مدافعان حضرت زینب سلام الله علیها🖤🖤🖤

#سردار شهید دفاع مقدس حسین گنجگاهی
🍃⚘🍃
در تاریخ 10 تیر سال1333 در شهرستان اردبیل متولدشد.
شغل پدرش کله پزی بود.
#مهندس برق بود و #متاهل.
🍃⚘🍃
دوران ابتدایی را در مدرسه دیباج،‌در سالهای ۱۳۵۰–۱۳۴۵ودوران راهنمایی و دبیرستان را به ترتیب در مدارس جهان علوم و صفوی در سالهای ۱۳۵۷– ۱۳۵۳ به پایان رساند و دیپلم ریاضی گرفت.

به #مطالعه #علاقه زیادی داشت و هر گاه پولی به دست می آورد، کتاب می خریدو مطالعه می کرد. در ایام تحصیل، در اداره مغازه به پدرش #کمک می کرد.
🍃⚘🍃
#حسن خلقش سبب شده بود که همه دوستان و فامیل ایشان را دوست داشته و به #شهید علاقه مند باشند. #عموی فلجی داشت که هر هفته یا دوهفته یک بار او را با #چرخ دستی به حمام
می برد.
🍃⚘🍃
اما در زمستان که برف می آمد و دیگر نمی توانست از چرخ دستی استفاده کند ،‌او را به #کول
می گرفت و به حمام می برد.
🍃⚘🍃
با شروع انقلاب اسلامی ،‌روی دیوار ها شعار می نوشت و اعلامیه های حضرت امام را پخش می کرد و در تظاهرات با جدیت تمام شرکت می کرد.
🍃⚘🍃

#پیکر مهیار به تهران منتقل شد. امّا خانواده اش او را تشییع نکردند.😔 پیکر او #بدون تشییع در قطعه ۲۸ #بهشت زهرای⚘ تهران به خاک سپرده شد!😔
🍃⚘🍃
مراسم ختم او فقط #۱۳ نفر شرکت کننده داشت! او #غریب و #گمنام تشییع و تدفین شد. 😔امّا برای مراسم چهلم او، به سراغ بچّه های لشگر رفتم و ماجرای این بسیجی غریب را تعریف کردم.
🍃⚘🍃
بچّه های لشگر، دسته عزاداری راه انداختند و او را از #غربت درآوردند😭. خیابان یوسف آباد از کثرت جمعیّت بسته شده بود.
خواهران او از ایران رفتند. پدرش در سوئیس از دنیا رفت. #شهید مهیار مهرام، #راه درست و #راه حق را نمی شناخت. از زمانی که با انسانهای الهی در #جبهه رفاقت کرد، #مزّه رفاقت با #خدا را چشید.😭
🍃⚘🍃
سرانجام#مهندس شهید مهیار مهرام هم درتاریخ ۱۷آبان ۱۳۶۲، با سمت #مسئول مخابرات در #مریوان توسط نیروهای عراقی به آرزویش که همانا#شهادت در راه #خدا♡بود رسید.
🍃⚘🍃
#مزار#شهید
تهران ، بهشت #حضرت زهرا سلام الله علیها⚘
قطعه ۲۸ ردیف ۴
🍃⚘🍃

#مهندس شهید دفاع مقدس
#مهیار مهرام🍃⚘🍃

در تاریخ چهاردهم شهریور ۱۳۳۵، در تهران در خانواده ای غیر مذهبی متولدشد، پدرش، کارمند بود ومادرش خانه دار.

روایت زندگی جالب #شهید از زبان بهترین دوست ایشان امیرآقا:

از دوره دبستان تا دوره دبیرستان باهم بودیم. ما ۳ تا رفیق بودیم که هیچ وقت از هم جدا نمی شدیم. توی محلّه یوسف آباد تهران، شب و روز باهم بازی می کردیم و درس می خواندیم.

البتّه #هوش و #استعداد #مهیار از همه دوستان ما بیشتر بود. او کمتر از ما درس می خواند و نمره ای بهتر از ما می گرفت. از طرفی خانواده ی آن ها، خیلی اهل مُد روز و... بودند.

من و شهریار و #مهیار، سال ۱۳۵۲ باهم دیپلم گرفتیم. پدر #مهیار بلافاصله کارهای پسرش را انجام داد.#مهیار از ما خداحافظی کرد و رفت. او در دانشگاه #برایتون #انگلیس در رشته #هوافضا مشغول تحصیل شد.
🍃⚘🍃
سال ۱۳۵۴ بود که روزنامه ها نوشتند: یک #دانشجوی ایرانی به نام #مهیار مهرام در #انگلیس به خاطر مصرف زیاد مواد مخدر به حالت کما رفت!😔

خیلی برای دوست قدیمی خودم نگران شدم.😔 اما خدا را شکر او حالش خوب شد و سال ۱۳۵۶ به ایران برگشت. همسر انگلیسی او هم به نام جِین همراهش آمده بود.
🍃⚘🍃

سالروز شهادت #مهندس_مهدی_باکری❤

بخشی از وصیت نامه:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

❤خدایا!
چگونه وصیت نامه بنویسم در حالی که سراپا گناه و معصیت، و سراپا تقصیر و نافرمانیم؛ گرچه از رحمت و بخشش تو ناامید نیستم ولی ترسم از این است که نیامرزیده از دنیا بروم؛ رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشوم.
❤یا رب! العفو .
خدایا! نمیرم در حالی که از ما راضی نباشی.
ای وای که سیه روی خواهم بود.
خدایا! چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی!
هیهات که نفهمیدم!
یا اباعبدالله شفاعت.
آه چقدر لذّت بخش است انسان آماده باشد برای دیدار ربّش! ولی چه کنم که تهیدستم. خدایا! تو قبولم کن!

☘☘☘☘