قلم بیداری

♻️فرار از مجازات

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۶/۲۱

آیا تلاش برای "بی توقع سازی" جامعه، کنشی در جهت فراری دادن مسببان وضعیت موجود است؟

مقدمه: می‌گویند از دو قاضی در شرایط یکسان، دو حکم متفاوت صادر می‌شود و نباید انتظار قضاوت یکسان داشت، دو مأمور به دو شکل اجرای حکم می‌کنند و نباید انتظار رویه‌ی واحد داشت، دولت‌ها با هم فرق دارند و نباید انتظار داشت که کارگزارانشان عملکرد مشابه داشته باشند.
یا می‌گویند وقتی ساختارها و فرهنگ جامعه خراب است، هرکسی در هر پستی قرار بگیرد امکان خطا، لغزش و فساد هست پس چون نمی‌شود ساختار و فرهنگ را یک‌شبه درست کرد، کسی نباید از هیچ دولتمرد و صاحب‌منصب و حتی صاحب فرمانی انتظار خاصی داشته باشد.

یکم: به نظر می‌رسد که می‌خواهند کاری کنند که مردم انتظار محاکمه و مجازات خاطیان گذشته را نداشته باشند؛

دوم: به نظر می‌رسد که می‌خواهند به بهانه‌ی مقصر بودن ساختارها و سیستم‌ها، آدم‌ها را تبرئه کنند؛

سوم: به نظر می‌رسد که می‌خواهند به بهانه‌ی اختلاف در احکام مراجع تقلید مختلف، گناه و تقصیر #مقلدان را تئوریزه کنند؛

چهارم: به نظر می‌رسد که می‌خواهند با هجمه به دولت‌های قبل، مدیران دولت متبوعشان را تبرئه کنند؛

پنجم: به نظر می‌رسد که می‌خواهند با گناهکار نشان دادن آمریکا و اسرائیل و روسیه و چین و... خطاها و گناهان تمامی مسئولین از اول انقلاب تا حالا و حتی توقع محاکمه و مجازات رهبران را از مخیله‌ی جامعه پاک کنند؛

ششم: به نظر می‌رسد که بی توقع سازی جامعه، نه‌تنها اسم رمز فرار از مجازات است؛ بلکه حربه‌ای برای ابقای مدیران ناکارآمد قبلی است.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱: مطالبه‌ی محاکمه و مجازات عادلانه‌ی هرکس در هر پست و منصبی که مسبب وضعیت موجود کشور است، یک مطالبه‌ی به حق است؛

۲: عدم انتظار اصلاحات یک شبه از دولت دست و پا بسته‌ی چهاردهم، حرف درست و واقع بینانه ای است، اما راه پیشنهاد و نقد را نباید مسدود کرد؛

۳: شاید بتوان بی توقع سازی از کابینه ی وفاق ملی (انتخابی، انتصابی و تاکیدی) را واقع بینانه دانست چون ‌از گروه ناهمگون نمی توان توقع تغییرات یک‌دست و یک پارچه داشت، اما نباید دست روی دست گذاشت تا خطایی صورت بگیرد و بعد مطالبه ی مجازات کرد؛

۴: با توجه به عدم فهم و درک مشترک از مسائل مختلف، نباید اعتقاد خود را مطلق دانسته و باعث دو قطبی سازی و ایجاد تفرقه در اتحاد مردم شد، اما این مهم نباید عامل نادیده انگاشتن مجازات مسببان نابودی #امید و #اعتماد مردم شود.

