ديده‌بانِ زنان

📍تاریخ سیاسی زنان، مبارزات طبقاتی و آزادی‌خواهی زنان

✍🏽 تونی کلیف / مترجم: نیکزاد زنگنه

از مقدمه‌ی کتاب:

🔻جنبش زنان به درستی از این‌که زنان «از دید تاریخ پنهان مانده‌اند» شکایت دارد اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه‌ی نگارش و آموزش تاریخی جامعه‌ی ما ارتباطی نمی‌بیند.

🔻تاریخی که تنها بر فعالیت‌های نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرال‌ها، نخست‌وزیرها، پاپ‌ها، بانکدارها، کارخانه‌دارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آن‌ها به جز چند ملکه، امپراتریس و ژا‌ندارک باقی همه مرد هستند.

🔻از‌این‌رو، تاریخ در قالب یک داستان مردانه نگاشته شده است. اما در میان مردان نیز تنها تعداد محدودی افتخار ورود به این تاریخ را یافته‌اند. پس این شکایت که زنان از تاریخ حذف شده‌اند، بدون توجه به این که اکثر مردان نیز عملاً دچار سرنوشت مشابهی شده‌اند، به معنای پذیرش انگاره‌های نخبه‌گرایانه‌ی بنیادین تاریخِ «رسمی» است. تنها

🔻مخالفان ثابت‌قدم این مجموعه‌ی عقاید غالب، مارکسیست‌ها هستند؛ آن‌ها اعلام می‌کنند که «تاریخِ جوامع، تاریخِ مبارزه‌ی طبقاتی‌ است» و از این رو است که طبقات استثمارشده و ستمدیده نیز – چه مرد و چه زن – به اندازه‌ی طبقات حاکم سوژه‌ی تاریخ هستند... تأکید ما در سراسر این کتاب بر زنان طبقه‌ی کارگر به‌عنوان سوژه‌های تاریخ است؛ به عنوان تاریخ‌سازان...تاریخِ تلاش برای سازمان‌دهی زنان طبقه‌ی کارگر در سازمان‌های سوسیالیستی مانند تاریخ عمومی جنبش طبقه‌ی کارگر، داستان طولانی فرازها و فرودها است؛ داستان دستاوردهای شگرف و ناکامی‌های جان‌سوز. با این وجود مبارزه ادامه دارد؛ حتی اگر قرار باشد که همه چیز را از نو آغاز کنیم.

#جنبش_زنان #تاریخ_زنان #زنان_طبقه_کارگر

نشر افکار/ چاپ اول: بهار ۱۴۰۰/ ۴۵۰ صفحه/ ۱۲۵ هزار تومان

@womenwatcher

#روز_جهانی_زنان؛ ۸مارس

#زن_زندگی_آزادی #جنبش_زنان_ایران

@womenwatcher

🟣 شماری از فعالان حقوق زنان، نمایشگاه خیابانی کتاب را در کابل برگزار کردند


به گزارش «رسانه‌ی رخشانه»، شماری از فعالان حقوق زن در شهر کابل به مناسبت «هفته جهانی کتاب» نمایشگاه خیابانی کتاب را برگزار کردند.

در این نمایشگاه دو روزه کتاب‌های از بخش‌های چون هنر، ادبیات، سیاست، اقتصاد و … به نمایش گذاشته شده است.

خانم‌ عمرزاده، یکی از برگزار کننده‌های این نمایشگاه به رسانه‌ی رخشانه گفت که نیروهای طالبان با این زنان در قسمت برگزاری نمایشگاه خیابانی، مخالفت نیز کرده و با آنان با خشونت رفتار کرده‌اند.

خاطره احصار، یکی دیگر از برگزار کننده‌های این نمایشگاه می‌گوید زنان در افغانستان در حال حذف شدن هستند و برگزاری نمایشگاه‌ها با حضور زنان می‌تواند روزنه‌ی امید برای آینده زنان این کشور باشد.

سجیه محمدی یکی دیگر از بازدیدکنندگان این نمایشگاه گفت که برگزار کنندگان این نمایشگاه باید برای کسانی که توان خرید کتاب را ندارند، تخفیف بدهند.

