ديده‌بانِ زنان
#تاریخ_زنان
Channel
1.86K
subscribers
2.2K
photos
296
videos
1.11K
links
با ما در ارتباط باشيد: [email protected]
Forwarded from ديده‌بانِ زنان
📍تاریخ سیاسی زنان، مبارزات طبقاتی و آزادی‌خواهی زنان
✍🏽 تونی کلیف / مترجم: نیکزاد زنگنه
از مقدمه‌ی کتاب:
🔻جنبش زنان به درستی از این‌که زنان «از دید تاریخ پنهان مانده‌اند» شکایت دارد اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه‌ی نگارش و آموزش تاریخی جامعه‌ی ما ارتباطی نمی‌بیند.
🔻تاریخی که تنها بر فعالیت‌های نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرال‌ها، نخست‌وزیرها، پاپ‌ها، بانکدارها، کارخانه‌دارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آنها به جز چند ملکه، امپراتریس و ژا‌ندارک باقی همه مرد هستند.
🔻از‌این‌رو، تاریخ در قالب یک داستان مردانه نگاشته شده است. اما در میان مردان نیز تنها تعداد محدودی افتخار ورود به این تاریخ را یافته‌اند. پس این شکایت که زنان از تاریخ حذف شده‌اند، بدون توجه به این که اکثر مردان نیز عملاً دچار سرنوشت مشابهی شده‌اند، به معنای پذیرش انگاره‌های نخبه‌گرایانه‌ی بنیادین تاریخِ «رسمی» است. تنها
🔻مخالفان ثابت‌قدم این مجموعه‌ی عقاید غالب، مارکسیست‌ها هستند؛ آنها اعلام می‌کنند که «تاریخِ جوامع، تاریخِ مبارزه‌ی طبقاتی است» و از این رو است که طبقات استثمارشده و ستمدیده نیز – چه مرد و چه زن – به اندازه‌ی طبقات حاکم سوژه‌ی تاریخ هستند... تأکید ما در سراسر این کتاب بر زنان طبقه‌ی کارگر به‌عنوان سوژه‌های تاریخ است؛ به عنوان تاریخ‌سازان...تاریخِ تلاش برای سازمان‌دهی زنان طبقه‌ی کارگر در سازمان‌های سوسیالیستی مانند تاریخ عمومی جنبش طبقه‌ی کارگر، داستان طولانی فرازها و فرودها است؛ داستان دستاوردهای شگرف و ناکامی‌های جان‌سوز. با این وجود مبارزه ادامه دارد؛ حتی اگر قرار باشد که همه چیز را از نو آغاز کنیم.
#جنبش_زنان #تاریخ_زنان #زنان_طبقه_کارگر
نشر افکار/ چاپ اول: بهار ۱۴۰۰/ ۴۵۰ صفحه/ ۱۲۵ هزار تومان
@womenwatcher
✍🏽 تونی کلیف / مترجم: نیکزاد زنگنه
از مقدمه‌ی کتاب:
🔻جنبش زنان به درستی از این‌که زنان «از دید تاریخ پنهان مانده‌اند» شکایت دارد اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه‌ی نگارش و آموزش تاریخی جامعه‌ی ما ارتباطی نمی‌بیند.
🔻تاریخی که تنها بر فعالیت‌های نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرال‌ها، نخست‌وزیرها، پاپ‌ها، بانکدارها، کارخانه‌دارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آنها به جز چند ملکه، امپراتریس و ژا‌ندارک باقی همه مرد هستند.
