نان کار آزادی

🍃🍃

قباد کرمپور، عضو شورای عالی استان‌ها، گفت:
«بیش از ۵۰ درصد کولبران دارای مدارک لیسانس و فوق‌لیسانس‌اند.»
یک کولبر با فوق لیسانس ریاضی، به خاطر حمل تلویزیون کشته شد و افزود مردم پاوه برای امرار معاش در تایر تراکتور میوه می‌کارند.

منبع ایلنا

🗣 دولت بیش از پیش بی‌توجه به زندگی جوانان و بدون دغدغه‌ی ایجاد اشتغال، نه تنها آنان را به حال خود رها کرده بلکه با شلیک به سمت آنان به سوی مرگ روانه‌شان می‌کند.

#غارت_مردم
#کولبر
#مرگ

اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

🍃🍃
جان باختن ۵ کولبر در اثر سقوط بهمن در ارومیه

در روز دوشنبه ۲۹ دی‌ ۹۹ دسته‌ای از کولبران در نقاط مرزی ارومیه گرفتار بهمن شدند که در نتیجه آن پنج کولبر با نام‌های متین اصلانی ، یاور اصلانی، بیلن احمدی، اولایی خدایی و فرات خدایی جان خود را از دست دادند.
این گزارش می‌افزاید که پیکرهای این کولبران هم‌چنان در زیر برف مدفون هستند و جستجو برای یافتن‌شان کماکان ادامه دارد.
کولبر نیوز

#کولبر_فقر_مرگ

اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

🚩🚩🚩

🔴 #سرخط : طی ساعات گذشته، مانی هاشمی، یک کولبر ۱۴ ساله اهل پاوه کرمانشاه در پی وحشت از تعقیب و‌ گریز ماموران با سقوط از کوه به شدت مصدوم شد.

در کنار شلیک مستقیم ماموران در مرز نوسود، دو کولبر دیگر، مصدوم و یک کولبر دیگر به‌نام «صلاح‌الدین عیسی‌زاده» کشته شد.
این کولبر که در ابتدا مورد هدف تیراندازی ماموران قرار گرفته بود، توسط نیروهای هنگ مرزی اشنویه بازداشت و بدون انتقال به مراکز درمانی، جان خود را از دست داد.

#نان_آغشته_به_خون
#کولبر_نکشید

منبع: سرخط

#زنده_باد_انقلاب #نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@NK_Azadi

🚩🚩🚩

#مادران_پارک_لاله:
فریاد دادخواهی مان علیه نظام بیدادگر اسلامی ایران را رساتر کنیم!


سحرگاه چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۹، مصطفی صالحی یکی از اعتراض کنندگان دی ماه ۱۳۹۶، در زندان دستگرد اصفهان اعدام شد. وی در شهر کهریزسنگ از توابع شهرستان نجف‌آباد اصفهان دستیگر شد. اتهام او قتل یکی از اعضای سپاه پاسداران بود، ولی در جریان دادگاه این اتهام را رد کرد و نپذیرفت، با این وجود اعدام اش کردند. جنایت کاران فاشیست اسلامی گمان می‌کنند که با اعدام معترضان می‌توانند جلوی اعتراض ها و اعتصاب های مردم جان به لب رسیده را بگیرند. غافل از آنکه با تشدید سرکوب ها، بگیر و ببندها، شکنجه های وحشیانه و شلاق‌ها و احکام سنگین زندان و اعدام برای معترضان، هر روز شاهد گسترش و عمیق‌تر شدن اعتراض ها و اعتصاب ها علیه بیدادگری های کل این نظام ستم کار و فاسد هستیم.