او که دانش‌آموز صنف نهم مکتب است می‌گوید که اگر مکاتب به‌روی دختران باز شود، آنان می‌توانند با انگیزه بیشتر کتاب بخوانند.

سجیه گفت: «خیلی دلتنگ کتاب خواندن و درس‌هایم در مکتب شدم. وقتی کتاب‌ها را می‌بینم گریه‌ام می‌گیرد امیدوارم روزی بتوانم دوباره به مکتب بروم».

#طالبان #ارتجاع #جنبش_زنان_افغانستان

ادامه‌ی متن را در وبسایت رخشانه بخوانید:

https://rukhshana.com/number-of-women-held-a-street-book-fair-in-kabul


@bidarzani

📍۲۲ خرداد برگی از تاریخ #جنبش_زنان_ایران؛ روز همبستگی زنان

🔻تجمع۲۲ خرداد ۱۳۸۵ در میدان هفت تیر تهران در اعتراض به نقض حقوق زنان در قوانین ایران برگزار شد. این تجمع با برخورد فیزیکی پلیس ایران روبرو شده و ده‌ها نفر از شرکت کنندگان همان روز بازداشت شدند.

🔻این تجمع به دعوت تعدادی از فعالان جنبش زنان در ایران برگزار شده و با حمایت طیف وسیعی از زنان با نظرات و اعتقادات سیاسی و مذهبی مختلف، فعالان دانشجویی و سندیکایی روبه‌رو شد.

🔻اولین تجمع فعالان حقوق زنان در ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۴، چند روز پیش از انتخابات ریاست جمهوری نهم برگزار شد و بدون درگیری و دخالت پلیس پایان یافت. تجمع ۲۲ خرداد ۱۳۸۵ در سالگرد تجمع اول برپا شد. پس از آن، روز «۲۲ خرداد» در میان فعالان حقوق زنان در ایران «روز همبستگی زنان» نام گرفته‌است.

🔻همچنین تشکیل کمپین #یک_میلیون_امضا از نتایج عملی این تجمع بود.
پلاکاردهای تجمع کنندگان حاکی از خواست وضع قوانینی برای منع تعدد زوجات، برابری حقوق زنان و مردان در مواردی مانند طلاق و حضانت و سرپرستی فرزندان بود.

🔻به گزارش ادوارنیوز، نزدیک به ۵۰۰۰ نفر در این تجمع حضور داشتند.این تجمع با برخورد نیروهای انتظامی و امنیتی با کمک پلیس‌های زن مواجه شد و شرکت کنندگان اعم از زن و مرد بازداشت و ضرب و شتم قرار گرفتند.در میان نیروهای انتظامی، افراد لباس شخصی و افسران پلیس زن با مانتوهای سبز رنگ وجود داشتند و پلیس مجهز به باتوم و گاز اشک آور و گاز فلفل بود.

🔻در پی این رویداد دو دسته شکایت به موازات هم مطرح شد. تعدادی از شرکت کنندگان تجمع به دفتر شیرین عبادی رفته و به وی وکالت دادند. چند از تن از وکیلان از جمله شیرین عبادی، نسرین ستوده و خانم علی کرمی شکایتی را علیه نیروی انتظامی به دلیل اقدام غیرقانونی مطرح کردند و درخواست ارائه نظر پزشکی قانونی کردند. پزشکی قانونی آثار ضرب و جرح را روی بدن تجمع کنندگان تأیید کرد. به گفتهٔ نسرین ستوده، «بازپرسی مربوطه سه بار نماینده نیروی انتظامی را برای توضیح احضار کرد، اما هر سه بار نماینده نیروی انتظامی از حضور در مرجع قضایی خودداری کرد.»