🔻از‌این‌رو، تاریخ در قالب یک داستان مردانه نگاشته شده است. اما در میان مردان نیز تنها تعداد محدودی افتخار ورود به این تاریخ را یافته‌اند. پس این شکایت که زنان از تاریخ حذف شده‌اند، بدون توجه به این که اکثر مردان نیز عملاً دچار سرنوشت مشابهی شده‌اند، به معنای پذیرش انگاره‌های نخبه‌گرایانه‌ی بنیادین تاریخِ «رسمی» است. تنها
🔻مخالفان ثابت‌قدم این مجموعه‌ی عقاید غالب، مارکسیست‌ها هستند؛ آنها اعلام می‌کنند که «تاریخِ جوامع، تاریخِ مبارزه‌ی طبقاتی است» و از این رو است که طبقات استثمارشده و ستمدیده نیز – چه مرد و چه زن – به اندازه‌ی طبقات حاکم سوژه‌ی تاریخ هستند... تأکید ما در سراسر این کتاب بر زنان طبقه‌ی کارگر به‌عنوان سوژه‌های تاریخ است؛ به عنوان تاریخ‌سازان...تاریخِ تلاش برای سازمان‌دهی زنان طبقه‌ی کارگر در سازمان‌های سوسیالیستی مانند تاریخ عمومی جنبش طبقه‌ی کارگر، داستان طولانی فرازها و فرودها است؛ داستان دستاوردهای شگرف و ناکامی‌های جان‌سوز. با این وجود مبارزه ادامه دارد؛ حتی اگر قرار باشد که همه چیز را از نو آغاز کنیم.
#جنبش_زنان #تاریخ_زنان #زنان_طبقه_کارگر
نشر افکار/ چاپ اول: بهار ۱۴۰۰/ ۴۵۰ صفحه/ ۱۲۵ هزار تومان
@womenwatcher
📍تاریخ سیاسی زنان، مبارزات طبقاتی و آزادی‌خواهی زنان
✍🏽 تونی کلیف / مترجم: نیکزاد زنگنه
از مقدمه‌ی کتاب:
🔻جنبش زنان به درستی از این‌که زنان «از دید تاریخ پنهان مانده‌اند» شکایت دارد اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه‌ی نگارش و آموزش تاریخی جامعه‌ی ما ارتباطی نمی‌بیند.
🔻تاریخی که تنها بر فعالیت‌های نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرال‌ها، نخست‌وزیرها، پاپ‌ها، بانکدارها، کارخانه‌دارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آنها به جز چند ملکه، امپراتریس و ژا‌ندارک باقی همه مرد هستند.
🔻از‌این‌رو، تاریخ در قالب یک داستان مردانه نگاشته شده است. اما در میان مردان نیز تنها تعداد محدودی افتخار ورود به این تاریخ را یافته‌اند. پس این شکایت که زنان از تاریخ حذف شده‌اند، بدون توجه به این که اکثر مردان نیز عملاً دچار سرنوشت مشابهی شده‌اند، به معنای پذیرش انگاره‌های نخبه‌گرایانه‌ی بنیادین تاریخِ «رسمی» است. تنها
🔻مخالفان ثابت‌قدم این مجموعه‌ی عقاید غالب، مارکسیست‌ها هستند؛ آنها اعلام می‌کنند که «تاریخِ جوامع، تاریخِ مبارزه‌ی طبقاتی است» و از این رو است که طبقات استثمارشده و ستمدیده نیز – چه مرد و چه زن – به اندازه‌ی طبقات حاکم سوژه‌ی تاریخ هستند... تأکید ما در سراسر این کتاب بر زنان طبقه‌ی کارگر به‌عنوان سوژه‌های تاریخ است؛ به عنوان تاریخ‌سازان...تاریخِ تلاش برای سازمان‌دهی زنان طبقه‌ی کارگر در سازمان‌های سوسیالیستی مانند تاریخ عمومی جنبش طبقه‌ی کارگر، داستان طولانی فرازها و فرودها است؛ داستان دستاوردهای شگرف و ناکامی‌های جان‌سوز. با این وجود مبارزه ادامه دارد؛ حتی اگر قرار باشد که همه چیز را از نو آغاز کنیم.
#جنبش_زنان #تاریخ_زنان #زنان_طبقه_کارگر
نشر افکار/ چاپ اول: بهار ۱۴۰۰/ ۴۵۰ صفحه/ ۱۲۵ هزار تومان
@womenwatcher
✍🏽 تونی کلیف / مترجم: نیکزاد زنگنه
از مقدمه‌ی کتاب:
🔻جنبش زنان به درستی از این‌که زنان «از دید تاریخ پنهان مانده‌اند» شکایت دارد اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه‌ی نگارش و آموزش تاریخی جامعه‌ی ما ارتباطی نمی‌بیند.
