زن و جامعه (زن کارگر)

#تاریخ
Channel
Prohibited Content
Politics
Social Networks
Education
Persian
Logo of the Telegram channel زن و جامعه (زن کارگر)
@zan_jPromote
2.08K
subscribers
17.1K
photos
14.3K
videos
5.21K
links
تماس با ما : @Zan_jameh Women's emancipation
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ميان آفتاب های هميشه
زيبايی تو
لنگري ست.
نگاهت
شکست ستم گری ست.
و چشمانت
با من گفتند
که فردا
روز ديگری ست.

احمد_شاملو

#قیام_ژینا
#تاریخ_ماندگار
#زن_زندگی_آزادی
#رفاه_عدالت_برابری
#پوشش_اختیاری
علیه فراموشی

@zan_j
#تاریخ


(از اواخر سلسله قاجار تا سال 1357)
#حافظه_تاريخي
#فصل_يکم

#نگاهي_کوتاه_به_عصر_قاجار

#جنبش_زنان_در_عصر_قاجار_و_پهلوي

     اما با ظهور انقلاب مشروطيت، نسبت به گذشته، تا اندازه کمي، مدافعان ناآگاهي و عقب مانده‌گي، کمي عقب نشيني کردند:
      «در تربيت بنات و دوشيزه‌گان وطن بکوشيم و به آن‌ها لباس علم و هنر بپوشيم، چه تا دخترها عالم نشوند، پسرها به خوبي تربيت نخواهند شد. »( ناظم‌الاسلام کرماني،  تاريخ بيداري ايرانيان... ج 1 ص 4)

      گروهي از زنان خطاب به مخالفين مدارس دخترانه نوشتند که:
      «...آخر ما جماعت اناثيه مظلوم ايران مگر از نوع شما نبوده و در حقوق نوعيه با شما شريک نيستيم؟ مگر ما بيچاره‌گان در رديف انسان‌هاي عالم به شمار نمي‌آييم و در جرگه حيوانات باركش بايد محسوب باشيم؟ از شما انصاف مي‌خواهيم تا كي ما بايد از فرمان طَلَبُ العِلمِ فَريضَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ و مُسلِمَةٍ خارج باشيم؟...»( روزنامه‌ي مساوات، 2 فروردين 1287، شماره 18 ص 6)
      سيدعلي شوشتري:
      «واي به حال مملکتي که در آن مدرسه دخترانه تأسيس شود.»( پيشگامان فرهنگ گيلان، سيدابراهيم مروجي...ج اول.ص275)

      آيت‌الله نائيني که گويا از هواداران مشروطه بوده فتوايي از او در اسناد آرشيو کتابخانه ملي، هست که در آن کليه مدارس جديد را کارخانه‌هاي بي‌ديني مي‌داند و مي‌نويسد:

      «...مکاتب و مدارسي که با دراج مباني طبيعي مذهبان در اصول تعليمات، تخم بي‌ديني و لامذهبي را در ضمائر ساده ابنا مسلمين کاشته...و علي هذا بردن اطفال بي‌گناه که مواهب و ودايع الهي‌اند به چنين کارخانه‌هاي بي‌ديني و اعانت و ترويج آن‌ها باي وجه کان و صرف يک درهم مال بر آن‌ها از اعظم کبائر و محرمات و تيشه زدن به ريشه اسلام است...» اين سند مربوط به 1302 خورشيدي است.

به قول هايده مغيثي، استاد ممتاز بازنشسته و پژوهشگر ارشد مطالعات زنان و جامعه‌شناسي در دانشگاه يورك در تورنتو کانادا، «به‌رغم گذشت يک صد سال تحولات ساختاري اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در ايران، زنان ايران در پايان قرن هنوز همان خواسته‌هايي را دارند، که در آغاز قرن براي دسترسي به آن‌ها آغاز به مبارزه کردند. اين واقعيت شايد بيانِ ضرورت تلاش براي به انجام رساندن روند تجدد باشد که يک قرن پيش آغاز شد و ناتمام ماند.»

به نوشته‌ي خانم مغيثي « در دوران قاجار زنان گاه همراه مردان، گاه بدون آنان، اما تقريباً پيوسته با تأييد مردان، در شورش‌گري‌هاي عمدتاً اقتصادي مربوط به کمبود نان، افزايش ماليات‌ها و تعدي حکومتيان فعالانه شرکت داشتند. اما زنان شورشي نه آگاهي و خواسته‌هاي برابري‌طلبانه‌ي جنسيتي داشتند و نه با توجه به محروميت اقتصادي و اجتماعي‌شان مي‌توانستند به آگاهي و فعاليت جنسيت-محورکه مستلزم حدي از فراغت از نان و آب روزانه است، دست يابند. پس از مشروطيت است که براي نخستين بار زنان فعال در تشکيلات کوچک، مسئله‌ي برابري جنسيتي را مطرح ¬کردند و بر ضرورت اصلاحات حقوقي و اجتماعي براي بهبود کيفيت زندگي زنان تکيه نمودند.»( https://wp.me/p2GDHh-4BE)