🔻به گفتهٔ شیرین عبادی، «این تجمع مسالمت‌آمیز بود و به استناد اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی احتیاج به مجوز هم ندارد. بر فرض هم که معتقد باشد کسی باید مجوز قانونی را بگیرند، باز هم پلیس حق نداشت با خانم‌ها با این خشونت رفتار کند، زیرا وظیفه پلیس حفظ امنیت و حقوق شهروندی است، نه ضرب و شتم مردم.» از سوی دیگر، بسیاری از تجمع کنندگان بازداشت شدند که گرچه به تدریج آزاد شدند اما برای آن‌ها پرونده قضایی تشکیل شد.به گفتهٔ وزیر دادگستری ایران تعداد بازداشت شدگان بیش از ۶۰ نفر بوده و ۴۲ تن از آن‌ها زن بودند.از این افراد می‌توان به علی‌اکبر موسوی خوئینی (نماینده پیشین مجلس)، دلارام علی (مددکار و فعال اجتماعی)، ژیلا بنی‌یعقوب (روزنامه‌نگار)، بهمن احمدی امویی (روزنامه‌نگار)، بهاره هدایت (فعال دانشجویی)، عاطفه یوسفی (فعال دانشجویی)، معصومه لقمانی (فعال دانشجویی) اشاره کرد.

🔻در واکنش به برخوردهای صورت گرفته با این تجمع، چند روز بعد ۶۲۲ نفر از طیف‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و دانشجویی ایران بیانیه‌ای مشترک نوشته و حمله خشونت‌آمیز به تجمع آرام زنان را محکوم کردند و خواستار برخورد قانونی با عاملان خشونت علیه تجمعات مسالمت‌آمیز شدند. این بیانیه برخورد پلیس را نمونهٔ دیگری از گسترش روزافزون دامنه خشونت رسمی علیه طرفداران حقوق بشر و دموکراسی در ایران پس از روی کار آمدن دولت جدید دانسته‌است./دیگری

@womenwatcher

📍تاریخ سیاسی زنان، مبارزات طبقاتی و آزادی‌خواهی زنان

✍🏽 تونی کلیف / مترجم: نیکزاد زنگنه

از مقدمه‌ی کتاب:

🔻جنبش زنان به درستی از این‌که زنان «از دید تاریخ پنهان مانده‌اند» شکایت دارد اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه‌ی نگارش و آموزش تاریخی جامعه‌ی ما ارتباطی نمی‌بیند.

🔻تاریخی که تنها بر فعالیت‌های نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرال‌ها، نخست‌وزیرها، پاپ‌ها، بانکدارها، کارخانه‌دارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آن‌ها به جز چند ملکه، امپراتریس و ژا‌ندارک باقی همه مرد هستند.

🔻از‌این‌رو، تاریخ در قالب یک داستان مردانه نگاشته شده است. اما در میان مردان نیز تنها تعداد محدودی افتخار ورود به این تاریخ را یافته‌اند. پس این شکایت که زنان از تاریخ حذف شده‌اند، بدون توجه به این که اکثر مردان نیز عملاً دچار سرنوشت مشابهی شده‌اند، به معنای پذیرش انگاره‌های نخبه‌گرایانه‌ی بنیادین تاریخِ «رسمی» است. تنها

🔻مخالفان ثابت‌قدم این مجموعه‌ی عقاید غالب، مارکسیست‌ها هستند؛ آن‌ها اعلام می‌کنند که «تاریخِ جوامع، تاریخِ مبارزه‌ی طبقاتی‌ است» و از این رو است که طبقات استثمارشده و ستمدیده نیز – چه مرد و چه زن – به اندازه‌ی طبقات حاکم سوژه‌ی تاریخ هستند... تأکید ما در سراسر این کتاب بر زنان طبقه‌ی کارگر به‌عنوان سوژه‌های تاریخ است؛ به عنوان تاریخ‌سازان...تاریخِ تلاش برای سازمان‌دهی زنان طبقه‌ی کارگر در سازمان‌های سوسیالیستی مانند تاریخ عمومی جنبش طبقه‌ی کارگر، داستان طولانی فرازها و فرودها است؛ داستان دستاوردهای شگرف و ناکامی‌های جان‌سوز. با این وجود مبارزه ادامه دارد؛ حتی اگر قرار باشد که همه چیز را از نو آغاز کنیم.