🔻تاریخی که تنها بر فعالیت‌های نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرال‌ها، نخست‌وزیرها، پاپ‌ها، بانکدارها، کارخانه‌دارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آنها به جز چند ملکه، امپراتریس و ژا‌ندارک باقی همه مرد هستند.
🔻از‌این‌رو، تاریخ در قالب یک داستان مردانه نگاشته شده است. اما در میان مردان نیز تنها تعداد محدودی افتخار ورود به این تاریخ را یافته‌اند. پس این شکایت که زنان از تاریخ حذف شده‌اند، بدون توجه به این که اکثر مردان نیز عملاً دچار سرنوشت مشابهی شده‌اند، به معنای پذیرش انگاره‌های نخبه‌گرایانه‌ی بنیادین تاریخِ «رسمی» است. تنها
🔻مخالفان ثابت‌قدم این مجموعه‌ی عقاید غالب، مارکسیست‌ها هستند؛ آنها اعلام می‌کنند که «تاریخِ جوامع، تاریخِ مبارزه‌ی طبقاتی است» و از این رو است که طبقات استثمارشده و ستمدیده نیز – چه مرد و چه زن – به اندازه‌ی طبقات حاکم سوژه‌ی تاریخ هستند... تأکید ما در سراسر این کتاب بر زنان طبقه‌ی کارگر به‌عنوان سوژه‌های تاریخ است؛ به عنوان تاریخ‌سازان...تاریخِ تلاش برای سازمان‌دهی زنان طبقه‌ی کارگر در سازمان‌های سوسیالیستی مانند تاریخ عمومی جنبش طبقه‌ی کارگر، داستان طولانی فرازها و فرودها است؛ داستان دستاوردهای شگرف و ناکامی‌های جان‌سوز. با این وجود مبارزه ادامه دارد؛ حتی اگر قرار باشد که همه چیز را از نو آغاز کنیم.
#جنبش_زنان #تاریخ_زنان #زنان_طبقه_کارگر
نشر افکار/ چاپ اول: بهار ۱۴۰۰/ ۴۵۰ صفحه/ ۱۲۵ هزار تومان
@womenwatcher
ديده‌بانِ زنان
📍تجربه #سقط_جنین زیرزمینی در افغانستان 🔻 #روایت_دوم از سقط جنین غیرقانونی زنان: تجربه نازنین از افغانستان 🔻نازنین بیست و سه ساله بود، عاشق و در ازدواجی خوب. بهترین فرصت‌‌های تحصیلی برای نازنین فراهم بود و از نظر حرفه‌ای هم در موقعیت بسیار خوبی قرار داشت.…
📍بخشی از متن و امضا کنندگان #مانیفست۳۴۳، از مشهورترین بیانیه های #تاریخ_زنان درباره #سقط_جنین :
« #منهم_یکی_از_آنها_هستم...»
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد: «یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است. این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من هم اعلام می کنم که یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخورد های تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود.
#بدن_من_حق_من
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
« #منهم_یکی_از_آنها_هستم...»
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد: «یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است. این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من هم اعلام می کنم که یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخورد های تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود.
#بدن_من_حق_من
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
📍از برگزاری اولین #روز_جهانی_زن بیش از ١٠٠سال می‌گذرد...
#تاریخ_زنان
🔻در ٨ مارس سال ۱۸۵۷ میلادی ، زنان کارگر نساج یک کارخانه بزرگ پوشاک در شیکاگو، برای اعتراض به شرایط سخت و نابرابر کاریشان با مردان و وضعیت بد اقتصادیشان ، دست به اعتصاب زدند. پلیس با حمله‌ی وحشیانه به صفوف معترضین بسیاری را زخمی کرد و گویا این تظاهرات چندین کشته نیز برجای گذاشت.
🔻خاطره این اعتصاب برای کارگران نساجی باقی ماند . در ۸ مارس ۱۹۰۸، در واقع بعد از گذشت بیش از ۵۰ سال ، کارگران زن کارخانه نساجی کتان در شهر نیویورک با خاطره اعتصاب در این روز ، به دلیل تبعیض ، محرومیت و فشار زیاد کار، دست به اعتصاب زدند . صاحب کارخانه به همراه نگهبانان برای جلوگیری از همبستگی کارگران دیگر بخش‌ها با اعتصاب و گسترش اعتراض ، این زنان را در محل کار خود در کارخانه محبوس کرد . به دلایل ناشناخته ای آتش در کارخانه در گرفت و فقط تعداد کمی از کارگران زن محبوس توانستند خود را نجات دهند . ۱۲۹ کارگر زن در آتش سوختند .