همان‌طور که قبلا" اشاره کرده‌ايم شکل‌گيري انقلاب مشروطيت علاوه بر عوامل داخلي، تحت تاثير انقلاب‌هاي قرن هجده و نوزده و بيست اروپا شکل گرفت که برابري حقوقي زن و مرد در برابر قانون يکي از خواسته‌هاي اصلي آن بود. به نوشته خانم هايده مغيثي «تأثير انقلاب بلشويکي در روسيه در ۱۹۱۷/۱۲۹۵ خورشيدي و اعلام برابري حقوق زن و مرد در زنده‌گي اجتماعي، اقتصادي و سياسي به‌عنوان نخستين اقدامات دولت نوبنياد شوروي [مي‌توان] نام برد و به‌خصوص فرمان‌هاي متعددي که با هدف آزادي زنان درجمهوري‌هاي آسيايي شوروي صادر شد.
ادامه دارد ...
۱۱ خرداد ۱۳۹۹، پرستاران چند بیمارستان در تهران به مبلغ ناچیز حق الزحمه دوران کاری مقابله با بیماری کووید ۱۹ در بخشنامه ابلاغی معاونت درمان وزارت بهداشت و درمان اعتراض کردند.

در این بخشنامه پزشک متخصص در زمان کرونا بری هر ۱۲ ساعت حدود ۱ میلیون تومان دریافتی دارد، درحالیکه پرستاران که بار بشتر کرونا بر دوششان بوده است ۳۰۰ هزار تومان می‌گیرند. یکی از پرستاران معترض به خبرنگار رسانه‌ای گفت: «از این دست تبعیض‌ها تا به حال بارها و بارها در نظام درمانی دیده شده است. در بحث‌ تعرفه‌های پرستاری و پزشکی نیز همین مسئله وجود دارد اما واقعاً انتظار نداشتیم که در ایام کرونا که ما یکی یکی جان می‌دادیم و همچنان در صحنه می‌ماندیم، چنین برخوردی شامل حالمان شود. خیلی از خدمات و کارهایی که ما انجام می‌دهیم به جیب عده‌ای خاص می‌رود، حتی سرم زدن به بیمار که به عهده پرستاران است به جیب پزشکان می‌رود.»

تصویر از روز دیگری است.

#تاریخ_مبارزه_طبقاتی
#پیشروان_سلامت
#کرونا
#ژن_ژیان_ئازادی
#رفاه_عدالت_رهایی
#هما_ناطق پژوهشگر تاریخ ۵ خرداد ۱۳۱۳، در ارومیه به دنیا آمد. «ایدئولوژی به کرسی نشاندن یک حکم است و تاریخ‌نویسی حکم برنمی‌دارد.» استاد دانشگاه تهران و دانشگاه سوربن پاریس بود.. قبل از انقلاب در کنفدراسیون جهانی دانشجویان خارج کشور فعالیت سیاسی میکرد. ادر انقلاب بهمن به سازمان چریک‌های فدایی خلق نزدیک شد. هما ناطق در کتاب «دوزخ‌سازان روی زمین» به قدرت رسیدن روحانیون در عصر نوین را اینگونه توضیح میدهد :«حکومت به دنبال شورش‌های شهری و دهقانی بابیان ناگزیر شد حمایت روحانیت را بخرد. همراهی علما و امرا در اشکال گوناگون تجلی یافت و اهل منبر را از اقتدار بی‌سابقه‌ای برخوردار کرد…ملایان در کنار وزرا و سفرا در مراسم سلام نوروزی شرکت کردند از دست شاه و صدراعظم سکه زر دریافت داشتند.» و در جایی دیگر ادامه میدهد:« باید آن تصور باطل و رایجی را که روحانیت را نیروی ضداستعماری و معترض به قراردادها و امتیازات ترسیم می‌کند را یکسره زدود. آیت‌الله بهبهانی از قرارداد بانک استقراضی روسی هزار لیره ستاند، طباطبایی از امتیاز تنباکو متنعم گشت. آیت‌الله آشتیانی از شاه رشوه گرفت و پای منبر مردم را به استعمال تنباکو فراخواند.»
#تاریخ
#تاریخ
سوسیالیست ها علیه مجازات اعدام
_
🔶فرقه‌ی سوسیالیست ایران در سال ۱۳۰۰ خورشیدی و در مجلس چهارم مشروطه برپا شد. پاره‌ای از بانیان این حزب از پیشکسوتان جنبش سوسیال دمکراسی ایران بودند که پیشینه‌ی کنشگری‌شان به مجلس دوم مشروطیت می‌رسید. مجلس دوم، مجلس احزاب بود و احزابی از چپ و راست و میانه توانستند صدایی در این مجلس بیابند.
🔶از میان احزاب چپ مجلس دوم، فرقه‌ی دمکرات ایران را داشتیم که پیوندی تنگاتنگ باجنبش سوسیال دمکراسی ایران داشت وبعد حزب میانه‌ی اجتماعیون-اعتدالیون. عمدتاً کنشگران این دو حزب بودند که به رهبری سلیمان میرزا اسکندری، که خود از پیشکسوتان جنبش سوسیال دمکراسی ایران بود، به برپایی فرقه‌ی سوسیالیست ایران همت گذاشتند.
🔶آن‌چه در مرام‌نامه‌ی این حزب برجسته است، تأکید بر آزادی زنان است که از آن با عبارت «آزادی نسوان» نام می‌برد و نیز برابری جنسیتی است، هنگامی که از «تساوی حقوق افراد ایرانی اناثا و ذکورا بدون فرق نژاد، دین، ملیت در پیشگاه قانون» یاد می کند. صراحتی از این دست آن زمان یگانه بود. پیش‌تر پاره ای از احزاب پیشرو، چون فرقه‌ی دمکرات ایران از «تساوی همه افراد ملت در مقابل دولت و قانون بدون فرق نژاد، مذهب و ملیت» یاد کرد بودند، بی آن‌که در کنار نژاد، مذهب و ملیت به جنسیت هم اشاره کنند. فرقه‌ی سوسالیست ایران نه تنها در طرح این خواست یگانه بود، بلکه برای دهه‌ها به‌ ندرت می‌شد این خواست را نزد احزاب سیاسی ایران سراغ گرفت.
🔶نکته‌ی دیگری که آن نیز در سپهر پاسداری از حقوق انسانی بسیار برجسته است و افتخار اعلام آن را در تاریخ احزاب سیاسی ایران می توان به نام فرقه سوسیالیست ایران ثبت کرد، «موقوفی مجازات اعدام» است.
🔶تلخی تاریخ این که از پی فرقه سوسیالیست ایران هیچ‌یک از احزاب سیاسی در ایران، نه چپ و نه راست و نه میانه نه تنها هیچ‌گاه به طرح این خواست برنخاست، بلکه شعار مجازات اعدام را، گاه با صفت انقلابی، راهنمای عمل کرد...
https://bit.ly/2zOgTc7