همین روزها شاهدیم که اعتصاب های کارگری به شکلی گسترده در شهرهای مختلف کشور در حال شکل‌گیری است. بی تردید با بحران های ساختاری سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حکومت و فقر روز افزونی که به زندگی مردم تحمیل کرده‌اند و سرکوب های گسترده و شدت گرفتن نارضایتی های مردم از این همه ظلم و تبعیض و تحقیر، طولی نخواهد کشید که با ادامه ی همین اعتصاب ها و اعتراض ها بساط ظلم و بیداد این حکومت چپاول گر و جنایت کار برچیده شود. هم‌اکنون شاهدیم که اعتصاب کارگران شجاع هفت تپه در شوش بیش از پنجاه روز است که در گرمای طاقت فرسای ۵۰ درجه ادامه دارد. اعتصاب کارگران هپکو در اراک و اعتصاب و اعتراض های گسترده ی کارگران در دیگر شرکت ها، به ویژه کارگران پیمان کاری صنایع نفت، گاز، ‌پتروشیمی و نیروگاهی در چندین مرکز مهم در جریان است. اعتصاب هایی از جمله؛ اعتصاب کارگران پالایشگاه های نفت آبادان، نفت ماهشهر، نفت سنگین قشم، نفت پارسیان، نفت مهران، نفت اصفهان، پتروشیمی لامرد، پتروشیمی رازی خوزستان، پتروشیمی سبلان، پتروشیمی پارس عسلویه، پالایشگاه گاز فازهای ۲۲ تا ۲۴ پارس جنوبی کنگان، نیروگاه برق بیدخون عسلویه، نیروگاه ارود شور، نیروگاه سیکل ترکیبی مشهد و غیره. این اعتصاب ها اغلب توسط کارگران پیمانی آغاز شد، ولی امیدواریم تمام کارگران و زحمتکشان به این اعتصاب ها بپیوندند. هم چنین در پی اعتراضات رانندگان تاکسی در مشهد و بابل، دیروز ۱۶ مرداد رانندگان سبزوار نیز دست به اعتراض زدند.

با نظامی که چهار پایه‌ اش بر سرکوب، جنایت، تبعیض و فساد استوار است، چه باید کرد؟

اگر بخواهیم هر کدام از این ارکان و زیر مجموعه های این ارکان را از حکومت بگیریم،‌ دیگر نمی‌تواند سر پا بماند. پس حکومت اسلامی ایران برای بقای خود چاره‌ای جز «سرکوب، جنایت، تبعیض و فساد» ندارد. با این ارکان است که تمام پایه هایش به هم وصل و چفت شده و چهل و دو سال است که شرکایش را چه داخلی و چه خارجی همراه خود نگاه داشته است. بی‌شک آن‌هایی که تا کنون با حکومت مانده اند یا هم چنان برای ماندگاری آن تلاش می‌کنند، در این «ارکان» با حکومت شریک اند و روزی باید در دادگاه های عادلانه و علنی پاسخ‌گوی مردم باشند.

آیا تنها با اعتراض های رسانه ای می‌توان مانع جنایت های ساختاری این حکومت شد؟

در هفته ی گذشته شاهد چند همبستگی زیبا در رسانه‌های اجتماعی در اعتراض به جنایت های حکومت بودیم. یک مورد پس از کشته شدن کولبر جوانی ۲۹ ساله به نام وزیر محمدی در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۹۹ که بر اثر شلیک مستقیم نیروهای نظامی مرزی به جمعی از کولبران در منطقه نوسود در استان کرمانشاه کشته شد. کاربران هشتگ (#کولبر نکشید) را به ترند اول توییتر در ایران بدل کردند. زیرا کشته شدن این کولبر نه اولین بود و نه آخرین خواهد بود. شبکه حقوق بشر کردستان طی گزارشی اعلام کرده است: «در سال ۲۰۱۹ میلادی(۱۱ دی ۱۳۹۷- ۹ دی ۱۳۹۸) ۷۹ کولبر و کاسبکار کرد توسط ماموران نظام جمهوری اسلامی ایران یا بر اثر سوانح طبیعی و عدم امنیت در مسیرهای کولبری جان خود را از دست داده اند، هم چنین طی این سال ۱۶۵ کولبر و کاسبکار دیگر مجروح و مصدوم شده اند.». یک مورد دیگر در اعتراض به احکام ظالمانه اعدام سه جوان معترض در آبان ۱۳۹۸ که هشتگ (#اعدام نکنید) در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۹۹ در توییتر و اینستاگرام به راه افتاد و با حدود ده میلیون توییت به ترند جهانی بدل و اعدام آن‌ها متوقف شد. ولی تأسف بار اینکه سرکوب ها، بازداشت ها و جنایت های حکومت هم چنان ادامه دارد، زیرا «سرکوب» و «جنایت» دو رکن اصلی ماندگاری این حکومت است و برای پایان دادن به این بی‌عدالتی‌ها نیاز به عزمی همگانی، مستقل، متشکل و ادامه دار در عرصه ی «خیابان» داریم. با این وجود، کاش این اعتراض های میلیونی و با ارزش در رسانه‌های اجتماعی برای «حذف این مجازات» ها نیز صورت گیرد. با خواسته هایی چون: «#لغو_ مجازات_ اعدام» یا «#لغو_مجازات_اعدام_شلاق». ما معتقدیم تا زمانی که مجازات اعدام در قوانین کشور ما

