[۹/۱۲، ۸:۴۶]
#منصور_بلوری_گشت: بادرودوعرض ادب تک تک گویشوران عزیز
موضوع امروز, اسامی تمام وسایل وابزارهایی است
که قوم تالش برای ساختن خانه ازآنها استفاده می کرده است
خواهشمندم با آرامش وطمانینه شروع به
کارکنیدوازمحاوره ی کوتاه پرهیز بفرمایید
تابتوانیم کیفیت کار رابالاببریم.
[۹/۱۲، ۱۰:۰۹]
#منصور_بلوری_گشت: بادرود
درمنطقه شما به واژه های زیرچه میگویند؟
اجار:ajâr:شاخه های ریزدرخت برای پرچین
کردن
اسکت: əskat:چوب دوشاخه نسبتن ضخیم
که عمودی نصب می شودبرای نگهداری اجزای
دیگرساختمان
واشان:Vâšan:
لپ:ləp:چوبهای قطوربصورت افقی
برای استحکام بام خانه
سره چو:sara ču
فوکه:fuka:
پلک:pəlk:
دورگون:durgon
فاکون:fâkun:
چینی:čini
خره چو:xaraču:
[۹/۱۲، ۱۳:۱۲]
#کوهزاد:
دورود گردی پیشگا
اجار : ajar شاخه های تقریبن نازک درخت برای پرچین و ...
اسکت :əskat پایه ی چوبین برای اهرم و تکیه کردن
لپ : ləp تیرهای چوبی به جای تیرچه بلوک امروزی و...
سره چو :sara ču شاخه های نسبتن کلفت که در سربندی استفاده میشود
فکه : fəka سازه کلشی به جای حلب
دورگون : تیرهای چوبین زمخت برای ساخت صدرصد دیوار یک خانه
چینی : قالبهای گلین برای ساخت خانه ازابتدا تاسربندی
خر: xar قسمت انتهایی سربندی با تشکیلاتش
گیل خس : gilxəs چوبی که روی انتهای دیوار گزاشته میشود
باسپاس
[۹/۱۲، ۱۵:۳۱]
#بهنام_ن_ماسال:
بعضی از کلمات و اصطلاحات مرتبط با خانه
که خراو /که خراو به /که خراو نبه: خانه خراب اصطلاحی که به جهت نفرین و یا نهیب زدن فردی استفاده می شود(=که آواد: خانه آباد)
که وره پا : کسی که برای مراقبت از خانه مسئولیت قبول کرده
کی بانو / که بانو : کدبانو
گیله که/تلاره که/دارودورگونییه که/چینییه که/لته سرَ که/دوئه که /سنگییه که : از انواع خانه
که دار : خانه دار
شه اشتن تازه که سر: به خانه جدید کوچ برده
کنه که سرا: حیاط خانه قدیمی
چه که تلاربالاخونه یه: شرح خانه ای با تلار و اتاق تلاری
که کته مزا : بازی بچه گانه، خاله بازی امروزی (قدیم با چوب خانه کوچک برای بازی بچه ها میساختند)
که کو گا : خانه و زندگی (مسرور۲۱۳)
که لون : زمینی به اندازه ساخت خانه ،زیر بنا(مسرور۲۱۳)
**که و بر : خانه زندگی
[۹/۱۲، ۱۶:۱۵]
#عاشوری_شولم_فومن: تالش فومن ( شولَم)
گرد اورنده : شیر محمد عاشوری
کونَه سنگ : kuna səng : سنگ زیر بنا.
چهار قطعه یا بیشتر از آن، که بزرگ بود و چند نفر باید کمک می کردند تا به محل ساخت خانه چوبی حمل کنند و در چهار سوی بنا در زمین تعبیه کنند تا سر درگونهای ابتدایی ساخت خانه بر روی ان گذاشته و مستقر گردد.
درگون : dərgon : چوب اصلی اسکلت خانه های قدیمی که با بر روی هم گذاشتن فنی ان ها خانه ساخته می شد.
چوئَه تسمَه : čoa tasma : تکه چوب مقاومی که به صورت عمودی در نزدیک محلی که باید پنجره یا روزن یا در درست می شد، به در گونهای یک قسمت از دیوار که به صورت افقی و موازی روی هم قرار می گرفتند، میخ می شد.
نال : năl : آخرین درگون که ستون بر ان استوار می شد.
ستون : چوب محکم و عمودی به ارتفاع تقریباً دو و نیم یا سه متر
بریَه خلَه : barya xəla : روزن
بریه : barya : پنجره
کفاینه که : kafăyna ka : اتاق بالایی
تلار : təlăr : ایوان و تراس
تجر : tajar : ایوان هم کف با اتاق پایینی
جیره که :jira ka : اتاق پایینی
آخر : axər : طویله
پیشاخره : pišaxəra : قسمتی در طویله که با تخته یا با بافتن ترکه های چوب کنار دیوار درست می کردند و علوفه دام را داخل ان می ریختند تا بخورد.
چپراز : čapraz : رف
کیلاغا : kilăqa : اتشدان و محل پخت غذا در قدیم.
رت : rət : گل مخلوط به اب که به دیوار گلی جهت رنگ دادن به آن می پاشیدند و می زدند .
آلاوَه : ālāva : گل مالی کردن و مسطح کردن سقف ایوان واتاق ها با گل نرم و اب دیده.
ویشورته : višurte : دیوارهای خانه را رت مالی( گل مالی) کردن با استفاده از جاروی به دست امده از ساقه خشک یرنج( کلش) .
کلشه گزه : kəlaša gezə : جاروی کاهی( کلش)