@zan_j
#اعدام_هرگز_برای_هیچ_کس
#حکومت_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_حکومت
#تاریخ


(از اواخر سلسله قاجار تا سال 1357)
#حافظه_تاريخي
#فصل_يکم

#نگاهي_کوتاه_به_عصر_قاجار

#جنبش_زنان_در_عصر_قاجار_و_پهلوي

     اما با ظهور انقلاب مشروطيت، نسبت به گذشته، تا اندازه کمي، مدافعان ناآگاهي و عقب مانده‌گي، کمي عقب نشيني کردند:
      «در تربيت بنات و دوشيزه‌گان وطن بکوشيم و به آن‌ها لباس علم و هنر بپوشيم، چه تا دخترها عالم نشوند، پسرها به خوبي تربيت نخواهند شد. »( ناظم‌الاسلام کرماني،  تاريخ بيداري ايرانيان... ج 1 ص 4)

      گروهي از زنان خطاب به مخالفين مدارس دخترانه نوشتند که:
      «...آخر ما جماعت اناثيه مظلوم ايران مگر از نوع شما نبوده و در حقوق نوعيه با شما شريک نيستيم؟ مگر ما بيچاره‌گان در رديف انسان‌هاي عالم به شمار نمي‌آييم و در جرگه حيوانات باركش بايد محسوب باشيم؟ از شما انصاف مي‌خواهيم تا كي ما بايد از فرمان طَلَبُ العِلمِ فَريضَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ و مُسلِمَةٍ خارج باشيم؟...»( روزنامه‌ي مساوات، 2 فروردين 1287، شماره 18 ص 6)
      سيدعلي شوشتري:
      «واي به حال مملکتي که در آن مدرسه دخترانه تأسيس شود.»( پيشگامان فرهنگ گيلان، سيدابراهيم مروجي...ج اول.ص275)

      آيت‌الله نائيني که گويا از هواداران مشروطه بوده فتوايي از او در اسناد آرشيو کتابخانه ملي، هست که در آن کليه مدارس جديد را کارخانه‌هاي بي‌ديني مي‌داند و مي‌نويسد:

      «...مکاتب و مدارسي که با دراج مباني طبيعي مذهبان در اصول تعليمات، تخم بي‌ديني و لامذهبي را در ضمائر ساده ابنا مسلمين کاشته...و علي هذا بردن اطفال بي‌گناه که مواهب و ودايع الهي‌اند به چنين کارخانه‌هاي بي‌ديني و اعانت و ترويج آن‌ها باي وجه کان و صرف يک درهم مال بر آن‌ها از اعظم کبائر و محرمات و تيشه زدن به ريشه اسلام است...» اين سند مربوط به 1302 خورشيدي است.

به قول هايده مغيثي، استاد ممتاز بازنشسته و پژوهشگر ارشد مطالعات زنان و جامعه‌شناسي در دانشگاه يورك در تورنتو کانادا، «به‌رغم گذشت يک صد سال تحولات ساختاري اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در ايران، زنان ايران در پايان قرن هنوز همان خواسته‌هايي را دارند، که در آغاز قرن براي دسترسي به آن‌ها آغاز به مبارزه کردند. اين واقعيت شايد بيانِ ضرورت تلاش براي به انجام رساندن روند تجدد باشد که يک قرن پيش آغاز شد و ناتمام ماند.»

به نوشته‌ي خانم مغيثي « در دوران قاجار زنان گاه همراه مردان، گاه بدون آنان، اما تقريباً پيوسته با تأييد مردان، در شورش‌گري‌هاي عمدتاً اقتصادي مربوط به کمبود نان، افزايش ماليات‌ها و تعدي حکومتيان فعالانه شرکت داشتند. اما زنان شورشي نه آگاهي و خواسته‌هاي برابري‌طلبانه‌ي جنسيتي داشتند و نه با توجه به محروميت اقتصادي و اجتماعي‌شان مي‌توانستند به آگاهي و فعاليت جنسيت-محورکه مستلزم حدي از فراغت از نان و آب روزانه است، دست يابند. پس از مشروطيت است که براي نخستين بار زنان فعال در تشکيلات کوچک، مسئله‌ي برابري جنسيتي را مطرح ¬کردند و بر ضرورت اصلاحات حقوقي و اجتماعي براي بهبود کيفيت زندگي زنان تکيه نمودند.»( https://wp.me/p2GDHh-4BE)

