ماهنامه ستیز

حاشیه‌ٔ سود معدن طبس در ایران نزدیک به ۱۰ برابر متوسط معادن استرالیاست

گرچه یک روز قبل کارگران متوجه نشت گاز شده بودند اما همچنان گروهی از رسانه‌های مدافع سرمایه‌داران در تلاشند تا تقصیرها را به گردن اقتصاد دستوری انداخته و بگویند اگر اقتصاد دستوری و قیمت زغال سنگ ارزان نبود و دست سرمایه‌داران برای رقابت بر سر استخراج ارزش اضافه از کار کارگران بیش از این باز بود این اتفاق نمی‌افتاد اما حالا چون برای سرمایه‌دار نمی‌صرفد، برای سنسور گاز و ایمنی خرج نمی‌کند. پس یعنی نه تنها خواستار انجام مسئولیت دولت در قبال بازرسی از ایمنی محل کار (طبق قانون) نیستند بلکه حتی تلاش میکنند دستان سرمایه‌داران بخش معدن را از خون کارگران کشته‌شده پاک کنند.
این دروغ‌پردازی‌های نولیبرالها و لیبرال‌فاشیست‌ها و دستگاه تبلیغاتی شرکتهای پیمانکاری و اتاق بازرگانی در حالی است که حاشیه‌ٔ سود معدن طبس در ایران نزدیک به ۱۰ برابر متوسط معادن استرالیاست و به طور کلی حاشیهٔ سود معادن زغال‌سنگ ایران تا ۵۰ درصد است و در سایر معادن زغال‌سنگ جهان بین ۲ تا ۲۰ درصد است.

شکل برخورد با موضوع هم نشان می‌دهد که کارگران برای سرمایه‌دار و حکومت مدافع سرمایه‌دار و دولت سرمایه‌داری هیچ ارزشی ندارند جز ارزشی که می‌تواند به صورت «سود» از او استثمار کرد.
قصد بازنشر اخبار را نداریم و خوانندگان گرامی می‌توانند در اخبار رسانه‌های کارگری بخوانند و ببینند که چطور وقتی در آمبولانس بسته نمی‌شد به زور و با پا جنازه‌های سوخته شده را به داخل هل می‌دادند و یا چطور در حالی که مرحوم قاسمی یکی از کارگران کشته شده (بنا به گفتهٔ همکاران) یکی دو روز قبل از حادثه، از همکارانش خواسته بوده به دلیل ناامن بودن معدن به کار نروند، کارفرما کارگران معترض را به اخراج تهدید کرد اما با این وجود در همان نخستین واکنشهای حکومتی، وزیر کار پشتِ شرکت درآمد و گفت «هیچ قصوری متوجه شرکت نیست» و «این اتفاق غیرقابل‌ پیش‌بینی بود»، آنگاه میفهمیم آن کسی که باید ناظر بر اعمال سرمایه‌دار باشد، دفاع از سرمایه‌دار را وظیفهٔ خود دانسته و آنچه این وسط اهمیتی نداشت و ندارد جان و زندگی این کارگران است.
دور نیست آن روزی که تحت کنترل کارگری بر ایمنی کار و با پشتیبانی دموکراسی شورایی و یک اقتصاد سوسیالیستی، دیگر هیچ کارگری قربانی طمع بی‌پایان سرمایه‌داران برای سود بیشتر نشود.

