راه نجات

لیستی از بهترین کانال های اسلامی 🕋
.

🌹: درس : ۲۸

💎: تفسیر سورة الملک

✅️ رکوع: ۲ ؛ آیه ۱۵ الی ۳۰

🎙:مولوی سید عبدالحی مطمئن

🌹: درس : ۲۷

💎: تفسیر سورة الملک

✅️ رکوع: ۱ ؛ آیه ۱ الی ۱۴

🎙:مولوی سید عبدالحی مطمئن

🌹: درس : ۲۶

💎: تفسیر سورة النبأ

✅️ رکوع: ۱-۲ ؛ آیه ۱ الی ۴۰

🎙:مولوی سید عبدالحی مطمئن

ترجمه کتبی سورة النبأ

عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ
از چه چیز كافران با یكدیگر سؤال مى كنند؟

عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
آرى سؤال مى كنند. از خبرى بزرگ.

الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ
كه ایشان در آن اختلاف دارند {1}.
{1} - مراد بعث وقیامت است

كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
نى! نى! خواهند دانست.

ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
باز می‌گوییم: نى! نى! خواهند دانست.

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
آیا نساخته ایم زمین را فرشى؟

وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
و نساخته ایم كوه‌ها را میخ‌ها؟

وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا
و آفریدیم شما را نر و ماده.

وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا
و ساختیم خواب شما را راحتى.

وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا
و ساختیم شب را پرده.

وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا
و ساختیم روز را وقت طلب معیشت.

وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا
و بنا كردیم بالاى شما هفت آسمان محكم.

وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا
و آفریدیم چراغى درخشنده {1}.
{1} - یعنی خورشید

وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا
و فرود آوردیم از ابرها آب ریزان.

لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا
تا برآریم به سبب آن آب، دانه و گیاه را.

وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا
و بوستان‌هاى درهم پیچیده.

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا
هرآیینه روز فیصله كردن هست، وقت معین.

يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا
روزی كه دمیده شود در صور، پس بیایید گروه گروه شده.

وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا
و شكافته شود آسمان، پس باشد دروازه دروازه.

وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا
و روان گرده آید كوه‌ها را، پس باشند مانند سراب.

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا
هرآیینه دوزخ است انتظار كننده.

لِّلطَّاغِينَ مَآبًا
سركشان را هست مرجع ایشان را.

لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا
در آیند به دوزخ اقامت كنندگانند در آنجا مدتهاى دراز.

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا
نچشند آنجا خنكى را و نه هیچ آشامیدنى را.

إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا
مگر آب گرم را و زرد آب را.

جَزَاءً وِفَاقًا
جزا داده شدند، جزاى موافق.

إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا
هرآیینه ایشان توقع نمى داشتند حساب را.

وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا
و تكذیب می‌كردند آیات ما را به دروغ داشتن.

وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا
و هر چیزی را ضبط كردیم به طریق نوشتن.

فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا
پس بچشید، پس زیاده نخواهیم داد شما را مگر عقوبت.

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا
هرآیینه متقیان را مطلب یابى باشد.

حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا
بوستان‌ها باشد و درختان انگور باشد.

وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا
و زنان دوشیزه هم عمر با یكدیگر باشند.

وَكَأْسًا دِهَاقًا
و پیاله به شراب پر كرده باشد.

لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا
نشنوند آنجا سخن بیهوده را و نه دروغ شمردن را

جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا
جزا داده شد، عطا نموده شد، حساب كرده شد از جانب پروردگار تو.

رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا
پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه ما بین اینهاست، خداى بخشاینده، نتواند از هیبت وى سخن گفتن.

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا
روزی كه بایستد فرشتة روح نام و سایر فرشتگان نیز صف زده، سخن نگویند: حاضران محشر مگر كسی كه دستورى داده باشد او را خدا و گفته باشد سخن درست {1}.
{1} - یعنی سخن حق

ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا
این روز متحقق است، پس هر كه خواهد بگیرد به سوى پروردگار خود مرجع.

إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا
هرآیینه ما ترسانیدیم شما را از عذاب نزدیك آینده، روزی كه ببیند آدمى آنچه پیش فرستاده بود دو دست وى و بگوید كافر: اى كاش من خاك بودمى!

لغات سورة النبأ

عم «ازچه چیز».

يَتَسَاءَلُونَ» «از یکدیگر سؤال می کنند».

نوم «خواب».

سباتا «مایه ی آرامش».

لباسا «پوشش».

وهاجا» «درخشان».

المعصرات «جمع معصر، ابرهای باران زا».

ثجاجًا «فراوان، بسیار ریزنده».

الفافا «پردرخت، انبوه».

سَرَابًا «سراب، آب نما».