همان‌طور که قبلا" اشاره کرده‌ايم شکل‌گيري انقلاب مشروطيت علاوه بر عوامل داخلي، تحت تاثير انقلاب‌هاي قرن هجده و نوزده و بيست اروپا شکل گرفت که برابري حقوقي زن و مرد در برابر قانون يکي از خواسته‌هاي اصلي آن بود. به نوشته خانم هايده مغيثي «تأثير انقلاب بلشويکي در روسيه در ۱۹۱۷/۱۲۹۵ خورشيدي و اعلام برابري حقوق زن و مرد در زنده‌گي اجتماعي، اقتصادي و سياسي به‌عنوان نخستين اقدامات دولت نوبنياد شوروي [مي‌توان] نام برد و به‌خصوص فرمان‌هاي متعددي که با هدف آزادي زنان درجمهوري‌هاي آسيايي شوروي صادر شد.
ادامه دارد ...
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
❗️مستند «تپه‌های قيطريه»
▪️کارگردان: پرویز کیمیاوی
▫️در اواخر دهه‌ی چهل، کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه‌های قيطريه انجام شد که همگان را شگفت‌زده کرد. آثاري از تمدني چندهزار ساله از تپه‌ها پيدا شد؛ از جمله گورستانی بزرگ که اشياء فراواني نيز در آن دفن بود. کاوش‌ها را سيف‌الله کامبخش‌فرد انجام داد. اين محوطه باستاني از شرق به پارک قيطريه، از غرب به خيابان شريعتی، از شمال به تجريش و دزاشيب، و از جنوب به دروس و قلهک منتهی مي‌شود. سال‌ها پيش،  يکي از کارمندان سفارت بريتانيا مجموعه‌اي آثار باستاني را در اين منطقه پيدا کرده بود (در نزديکي باغ سفارت)، در اين گورها که متعلق به سه تا سه‌هزار و دويست‌سال پيش است است، در کنار مردگان، ظروف پر از غذا وجود داشته؛ نشانه اينکه اين مردم به زندگي پس از مرگ اعتقاد داشتند. همچنين سرنيزه‌هايي برنزي در کنار مردگان رو به آسمان قرار می‌دادند تا از مردگان دفاع کرده باشند!
آرت کانال

#تاریخ
#فرهنگ
#منابع_طبیعی
#محیط_زیست
#قیطریه
@zan_j
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ميان آفتاب های هميشه
زيبايی تو
لنگري ست.
نگاهت
شکست ستم گری ست.
و چشمانت
با من گفتند
که فردا
روز ديگری ست.

احمد_شاملو

#قیام_ژینا
#تاریخ_ماندگار
#زن_زندگی_آزادی
#رفاه_عدالت_برابری
#پوشش_اختیاری
علیه فراموشی

@zan_j
زن و جامعه (زن کارگر)
Video
🔺در #روز_جهانی_زنان از یاد نخواهیم برد میلیون‌ها زنِ بی‌چهره و بی‌صدا را که برای حق زیستن و کرامت انسانی، ایستادند در برابر "مردانی که در رؤیایِشان هر شب زنی در وحشتِ مرگ از جگر برمی‌کشد فریاد."

🔺از یاد نخواهیم برد #آسیه_پناهی و زنان حاشیه‌نشین چون او را که از کرمانشاه تا زابل هر روز و هر ساعت برای #حق_سرپناه در برابر بولدوزرهای #بورژوازی_مستغلات و دلالانِ طماع مقاومت می‌کنند.

🔺از یاد نخواهیم برد زنِ دستفروش فومنی و زنان دستفروش را که در سرما و گرما، برای دفاع از #حق_به_شهر در برابر گزمه‌های بازار می‌ایستند و پیاده‌روها و متروها را به عنوان سنگرِ امرار معاشِ تهیدستان شهری حفظ می‌کنند.

🔺از یاد نمی‌بریم زنِ عصبانی گرگان را کلمات‌اش، تاریخ‌نگاری سرکوب و ستم بود: "این‌جا هیچ‌کس نیست، امروز یک زن عصبانی این‌جاست."

🔺فمینیسمی که می‌گوید: «ما به آن مسائل کاری نداریم و فقط درباره‌ی زنان صحبت می‌کنیم» در نهایت فقط برای یک قشر ممتاز از زنان صحبت می‌کند. این همان کاری است که من فکر می‌کنم فمینیسم لیبرال و شایسته‌سالار انجام داده است. فمینیسم باید نسبت به طبقات، نژاد و سایر محورهای اصلی سرکوب در جوامع سرمایه‌داری به همان اندازه حساس باشد.

از مقاله‌ی فمینیسم در دوران نولیبرال / گفت‌وگو با #نانسی_فریزر / ترجمه‌ی آزاده شعبانی


#روز_جهانی_زنان #زنان_کارگر #هشت_مارس #مبارزه_طبقاتی #مقاومت_روزمره #تاریخ_ستم_دیدگان

@Blackfishvoice1
@zan_j
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔶"پوزه بند سلیطه" اولین بار در سال 1500 در اسکاتلند استفاده شده است و بعد به انگلیس و المان و سایر کشورهای اروپایی وارد شد،

🔶"پوزه بند سلیطه" شبیه قفس آهنی ست و در کناره هایش قفل دارد که کلید ان بدست کلیددار آن است، که برای تحقیر و ایجاد درد و ناراحتی برای زنان استفاده میشد.

