قلم بیداری

♻️حق برابر با حق

رضا رضائی. ۱۴۰۲/۱۲/۴

آیا حق رأی‌دادن با حق رأی ندادن برابر است؟
همه حق دارند در مورد انتخابات آتی نظر خودشان را داشته باشند و اختلاف عقیده کاملاً قابل‌احترام است.
هرکسی حق دارد که تصمیم بگیرد در انتخابات مشارکت کرده، کاندید شود، تبلیغ کند، ستاد داشته باشد یا حامی کاندیدی باشد و به دیگران نیز دراین‌خصوص توصیه داشته باشد.
اما عده‌ی دیگری مجاز نیستند که در مورد انتخابات آتی، تصمیمی مغایر با دستور حاکمیتی داشته باشند، کاندید نشوند، از رأی ندادن حمایت کنند یا آن را تبلیغ کرده و حتی به دیگران توصیه کنند.
هرکسی حق دارد که هر نوع پیشرفت و دستاوردی را به‌نظام و حاکمیت و حکمرانان نسبت داده و آن را برای تبلیغات انتخابات استفاده کند.
اما عده‌ی دیگری حق ندارند پرده از دستاوردسازی‌های جعلی و عدم توسعه و پیشرفت بردارند و یا با دلیل و برهان، وضعیت اسف‌بار کنونی، و این‌همه #تحریم و #گرانی و فشار اقتصادی و #انزوا و درد و رنج مردم را از دستاوردهای ایدئولوژی حاکم و تفکر حکمرانان و سیاست‌گذاری‌ها و اجراهای معیوب آنان بدانند یا معرفی کنند.
هرکسی حق دارد که از اعتقادات دینی و ملی و طائفه‌ای مردم استفاده کرده و آنها را در جهت تبلیغات انتخابات استفاده کند.
اما عده‌ای مثل برخی روحانیان نو اندیش و مبارز حق ندارند که به قرآن، حدیث، نهج‌البلاغه و کتب تاریخی استناد کرده، بساط خرافه پرستی را برهم زده و اسطوره‌های جعلی دینی و انقلابی را رسوا کرده و قهرمان ملی و مذهبی #ظلم‌ستیز و #ضد_دیکتاتوری و #ضد_خرافه و #حق‌طلب و عدالت‌گستر و شفافیت خواه و #آزادی‌طلب را معرفی و در دوران انتخابات مردم را به آنها ارجاع دهند.
هرکسی حق دارد از شهدای ابتدای خلقت تا همین دیروز در راه مقدس‌سازی انتخابات استفاده کند.
اما عده ای دیگر حق ندارند از جان‌باختگان، کشته‌شدگان، زندانی‌شدگان و مجروحین #قیام_مردمی از سال ۸۸ تا همین دیروز حتی نامی ببرند چه رسد به آنکه آنان را قهرمانان ملی #جنبش_مردم ایران معرفی کند.
ظاهراً در این ملک، حق با حق برابر نیست، عده‌ای حق دارند که حق داشته باشند و عده ای دیگر حتی حق ندارند که حقی داشته باشند.
به امید رسیدن به روزی که همه در این مملکت حقوق برابر داشته باشند  یا همه حق داشته باشند که برای رسیدن به حق برابر، از راه‌های خشونت پرهیز اقدامات حق‌طلبانه انجام بدهند.
پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد

https://t.center/darvishane49

♻️خطر آفرینی وقایع اتفاقیه

#رضارضائی. ۱۴۰۲/۱۱/۲۹

آیا خطر آفرینی آگاهانه یا ناآگاهانه فرقی دارد؟
با مرور بسیار ساده‌ی وقایع اتفاقیه که این روزها در جریان است و شاید بازتابی در بین مردم نداشته و حتی از آن بی‌خبر باشند به وقایعی مثل اعلام زندان و بازداشت برای روحانیان شیعه‌ی مبارز و منتقد حاکمیت (جنابان #حائری شیرازی و #اکبرنژاد) از یک سو و حکم اعدام برای یکی از ماموتساهای اهل‌سنت مناطق کردنشین از سوی دیگر می‌رسیم که در وقایع اتفاقیه عملیات تروریستی و خرابکارانه‌ی انفجار خطوط شبکه‌ی اصلی گازرسانی کشور و حمله به کشتی‌های ایران یا مراکز نظامی ایران در کشورهای دیگر یا هک سایت مجلس، گم شده است.
اما نکته‌ی قابل‌تأمل آن است که همه‌ی وقایع اتفاقیه در نوع خود با شدت و ضعف، برای ملک و ملت خطرناک بوده و آگاهانه یا ناآگاهانه بودن آنها، از بار مسئولیت حاکمیت کم نکرده، پاسخگو بودن را ساقط نساخته، مطالبه‌ی حق‌خواهی مردم را کاهش نداده و هشدار برای خطرآفرین بودن این وقایع را نابجا نمی‌سازد.
به‌واقع امر قابل‌قبول نیست که مردم در رنج #گرانی و #فقر باشند و عده ای آگاهانه منابع را غارت کنند و عده‌ای ناآگاهانه، غیرمسئولانه، نابخردانه، تیشه به ریشه‌ی دین و مذهب و باورهای مردم زده، کشور را هر روز با بحران جدیدی مواجه ساخته و انتظار داشته باشند که مردم چشمشان را ببندند و در انتخابات نمایشی فرمایشی نیز شرکت کنند.
سکوت توأم با صبر مردم باعث نشود که برخی فکر کنند کشوری که غرق در بحران‌های مختلف است، مثل کشتی امن می‌ماند که آنها را از طوفان‌ها عبور خواهد داد؛ بلکه باید به این باور و فهم و ادراک برسند که صبر اندازه‌ای دارد و سکوت نیز در یک پروسه‌ی زمانی تبدیل به فریاد خواهد شد.
قدرمسلم خطرآفرینان و بحران‌آفرینان با رقم‌زدن این‌گونه وقایع اتفاقیه، آغازگر و تسهیل‌کننده‌ی جنبش‌های مردمی خواهند شد که حتی زودتر از ۵ یا ۳ یا ۲ یا حتی یک سال دیگر، بساط بحران‌آفرینان را برخواهند چید و ملت هرگز از بحران‌آفرینان آگاه که به #حصر و #زندان مبارزین نیز اقدام کرده‌اند، هرگز نخواهد گذشت و انتقام سخت مردم در پیش است.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️بمباران سرمایه‌ی ملت

رضارضائی. ۱۴ بهمن‌ماه ۰۲

آیابمباران سوریه و عراق توسط آمریکا ربطی به ایران دارد؟
در آن زمان که داعیه‌ی مبارزه با #داعش و نجات عراق و سوریه را داشتیم و سیاست دفاع
پیشگیرانه را مطرح کردیم، مسلماً و به‌اجبار حضور نظامی داشتیم که این‌قدر شهیددادیم و این‌قدر موفقیت به دست آوردیم و مسلماً برای حفظ دستاوردها در آن مناطق، اقدام به تأسیس قرارگاه و پایگاه کردیم و این چیزی نیست که الان با افتخار از آن یاد نکنیم.
به عبارت ساده‌تر مقادیر زیادی از بودجه و سرمایه‌های ملت در آنجاها هزینه شده و یا
به شکل‌های مختلف نگهداری می‌شود و ما پایگاه برای محافظت از آن کشورها در مقابل داعش و اسرائیل را داریم و هرازگاهی نیز به‌عنوان عضوی از جبهه‌ی مقاومت ظاهر شده و همین حضور و کمک‌ها به‌عنوان دخالت نظامی و یا حمله به منافع آمریکا و متحدان و یا اسرائیل شناخته شده و مورد بمباران وحشتناک قرار می‌گیریم و حمله‌ی آمریکا، مصداق بمباران سرمایه‌های برون‌مرزی ما است با این تفاوت که کشورهایی مثل روسیه و
چین و عربستان و امارات در عراق و سوریه کارگاه ساختمانی و تأسیساتی برای بازسازی
زیرساخت ها و زیر بناها و ساختمان ها دارند و بمباران هم نمی‌شوند.
در واقع امر، به دلیل نوع سرمایه‌گذاری کشور ما از جیب ملت ما در کشورهای هدف، همیشه در معرض اتهام یا مقابله و یا بمباران قرار داشته و داریم و نه‌تنها فرزندان وطن در آنجا شهید می‌شوند، بلکه سرمایه‌های ملت نیز به باد فنا می‌رود و چه‌بسا مردم بی‌گناه آن کشوها نیز کشته شوند.
دلیل یا بهانه برای حمله به عراق و سوریه هرچه که باشد، نوع برخورد جهانی با این تجاوزات هرچه که می‌خواهد باشد، نوع موضع‌گیری مسئولین ما هرچه که می‌خواهد باشد،
مهم این است که سرمایه‌های ملت ما یا عراق یا سوریه (فرق نمی‌کند) بمباران شد و علاوه‌برآن،
انسان‌های بی‌گناه نیز کشته شدند، یعنی خسارت‌های مالی و جانی.
بعد از آن می‌رسیم به اینکه باید تلافی کنیم یا سیاست #تنش‌زدایی و اولویت‌دادن به جان انسان‌ها و #اقتصاد_ملی را دنبال کنیم؟
به نظر می‌رسد که نه از روی ضعف و استیصال، بلکه از روی خرد، عزت و اقتدار باید به سمت تلافی و جبران برویم؛ اما نه با برخورد نظامی، بلکه باید به قدرت اقتصادی برسیم تا نه‌تنها
جایگاه بین‌المللی بیابیم، بلکه جبران خسارت‌های مالی و جانی را برای ملت خود به ارمغان بیاوریم که در زیر فشار #تورم و #گرانی، کمرشان خم شده و به درجه‌ی ناامیدی رسیده‌اند و در صورت ورود به جنگ، نه از تاک‌نشان ماند و نه از تاک‌نشان.
پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49