👇👇👇

🍃🍃
#کولبر_نکشید

✍️ کاری از مانا نیستانی

@etehad_baz

🍃🍃
#کولبر_نکشید

چرا دولت می‌تواند با خونسردی یک کولبر را بکُشد؟ چرا می‌تواند آسیه پناهی را به کُشتن دهد؟ چرا می‌تواند پناهندگان افغانستانی را به رودخانه بیاندازد؟ چرا می‌تواند در خیابان به «اغتشاشگران» شلیک کند؟ دولت زندگی‌ها را ارزش‌گذاری‌ می‌کند تا تعیین کند کدام زندگی‌ها ارزش زیستن دارند و کدام زندگی‌ها را می‌توان کُشت یا به کُشتن داد.

زندگی‌های دادخواهی‌ناپذیر. زندگی‌هایی که نمی‌توانند علیه ظلمی که بر آنها رفته است دادخواهی کنند، نمی‌توانند از زندگی‌های لگدمال‌شده‌‌شان اعاده‌ی حیثیت کنند، چراکه پیشاپیش از زندگی‌هاشان ارزش‌زدایی شده است و زندگی‌هاشان حق، احترام و اهمیتی ندارد. کولبرها، زامبی‌های وضعیت.

زندگی بد کدام زندگی است؟ زندگی‌ای که از امکان‌‌هایش تهی شده باشد، زندگی بی‌امکانی که نمی‌تواند خودش را تغییر بدهد و از خودش فاصله بگیرد و به چیزی متفاوت تبدیل شود و ناگزیر است به هر آنچه هست تن بدهد و با هر آنچه هست و نیست، بسازد یک زندگی بد است. بدترین زندگی.

نظام سیاسی‌اقتصادی دو بار کولبر را محکوم می‌کند، بار اول محکوم به یک زندگی فقیرانه‌ی ازنفس‌افتاده زیر بار سنگینِ کار ارزان و بی‌ثبات و دوم‌بار محکوم به یک زندگیِ رو به مرگ که هر روز صلیبش را بر دوش می‌کِشد. نظام سیاسی‌اقتصادی حاکم بابت زیست‌ناپذیری مضاعف زندگی کولبران محکوم است.

کولبر نکشید. اجازه بدهید کولبران همچنان کولبری کنند. اجازه بدهید همچنان مرگ خود را بر دوش بکشند. اجازه بدهید همچنان زیر بار سنگین کالاها جان بدهند. اجازه بدهید خودشان در کوهستان‌ها تلف شوند. اجازه بدهید بیگاری بکشند. اجازه بدهید در نکبت زندگی‌هاشان درجا بزنند. اما #کولبر_نکشید معنای دیگری دارد: هر آن شرایطی که کولبری را برمی‌سازد باید تغییر کند. کولبری باید بلاموضوع شود.

✍حسام سلامت

اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

#کولبر

زندگیِ کارگرانِ کولبر چیزی میانه‌ی «زیستن و مرگ» است. کارگرانِ داربست‌بند اصطلاحی دارند به نام «پاسوربازی با عزرائیل»؛ هر بار که اقدام به بستن یا باز کردن داربست می‌کنند، هر چه ارتفاع سازه بیشتر می‌شود، قدرتِ مهار کمتر و احتمال سقوط بیشتر می‌شود. مانند سربازانی که در خط مقدم جبهه در تیررس گلوله‌های دشمن هستند. این‌ها رفتن‌شان با خودشان است و بازگشت‌شان در گرو کشته نشدن‌شان.