🔶زنان رسا به مرد نما بودن یا عجیب الخلقه بودن محکوم میشدند زنان حتی برای «غر زدن» هم باید مجازات و تحقیر می‌شدند؛ مجازاتی که تا سال۱۹۶۷ در قانون کیفری بریتانیا وجود داشت و به رسمیت شناخته می‌شد.

🔶در دوران جاهلیت استفاده از پوزه بند از طرف مقامات و عوام تنها برای رام کردن جنسی زنان نبود بلکه ببشتر به علت سرکوب سخن گفتن و بیان زنان بود.

#زنان_تاریخ
#تاریخ_سلطه
#مردسالاری

@zan_j
زن و جامعه (زن کارگر)
Photo
جمهوری اسلامی در مقابل هشت مارس روز جهانی زن، روز تولد فاطمه را که خود قربانی کودک همسری بوده را روز زن اسلامی در تقویم خود وارد کرده است. برگزاری هشت مارس روز جهانی زن همواره تهدید برای حکومت زن ستیز جمهوری اسلامی بوده و هست.
هشت مارس برای ما زنان سرنگونی طلب برای ما مردم آزادیخواه و حق طلب ایران که با شعار جمهوری اسلامی نابود باید گردد به خیابانها آمده اند، سالروز نه به جمهوری اسلامی در اولین هشت مارس بعد از انقلاب ۵۷ و تظاهرات باشکوه علیه فرمان خمینی به حجاب اجباری است.

#تاریخچه_هشت_مارس
#تاریخ_زنان
#جنبش_زنان
#زنان_کارگر
#علیه_ستم_جنسی_جنسیتی
#زن_زندگی_آزادی
#تشکل_رهایی
زن و جامعه (زن کارگر)
Photo
وضعیت زنان در نشریات دوران پهلوی

اولین روزنامه ایران در سال ۱۲۱۵ با نام کاغذ اخبار در دوران محمدشاه قاجار تأسیس شد و تا سال ۱۲۵۶ که دو روزنامه دولتی با عنوان‌های «اطلاع» که انتصاب‌های جدید و «ایران» که خلاصه‌ای از دیدگاه‌های رسمی را اعلام می‌کردند، روزنامه دیگری در ایران وجود نداشت؛ اما از سال ۱۲۸۰ و با تأسیس دارالفنون و افزایش سواد و گسترش سفرها به خارج از ایران به‌ مرور بر تعداد روزنامه‌ها افزوده شد به گونه‌ای که در سال ۱۲۸۵ در مجموع ۸۵ روزنامه دولتی و ملی در پایتخت و شهرستان‌ها توزیع می‌شد.

زنان نیز در این دوره از طریق انجمن‌ها، نشریات و آموزش در مدارس در فرآیندهای سیاسی، اقتصادی، آموزشی و اجتماعی حضور داشتند. زنان در دوره قاجار علاوه بر نگارش در نشریات خود صاحب برخی نشریات نیز بودند. برای مثال مجموعه مقالاتی به نام «لایحه خانم دانشمند» در نشریه سوسیال ‌دمکرات ایران نو با نام مستعار «طاهره» چاپ می‌شد که نویسنده‌ آن خانم عصمت تهرانی بود. برخی نشریات دوره قاجار به دفاع از حقوق زنان نیز می‌پرداختند؛ برای مثال گزارش‌هایی از وضع زنان ایرانی و سرزمین‌های دیگر منتشر می‌کردند. لازم به یادآوری است که موضوع مطالب این نشریات نه‌ تنها مسائل زنان، بلکه مشکلات کل جامعه بود و در بسیاری از نشریات، زنان به مسائل و مشکلات جامعه نیز می‌پرداختند نه‌ فقط مسائل «زنانه».

اما در دوران پهلوی اول (۲۰ سال)، ۱۳ نشریه منتشر می‌شد. علاوه بر نشریاتی که رویکرد سیاسی دارند، نشریاتی هم وجود دارند که مشی آن‌ها دوری از سیاست و ترویج زندگی مدرن است. در دوره پهلوی دوم نیز ۳۰  نشریه مربوط به زنان منتشر می‌شد که بیش‌تر حول محور مد و آداب اروپایی بودند.

در زمان پهلوی انجمن «نسوان وطن‌خواه»، «نامه بانوان»، «جهان زنان»، «جامعه زنان قزوین» و بسیاری نشریات آزادی‌خواه دیگر تعطیل شدند. روزنامه کیهان و اطلاعات بانوان زیر مجموعه روزنامه اطلاعات از جمله نشریات مطرح دوران پهلوی محسوب می‌شوند. از دیگر نشریاتی که به موضوعات مربوط به زنان می‌پرداختند می‌توان به این موارد اشاره کرد:

«نسوان شرق»: این نشریه که در سال ۱۳۰۵ منتشر شد، از جمله روزنامه‌های بااهمیت زمان رضاشاه است. این نشریه توسط مرضیه ضرابی در گیلان انتشار می‌یافت اما پس از مدتی امکان ادامه فعالیت نیافت.

«پیک سعادت نسوان»: این نشریه را روشنک نوع‌دوست در سال ۱۳۰۶ ا در گیلان منتشر کرد. از اهم مطالب پیک سعادت نسوان تأکید بر سوادآموزی زنان، مبارزه با نابرابری زنان و مردان و جنبش‌های آزادی‌خواه زنان در سایر کشورها بود.