#جنبش_زنان #تاریخ_زنان #زنان_طبقه_کارگر

نشر افکار/ چاپ اول: بهار ۱۴۰۰/ ۴۵۰ صفحه/ ۱۲۵ هزار تومان

@womenwatcher

📍نام کتاب:
درآمدی جامع بر نظریه‌های فمینیستی
نویسنده:#رزمری_تانگ مترجم:#منیژه_نجم_عراقی ناشر:#نشر_نی ناشرصوتی:#کتابخانه_صوتی_مطالعات_زنان

فصل‌های کتاب شامل:
🔻مقدمه

🔻فصل اول: فمینیسم لیبرال

🔻فصل دوم: فمینیسم مارکسیستی

🔻فصل سوم: فمینیسم رادیکال و مباحث تولید مثل و مادری

🔻فصل چهارم: فمینیسم رادیکال و مباحث جنسیت و میل جنسی

🔻فصل پنجم: فمینیسم روانکاوانه

🔻فصل ششم: فمینیسم سوسیالیستی

🔻فصل هفتم: فمینیسم اگزیستانسیالیستی

🔻فصل هشتم: فمینیسم پسامدرن

🔻نتیجه‌گیری


دسترسی به تمامی فصل‌های کتاب در لینک زیر:

https://t.me/zanketabava/69

#جنبش_زنان #فمینیسم #مطالعات_زنان


@womenwatcher

 📍 فعالان جنبش زنان و گذر از دوران کرونا  

✍فروغ سمیع‌نیا

🔻وقتی اواخر بهمن ۱۳۹۸ خبر شیوع ویروس کرونا در رسانه‌های رسمی کشورمنتشر شد فعالان جنبش‌های اجتماعی چنان در اخبار سرکوب و بازداشت‌ها غرق بودند که خبری برای برنامه‌های بیرون از خانه، توسط آنان به گوش نمی رسید، سرکوب‌هایی که از سال ۱۳۹۶ تاثیر عمیقی بر جنبش زنان داشته واین ضعف و سکوت طی روندی رو به افزایش قرار گرفته بود. تحلیل‌های پژوهشگران سیاسی و اجتماعی نیز پیش‌بینی خیزشی دوباره توسط مردم را داشت نه کنشی از فعالان.

قرنطینه‌ی نمایشی

🔻از ابتدای اسفند اگرچه رسانه‌ها و یا حتی وزارت بهداشت توصیه به ماندن در خانه می‌کردند اما در واقعیت دولت و ستاد مقابله با کرونا که در صدر آن رئیس جمهور قرار دارد،هرگز اقدامی جدی برای قرنطینه نکردند. ادارت دولتی و کارخانه‌ها در همه‌ی این ایام به فعالیت خود ادامه دادند


فعالیت با حفظ اصول برای پیشگیری از ویروس

🔻امروزه وقتی دولت به هر کسب‌و‌کاری اجازه فعالیت می‌دهد بر حفظ اصول فاصله‌ی اجتماعی برای پیشگیری از بیماری تأکید دارد اما اینکه در عمل چقدر این اصول امکان اجرایی شدن دارند، امری دیگر است. 

در ایام اوج ویروس عده‌ای از دست‌فروشان در تجمعی خواستار گشایش شغل‌هایشان شدند. چندین کارخانه نیز شاهد اعتراض کارگران برای عدم دریافت دستمزد بود. 


راه برون‌رفت چیست؟

🔻از سر گرفتن فعالیت حقیقی برای جنبش‌ها در زمانه‌ای که مجازی شدن فعالیت همواره یک خطر محسوب می‌شد و به واسطه‌ی اپیدمی خطر جدی‌ترخود را نشان داده است یک کارزار جدی می‌طلبد.

در این زمان فعالان باید به کاهش فاصله با مردم بیندیشند که بعد از اتفاقات آبان ماه بیشتر نیز شده است و دور ماندن از خیابان هر لحظه این معضل راعمیق‌تر می‌کند. /بیدارزنی
#جنبش_زنان

@womenwatcher

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30040&rhash=3ec4f87be6d7d1

‏📍«از اوین، با عشق» نام نمایشگاهی از آثار دست‌ساز زنان زندان ‎#اوین است که به کوشش منصوره شجاعی و گروهی از فعالان ‎#جنبش_زنان در نورمبرگ آلمان به نمایش درآمده است. /نشر آسو