مرصادًا «کمینگاه، انتظار کننده».

مابا » «بازگشت گاه».

لبثین «ماندگاران، اقامت کنندگان، می مانند».

احقابا جمع حقب مدت زمانی دراز».

غَسَّاقا «چرک وخون، خونابه».

وفاقا «موافق، مناسب و درخور».

حَدَائِقَ «جمع حديقه، باغها».

كَوَاعِبَ جمع کاعب دختران جوان پستان برآمده».

دِهَاقًا «لبریز، پر».

صوابا » «درست».

🌹: درس : ۲۵

💎: تفسیر سورة النزعات

✅️ رکوع: ۱ ؛ آیه ۱ الی ۴۶

🎙:مولوی سید عبدالحی مطمئن

ترجمه کتبی سورة النزعت

وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا
قسم به جماعات فرشتگان كه نزع می‌كنند به وجه سختى! {1}.
{1} - یعنی یک عده ارواح را به سختی

وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا
و قسم به جماعات فرشتگان كه بیرون مى آرند بیرون آوردنی! {1}.
{1} - یعنی یک عدۀ دیگر را به طریق سهولت

وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا
و قسم به فرشتگان كه شنا مى كنند، شنا كردنى! {1}.
{1} - یعنی در هوا شناکردنی

فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا
پس قسم به فرشتگان كه سبقت مى كنند، سبقت كردنى! {1}.
{1} - یعنی از یکدیگر سبقت کردنی

فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا
پس قسم به جماعات فرشتگان كه تدبیر می‌كنند هر كاری را! آنچه گفته مى شود بودنی است.

يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ
روزی كه بجنبد جنبنده.

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ
از پس وى درآید از پس درآینده {1}.
{1} - یعنی نفخۀ اولی و پس نفخۀ ثانیه به وجود آید

قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ
دل‌ها آن روز ترسان باشند.

أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ
بر دیده‌هاى آن جماعت خوارى هویدا باشد.

يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ
می‌گویند كافران: آیا بازگردانیده شویم به حالت نخستین؟

أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً
آیا چون شویم استخوان‌هاى بوسیده باز زنده شویم؟

قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ
گفتند: آن رجوع آنگاه رجوع زیان دهنده باشد.

فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ
پس جز این نیست كه آن واقعه یك آواز تند است.

فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ
پس ناگهان ایشان به روى زمین آمده باشند.

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ
آیا آماده است پیش تو خبر موسى؟

إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
چون آواز دادش پروردگار او به وادىِ پاك طوى نام.

اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ
كه برو به سوى فرعون، هرآیینه وى از حد گذشته است.

فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ
پس بگو: كه هیچ میل است تو را به آنكه پاكیزه شوى؟

وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ
و راه بنمایم تو را به سوى پروردگار تو، پس بترسى؟

فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ
پس بنمود فرعون آن معجزة بزرگ را {1}.
{1} - یعنی عصا و ید بیضا

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ
پس دروغ داشت و نافرمانى كرد.

ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ
پس از آن مجلس بازگشت تدبیركنان.

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
پس جمع كرد قوم خود را، پس آواز داد.

فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ
پس گفت: من پروردگار بزرگوار شمایم!

فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ
پس گرفتار كرد او را خدا به عذاب آخرت و دنیا.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ
هرآیینه در این خبر، پندى هست براى هر كه بترسد.

أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا
آیا شما محكمترید در آفرینش یا آسمان؟ خدا بنا كرد آن آسمان را.

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا
بلند ساخت ارتفاع او را، پس درست ساخت آن را.

وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا
و تاریك كرد شب او را و ظهور آورد روشنىِ روز او را.

وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا
و زمین را بعد از آفریدن آسمان همواره كرد {1}.
{1} - معنای هموار کردن، همین است که می‌فرماید

أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
بیرون آورد از زمین آب او را و چراگاه او را

وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا
و كوه‌ها را استوار نمود.

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
از براى منفعت شما و چهارپایان شما.

فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ
پس وقتى كه بیاید قیامت.

يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ
روزى كه یاد كند آدمى آنچه عمل كرده بود.

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
و ظاهر كرده شود دوزخ براى هر كه دیدنش خواهد. ثواب یا عقاب متحقق گردد.

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
اما كسی كه از حد درگذشته باشد.

وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
و برگزیده باشد زندگانى این جهانى را.

فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ
پس هرآیینه دوزخ همان است جاى او.

وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ
و اما كسی كه ترسیده باشد از ایستادن به حضور پروردگار خویش و بازداشته باشد نفس را از شهوت.

فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ
پس هرآیینه بهشت همان است جاى او.

يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا
مى پرسند تو را از قیامت كى باشد متحقق آن؟

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا
در چه منزلتى تو از علم آن؟

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا
به سوى پروردگار تو است منتهى علم آن.

إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا
جز این نیست كه تو ترساننده‌ای كسى را كه بترسد از وى.

كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا
روزی كه ببینند آن را، چنانستی كه ایشان درنگ نكرده بودند به دنیا، مگر به یك وقت شام یا یك وقت صبحى كه پیش از آن بود.

سوره ی نازعات

النزعت بیرون کشندگان فرشتگانی که جانها را بیرون می کشند».

غرقا «به شدت، به تمام و کمال».

نشطا بیرون آوردنی نرم به نرمی و آسانی می گیرند».

سبحا «شناوری، شناورند».

سبقا سبقت کردنی پیشی گرفتنی».

الرَّاجِفَةُ «لرزاننده».

تتبع به دنبال آید، دربی آن آید».

الرَّادِفَه دنبال آینده مراد نفحه ی دوم صور است».

وَاجِفَةٌ «سخت مضطرب، ترسان».

مردودون » «برگردانده شدگان».

الحافره «حالت نخستین، زندگی دوباره».

عِظَمًا «جمع عظم، استخوانها».

خِرَةً﴾ «پوسیده».

السَّاهِرَةِ «عرصه ی زمین».

حَشَرَ» «جمع کرد».

نَادَى «ندا داد».

سمک «سقف، ارتفاع، بلندا».

أغطش «تاریک کرد».

دحها «گسترانید، هموار کرد».

مرعی «چراگاه».

ارسی «محکم و استوار کرد».

الطامة الكبرى «حادثه ی بزرگ (قیامت)».

فِيمَ أَنتَ «در چیستی تو».

عَشِيَّةٌ «شامگاه».

ضُحَهَا» «چاشتگاه».

🌹: درس : ۲۴

💎: تفسیر سورة عبس

✅️ رکوع: ۱ ؛ آیه ۱ الی ۴۲

🎙:مولوی سید عبدالحی مطمئن

ترجمه کتبی سورة عبس

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ
روى ترش كرد و اعراض نمود!

أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ
به سبب آنكه بیامد پیش او نابینا {1}.
{1} - نابینائی از فقرای صحابه به مجلس آن حضرت درآمد و به سؤال‌های مکرر تشویش داد و آن حضرت در آن حالت به دعوتِ اشراف عرب مشغول بودند، پس آن را مکروه داشتند و اعراض نمودند. خدای تعالی بر خُلق عظیم دلالت فرمود

وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ
و چه چیز خبردار كرد تو را، شاید وى پاك مى شد.

أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ
یا پند مى شنید، پس نفع می‌دادش آن پند شنیدن.

أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ
اما كسی كه توانگر است.

فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ
پس تو به سوى او اقبال می‌كنى.

وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
و زیان نیست بر تو در آنكه پاك نشود.

وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ
و اما كسی كه بیامد پیش تو شتابان.

وَهُوَ يَخْشَىٰ
از خداى خود ترسان.

فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ
پس تو از وى غفلت می‌كنى.

كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ
نى! نى! هرآیینه این آیات قرآن پند است.

فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ
پس هر كه خواهد یاد كند قرآن را.

فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ
هرآیینه قرآن ثبت است در نامه‌هاى گرامى.

مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ
بلند قدر پاك كرده شده.

بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
به دست‌های نویسندگان.

كِرَامٍ بَرَرَةٍ
بزرک منش نیكوكردار {1}.
{1} - یعنی فرشتگان از لوح نقل می‌کنند

قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
لعنت كرده شده آدمى را! چه ناسپاسدار است!

مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
از چه چیز آفریدش.

مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
از نطفة منى آفریدش، پس اندازه معین كردش.

ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
باز راه برآمد، آسان نمودش.

ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
باز بمیراندش، پس در گور كردش.

ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ
باز وقتى كه خواست، زنده ساختش.

كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
نى! نى! به عمل نیاورد آنچه فرمودش.

فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ
پس باید كه در نگرد آدمى به سوى طعام خود.

أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
به سوى آنكه ما ریختیم آب را ریختنى.

ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
باز شكافتیم زمین را شكافتنى.

فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
پس رویانیدیم در آن دانه را.

وَعِنَبًا وَقَضْبًا
و انگور و سبزی‌ها را.

وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
و زیتون را و درخت خرما را.

وَحَدَائِقَ غُلْبًا
و باغ‌ها را كه درختان بسیار دارد.

وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
و میوه را و علف دواب را.

مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
براى منفعت شما و چهارپایان شما.

فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
پس وقتى كه بیاید آواز سخت.

يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
روزى كه بگریزد مرد از برادر خود.

وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
و از مادر خود و از پدر خود.

وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
و از زن خود و از فرزندان خود.

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
هر مردى را از ایشان آن روز شغلی است كه كفایت می‌كندش.