همه‌ی این‌ها درست ولی باید به این مسئله فکر کرد که پس از محاکمه و مجازات عاملین و مباشرین ایجاد #فقر و #فلاکت ، #نابودی_منابع و آب‌های رو و زیر زمینی، ابر بحران #فرونشست شهرها، انزوای سیاسی، #تحریم، مرگ در زندان‌ها، کوچ اجباری روستائیان، #اختلاس‌ها، حقوق و وام‌های نجومی، چه باید کرد که نه خطا و خیانتی صورت بگیرد و نه نیاز به مجازات باشد؟

پاینده باد ایران، آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️نمایش های اقلیت خود اکثریت پندار

رضا رضائی. ۱۴۰۲/۱۲/۷

سناریوهای در حال اجرا و آتی نمایشنامه‌نویسان برای متوهمان اقلیت خود اکثریت پندار چیست؟
برخی هنوز هم فکر می‌کنند که اقلیت اکثریت پندار که در توهم برخورداری از حمایت اکثریت است، خودبه‌خود و بدون نقشه‌ی قبلی مثلاً هم جشن میلاد مهدی موعود (عج) را برگزار می‌کند و هم به‌صورت اتفاقی، تبلیغ برای انتخابات و وصل کردن مشارکت مردم به عشق و علاقه‌ی آنها به دین و مذهب و الگوها و اسطوره‌های دینی را انجام می‌دهد.
درحالی‌که این‌طور نیست. به نظر می‌رسد که عده‌ای سناریونویس با دردست‌داشتن تقویم و مشخص‌کردن روزهای خاص مثل عید مبعث و اعیاد شعبانیه، برنامه‌های کشوری و استانی و شهری و روستایی خاصی را برای ترکیب‌کردن دین و سیاست طراحی کرده و چنان سناریو هایی را می‌نویسند که کوچک‌ترین نقش در آن به رسانه میلی می‌رسد و این مشخص می‌کند که چه برنامه‌های بزرگ و سناریوهای پیچیده‌ای را می‌نویسند و اجرا کرده یا تا زمان انتخابات اجرا خواهند کرد.
مهم‌ترین بخش این سناریوها، خلق توهم، پرورش توهم، متجلی سازی توهم برای اقلیتی است که خود را حاکم دارای اکثریت می‌دانند و چنان در نقش خود فرومی‌روند که نه‌تنها بر این مهم، قسم یاد می‌کنند؛ بلکه از دین و مذهب و آیه و حدیث هم استفاده می‌کنند تا توهم خود را واقعی و نمایش را برای بیننده قابل‌قبول نمایند.
  نکته‌ی مهم در افشای سناریونویس‌ها، توضیح عمق توهم حکمرانان، شیوه‌های اقناعی و سوءاستفاده از ابزار رسانه‌ای نیست، بلکه نکته‌ی مهم این است که چگونه عده‌ای این‌همه #فقر و فلاکت، درد و رنج، کشته و زخمی، زندانی و #محصور، #تحریم و انزوا، غارت و دزدی، #فساد و ناکارآمدی، ظلم و ستم، سانسور و #اختناق، حق خوری و حق‌کشی، #رانت و سوءاستفاده، بی‌عدالتی و نابرابری، قبیله‌گرایی و اشرافیت، #شکاف_بین‌نسلی و شکاف تربیتی، فرونشست زمین و #فرونشست_ارزش‌ها، مرگ وطن و #مرگ_انسانیت را می‌بینند و بازهم  فریب می خورند؟؟!!
البته مشکل دیگری هم وجود دارد که عبارت است از وجود اکثریت مأیوس، سرخورده، متفرق، متشتت، قهر کرده و مورد غضب  که عزت‌نفس، خودباوری و اتحاد خود را با حیله های کارگزاران حاکمیتی فراموش کرده و حماسه‌آفرینی‌های خود پس از دوران دفاع مقدس را از یاد برده‌اند و یا به جوانان و نسل‌های بعد این ارث گران‌بها را منتقل نمی‌کنند که مردم ایران، شیران بیشه‌ی نوآوری و خلاقیت در اعتراضات مدنی بوده و حتی قهرمانان فخرآفرین در زدن گل دقیقه‌ی نود هستند.
به امید پیروزی اکثریت متحد، واقع بین، خودباور  و متکی به توانایی و استعدادهای پنهان و آشکار بر اقلیت متوهم خود اکثریت پندار.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49