@womenwatcher

🎥 سپهر عاطفی
https://t.co/hUdXDfRu0O‎ https://t.co/XNGf4ZUGcm‎

📍تورهای گردشگری در تهران؛ تور جنبش زنان

🔻تورهای تهران‌گردی علاوه بر شناساندن اماکن و اتفاقات تاریخی و معاصر، فرصتی برای شناساندن چهره‌های سرشناس تهران نیز هستند. از چهره‌هایی مثل عباس‌میرزا و فتحعلی‌شاه گرفته که داستان‌های زندگی‌شان در گذر از باغ نگارستان و عمارت‌های برلیان و بادگیر و ایوان تخت‌ مرمر کاخ گلستان روایت می‌شود. تا زنان تاریخ‌سازی که کمتر از آن‌ها سخن گفته شده است.

🔻فرزانه ابراهیم‌زاده، روزنامه‌نگار و تاریخ‌پژوهی که چند وقتی است تورهای تهران‌گردی برگزار می‌کند، یکی از کسانی است که اهتمام جدی به #شناساندن چهره‌های #تاریخی #زنان در تورهای تهران‌گردی‌اش دارد و در هرگوشه‌ای از تهران، ردپای زنان و جنبش زنان را دنبال می‌کند و از نقش آنها در اتفاق‌های تاریخی می‌گوید.

🔻ابراهیم‌زاده تور مشروطه را نیز در تهران برگزار کرده، در این تور، وقتی به میدان بهارستان می‌رسد یادی از مدرسه‌ی ناموس، اولین مدرسه‌ی دخترانه‌ی ایران می‌کند و به توپخانه که می‌رسد از زنانی می‌گوید که در هشت اسفند ۱۳۰۲ خورشیدی جزوه‌ی «مکر زنان» را در این
میدان آتش زدند.

🔻بازار تهران که می‌رود از انیس‌الدوله، همسر ناصرالدین‌شاه و نقش او در جنبش تنباکو می‌گوید و مردم را به در خانه‌اش می‌برد که حالا تبدیل به دفتر اتحادیه‌ی گوشت تهران شده است. به بازارچه‌ی نایب‌السلطنه هم که می‌رسد به سراغ مجموعه‌ی «خانم» می‌رود که یادگار خواهر شاه طهماسب صفوی است.


🔻فرزانه ابراهیم‌زاده چنان‌که به روزنامه‌ی‌ ایران گفته است، به دنبال برگزاری تور #جنبش_زنان در #تهران نیز است. توری که در جای‌جای تهران به دنبال نشانه‌های نخستین فمینیست‌های ایرانی در یک قرن گذشته برود و از اولین مدارس دخترانه و دفتر روزنامه‌ی دانش، اولین روزنامه‌ی زن و مکان نخستین تجمع‌‌های اعتراضی زنان گرفته تا ردپای زنانی همچون فروغ فرخزاد و نجمیه علوی را به علاقه‌مندان نشان دهد و با یافتن هرنشانه‌ای از این زنان داستان‌های
آنان را بازگو کند./نشر آسو

@womenwatcher

ادامه مطلب👇:
https://bit.ly/2BeemGn

‍ 📍عکاسی #فمینیستی
از نخستین آثار #هنرفمینیستی که در دنیا مطرح شد: #چیدمان_میهمانی_شام
#The_Dinner_Party
‏ اثر جودی شیکاگو است.

🔻اثر عکاسی چیدمان میهمانی شام(The Dinner Party) ، یادبودی برای دستاوردها و #کشاکش‌های_زنان در طول تاریخ است. این اثر، ۳۹ جایگاه برای مهمانان شام دارد که هر یک برای زنان اسطوره‌ای و تاریخی آماده شده‌اند. در داخل میز ۹۹۹ کاشی وجود دارد که بر روی هر کدام از انها اسم یک زن آمده است.

🔻اثر بدون عنوان سیندی شرمن نیز گوشه دیگری از این #جنبش را نشان می‌دهد. در این اثر، خود سیندی شرمن در قالب یک مانکن مُد با لباسی ناراحت و با حالتی گرفته و عصبی ظاهر شده‌ است و جنبه منفی #دنیای_فریبنده_مد را به نمایش می‌گذارد. سیندی شرمن (19 ژانویه 1954) یکی از مهم ترین و با نفوذ ترین هنرمندان #پست_مدرن فیمینیست آمریکایی، در هنر معاصر شناخته شده است، اهمیت او در هنر معاصر دنبال کردن همزمان دو هنر عکاسی و #پرفورمنس و تلاقی این دو هنر با یکدیگر است.

