ترجمه کتبی سورة النبأ عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ از چه چیز كافران با یكدیگر سؤال مى كنند؟ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ آرى سؤال مى كنند. از خبرى بزرگ. الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ كه ایشان در آن اختلاف دارند {1}. {1} - مراد بعث وقیامت است كَلَّا سَيَعْلَمُونَ نى! نى! خواهند دانست. ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ باز می‌گوییم: نى! نى! خواهند دانست. أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا آیا نساخته ایم زمین را فرشى؟ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا و نساخته ایم كوه‌ها را میخ‌ها؟ وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا و آفریدیم شما را نر و ماده. وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا و ساختیم خواب شما را راحتى. وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا و ساختیم شب را پرده. وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا و ساختیم روز را وقت طلب معیشت. وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا و بنا كردیم بالاى شما هفت آسمان محكم. وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا و آفریدیم چراغى درخشنده {1}. {1} - یعنی خورشید وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا و فرود آوردیم از ابرها آب ریزان. لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا تا برآریم به سبب آن آب، دانه و گیاه را. وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا و بوستان‌هاى درهم پیچیده. إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا هرآیینه روز فیصله كردن هست، وقت معین. يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا روزی كه دمیده شود در صور، پس بیایید گروه گروه شده. وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا و شكافته شود آسمان، پس باشد دروازه دروازه. وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا و روان گرده آید كوه‌ها را، پس باشند مانند سراب. إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا هرآیینه دوزخ است انتظار كننده. لِّلطَّاغِينَ مَآبًا سركشان را هست مرجع ایشان را. لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا در آیند به دوزخ اقامت كنندگانند در آنجا مدتهاى دراز. لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا نچشند آنجا خنكى را و نه هیچ آشامیدنى را. إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا مگر آب گرم را و زرد آب را. جَزَاءً وِفَاقًا جزا داده شدند، جزاى موافق. إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا هرآیینه ایشان توقع نمى داشتند حساب را. وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا و تكذیب می‌كردند آیات ما را به دروغ داشتن. وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا و هر چیزی را ضبط كردیم به طریق نوشتن. فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا پس بچشید، پس زیاده نخواهیم داد شما را مگر عقوبت. إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا هرآیینه متقیان را مطلب یابى باشد. حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا بوستان‌ها باشد و درختان انگور باشد. وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا و زنان دوشیزه هم عمر با یكدیگر باشند. وَكَأْسًا دِهَاقًا و پیاله به شراب پر كرده باشد. لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا نشنوند آنجا سخن بیهوده را و نه دروغ شمردن را جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا جزا داده شد، عطا نموده شد، حساب كرده شد از جانب پروردگار تو. رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه ما بین اینهاست، خداى بخشاینده، نتواند از هیبت وى سخن گفتن. يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا روزی كه بایستد فرشتة روح نام و سایر فرشتگان نیز صف زده، سخن نگویند: حاضران محشر مگر كسی كه دستورى داده باشد او را خدا و گفته باشد سخن درست {1}. {1} - یعنی سخن حق ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا این روز متحقق است، پس هر كه خواهد بگیرد به سوى پروردگار خود مرجع. إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا هرآیینه ما ترسانیدیم شما را از عذاب نزدیك آینده، روزی كه ببیند آدمى آنچه پیش فرستاده بود دو دست وى و بگوید كافر: اى كاش من خاك بودمى!