انگار مرگ، برای کولبران عادی شده است. کارِ کولبری، قمارِ جان بر سرِ #نان است. در کردستان اگر کول‌بران کشته نشوند، زود پیر می‌شوند...


https://t.center/tajrobeneveshtan

#کولبر

زندگیِ کارگرانِ کولبر چیزی میانه‌ی «زیستن و مرگ» است. کارگرانِ داربست‌بند اصطلاحی دارند به نام «پاسوربازی با عزرائیل»؛ هر بار که اقدام به بستن یا باز کردن داربست می‌کنند، هر چه ارتفاع سازه بیشتر می‌شود، قدرتِ مهار کمتر و احتمال سقوط بیشتر می‌شود. مانند سربازانی که در خط مقدم جبهه در تیررس گلوله‌های دشمن هستند. این‌ها رفتن‌شان با خودشان است و بازگشت‌شان در گرو کشته نشدن‌شان.

انگار مرگ، برای کولبران عادی شده است. کارِ کولبری، قمارِ جان بر سرِ #نان است. در کردستان اگر کول‌بران کشته نشوند، زود پیر می‌شوند...


https://t.center/tajrobeneveshtan

🍃🍃
وجدانهای بیدار کجایند؟ فرهاد خسروی برای نان جان داد. سه روز زیر آوار برف ماند و نان خواست.
فرهادهای ما پرشمارند.
#کولبر

@etehad_Bazn

🚩🚩🚩

مراسم تشییع پیکر #فرهاد_خسروی #کولبر ۱۴ساله اهل روستای #نی که قربانی #نان شد.

#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی

#نان_کار_آزادی
#شادی_رفاه_آبادی
#حق_مسلم_ماست

#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی

@NK_Azadi

غروب دلتنگ جمعه!

این تصویر نوجوانی کریس #رونالدو نیست، این تصویر یک #کودک است که برای نان در حال کولبری جان داد. آرزوی او خرید یک دست لباس ورزشی با پول کولبری بود. آرزویی که #کوهستان هم، همیار او نشد.

همه داستان #فرهاد کوهکن را شنیده اند، اما چه کسی داستان فرهاد کولبر را می‌داند. امشب صدای تیشه از کوهستان نیامد، گویا...

چه تلخ است غروب این #جمعه!
گویا صدای ضجه های مادر فرهاد و ناله های پدرش به گوش می‌رسد...

▪️خبر دردناک امروز جمعه ۲۹ آذر ۹۸: جسد یخ زده فرهاد خسروی #کولبر_چهاردە_سالە در ارتفاعات تەتە اورامان، استان کردستان کشف شد. پیکر او در روستای «نی» مریوان به خاک سپرده شد. 🖤

https://t.center/tajrobeneveshtan

▪️ جانباختن سه #کولبر در اراتفاعات #پیرانشهر

سه کولبر به نام‌های حسین شمع‌زاده، بهمن جسور و سیروان پشنگ، سه شنبه ۲۷ فروردین بر اثر سرمازدگی در ارتفاعات مرزی پیرانشهر جان خود را از دست دادند.

https://t.center/khamahangy

یک نوجوان ۱۵ ساله #کولبر، براثر سقوط از ارتفاعات #تته جان خود را از دست داد.

خبرگزاری ایلنا روز سه شنبه ۲۱ اسفند، درباره مرگ این کولبر نوجوان گزارش داد که هویت این کولبر #مریوانی «افشار سیاری‌نیا» است و از خط مرزی در حال جابه‌جایی کالا در ارتفاعات تته و در منطقه ای به نام گناوه بوده که از ارتفاع سقوط کرده است.

این نوجوان بدلیل شدت جراحات و بر اثر خفگی در برف جان باخته و جسد او توسط نیرو‌های اورژانس به بیمارستان مریوان انتقال یافته است.

گفته می شود این نوجوان به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور به کولبری بوده است. این دومین نوجوان کولبری است که در هفته اخیر جان خود را از دست می دهد.

https://t.center/khamahangy

جسد یخ زده یک #کولبر نوجوان پیدا شد

بر اساس خبر منتشر شده، روز گذشته سه شنبه ۱۴ اسفند،۱۳۹۷ جسد یخ‌زده «میتین بدخشان»، کولبر نوجوان اهل #پیرانشهر در منطقه «ننور» #بانه توسط گروهی از کولبران پیدا شد.

منابع محلی می گویند: «این کولبر نوجوان ده روز پیش برای کولبری به مناطق مرزی بانه رفته بود که به دلیل گم کردن مسیر و بوران شدید بر اثر سرمای هوا جان‌باخته است».

https://t.center/khamahangy

🚩🚩🚩

از #کولبری تا رویای #المپیک...