در دوران محمدرضا پهلوی حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی و یا در نشریات از استقلال و آزادی بیش‌تری نسبت به دوران رضاشاه بهره‌مند بود. در ادامه به مواردی از نشریات زنان در این دوره اشاره می‌شود:

«جمعیت زنان» از جمله سازمان‌هایی بود که با هدف تغییر و بهبود وضعیت حقوقی زنان در سال ۱۳۲۱ تشکیل شد و روزنامه «زن امروز» را (بین سال‌های ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۴) به چاپ می‌رساند.

صفیه پیروز نیز در سال ۱۳۲۲ «شورای زنان ایران» را با هدف نیل به برابری زنان و مردان و بالا بردن سطح فکری زنان ایران تأسیس کرد.

«تشکیلات زنان» شاخه‌ای از حزب توده نیز در سال ۱۳۲۲ تشکیل شد و نشریه «بیداری» را منتشر می‌کرد.

از دیگر نشریات دوران پهلوی دوم می‌توان به «زنان پیشرو» از صدیقه گنجه‌ای، «آزادی زنان» و «زنان مبارز» در سال ۱۳۲۹ اشاره کرد.

در سال ۱۳۳۱ نیز بدرالملوک بامداد «جمعیت زنان ایران» را برپا کردکه فاطمه سیاح ویراستاری نشریه آن؛ روزنامه «زنان ایران» را به عهده داشت و کسانی چون زهرا خانلری، فروغ حکمت و سیمین دانشور با آن همکاری می‌کردند.

اما باید یادآوری کرد که بسیاری از فعالیت‌های سیاسی زنان در دوران پهلوی به سال‌های ۱۳۵۷ برمی‌گردد، جمعیت بیداری زنان، جمعیت زنان مبارز، جمعیت زنان دموکرات و بسیاری از گروه‌های فعال متشکل از زنان نشان‌دهنده مشارکت سیاسی زنان در این دوره است که در نشریات نیز بازتاب داشته است. با توجه به حال و هوای انقلابی محتوای نشریات و مطالبی که توسط زنان و مردان چاپ می‌شد از حضور پررنگ زنان در انقلاب حکایت می‌کرد.
🖍شمیم شرافت

#تاریخ_مبارزات_زنان_ایران
@zan_j
#تاریخ_ستم

۲۳ فوریه ۲۰۰۵، دولت فرانسه مصوبه‌ جنجالی را معرفی کرد که بر اساس آن مدارس می‌بایست جنبه‌های «مثبت» استعمار فرانسه را آموزش می‌دادند. چپهای فرانسه پس از مبارزات فراوان توانستند آن را حذف کنند با این استدلال که دولت حق الزام بر چگونگی بازگویی
تاریخ را ندارد.
در این لایحه‌ برای قدردانی از الجزایری‌هایی که در جنگ علیه استقلال الجزایر به نفع فرانسه جنگیدند، جمله‌ای اضافه شد که چنین بود: «دوره‌های آموزشی باید مشخصاً نقش مثبت حضور برون مرزی فرانسه به ویژه در شمال آفریقا را به رسمیت بشناسند.»

فرانسه در طول تاریخ خود به مناطقی از جمله مراکش، الجزایر، ویتنام، کامبوج، تونس، سنگال، دریای کارائیب و ایالات متحده و کانادا امروزی و بسیاری نقاط دیگر حمله کرد و مستعمره ساخت. فرانسه علاوه بر اقدام به کشتارهای جمعی مانند دیگر قدرت‌های امپریالیستی اروپایی، بیش از ۱.۳ میلیون آفریقایی را ربود و به بردگی گرفت تا در مزارع مستعمرات خود در دریای کارائیب کار کنند؛ که منشا تولید دارایی‌های عظیمی برای ثروتمندان فرانسه شد.
@TarTaKar
#ستم_طبقاتی
#آموزش_ایدیوژیک
#سلطه
#استعمار
#نان_کار_آزادی
#عدالت_برابری
@zan_j
زنان ایران
#تاریخ_مبارزه

🔸افضل وزیری دختر بی بی خانم استرآبادی در ۱۲۶۸ به دنیا آمد و هنگامی که مادرش مدرسه دوشیزگان را تاسیس کرد معلم مدرسه شد. او مقالات متعددی در احقاق حقوق زنان در روزنامه های وقت مینوشت و در ۱۳۵۹ درگذشت.
مه‌لقا ملاح مادر محیط زیست ایران یکی از فرزندان اوست
در سال ۷۴ جمعیت زنان مبارز با آلودگی محیط زیست را تاسیس کرد و با همراهی شهرداری تهران آموزش برای تفکیک زباله را به صورت خانه به خانه آغاز کرد. مه‌لقا ملاح در ۹۸ سالگی هم چنان فعال و معتقد است: «هریك باید از خودمان شروع كنیم و به حفظ محیط زیست توجه داشته باشیم.»

🔸۶ بهمن ۱۳۴۱ برای اولین بار زنان ایران در یک رای گیری رفراندوم) شرکت کردند. ۶ بهمن ۱۲۸۷ روزنامه حبل المتین نامه زنان سنگلج را منتشر کرد که در آن به حملات مخالفان مشروطه اعتراض کرده بودند ما زنان سنگلج آماده ایم تا جان خود را به خاطر تحکیم آزادی و مشروطیت فدا کنیم.