#در_ایران_چه_میگذرد
#معدن_طبس

@setizmonthly

یادداشتهای پرولتر جوشکار

توی فیلمها یا داستان کتابها معمولاً هنگام مرگ از مقابل چشمهای میرنده، سلسله خاطرات و صحنه‌هایی رد میشود.
اگر اینطور باشد یکی از صحنه‌هایی که همیشه در خاطر من هک شده، مربوط به جمع‌آوری ضایعات توسط کودکانی چندساله با پاهای برهنه در میان پشتهٔ زباله‌جاتی است که شهرداری شهرستانی در جنوبی‌ترین نقطهٔ خوزستان در چند روستای حومه تلنبار کرده بود. (مثلاً معدوم سازی زباله!)
کار ما فيت و جوش لوله‌های قطور با قطر چندمتری بود که در یک مسافت کیلومتری قطار شده بودند و در نقطه‌ای از کنار زباله‌ها میگذشت که آکنده از انواع مگس حجیم و حشرات موذی خطرناک بود و ما به شالهایمان گازوییل میزدیم تا از آنها مصون باشیم. اما هوای داغ مماس بر گازوییل صورتمان را میسوزاند.
تحت چنان شرایطی کودکان به جمع‌آوری ضایعات در کوه زباله‌ها مشغول بودند و مگسها بر سر و رویشان جولان میدادند.
و این صحنه:
زمینهای خشک فلاحی، پدران ضایعات فروش، مادران در فضای بسیار آلودهٔ حیاتها با گاومیشهای مریض و لنبیات بی‌رونقشان دست و پنجه نرم میکردند که به اصطلاح خوابگاه ما، سوئیتی ۱۰۰ متری با پنجاه تا کفشِ کار جوشکارهای هفشجانی در هر جایش نسبت به آن قصر شاهانه بود.

#یادداشتهای_پرولتر_جوشکار

@setizmonthly

تصویری از رختکن کارگران معدن طبس پس از فاجعهٔ انفجار اخیر

عکس مربوط به یکشنبه یکم مهر ماه است و از کانال اتحادیه آزاد کارگران بازنشر میشود.



#تصویر_برگزیده

@setizmonthly

یادداشتی از شورای کارگران شرق
حمید سعادت

قرن بیست و یکم می تواند طلایه دار رنسانسی نو در تغییر وضع موجود و برقراری سوسیالیسیم و نابودی مجموعه مناسبات و اشکال پیچیده حاکمیت سرمایه داری شود. قدرت گیری احزاب راست و فاشیستی در اروپا، ترویج افکار پوسیده و ارتجاعی در امریکا، زندانی کردن مخالفین حاکمیت یک حزب در روسیه و چین و... تماما یک اتفاق ساده و از قبل پیش‌بینی نشده نیستند.
اگر گرایش سوسیال دمکراسی پس از پایان جنگ جهانی دوم که توانست بسیاری از مناسبات غیرانسانی را با قوانینی که منافع زحمکتشان را در خود داشت در چارچوب افکار سوسیال دمکراسی تامین کند، امروز تکیه کردن به آن قوانین، منافع و سود لازم برای جهان سرمایه داری را تضمین نمی کند و از این رو دولتمردان و حاکمان نقاب از چهره برداشته و به شکل آشکار و عیان با سیاست های مهاجر ستیزی و برانگیخته ساختن احساسات وطن پرستی و ناسیونالیسیم قصد دارند یکبار دیگر توده‌های زحمتکش نا‌آگاه را به مسلخ قربانگاه خود هدایت کنند.
در مقابل شاهد مبارزات و اعتراضات نسل سرخ جوان هستیم که علیه این تهاجم غیر انسانی به اشکال مختلف ایستاده و دست از مبارزه بر نمیدارند (در همین دو سه هفته گذشته تظاهرات ضد فاشیستی در فرانسه و آلمان را شاهد بودیم). اعتراضات انسان های آزاده در صفوف میلیونی علیه کشتار در غزه، محکوم کردن صهیونیسیم که از پشتیبانی امریکا و بیشتر کشورهای اتحادیه اروپا برخوردار بودند، مبارزات کارگری در آمریکای لاتین و... تماما نشانه‌هایی از مقاومت میلیونی علیه چنین سیاست‌هایی و بیانگر تغییر وضع موجود میباشد.
قیام مردمی ژینا که در امتداد منطقی ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ شکل گرفت، جهان سرمایه را نگران و هراسان کرد. اگر به پروسه‌ای که سیاستمردان و حکومت های «سوسیال دمکراتیک» غربی در مقابل با آن قیام شکوهمند مردم از خود نشان داده اند توجه کنید، شاهد روندی خواهیم بود که سرمایه داری جهانی تلاش پیگیر از خود نشان داده اند تا انقلابی از پایین صورت نگیرد. از رییس جمهور فرانسه گرفته تا نتانیاهوی جنایت کار و... همه و همه سفره‌دار اسپرم مقدس [رضا پهلوی] شدند تا شاید او بتواند موانع جدی بر سر راه انقلابی از پایین ایجاد کند.
استقبال بی حد و مرز از «شازاده»، حامد اسماعیلیون (نماینده خودخوانده دادخواهان)، مسیح علینژاد (نماینده فمنیسیم عامیانه و ارتجاعی) و نهایتا چپ‌نمای ناسیونالیست عبداله مهتدی و... در کاخهای مختلف در سراسر جهان بیانگر چنین تلاش بیهوده و نافرجامی بود. سرمایه‌داری جهان بلافاصله که به نادرست بودن تحلیل مشاورین و متخصصین مزدور خود در مهارکردن قیام پی برد، بلافاصله نوک پیکانش را از روی حاکمان جمهوری اسلامی برداشته و به سمت کمونیستها و مبارزین آزادی‌خواه و برابری‌طلب و در کلیت خود طبقهٔ کارگر نشانه رفتند.  از اینرو سناریوی حمایت و پشتیبانی از جمهوری اسلامی علیرغم خطرات احتمالی که این رژیم برای آنان خواهد آورد در دستور کارشان قرار گرفت. بنابراین، استرداد حمید نوری نه از زاویه اقتدار جمهوری اسلامی و سرمایه داری جهان بلکه زبونی و ناتوانی آنان در برابر اراده طبقه کارگر صورت گرفته است. سرمایه داری جهانی به خوبی میداند که تغییر وضع موجود در ایران، کسب قدرت سیاسی توسط طبقه کارگر، برقراری حاکمیت شوراها، بلافاصله شرایط و وضع موجود در کشورهای همسایه از عراق و افغانستان گرفته تا ترکیه و سوریه وآمریکای لاتین و نهایتا خود جهان «اول» را دستخوش انقلابات پی در پی کارگری خواهد کرد.
بر بستر چنین موقعیتی در جهان کنونی و صف‌آرائی پرچم‌های سرخ در اروپا، مبارزات کارگری در خلیج و آمریکای لاتین است که سردمداران سوئدی با مشاورت و مشارکت هم پالگی های خود در دیگر کشورهای سرمایه داری، برای توجیه «قدرتمندی» جمهوری اسلامی برای طرفداران داخلی و خارجیش در موقعیت انتخابات جدید (بخوانید انتصابات)، دست به چنین خودکشی «دمکراتیک» زده و هجویات مختلفی برای توجیه عملکرد غیردمکراتیک و غیر انسانی خود بیان کرده است.