🔻سیندی شرمن از سال 1985 تا 1989 تصاویری متفاوت از آثار پیشین خود می آفریند، اغلب آثار با نگاهی ترسناک و نورپردازی های آبی، سبز و قرمز همراه است. او معتقد بود این اکتشافات منزجر کننده می تواند تبدیل به زیبایی شود. در سال 1992 شرمن عکس هایی را با موضوع س|ک|س منتشر می کند که با استفاده از قطعات مصنوعی بدن و استفاده از رنگ های شوک آور ایجاده شده اند.

🔻در سال 1999، به طور متوسط قیمت عکس های او ما بین 20000 و 50000 دلار بود، در حراج کریستی یکی از آثار او، به 190000 دلار به فروش رفت. وی هم اکنون در نیویورک زندگی می کند.
@womenwatcher

📍سال‌هاست #۱_می (۱۱ اریبهشت) به عنوان #روز_جهانی_کارگر گرامی داشته می‌شود.

🔻کارگران نیز مانند سایر اقشار اجتماعی می‌توانند #گرایش‌های_جنسی و #هویت‌های_جنسیتی متفاوتی داشته باشند. در این مقاله نویسنده به مرور تاریخچه حمایت متقابل #جنبش‌ #حقوق #دگرباشان و #رنگین‌کمانی‌ ها و #جنبش_کارگری در آمریکا از یکدیگر پرداخته است و نشان داده است که چه طور کارگران به دلیل گرایش جنسی و هویت جنسیتی در معرض #تبعیض در محل کار قرار دارند.

🔻موضوعی که نیاز به توجه بیشتر #اتحادیه‌ های کارگری دارد.
همان طور که مترجم این مطلب در مقدمه اشاره کرده‌است، جرم ‌انگاری رابطه با هم‌جنس، دگرباشان و رنگین‌کمانی‌های ایرانی را با مشکلات دوچندانی در محیط کار روبرو کرده و نزدیکی جنبش‌ کارگران و جنبش‌ دگرباشان و رنگین‌کمانی‌ها به یکدیگر را دشوارتر ساخته است.

#اول_ماه_مه

https://t.me/iv?url=http://dojensgara.org/2018/05/01/4077/&rhash=4136f7c563fca1

@womenwatcher

‍ 📍« روز #اول_ماه_مه چگونه بعنوان #روز_جهانی_کارگر شناخته شد؟» _
#رزا_لوکزامبورگ

🔻ايده شادى بخش استفاده از جشن و تعطيلى بعنوان ابزارى براى به کرسى نشاندن خواست هشت ساعت کار در روز اولين بار در استراليا متولد شد. در سال ١٨٥٦ کارگران تصميم گرفتند بعنوان سمبل هشت ساعت کار در روز، در يک روز معين کار را تعطيل کنند، دور هم جمع شوند و به جشن و شادى بپردازند.

🔻کارگران روز ٢١ آوريل را بعنوان جشن هشت ساعت کار در روز تعيين کردند. در آغاز کارگران استراليا اين روز را فقط براى سال ١٨٥٦ در نظر داشتند. اما اين اولين جشن آنچنان تاثير عميقى بر روى توده هاى کارگر استراليا داشت و آنچنان روحيه آنها را براى حرکات جديدتر بالا برد، که تصميم گرفتند اين روز را هرساله جشن بگيرند.

🔻براستى هم چه چيز بيش از توقف کار با تصميم خود کارگران، ميتوانست روحيه و باور به نيروى خويش را اين چنين در ميان کارگران بالا ببرد؟ چه چيزى به اين بردگان ابدى کارخانه ها و کارگاه ها، ميتوانست بيش از مارش ارتش کارگران، ارتش خويش جرات و جسارت بخشد؟

🔻بدين ترتيب ايده #جشن_کارگرى بسرعت پذيرفته شد. از استراليا آغاز و به ساير کشورها گسترش پيدا کرد تا اينکه سرانجام همه کارگران دنيا را در بر گرفت. ابتدا کارگران آمريکا تجربه کارگران استراليا را دنبال کردند و در سال ١٨٨٦ تصميم گرفتند که اول ماه مه روز توقف سراسرى کار باشد. در اين روز ٢٠٠٠٠٠ کارگر کار را ترک کردند و بر خواست ٨ ساعت کار تاکيد نمودند.