#زن_زندگی_آزادی
#نان_کار_آزادی
#مبارزه_زندگی_است
@zan_j
حسنک وزیر
کانال دوتاری_@dootari
بخشی کوتاه از بر دار کردن حسنک وزیر

ثبت دقائق و ظرائف راوی در این تراژدی قابل توجه است
کتاب:
#تاریخ_بیهقی
نگارنده :
#ابوالفضل_بیهقی_دبیر
گوینده: ابوالحسن_تهامی
زن و جامعه (زن کارگر)
Photo
۸ سال پیش هما ناطق در پاریس درگذشت:  “سرکوب اندیشه، بیماری فرهنگی است که ما همه روشنفکران به نوعی گرفتار آن بودیم”. 

هما ناطق در سال ۱۳۱۳ در ارومیه زاده شد. مادرش از اشراف قاجاری و پدرش مهندس راه‌سازی و شیفته شعر و ادبیات فارسی بود: “پیش از آنکه سن مدرسه رفتن باشم شیرینی می‌داد به شرطی که دو سطر شعر حفظ کنم. تا دبیرستان، منوچهری و فردوسی و حافظ حفظ می‌کردم”. 

دبستان را در یک مدرسه ارمنی گذراند و این زبان را هم آموخت و بعد به دبیرستان زرتشتیان تهران رفت. 

از کودکی نزد آموزگاران سرخانه فرانسوی و انگلیسی آموخت. 
“از کلاس دهم مرا فرستادند به انگلستان و بعد از یک سال و نیم برگشتم ایران برای امتحان‌های متفرقه”. 
۱۷ ساله بود که کتاب داستان “خانه‌ای در کوهستان” را از اِرسکین کالدوِل به فارسی برگرداند و به چاپ رساند. 

۲۰ ساله بود که به پاریس رفت و ۳۳ ساله بود که با نوشتن پایان‌نامه دکتری‌اش درباره “زندگی سیاسی سید جمال‌الدین اسدآبادی”، کارشناس تاریخ شد و سال بعد به تهران بازگشت: 
“نخست یک سالی در موسسه مطالعات اقتصادی استخدام شدم، کتاب “چهره استعمارزده” آلبر ممی استاد جامعه شناس فرانسوی را به فارسی برگرداندم و از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۹ در دانشگاه تهران به تدریس تاریخ اجتماعی ایران در دوره قاجار و تاریخ عثمانی پرداختم ولی این میان سال ۱۳۵۲ یک سال در دانشگاه پرینستون آمریکا درس تاریخ دادم”. 

او با اینکه اندیشه و احساس آرمان‌گرایانه و جهان‌بینی چپ داشت، در کتاب‌ها و مقاله‌های تاریخی‌اش مانند “از ماست که بر ماست”، “مصیبت وبا یا بلای حکومت” و “بازرگانان در داد و ستد با بانک شاهی”، پیشنهاده‌های پژوهش‌های موشکافانه علمی را رعایت می‌کرد. 

دو سال پس از انقلاب ۵۷ او را اخراج کردند و برای دستگیری‌اش به خانه‌اش ریختند ولی توانست به پاریس بگریزد. 

۵۰ ساله بود که استاد تمام وقت تاریخ در دانشگاه بنام سوربن شد و بیش از ۲۰ سال در آنجا به تدریس و تحقیق در رشته تاریخ و کتاب‌شناسی ایران پرداخت: 
“برای من تدریس در پاریس هرگز جای کلاس‌های ایران را نگرفت. در ایران دانشجویان با گونه‌ای تشنگی و کنجکاوی، استاد را به دادگاه می‌خواندند و از این رهگذر در سازندگی خود استادها سهم داشتند. هنگامی هم که سیراب نمی‌شدند و آنچه را می‌خواستند نمی‌یافتند، تخمه می‌شکستند”. 

هما ناطق در ۸۱ سالگی در پایتخت فرانسه درگذشت.

🖍از : #اسکندر_آبادی


#هما_ناطق
#زنان_مبارز
#تاریخ_دان_مترجم_نویسنده
#آزادیخواه
#تاریخ
#زنده_باد_انقلاب
@zan_j
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سیما مرادبیگی پس از ترک ایران

#سیما_مرادبیگی، از آسیب‌دیدگان اعتراضات سراسری در شهر بوکان، که به تازگی از ایران خارج شده است در ویدئویی که توسط "بنیاد برومند" منتشر شده، شرحی از مبارزه‌ و آسیب‌دیدنش را روایت کرده است. این زن جوان کرد ۲۱ مهر ماه در اعتراضات بوکان از ناحیه بازو دچار نقص عضو شد. مرادبیگی می‌گوید: «ما با دستان خالی جمهوری اسلامی را هراسان و سراسیمه کردیم و به این راه ادامه می‌دهیم.»