عکسی که در فضای مجازی غوغا کرد و واقعی از آب درآمد. #طه_غفاری دونده #کولبر_مریوانی
چند تا مثل طاها در ایران وجود دارد؟

نان کار آزادی
@NK_Azadi

2⃣

💢 #سه_برداشت از زندگی سه زن #کولبر در کردستان

#سکانس_دوم، #زن_دوم

«ریزان» کم سن و سال‌تر که بود نمره‌های ۲۰ کارنامه‌اش پشت سر هم ردیف می‌شدند و هر کسی او را می‌شناخت به پدر و مادرش می‌گفت خوش به حالتان که «ریزان» آینده روشنی دارد...

«فکر می‌کردم برای زندگی مشترک انتخابم درست بوده است، اما خب فقط فکر می‌کردم. به جای ادامه تحصیل به خانه بخت رفتم. دو سال که گذشت و دخترمان «آگرین» که به دنیا آمد همه چیز رنگ باخت. به قدری مشغول دخترم شده بودم که جای خالی همسرم را حس نکردم. وقتی به خودم آمدم که کار از کار گذشته بود. رفت و آمد‌های وقت و بی‌وقتش بی‌دلیل نبود. او دچار اعتیاد شده بود و هرچه می‌گذشت وضعش بدتر از روز قبل می‌شد تا جایی که حتی برای خریدن یک عدد نان هم پولی نداشت. چاره‌ای نبود جز اینکه به فکر کار کردن بیفتم، از تمیز کردن خانه مردم تا کار کردن در زمین‌های کشاورزی. کار به جایی رسیده بود که شوهرم خرج موادش را هم از من می‌خواست. سعی می‌کردم سکوت کنم تا اطرافیانم - خودشان را به ندانستن می‌زدند - متوجه واقعیت زندگی من نشوند.

دو سالی گذشت و من با اینکه فقط ٣۰ سال داشتم، شبیه به زن‌های پا به سن گذاشته شده بودم. جلوی آینه دیگر پنهانکاری فایده‌ای نداشت، چهره تکیده‌ام دستم را رو کرده بود. به سراغ پدر و مادرم رفتم و گفتم که مدتی است شوهرم راه خانه را گم کرده و حالا چند وقتی است که تمام روز را زیر پل معروف شهر چمباتمه می‌زند و وقتی هم که نشئه نیست، از هر راهی که فکرش را بکنید، خرج موادش را در می‌آورد.» می‌گوید: بعد از سال‌ها، در کنار خانواده‌ام احساس آرامش کرده بودم. به کمک آنها بارها و بارها شوهرم را برای ترک به کمپ‌های مختلف بردیم اما فایده‌ای نداشت. افیون غیرتش را از او گرفته بود و من که نمی‌خواستم آینده «آگرین» تباه ندانم کاری‌های پدرش و انتخاب اشتباه من شود از پدر و برادرهایم خواستم تا اجازه بدهند همراه آنها به جاده‌های مرزی بروم و کول بردارم. گرچه دل‌شان راضی نمی‌شد و برای‌شان سخت بود، اما من سخت‌تر بودم و بالاخره توانستم رضایت‌شان را بگیرم. «آگرین» امسال کلاس اول ابتدایی هست و من چهارمین سالی است که به همراه اعضای خانواده‌ام راهی کوهستان‌های مرزی می‌شوم و در حالی که لباس مردانه به تن می‌کنم و کلاه به سر می‌گذارم و صورتم را با روبنده می‌پوشانم برای تأمین مخارج دخترم جانم را نادیده می‌گیرم.

#سکانس_سوم، #زن_سوم

«هاوژین» با زنان این قصه فرق دارد، او نه از شوهر نااهلش نالان است نه برای پر کردن جای خالی پدرش راهی کوهستان‌ها شده، بلکه زندگی با او و شوهرش سر ناسازگاری برداشته و برای اینکه روی تیرگی‌ها را سپید کنند به کاری که به قول خودش در‌ شأن او و همسرش نیست رو آورده‌اند.

«هاوژین» و شوهرش زوج تحصیلکرده‌ای هستند که در شهرشان جایی برای کار کردن نداشتند و برای اینکه از پس مخارج زندگی بر بیاند تصمیم گرفتند دوشادوش یکدیگر دل به کوهستان بسپارند و مخارج زندگی‌شان را از راه کولبری تأمین کنند.

@khamahangy
تماس با ما @hkomite