🔻در نهایت پس از اعتراضات زنها در طول سالها و دهه‌ها و برجا گذاشتن خاطره‌های دردناک ولی باشکوه از این روز، ۲۷ آگوست ۱۹۱۰ ، ۸ مارس به عنوان «روز جهانی زن» شناخته شد . در ۸ مارس ۱۹۱۱ اولین روز جهانی زن در کشورهای سوئد، دانمارک، آلمان، اطریش، سوییس و آمریکا برگزار شد. میلیون ها زن در برگزاری این روز شرکت کردند .
#8march
#womenday
@womenwatcher
#تاریخ_زنان
🔻در ٨ مارس سال ۱۸۵۷ میلادی ، زنان کارگر نساج یک کارخانه بزرگ پوشاک در شیکاگو، برای اعتراض به شرایط سخت و نابرابر کاریشان با مردان و وضعیت بد اقتصادیشان ، دست به اعتصاب زدند. پلیس با حمله‌ی وحشیانه به صفوف معترضین بسیاری را زخمی کرد و گویا این تظاهرات چندین کشته نیز برجای گذاشت.
🔻خاطره این اعتصاب برای کارگران نساجی باقی ماند . در ۸ مارس ۱۹۰۸، در واقع بعد از گذشت بیش از ۵۰ سال ، کارگران زن کارخانه نساجی کتان در شهر نیویورک با خاطره اعتصاب در این روز ، به دلیل تبعیض ، محرومیت و فشار زیاد کار، دست به اعتصاب زدند . صاحب کارخانه به همراه نگهبانان برای جلوگیری از همبستگی کارگران دیگر بخش‌ها با اعتصاب و گسترش اعتراض ، این زنان را در محل کار خود در کارخانه محبوس کرد . به دلایل ناشناخته ای آتش در کارخانه در گرفت و فقط تعداد کمی از کارگران زن محبوس توانستند خود را نجات دهند . ۱۲۹ کارگر زن در آتش سوختند .
🔻در نهایت پس از اعتراضات زنها در طول سالها و دهه‌ها و برجا گذاشتن خاطره‌های دردناک ولی باشکوه از این روز، ۲۷ آگوست ۱۹۱۰ ، ۸ مارس به عنوان «روز جهانی زن» شناخته شد . در ۸ مارس ۱۹۱۱ اولین روز جهانی زن در کشورهای سوئد، دانمارک، آلمان، اطریش، سوییس و آمریکا برگزار شد. میلیون ها زن در برگزاری این روز شرکت کردند .
#8march
#womenday
@womenwatcher
📍درباره اهداف و امضا کنندگان #مانیفست۳۴۳، از مشهورترین بیانیه های جنبش زنان
#تاریخ_زنان
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد:
«یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است.
این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من اعلام می کنم یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله (مادر جولی دلپی)، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخوردهای تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود
#۸_مارس
#روز_جهانی_زن نزدیک است...
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
#تاریخ_زنان
🔻مانیفست ۳۴۳
( le manifeste des 343)
بیانیه ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی گرد قضایی قرار دادند. متن مانیفست را #سیمون_دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه درنشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.
🔻متن بیانیه این طور آغاز می شد:
«یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می دهند. محکوم به نهان کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده ترین عمل ها است.
این زنان در حجاب سکوت فرو می روند.من اعلام می کنم یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده ام. ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم».
🔻در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون #دوبووار، کریستین #دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت #دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت #لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژن مورو، ماری پیله (مادر جولی دلپی)، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز #ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک #ویتیگ و...
🔻یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سؤال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به سیاست مداران حمله کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند و برخوردهای تند و حمله های متعدد نسبت به نویسندگان دیده شود
#۸_مارس
#روز_جهانی_زن نزدیک است...