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
یك پاره روها آن روز روشن باشند.

ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
خندان و شادمان باشند.

وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
و یك پاره روها آن روز بر آن غبار باشد.

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
غالب آید بر وى تاریكى.

أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
این جماعت، ایشانند كافرانِ بدكاران.

لغات سورة عبس

عَبَسَ «چهره درهم کشید».

تَصَدَّى «روی می آوری».

تلهی: توجه نمی کنی، غافل میشوی.

ایدی : سَفَرَه به دست نویسندگان، سفیران (فرشتگان)».

کرام : جمع کریم، بزرگواران».

بَرَرَة » «جمع بار، نيكوكار».

قتل «کشته باد».

ما اکفره «چقدر ناسپاس است».

اقبره «در قبر (پنهان) کرد».

لما يقض «هنوز به جای نیاورده است».

صبا: «ریختنی».

شقا : «شکافتنی».

قضبا: «سبزی، گیاهان خوردنی».

غلبا: انبوه، پردرخت».

أبا : «علوفه».

الصَّاخة : «صدای مهیب (قیامت)».

ضَاحِكَةٌ «خندان».

مستبشره «مسرور، شاد».

غبرة «گردو خاک».

قَتَرَةٌ» «تاریکی، سیاهی».

🌹: درس : ۲۳

💎: تفسیر سورة التکویر

✅️ رکوع: ۱ ؛ آیه ۱ الی ۲۹

🎙:مولوی سید عبدالحی مطمئن

ترجمه کتبی سورة الکوثر

إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ
وقتى كه آفتاب پیچیده شود.

وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ
و وقتى كه ستاره‌ها تیره شوند.

وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ
و وقتى كه كوه‌ها روان كرده شوند.


وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ
و وقتى كه ماده شتران باربردار معطل گذاشته شود.

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ
و وقتى كه جانوران وحشى را جمع كرده شود.

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ
و وقتى كه دریاها را مثل آتش افروخته شود.

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ
و وقتى كه ارواح را با اجساد جمع كرده شود.

وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ
و وقتى كه دخترى را كه زنده در گور كرده بودند، پرسیده شود.

بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ
به كدام گناه كشته شد؟

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ
و وقتى كه نامه‌هاى اعمال را گشاده شود.

وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ
و وقتى كه آسمان را پوست بركنده شود {1}.
{1} - یعنی سرخ شود مانند برّه که پوست او مسخ کرده باشند

وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ
و وقتى كه دوزخ را برافروخته شود.

وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ
و وقتى كه بهشت را نزدیك ساخته شود.

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ
بداند هر شخصى آنچه حاضر ساخته است.

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
پس قسم می‌خورم به ستاره‌هاى بازگرونده!

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ
سیر نمایندة غایب شونده {1}.
{1} - زحل و مشتری و مریخ و زهره و عطارد پنج ستارۀ متحیره‌اند، چون سیر کرده به مقامی رسند از آن بازمی‌گردند و به مقامی که طی کرده بودند، اقبال نمایند. چون وقت قرآن آید، غائب شوند، والله اعلم

وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ
و قسم به شب چون بازگردد!

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ
و قسم به صبح چون بدمد!

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
هرآیینه قرآن گفتار فرشته‌ای است گرامى قدر.

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ
صاحب توانایى باوقار نزدیك خداوند عرش.

مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
فرمانبردارى كرده شده در ملكوت آسمان متصف به امانت.

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ
و نیست این یار شما دیوانه.

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ
و هرآیینه یار شما دیده بود آن فرشته را به كرانة ظاهر آسمان.

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ
و نیست یار شما بر علم پنهان بخل كننده.

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ
و نیست قرآن گفتار شیطان رانده شده.

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ
پس كجا می‌روید؟

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
نیست قرآن مگر پند، عالم‌ها را.

لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ
براى هر كه از زمرة شما بخواهد كه راست كردار شود.

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ
و نمى خواهید مگر وقتى كه بخواهد خدا پروردگار عالم‌ها.

سوره ی تکویر

كورت «درهم پیچیده شود».

انکدرت «بی نورشوند، تیره شوند».

العشار : ماده شتران باردار».

عطلت: رها کرده شوند».

حُشِرَت «گردآورنده شوند.

سُجِّرَت «افروخته شوند».

زوجت: قرین شوند، جفت کرده شوند.

المؤدة «دختر زنده به گور شده».

کشطت «پوست کنده شود، برکنده شود».

الخنس: واپس روندگان، ستارگانی که بازمی گردند.

الجوار «روندگان».

الکنس» «پنهان شدگان».

عسعس «تاریکی اش پشت کند».

تَنَفَّس «نفس کشید، بدمد».

مکین دارای مکانت ومنزلت والایی».

مطاع» «اطاعت شونده، فرمانروا».

ثم «آنجا».

بضنين «بخيل».