♻️مصادره‌ی بهمن ظفر و اسفند انتخاب

رضا رضائی. ۱۴۰۲/۱۰/۲۸

آیا بین مصادره‌های دوران انقلاب و پس از آن رابطه‌ی معناداری وجود دارد؟
کمتر فرد یا کارشناسی بود که مرگ ناجوانمردانه‌ی دختر زیبای ایران‌زمین را آغاز یک اعتراض سراسری، شروع جنبش #مهسا یا نهضت #زن_زندگی_آزادی بداند؛ اما روند حوادث و اتفاقات به‌گونه‌ای رقم خورد که افراد زیادی به خاک و خون کشیده شدند، عده‌ای به زندان افتادند، عده‌ای از ترس مهاجرت کرده و یا مخفی شدند، اما #نهضت_بیداری ایران به دستاوردهایی در حوزه‌ی حقوق اجتماعی از جمله #حقوق_زنان و به رسمیت شناخته‌شدن خواسته‌های آنان رسید.
کمتر کسی بود که فکر کند در بهمن ۱۴۰۱ و یا سالگرد آن نهضت در مهر و آبان ۱۴۰۲ اتفاقی نیافتد، گویی نه تنها اعتراضات، بلکه امید نیز به نا امیدی رسید و امید به پیروزی در بهمن نیز ۱۴۰۲ مصادره شد و هیچ خبری از ظفر بر غول #گرانی و #تورم و شکستن کمر #فساد و #دزدی نیست.
کمتر کسی بود که باور کند با نرخ پایین مشارکت در انتخابات ۱۴۰۰، نه تنها هیچ اتفاق خاصی نیافتد بلکه حوادث به گونه ای رقم بخورد که به انتخابات ۱۴۰۲ نیز برسیم و بازهم هیچ خبری نباشد. گویی انتخابات ها هم مصادره شده و طبق نظر متولیان و اربابان مصادره چی، طبق سنوات قبل برگزار و نتیجه ی مورد نظرشان حاصل خواهد شد.
در واقع، مصادره‌ی اموال و املاک پس از انقلاب و چگونگی مدیریت و استفاده از آن، درس بزرگی برای متولیان گردید به‌گونه‌ای که رابطه‌ی معنادار آن با مصادره‌های پس از انقلاب نشان می‌دهد که نه‌تنها کلمات و شعارهای انقلاب مصادره شد، تاریخ مصادره شد، قانون اساسی مصادره شد، فرهنگ ملی مصادره شد، صلح‌طلبی مصادره شد، حسن هم‌جواری مصادره شد، بلکه عدالت، امید، آرزو و انتظار خیزش نیز مصادره شد و تبدیل شدیم به کشوری که همه چیزش مصادره شده است.
با همه‌ی این تلخی‌ها، نباید فراموش کرد که ملت ما، ملت #عبور است، یعنی عبور از بحران انقلاب، عبور از بحران تدوین قانون اساسی، عبور از جنگ تحمیلی، عبور از ویرانی پس از جنگ، عبور از بی‌توجهی و عبور از انتخابات مهندسی شده و این ملت در بهمن یا اسفند، آغازی دوباره را تجربه خواهد کرد چرا که می‌داند نهضت بیداری یک اتفاق نیست؛ بلکه یک پروسه است.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد

https://t.center/darvishane49