🔻سپس براى چند سال پليس و پيگرد قانونى مانع تکرار #تظاهرات_کارگری آمريکا در چنين ابعادى شدند. با اين وجود در سال ١٨٨٨ کارگران تصميم گرفتند که مراسم #اول_ماه_مه را دوباره جشن بگيرند و تاريخ مراسم بعدى را اول ماه مه سال ١٨٩٠ اعلام کردند. هم زمان جنبش کارگرى در اروپا رشد و تحرک زيادى پيدا کرد.

🔻قدرتمندترين بيان و تجلى اين #جنبش در "کنگره بين الملل کارگران" در سال ١٨٨٩ بود. اين کنگره با شرکت ٤٠٠ نماينده تصميم گرفت که هشت ساعت کار بايد در صدر خواستهاى کارگران قرار گيرد. پس از آن نماينده اتحاديه هاى فرانسه، لاوين از منطقه بوردو، با اراِئه قطعنامه اى از کنگره خواست که توقف کار در روز اول ماه مه به اين منظور در دستور کار همه کارگران جهان قرار گيرد.

🔻سپس نماينده کارگران آمريکا با تائيد پيشنهاد رفيق کارگر خود از کنگره درخواست کرد که کارگران در اول ماه مه سال بعد يعنى ١٨٩٠ دست به اعتصاب عمومى بزنند. بدين ترتيب کنگره انترناسيونال روى تاريخ جشن عمومى کارگران تصميم گرفت مانند ٣٠ سال قبل در استراليا، کارگران اين بار هم تظاهراتى براى همان يک بار را مد نظر داشتند.

🔻کنگره #انترناسيونال تصميم گرفت که کارگران همه کشورها باهم براى خواست هشت ساعت کار در روز، در اول ماه مه سال ١٨٩٠ تظاهرات کنند. هيچ کس از تکرار تعطيلى براى سالهاى ديگر سخنى نگفت. طبيعتا کسى نميتوانست پيش بينى کند که اين ايده به اين راحتى ميتوانست موفقيت آميز باشد و به سرعت توسط کل طبقه کارگر پراتيک شود. با اين حال فقط کافى بود که کارگران روز اول ماه مه را براى يکبار جشن بگيرند تا همه متوجه شوند و احساس کنند که جشن روز اول ماه مه بايد هر ساله و بطور هميشگى برگزار شود.

🔻اول ماه مه به خواست هشت ساعت کار در روز فراخوان ميداد. اما حتى بعد از اينکه کارگران به اين خواست رسيدند، اول ماه مه پايان نيافت. مادام که مبارزه کارگران عليه #بورژوازى و طبقه حاکمه ادامه دارد، مادام که کارگران به همه خواستهايشان نرسيده اند، اول ماه مه روز بيان اين خواست ها خواهد بود و هنگاميکه روزهاى بهترى سر رسد، هنگاميکه طبقه کارگر همه جهان رهايى خود را بدست آورد، آن زمان نيز بى ترديد بشريت روز اول ماه مه را به افتخار مبارزات تلخ و مشقات زيادى که در گذشته متحمل شده جشن خواهد گرفت.

نوشته رزا لوکزامبورگ درباره تاریخ #روز_جهانی_کارگر
چاپ اول به زبان لهستانى/سال ١٨٩٤ در اسپراوا ربرتينازا

@womenwatcher

اجرایی از #مایا_آنجلو ، شاعر، بازیگر، نویسنده وکارگردان تاثیرگذار سیاه‌پوست آمریکایی که نقش بسزایی در پیشبرد #جنبش_مدنی آمریکا داشت. او سال۲۰۱۴درگذشت
«من بازهم مثل زندگی برپاخواهم خاست»
@womenwatcher

‍ 📍معرفی فیلم خدمتکار، درباره شکل گیری #جنبش #زنان آمریکا و آغاز موج #برابری_طلبی_جنسیتی

«تغییرات بزرگ می‌توانند با یک زمزمه و ندای کوچک آغاز شوند»

🔻خدمتکار گذشته‌ی دوری را روایت نمی‌کند، آمریکای دهه‌ی ۶۰ میلادی و تبعیض‌ های آشکاری که سفیدپوستان علیه #سیاه‌پوستان اعمال می‌کردند.

