🔹 امشب در لابلای صفحات دنیای مجازی، مطلبی از امیر چمنی دیدم که مربوط به سال گذشته بود. جملاتی از نوشته این فعال اجتماعی که شرایط کار بخشی از کارگران را به تصویر کشیده است را در اینجا برای دوستان به اشتراک می گذارم: 🔻🔻
« زندگیِ #کارگرانِ_کولبر چیزی میانه‌ی «زیستن و مرگ» است. کارگرانِ داربست‌بند اصطلاحی دارند به نام «پاسوربازی با عزرائیل»، هر بار که اقدام به بستن یا باز کردن داربست می‌کنند، هر چه ارتفاع سازه بیشتر می‌شود، قدرتِ مهار کمتر و احتمال سقوط بیشتر می‌شود. مانند سربازانی که در خط مقدم جبهه در تیررس گلوله‌های دشمن هستند. این‌ها رفتن‌شان با خودشان است و بازگشت‌شان در گرو کشته نشدن‌شان.
انگار مرگ، برای کولبران عادی شده است. کارِ کولبری، قمارِ جان بر سرِ نان است. در کردستان اگر کولبران کشته نشوند، زود پیر می‌شوند...»