#مقاله_دریافتی

@setizmonthly

درباره موضع گیری پیرامون نزاع میان مرتجعین؛ جمهوری اسلامی و بنیادگرایان دینیِ اسلامی و اسرائیلی و امپریالیست ها

مهرزاد رزمجو


۱- در نزاع مرتجعین اسلامیست و مرتجعین اسرائیلی و امپریالیست، این قطب های منسوخ تاریخی، در تحلیل نهایی جانب هر کدام گرفته شود به معنای تقویت دو سر آن است. دشمن شماره یک بشریت ستمدیده سراسر جهان، امپریالیسم آمریکاست و هر چقدر هم جمهوری اسلامی که ما تحت خشونت و جنایت مستقیمش بوده ایم جنایتکار باشد، امپریالیسم غرب بسیار از آن گنده تر بوده از لحاظ جنایتکاری ولیکن این بحثی جداست. همچنین ایدئولوژی جریاناتی همچون حماس مذهبی است یعنی روی زمین ( اراضی فلسطین یا هرجای دیگر) نیست و امری آسمانی و روی هواست. به عبارت دیگر مسلمین جهادی جهان...

۲- نه تنها کمونیست ها بلکه هر وجدان بیداری مخالف سرسخت کشیده شدن جنگ مرتجعین به ایران یا شعله ورشدن جنگ در هر کشور دیگر منطقه هستند. ولیکن ما قدرت سیاسی را هنوزدر ید خود نداریم که جلوی این سیلاب خون و رنج را بگیریم؛ بنابراین انرژی و زندگی خودمان را روی مدار انقلاب کوک می کنیم و جهت می دهیم تا کشورمان را که مرتجعین به دیار بلا و فقر و جنایت و جنگ و رنج و بلا برای مردم ستمکش تبدیل کرده اند، رها کرده واز چنگال این مرتجعین خون آشام نجات دهیم.