🔻روایت مرارت‌های زنان سیاه‌پوست که در خانه‌ی سفیدپوستان گاهی سال‌ها کار و زندگی می‌کنند و درد مشترک‌شان را می توان در متن فیلم دریافت کرد. از ورای آن، می‌توان زنانی راهم دید که تکبر آزاردهنده‌ای دارند. زنان سفیدپوستی که آن زمان، ازدواج، مهم‌ترین اتفاق زندگی‌شان بوده اما هنوز به مهم‌ترین اصول زندگی‌شان پی نبرده‌اند و در انفعال دائمی و ابژه گی صرف، دست‌وپا می‌زنند.

🔻 #زنانگی واقعی را در آن‌ها نمی‌توان جست و سرخوردگی ‌های ناشی از تعریف هویت آنها بعنوان «مادر خانواده و همسر یک مرد» را به وضوح می‌شود در سکانس های فیلم مشاهده کرد.

🔻در فیلم خدمتکار ،نمونه کامل چنین زنانی، هیلی ا‌ست و در مقابلش اسکیتر (اِما اِستون) که بر خلاف دوستانش، ازدواج نکرده، روشنفکر و اهل قلم است، با همان اولین نشانه‌هایی که بروز می‌دهد مثل آن تشکری که فقط او هنگام ریختن نوشیدنی از اِیبیلین خدمتکار (وایولا دیویس) می‌کند، تفاوت و تقابلش را با زنان سنتی داستان، مشخص می‌کند.

🔻به عنوان نمونه‌ای دیگر، سکانسی در اوایل فیلم را می‌توان مثال زد که اسکیتر (اما استون) ، در اولین نماهایی که از او دیده می‌شود در جاده‌ای به تنهایی رانندگی می‌کند و این نما در اواخر فیلم هم به همین شکل برای هیلی تکرار می‌شود! با این تفاوت که هیلی با عصبانیت کنترل‌ناپذیری مشغول رانندگی ‌ا‌ست. فیلم #خدمتکار تنها به ظلم‌و نابرابری ‌هایی که به #زنان_سیاه‌پوستِ و خدمتکار رواشده، نمی‌پردازد واز موضعی دیگر به زن دهه 60 امریکایی و عدم حضور و توانایی اجتماعی اقتصادی و سطحی نگری فراگیر و تجویز شده توسط جامعه مردسالار و درنهایت انقلاب و عصیان این زنان پس از آگاهی، علیه تبعیض ها می پردازد.

🔻همچنین فیلم بر پیوستن جریان مطالبه گری زنان سفیدپوست و زنان رنگین پوست و نفی نظام طبقاتی درون قشری، بعنوان عامل به سرانجام رسیدن مبارزات زنان، تاکید دارد.

#دیده_بان_زنان
@womenwatcher

‍ 📍سال ۱۹۴۱، در چنین روزی، #ویرجینیا_وولف نویسنده فمینیست اثرگذار، خود را غرق کرد و درگذشت

🔻ویرجینیا وولف نویسنده رمان‌های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات #جنبش_زنان پدید آورد. ویرجینیا وولف در نگارش از سبک #سیال ذهن بهره گرفته است.

🔻کتاب اتاقی از آن خود وولف در کلاس‌های آیین نگارش پایه‌های مختلف تحصیلی دانشگاهی تدریس می‌شود. علاوه بر اهمیت شیوه نگارشی آن، این کتاب ویژگی‌های نثر مدرنیستی را در مقاله‌نویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است. گذشته از این، اتاقی ازآن خود را شکل دهنده جریان نظری فمینیستی و به طور خاص #نقدادبی_فمینیستی می‌دانند.

@womenwatcher