#حق_بر_بدن
@womenwatcher
Forwarded from عکس نگار
📍درباره #روزا_لوکزامبورگ
از پرچمداران جنبش #زنان و رهبر توانای جنبش #کارگری
او می‌گفت: « #آزادی فقط برای طرفداران قدرت حاکم و برای اعضای احزاب، هر قدر هم که پرشمار باشند ابدأ آزادی نیست. آزادی برای کسی است که متفاوت می اندیشد. حیات عمومی کشورهایی که آزادی محدودی دارند، فقر زده، مفلوک، صلب و بی ثمر خواهد بود دقیقأ به این دلیل که با حذف دمکراسی سرچشمه های تمامی غنا و پیشرفت انسانی قطع می شود»
🔻 این سخنان روزا لوکزامبورگ ، مبارز کارگری، انقلابی بزرگ و رهبر توانای جنبش کارگری جهان است. او یک قرن پیش این سخنان را بر زبان می آورد: « انتخابات عمومی، بدون آزادی نامحدود مطبوعات و اجتماعات، بدون مبارزه آزاد افکار، زندگی در هر نهاد اجتماعی از بین خواهد رفت و به ظاهری صرف تبدیل خواهد شد، تنها دیوانسالاری به عنوان عنصری فعال باقی خواهد ماند. زندگی عمومی رفته رفته به خواب می رود»
🔻اینها همه در ارتباط با دولت کارگری (دیکتاتوری پرولتاریا ) گفته شده است. او به عمده ترین نیاز انسانی یعنی #آزادی_فردی ایمان داشت و می دانست که بدون آزادی مطبوعات و بیان اندیشه و اجتماعات آزاد، جامعه به خواب عمومی دچار خواهد شد. او به خوبی بر این امر واقف بود که در جامعه به خواب رفته، در ظاهر نخبگان گزینش شده، بجای توده ها می اندیشند و تصمیم می گیرند وحکم می رانند.
🔻به باور #لوکزامبورگ، دولت چنین جامعه ای را هم نمی توان دولت مدافع حقوق کارگری و دموکرات دانست. او می‌گفت:« این در اصل مانند تدبیراندیشی برای امورات یک فرقه است، یقینأ یک دیکتاتوری است ولی نه دیکتاتوری پرولتاریا، بلکه دیکتاتوری به مفهوم بورژوایی است! بله، از این هم می توان فراتر رفت، چنین شرایطی ناگزیر باید موجب شود که زندگی عمومی به #توحش کشیده شود، اقدام به ترور، تیرباران گروگان گیری و هرج و‌مرج عواقب این چنین ساختارهایی هستند»
#تاریخ_زنان_مبارز_حقوق_بشری
@womenwatcher
از پرچمداران جنبش #زنان و رهبر توانای جنبش #کارگری
او می‌گفت: « #آزادی فقط برای طرفداران قدرت حاکم و برای اعضای احزاب، هر قدر هم که پرشمار باشند ابدأ آزادی نیست. آزادی برای کسی است که متفاوت می اندیشد. حیات عمومی کشورهایی که آزادی محدودی دارند، فقر زده، مفلوک، صلب و بی ثمر خواهد بود دقیقأ به این دلیل که با حذف دمکراسی سرچشمه های تمامی غنا و پیشرفت انسانی قطع می شود»
🔻 این سخنان روزا لوکزامبورگ ، مبارز کارگری، انقلابی بزرگ و رهبر توانای جنبش کارگری جهان است. او یک قرن پیش این سخنان را بر زبان می آورد: « انتخابات عمومی، بدون آزادی نامحدود مطبوعات و اجتماعات، بدون مبارزه آزاد افکار، زندگی در هر نهاد اجتماعی از بین خواهد رفت و به ظاهری صرف تبدیل خواهد شد، تنها دیوانسالاری به عنوان عنصری فعال باقی خواهد ماند. زندگی عمومی رفته رفته به خواب می رود»
🔻اینها همه در ارتباط با دولت کارگری (دیکتاتوری پرولتاریا ) گفته شده است. او به عمده ترین نیاز انسانی یعنی #آزادی_فردی ایمان داشت و می دانست که بدون آزادی مطبوعات و بیان اندیشه و اجتماعات آزاد، جامعه به خواب عمومی دچار خواهد شد. او به خوبی بر این امر واقف بود که در جامعه به خواب رفته، در ظاهر نخبگان گزینش شده، بجای توده ها می اندیشند و تصمیم می گیرند وحکم می رانند.