۳-تا جایی که به امر آگاهی رسانی و تهییج و تبلیغ اندیشه های مترقی و انقلابی مربوط باشد، همانطور که همه ایده هایشان را می گویند ما هم باید تلاش کنیم در این هرج و مرج مطلق ایده های نو خودمان را به میان مردم ببریم.

- مردم در مقابل شر بزرگتر (اسرائیل و آمریکا) از جمهوری اسلامی و حماس و حزب الله دفاع کنند یا حداقل در کوتاه مدت کنارش بایستند؟ بی شک نه!!! یک نه بزرگ.

- مردم در مقابل جمهوری اسلامی باید از آمریکا و اسرائیل دفاع کنند یا دست کم کوتاه مدت تا براندازی جمهوری اسلامی کنارشان بایستند؟ بی شک نه!!! یک نه بزرگتر.

وظیفه هر نیروی مترقی که از لحاظ فکری انکشاف ذهنی داشته و خودش را پیشرو توده می داند هم مبارزه اصولی با همین نظرات نادرستی است که ممکن است در آنها وجود داشته باشد وگرنه آن نیروی مترقی نه اثرگذاری که دنباله روی کرده است.

مبارزه با جمهوری اسلامی در عین حال مبارزه با کلیت امپریالیسم و مبارزه با امپریالیسم در عین حال مبارزه با کلیت سرمایه داری جمهوری اسلامی...

#جنگ
#در_ایران_چه_میگذرد

@setizmonthly

✍ ✍ ✍ ✍ ✍ ✍ ✍

مسئله زن یکی از آن جاهایی است که میتوان ریویزیونیسم را افشا کرد. هوشنگ ابتهاج که از نظر فکری و زیستی همیشه پیوسته با حزب توده بوده، در کتاب خاطرات خودش نیز بی هیچ پشیمانی یا انتقاد از خود این چنین از خشونت فیزیکی علیه همسرش حرف میزند و میخندد.
پس از حذف و کشتار بخش رادیکال جنبش کمونیستی ایران آن بخش سازشکار و ریویزیونیست جنبش زنده ماند تا به نماد چپ در ذهن مردم ایران تبدیل شود و محمدعلی عمویی و ابتهاج تنها نمونه‌هایی از این الگوست.
در حالی که جنبش کمونیستی ایران همیشه با نگاه انتقادی به خود تلاش داشته که در مورد مسئلهٔ زنان و مبارزه با پدرسالاری پیگیری و جدیت به خرج دهد و اگر اشتباهی کرده آن را بررسی و رفع کند.
طبقهٔ کارگر ایران و زنان و نسل جوان ایران در عمل مبارزاتی خویش از این پیرهای پرنیان اندیش و جهان کهنه‌شان گسست کرده و پیشگام آینده خواهند بود.

#زنان
@setizmonthly

ارتباط بین جنگها و سود سرمایه‌داران
دومان آراسیندا

جنگ جهانی برای سرمایه‌داری خصوصا آمریکا سراسر سود بود.
اگر قرار باشد جنگ جهانی را به شکلی خلاصه بیان کرد اینطور میتوانم برایتان توضیح دهم که جنگ جهانی دوم نه تنها آمریکا را در موقعیتی قرار داد که بخش بزرگی از جهان را تحت سلطه خود بگیرد بلکه شرایطی را برای برقراری سلطه و مهار موثر مردم برای دولت ایجاد کرد که بیکاری شدید، رکود اقتصادی و بحرانهایی که پیامد آن بود و در سراسر دهه ۱۹۳۰ ادامه داشت (و اقدامات اصلاحات جدید فقط کمی اوضاع را بهبود بخشیده بود) تحت تاثیر بحران بزرگتر جنگ قرار گرفت.
جنگ باعث افزایش بهای محصولات کشاورزی دستمزدهای بالاتر و شکوفایی و رونقی شد که برای جلوگیری از شورشهایی که خطرشان در دهه ۱۹۳۰ احساس میشد، کفایت میکرد.
همانطور که لارنس ويتنر نوشته «جنگ باعث احیا و دمیدن نیروی جوانی در سرمایه‌داری آمریکایی شد.»
بیشترین دستاوردها در سودهای شرکتهای بزرگ بود که از ۶/۴ میلیارد دلار در ۱۹۴۰ به ۱۰/۸ میلیارد دلار در ۱۹۴۴ افزایش یافت؛ اما به قدر کافی نصیب کارگران و کشاورزان شد که تا مدت قابل توجهی احساس کنند نظام حکومتی برایشان خوب کار میکند.

