روز + نامه - نگین حسینی

بودجه صفر، ستم صد

بودجه قانون حمایت از حقوق معلولان از #بودجه_سالانه کشور حذف شد. من که تعجب نمی‌کنم! فقط کافی است نگاهی بیندازید به مسیری که رژیم جمهوری اسلامی در طول سه-چهار دهه گذشته در زمینه #حقوق_افراد_دارای_معلولیت طی کرده است تا متوجه شوید که بر أساس الگوی رفتاریِ گذشته، این اتفاق چقدر قابل پیش‌بینی بود.

حکومت اسلامی در طول دهه‌های گذشته، برنامه و حرکت منسجمی برای بهبود زیربنایی حقوق افراد دارای #معلولیت نداشته است. تنها دو سری #قانون_حمایتی در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۹۶ تهیه و تصویب شد که آن هم در واقع، بخشی از دستاوردهای فعالان حقوق معلولیت بود. اما این قوانین، ردیف بودجه‌ای را که برای اجرای کامل نیاز داشتند، هرگز دریافت نکردند. سال پس از سال، یا بودجه به اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان تعلق نگرفت یا بودجه اختصاص داده شده تنها در حد ۳-۴ درصد از کل بودجه لازم بود و البته همین مقدار اندک هم کامل پرداخت نشد. در ادامه این مسیر پر از #ستم، اختصاص نیافتن بودجه به قانون حمایتی کاملا قابل پیش‌بینی بود.

پیشتر هم نوشته‌ام، حکومت اسلامی چهل سال است که ما فعالان #حقوق_معلولیت را به دنبال نخودسیاه دوانده است اما اصرار دارد که جامعه افراد دارای معلولیت واکنشی نشان ندهند و بدانند که چقدر دوست‌داشتنی هستند و همواره دست محبت آقای رهبر و رییس جمهور بر سر آنها کشیده شده است! حکومت اسلامی معلولیت را معادل #نقص و #ترحم می‌بیند و فقط در همین چارچوب است که افراد دارای معلولیت را به حساب می‌آورد؛ فقط با نگرش‌های #خیریه‌ای، جشن‌های گلریزانی و نمایش‌های سالانه توانمندی‌های افراد معلول به صرف ناهار و شیرینی.

حال که گروهی از افراد دارای معلولیت به #اعتراضات_مردمی پیوسته‌اند، رژیم اسلامی به خشم می‌آید؛ آنها را تهدید و احضار می‌کند و یک لحظه هم به این فکر نمی‌کند که در چهل سال گذشته، جز #ترحم و #صدقه و کلماتِ از درون تهی، چه کار زیربنایی و اساسی برای حل مشکلات مربوط به #مناسب_سازی و #دسترس_‌پذیری، معیشتی، شغلی، تحصیلی، و سایر زمینه‌ها کرده است؟!

چرا از گروهی که بیشتر از دیگران، بطور مداوم تحت #ظلم و #نابرابری بوده‌اند توقع دارید که همچنان ساکت بنشینند و قربان صدقه «پینه‌های روی پیشانی» شما بروند و خدا را هر روز هزاران مرتبه شکر کنند که در کشوری اسلامی (بخوانید در ام‌القرای فساد و ستم و تجاوز و نابرابری) زندگی می‌کنند؟! شما فقط به خاطر منافع و #رانت‌ها و #فساد خودتان است که می‌خواهید بمانید و دغدغه‌ای برای مردم، و حتی برای دین و ایمان دروغین‌تان ندارید!

#نگین_حسینی #نه_به_ستم

جنسیت‌زدگی این نیست که فقط بگوییم من با زنان مشکلی ندارم، یا اتفاقا خیلی هم به زنان احترام می‌گذارم. نگاه جنیسیت‌زده در رفتار و عمل ما خود را فریاد می‌زند.
نگاه و رفتار جنسیت‌زده آنقدر در تار و پود ذهن ما درآمیخته شده که حتی خود ما زنها هم گرفتارش هستیم و نسل به نسل انتقالش می‌دهیم. خود ما زنها در نقش مادر، باورهای جنسیت‌زده‌مان را به دختر و پسرمان، خواهر و‌برادرمان منتقل می‌کنیم. در آموزش‌ها و بازی‌ها و رفتارمان، حتی در داستان‌ها و شعرهایی که در کودکی یادشان می‌دهیم، «پسرا شیرن مث شمشیرن... دخترا موشن مث خرگوشن» این رتبه‌بندی نابرابر جنس مرد و زن، این «تیز و برنده بودن» مردها و «ترسو و ضعیف بودن» زنها را به عنوان «مسائلی بدیهی» یادشان می‌دهیم. نگاه جنسیت‌زده این است که دوست دختر پسرمان را به خاطر دوستی با پسرمان .... می‌دانیم اما ارتباط با دختر برای پسرمان «طبیعی» و «بی‌اشکال» ‌است. اگر پسرمان با زنی هم‌بستر شود، آدم «خراب» این رابطه آن زن است نه پسر ما. نگاه جنسیت‌زده، به تحصیلات و شهر و روستا و شغل و درآمد هم ربطی ندارد؛ مثل ویروسی همه‌گیر، همه جا پیدا می‌شود. در اداره ها، از کوچکترین آنها تا مدیریت کلان کشور، اکثریت قریب به اتفاق پست‌های مدیریتی دست مردان است. تمام سیاست‌های جامعه و قوانین را مردان می‌نویسند و اجرا می‌کنند. نگاه و رفتار و گزینش جنسیت‌زده همه جا هست. نگاه و رفتار و گزینش جنسیت‌زده این است که یک زن و یک مرد در شغلی یکسان و حتی در محل کار مشترک، حقوق برابر دریافت نمی‌کنند. رفتار و گزینش جنسیت‌زده این است که در یک اداره، میزان رشد و ارتقای #زنان به مراتب کمتر از مردان است. رفتار و گزینش جنسیت‌زده توجیهش این است که «خُب، مردها خیلی بهتر کار می کنند‌ و طبیعتا بیشتر رشد می‌کنند!». نگاه جنسیت‌زده این است که برای ارتقای یک زن، ذره بین می‌گذارند روی کوچکترین ضعف‌ها و ناتوانی‌هایش و می‌گویند «برای مدیریت آماده نیست» اما در عوض، برای ارتقای همکار مردش، حتی بارزترین نقاط ضعف او را نمی‌بینند یا اهمیتی نمی‌دهند. نگاه جنسیت‌زده این است که زنها هیچ وقت حتی فرصت آزمون و خطا پیدا نمی‌کنند در حالی که مردان دائما در حال تجربه‌های متعدد حرفه‌ای هستند.
بدون تعارف، نود و نه درصد‌ ما مبتلاییم به نگاه #جنسیت_‌زده. خود من هم مبتلا هستم اما به این خودآگاهی رسیده‌ام و تلاش می‌کنم جاهایی را که ناخودآگاه نگاه جنسیت‌زده دارم، شناسایی و برایشان فکری کنم. چون می‌خواهم با جنسیت‌زدگی بجنگم، این مبارزه را اول علیه خودم آغاز کرده‌ام.
#نگین_حسینی #فمینیسم #نابرابری