#تاریخ
#علیه_ستم
#زن_زندگی_آزادی
#پوشش_اختیاری
#عدالت_رفاه_برابری
@zan_j
فخرآفاق پارسا؛ حاشیه‌ای بر زندگی، کارنامه‌ی مطبوعاتی و نقش او در آزادی و اعتلای زنان ایران



«من در مدرسه‌ی دوشیزگان وطن درس می‌خواندم. باور کنید پنهان از پدرم به مدرسه می‌رفتم. مادرم می‌دانست و به من هم کمک می‌کرد. اما فلسفه‌ی پدرم این بود که دختر اگر باسواد شود برای پسرها نامه‌ی عاشقانه می‌نویسد! [اما] من خیلی‌ خوب درس می‌خواندم، هر کلاسی را سه‌ماهه تمام می‌کردم. ]یک روز[ پدرم سر رسید و پرسید: چه می‌کنی؟ گفتم: درس می‌خوانم. باحیرت گفت: بگو ببینم چه یاد گرفته‌ای؟ من هم هرچه از فقه و شرعیات می‌دانستم برایش گفتم. گفت: این‌ها که یاد گرفته‌ای خوب است. حالا به تو چیزی نمی‌گویم، اما اگر بشنوم که پایت را به‌ جلسه‌ی امتحان گذاشته‌ای، با اینکه یگانه دخترم هستی با یک گلوله خلاصت می‌کنم. باور کنید خانم که من با آنکه شاگرد اول کلاس بودم، فردای آن روز در جلسه‌ی امتحان حاضر نشدم.»[1]
بتول، که بعدها به فخرآفاق تغییر نام داد، در سال ۱۲۷۷ خورشیدی چشم به جهان گشود. پدرش مذهبی و سخت‌گیر بود و مادرش نواندیش. در خانواده‌ی او حتی یک نفر باسواد وجود نداشت. با این حال، در پنج‌سالگی نزد ملاباجیِ محله، قرآن و مقدمات خواندن و نوشتن را آموخت[2] و از شش‌سالگی، دور از چشم پدر، که مخالف رفتن دختر به‌ مدرسه بود، وارد دبستان دخترانه‌ی دوشیزگان تهران شد. دوشیزگان دیواربه‌دیوارِ خانه‌ی آنها بود و از آنجا که مادرِ بتول در این مدرسه گلدوزی و خیاطی می‌کرد، مسئولان مدرسه در خفا به دخترش درس می‌دادند. بتول تا کلاس ششم درس خواند اما پیش از امتحانات نهایی با مخالفت پدر مواجه شد و از حضور در آزمون بازماند. او خود می‌گوید: «مقاومت دختری دوازده‌ساله در مقابل پدرش غیرممکن بود...
🖍اسفندیار دواچی
#تاریخ_زنان
#حق_زندگی
#حق_آموزش
#جنبش_زن_زندگی_آزادی

@zan_j
👇
This
#تاریخ_مبارزه
20 اوت ۱۹۷۶، بعد از این که دوشی بودیا** به دلیل کندکار کردن از کارخانه پردازش عکس اخراج شد و سه همکارش به حمایت از او دست از کار کشیدند، اعتصاب گرونویک* در لندن  آغاز شد.
سه روز بعد ،آنها آغاز به سازماندهی اعتصابی کردند که به مناقشه‌ای نمادین و یکی از مبارزات اصلی طبقه کارگر، به ویژه کارگران آسیایی و زن در بریتانیای اواخر قرن بیستم بدل شد.
یکی از اعتصاب کنندگان، جیابن دسای*** ، قبل از بیرون رفتن به مدیر خود گفت: «آنچه شما اداره می کنید کارخانه نیست، باغ وحش است. در باغ وحش انواع مختلفی از حیوانات وجود دارد. برخی میمون‌هایی هستند که روی نوک انگشتان شما می‌رقصند. دیگران شیرهایی هستند که می توانند سر شما را بکَنند. ما آن شیرها هستیم آقای مدیر.»
اعتصاب این کارگران تقریباً دو سال ادامه داشت. آن‌ها با اینکه در دستیابی به اهداف اعلام شده خود ناموفق بودند، با فشار بر کارگران سفید پوست اتحادیه،  تحولی در جنبش کارگران بریتانیایی ایجاد کردند تا کارگران آسیایی، سیاه پوست و مهاجر را به عنوان کارگرانی در کنار خود بدانند و نه رقبای شغلی.

**Grunwick strike
***Jayaben Desai
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#تاریخ
۱۰ اوت ۲۰۰۵، اعتراض کارگران خطوط هوایی بریتیش ایرویز به کاهش دستمزد و دشوارتر شدن شرایط کاری سرکوب شد. این منازعات با نام گِیت گورمنت* معروف شد.

بریتیش ایرویز تولید غذای خطوط هوایی خود را، که عمدتا توسط زنان کارگر آسیایی انجام می شد، به شرکت گیت گورمنت برون‌سپاری کرده بود و این شرکت هم دستمزد را کاهش داد و شرایط کار را دشوار کرد.

آنها برای بدترکردن شرایط کار، صدها نفر را برای انجام کار کارگران دائمی دعوت کردند. کارگران با دیدن افراد دیگری در پستهای معمول خود، در سالن غذاخوری گرد هم آمدند تا در مورد آنچه اتفاق می افتاد بحث و اعتراض کنند. متعاقباً شرکت  بیش از ۷۰۰ کارگر را اخراج کرد.

کارگران قسمت بار در همبستگی دست به اعتصاب زدند و فرودگاه هیترو را به مدت ۴۸ ساعت به طور کامل تعطیل کردند. اما اتحادیه شان به آنها دستور بازگشت به کار داد. اگرچه کارگران اخراجی دست به تجمع و بست نشینی زده بودند، اما مقامات اتحادیه با رؤسا موافقت کردند تا برخی از کارگران با شرایطی بدتر به کار بازگردانده شوند.

بسیاری تا آوریل سال بعد جنگیدند، اتحادیه از اعلام رسمی اقدام آنها خودداری کرد و آنها شکست خوردند
@TarTaKar
@zan_j
More