#تاریخ
#جنگ

@setizmonthly

#پیام_دریافتی

با عرض سلام وخسته نباشید خدمت رفقای در ستیز و تشکر از رفقا که از نظر من در زمان بسیار مناسب فعالیت خود در خصوص مسائل کارگری (۳۱/۱۰ سال قبل)اقدام به چاپ کاغذی و الکترونیکی نشریه ستیز نمودید ،غرض از مزاحمت اینبود که بدانیم چرا چاپ مدام نشریه به شکل ماهنامه قطع گردیده است ؟ چرا پیگیری نشریه در خصوص مسائل کارگری و صنفی و بازداشت‌ها و زندان های مکرر فعالین از نظرتان دور ماند . چند روز قبل سیروس فتحی همسر شریفه محمدی بازداشت شد ریحانه انصاری نژاد اوضاع دیگر فعالین صنفی و...
راستی آیا قطع نسخه چاپی که به دست ما می‌رسید به دلایل مالی صورت گرفته؟ واگر دلایل دیگری دارد و امکانش هست با ما درمیان بگذارید. البته کانال نشریه را دنبال میکنم و امیدوارم که بزودی شاهد روند مسائل به روال قبل باشیم با تشکر


پاسخ ستیز:
با سلام خدمت شما رفیق و خواننده گرامی
متأسفانه به دلایل مالی و امنیتی مجبور شدیم که چاپ کاغذی نشریه را از حالت دوره‌ای خارج کنیم و فعالیتمان را از طریق کانال تلگرامی نشریه ادامه دهیم. اما همچنان به صورت نامنظم نسخه‌های ویژهٔ چاپی را نیز منتشر خواهیم کرد از جمله شماره پانزدهم ستیز که به مناسبت اول ماه مه منتشر شد.
بی‌شک با دوباره اوج گرفتن جنبش مردم فعالیت چاپی ما هم دوباره افزایش خواهد یافت.
در مورد مبارزین زندانی، همانطور که از روز اول فعالیتمان سعی داشتیم و مکررا تکرار کردیم، با توجه به انبوه رسانه‌های مختلفی که به دقت وظیفهٔ اطلاع‌رسانی در مورد زندانیان را انجام می‌دهند، در وظایف خود مسائل دیگری را قرار داده‌ایم. از همین روست که شما اخبار بازداشت را در کانال نمی‌بینید. وگرنه ما هم مانند شما متوجه این بازداشت‌ها و احکام کذایی صادر شده بوده و نگران سلامتی این عزیزان هستیم.
از طرفی تعداد کسانی که بازداشت میشوند آنقدر زیاد است که پرداختن به تمامی آنها هم از توان ما خارج است و هم از مشی فعالیتمان.
ترجیح ستیز این است که به جای انعکاس عملکرد مبارزاتی مبارزان، روی جریان مبارزه طبقاتی و بررسی و پیشبرد برنامه‌ای عملی برای یک انقلاب واقعی و رهایی از این سیستم ضدانسانی تمرکز کنیم البته در حد نقش کوچکمان در این کارزار اجتماعی وسیع.
این حرف به این معنا نیست که اگر عزیزانی چون شما نوشته‌ای در مورد مبارزین عزیز و شریف در بند برایمان بفرستید منتشر نخواهیم کرد. خیلی هم استقبال خواهیم کرد.
ما تمام تلاش خود را میکنیم که با تبلیغ و آموزش فعالیت غیرعلنی و نقد علنی‌گرایی برای تعمیق مبارزات مردم زحمتکش ایران قدمی هرچند کوچک برداریم. در مسیر این تلاش راهی نداریم جز اینکه به جایگاه رسانه و استفاده از رسانه در میان فعالان سوسیالیست هم نگاهی انتقادی داشته باشیم و به یاد آوریم که مهمترین نقش رسانه برای نیروهای انقلابی نه راه‌اندازی کمپین‌های درخواست آزادی از حکومت ضدآزادی و یا تلاش برای قرارگیری در صدر اخبار رسانه‌های کلان جهان بوده بلکه بیش از اینها و چه بسا در تضاد با اینا، نقش تبلیغ و ترویج سوسیالیسم و تلاش برای ایجاد حداقل همگرایی بین نیروهای سوسیالیست و ایجاد یک فضای فکری انتقادی و گفتگویی پیرامون علم کمونیسم را برای رسانه‌هایی از جنس ستیز واجبتر میدانیم.
حالا که هنوز حزبی متشکل از هزاران هستهٔ مخفی سرخ کارگری و روشنفکری نداریم، ناچاریم در مسیر ساختنش گوشه‌ای از کار را بگیریم.
از راه دور دستان پرمهرتان را میفشاریم.

