می کنند یا خود می میرند و یا کشته می شوند.
«این ادعا که #موش و انسان در سطح #بیوشیمیایی حیوانات مشابهی هستند ولی ظاهری متفاوت دارند نیز صحیح نیست. به علاوه نادرست است که شباهت #ژنتیکی میان #گونه ها را مدنظر قرار دهیم. مشابهت ژنتیکی در مقابل تفاوت فنوتیپی بین انسان و موش را می توان به یک کیبورد تشبیه نمود که دو موسیقی متفاوت با آن نواخته می شود و در این مثال، یکسان بودن کیبورد ملاک قضاوت نیست. بلکه باید دانست که تفاوت در ترتیب و زمان فشار دادن کلیدهای کیبورد نهفته است. بسیاری از محققانی که از موش استفاده می کنند معتقدند آزمایش روی موش ها به آنها این فرصت را می دهد که درباره نحوه عملکرد ژنهای انسانی بیشتر بیاموزند و این منجر می شود که بیماری های انسان را بیشتر بشناسند و درمان های بهتری برای آن بیابند... یکی از مثال های جالب در این ارتباط، کشف اخیر است که نشان می دهد نقص در یک ژن خاص در انسان موجب بروز تومور چشمی در کودکان می شود اما نقص همین ژن در موش موجب سرطان مغز می شود نه تومور چشمی*!»
هرگونه آزمایش روی حیوانات از نظر اخلاقی و علمی قابل تعمیم به انسان نیست. جایگزین های بسیاری وجود دارند که بدون هیچ تردید باید جای موجودات اسیر در آزمایشگاه را بگیرند.
منبع: «به جای آزمایش روی حیوان»
https://t.center/pazudharma