🔻به باور #لوکزامبورگ، دولت چنین جامعه ای را هم نمی توان دولت مدافع حقوق کارگری و دموکرات دانست. او می‌گفت:« این در اصل مانند تدبیراندیشی برای امورات یک فرقه است، یقینأ یک دیکتاتوری است ولی نه دیکتاتوری پرولتاریا، بلکه دیکتاتوری به مفهوم بورژوایی است! بله، از این هم می توان فراتر رفت، چنین شرایطی ناگزیر باید موجب شود که زندگی عمومی به #توحش کشیده شود، اقدام به ترور، تیرباران گروگان گیری و هرج و‌مرج عواقب این چنین ساختارهایی هستند»
#تاریخ_زنان_مبارز_حقوق_بشری
@womenwatcher
Forwarded from عکس نگار
📍راهپیمایی زنان در نیویورک برای #حق_رای -تصویر
🔻اولین کنوانسیون حقوق زنان در سالن برینلی در ورچستر- ماساچوست در ۲۳ و ۲۴ اکتبر ۱۸۵۰ برگزار شد. حدود ۹۰۰ نفر در این همایش حضور داشتند و در بعداز ظهر اولین روز اکثریت را مردان و تعدادی گزارشگر روزنامه با بیش از هزار شرکت کننده تشکیل می دادند.
🔻نمایندگان از ۱۱ استان شامل یک نماینده از کالیفرنیا استانی که فقط چندهفته از تأسیسش می گذشت ،آمده بودند. این کنفرانس به دعوت «سارا اچ ارل» رهبر یک سازمان ضد برده داری تشکیل شده بود. پائولین رایت دیویس ریاست جلسه را به عهده داشت و سخنرانی افتتاحیه تحت عنوان " آزادکردن یک طبقه رستگاری نصف جهان است" بود و از تمام گروههای اجتماعی، سیاستمداران ، صاحبان صنایع بزرگ وسازمانها درخواست همکاری کرد.
🔻راهپیمایی باشکوه زنان در نیویورک برای حق رای و شرکت در انتخابات سال ۱۹۱۵ برگزار شد. در این روز ۲۵۰۰۰ زن در خیابان پنجم نیویورک برای حمایت از حق رای زنان راهپیمایی کردند. ۵سال بعد درسال ۱۹۲۰، در نوزدهمین اصلاحیه ای که به تصویب رسید به ۲۶ میلیون زن ( نصف جمعیت در همان زمان) حق رای داده شد.
#تاریخ_زنان
@womenwatcher
🔻اولین کنوانسیون حقوق زنان در سالن برینلی در ورچستر- ماساچوست در ۲۳ و ۲۴ اکتبر ۱۸۵۰ برگزار شد. حدود ۹۰۰ نفر در این همایش حضور داشتند و در بعداز ظهر اولین روز اکثریت را مردان و تعدادی گزارشگر روزنامه با بیش از هزار شرکت کننده تشکیل می دادند.
🔻نمایندگان از ۱۱ استان شامل یک نماینده از کالیفرنیا استانی که فقط چندهفته از تأسیسش می گذشت ،آمده بودند. این کنفرانس به دعوت «سارا اچ ارل» رهبر یک سازمان ضد برده داری تشکیل شده بود. پائولین رایت دیویس ریاست جلسه را به عهده داشت و سخنرانی افتتاحیه تحت عنوان " آزادکردن یک طبقه رستگاری نصف جهان است" بود و از تمام گروههای اجتماعی، سیاستمداران ، صاحبان صنایع بزرگ وسازمانها درخواست همکاری کرد.
🔻راهپیمایی باشکوه زنان در نیویورک برای حق رای و شرکت در انتخابات سال ۱۹۱۵ برگزار شد. در این روز ۲۵۰۰۰ زن در خیابان پنجم نیویورک برای حمایت از حق رای زنان راهپیمایی کردند. ۵سال بعد درسال ۱۹۲۰، در نوزدهمین اصلاحیه ای که به تصویب رسید به ۲۶ میلیون زن ( نصف جمعیت در همان زمان) حق رای داده شد.
#تاریخ_زنان
@womenwatcher