نان کار آزادی

🚩🚩🚩

#مادران_پارک_لاله:
فریاد دادخواهی مان علیه نظام بیدادگر اسلامی ایران را رساتر کنیم!


سحرگاه چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۹، مصطفی صالحی یکی از اعتراض کنندگان دی ماه ۱۳۹۶، در زندان دستگرد اصفهان اعدام شد. وی در شهر کهریزسنگ از توابع شهرستان نجف‌آباد اصفهان دستیگر شد. اتهام او قتل یکی از اعضای سپاه پاسداران بود، ولی در جریان دادگاه این اتهام را رد کرد و نپذیرفت، با این وجود اعدام اش کردند. جنایت کاران فاشیست اسلامی گمان می‌کنند که با اعدام معترضان می‌توانند جلوی اعتراض ها و اعتصاب های مردم جان به لب رسیده را بگیرند. غافل از آنکه با تشدید سرکوب ها، بگیر و ببندها، شکنجه های وحشیانه و شلاق‌ها و احکام سنگین زندان و اعدام برای معترضان، هر روز شاهد گسترش و عمیق‌تر شدن اعتراض ها و اعتصاب ها علیه بیدادگری های کل این نظام ستم کار و فاسد هستیم.

همین روزها شاهدیم که اعتصاب های کارگری به شکلی گسترده در شهرهای مختلف کشور در حال شکل‌گیری است. بی تردید با بحران های ساختاری سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حکومت و فقر روز افزونی که به زندگی مردم تحمیل کرده‌اند و سرکوب های گسترده و شدت گرفتن نارضایتی های مردم از این همه ظلم و تبعیض و تحقیر، طولی نخواهد کشید که با ادامه ی همین اعتصاب ها و اعتراض ها بساط ظلم و بیداد این حکومت چپاول گر و جنایت کار برچیده شود. هم‌اکنون شاهدیم که اعتصاب کارگران شجاع هفت تپه در شوش بیش از پنجاه روز است که در گرمای طاقت فرسای ۵۰ درجه ادامه دارد. اعتصاب کارگران هپکو در اراک و اعتصاب و اعتراض های گسترده ی کارگران در دیگر شرکت ها، به ویژه کارگران پیمان کاری صنایع نفت، گاز، ‌پتروشیمی و نیروگاهی در چندین مرکز مهم در جریان است. اعتصاب هایی از جمله؛ اعتصاب کارگران پالایشگاه های نفت آبادان، نفت ماهشهر، نفت سنگین قشم، نفت پارسیان، نفت مهران، نفت اصفهان، پتروشیمی لامرد، پتروشیمی رازی خوزستان، پتروشیمی سبلان، پتروشیمی پارس عسلویه، پالایشگاه گاز فازهای ۲۲ تا ۲۴ پارس جنوبی کنگان، نیروگاه برق بیدخون عسلویه، نیروگاه ارود شور، نیروگاه سیکل ترکیبی مشهد و غیره. این اعتصاب ها اغلب توسط کارگران پیمانی آغاز شد، ولی امیدواریم تمام کارگران و زحمتکشان به این اعتصاب ها بپیوندند. هم چنین در پی اعتراضات رانندگان تاکسی در مشهد و بابل، دیروز ۱۶ مرداد رانندگان سبزوار نیز دست به اعتراض زدند.

با نظامی که چهار پایه‌ اش بر سرکوب، جنایت، تبعیض و فساد استوار است، چه باید کرد؟

اگر بخواهیم هر کدام از این ارکان و زیر مجموعه های این ارکان را از حکومت بگیریم،‌ دیگر نمی‌تواند سر پا بماند. پس حکومت اسلامی ایران برای بقای خود چاره‌ای جز «سرکوب، جنایت، تبعیض و فساد» ندارد. با این ارکان است که تمام پایه هایش به هم وصل و چفت شده و چهل و دو سال است که شرکایش را چه داخلی و چه خارجی همراه خود نگاه داشته است. بی‌شک آن‌هایی که تا کنون با حکومت مانده اند یا هم چنان برای ماندگاری آن تلاش می‌کنند، در این «ارکان» با حکومت شریک اند و روزی باید در دادگاه های عادلانه و علنی پاسخ‌گوی مردم باشند.

آیا تنها با اعتراض های رسانه ای می‌توان مانع جنایت های ساختاری این حکومت شد؟

در هفته ی گذشته شاهد چند همبستگی زیبا در رسانه‌های اجتماعی در اعتراض به جنایت های حکومت بودیم. یک مورد پس از کشته شدن کولبر جوانی ۲۹ ساله به نام وزیر محمدی در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۹۹ که بر اثر شلیک مستقیم نیروهای نظامی مرزی به جمعی از کولبران در منطقه نوسود در استان کرمانشاه کشته شد. کاربران هشتگ (#کولبر نکشید) را به ترند اول توییتر در ایران بدل کردند. زیرا کشته شدن این کولبر نه اولین بود و نه آخرین خواهد بود. شبکه حقوق بشر کردستان طی گزارشی اعلام کرده است: «در سال ۲۰۱۹ میلادی(۱۱ دی ۱۳۹۷- ۹ دی ۱۳۹۸) ۷۹ کولبر و کاسبکار کرد توسط ماموران نظام جمهوری اسلامی ایران یا بر اثر سوانح طبیعی و عدم امنیت در مسیرهای کولبری جان خود را از دست داده اند، هم چنین طی این سال ۱۶۵ کولبر و کاسبکار دیگر مجروح و مصدوم شده اند.». یک مورد دیگر در اعتراض به احکام ظالمانه اعدام سه جوان معترض در آبان ۱۳۹۸ که هشتگ (#اعدام نکنید) در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۹۹ در توییتر و اینستاگرام به راه افتاد و با حدود ده میلیون توییت به ترند جهانی بدل و اعدام آن‌ها متوقف شد. ولی تأسف بار اینکه سرکوب ها، بازداشت ها و جنایت های حکومت هم چنان ادامه دارد، زیرا «سرکوب» و «جنایت» دو رکن اصلی ماندگاری این حکومت است و برای پایان دادن به این بی‌عدالتی‌ها نیاز به عزمی همگانی، مستقل، متشکل و ادامه دار در عرصه ی «خیابان» داریم. با این وجود، کاش این اعتراض های میلیونی و با ارزش در رسانه‌های اجتماعی برای «حذف این مجازات» ها نیز صورت گیرد. با خواسته هایی چون: «#لغو_ مجازات_ اعدام» یا «#لغو_مجازات_اعدام_شلاق». ما معتقدیم تا زمانی که مجازات اعدام در قوانین کشور ما

👇👇👇