#پیام_دریافتی

@setizmonthly

کارگران مشغول مبارزه‌اند
یاسر کشاورز

باگذشت ۲۰ روز از اعتصاب وسیع کارگران پیمانی و پروژه ای نفت و گاز و پتروشیمی با عنوان کمپین ۱۴-۱۴ ، کارفرمایان سرمایه دار کماکان ناتوان از بازگرداندن کارگران به محیط کار هستند. دروغ پراکنی ها و ایجاد تفرقه بین کارگران اعتصابی از طریق برخی از سرپرست ها و فورمن ها با ترویج شایعه بازگشت به کار برخی از کارگران نه تنها کارفرمایان را به اهداف خود در شکست اعتصاب نرسانده بلکه تعداد شرکت های نفت و گاز اعتصابی با خواست محوری حذف شرکت های پیمانکاری و ۱۴ روز کار ۱۴ روز استراحت به ۱۲۳ شرکت و با حضور بیش از ۲۰ هزار کارگر اعتصابی افزایش یافته است. در سال های گذشته این کارگران توانسته بودند با پیگیری مطالباتشان شیفت های ۲۴ روز کار و ۶ روز استراحت را به ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت تغییر دهند و در سال جاری نیز خواستار تغییر شیفت کاری به ۱۴-۱۴ هستند. جمهوری سرمایه داری اسلامی سالهاست که تلاش کرده منطبق با سیاست های دیکته شده از صندوق ها و نهادهای پولی و اقتصادی غربی، پیمانکاران را وارد صنایع بزرگ بخصوص صنایع نفت و گاز کرده تا از این طریق علاوه بر ارزان سازی نیروی کار با پرداخت های غیر رسمی و گاها زیر حداقل دستمزد، با منفک کردن بخشی از کارگران از بخش های دیگر و دادن امتیازاتی به برخی از کارگران، در صفوف آنان اختلاف و انشقاق بوجود آورد اما این تلاش ها از سوی حاکمیت در سال های اخیر با شکست مواجه شده و کارگران نفت و گاز توانسته اند با کمپین های خود نیروهای پراکنده پروژه ای در مقیاسی وسیع از محیط های کار را گردهم آورند و اعتصابات سراسری را شکل دهند. با اشاره به این موضوع که اعتراضات و دستاوردهای صنفی به تنهایی قادر نخواهند بود تا تضادهای اساسی نیروی کار را نمایندگی کرده و تغییراتی بنیادی را به ارمغان آورد اما با توجه به گذشت چند روز از برگزاری انتخابات توسط جمهوری لازم است توجه داشته باشیم که این کارگران با قدم نگذاشتن در مسیر مطالبات انتخاباتی و چنگ زدن به نامزد های این یا آن جناح که جملگی نمایندگان طبقه استثمارگر هستند و ماهیتا قرار نیست صدای این کارگران باشند و ودر واقع دشمن طبقاتی همین کارگران محسوب می شوند، نشان دادند تنها راه بهبودی اوضاع، امید و اعتماد به قدرت مبارزاتی خودشان و هم طبقه ای هایشان است و می بایست با پیگیری و مداومت بیشتر حتی پس از رسیدن به خواست های صنفی شان در پیوند با مبارزات رادیکال غیر صنفی و در ارتباط با سایر گروه های تحت ستم قرار گیرند. بدیهی ست که در میان نیروها و تشکل های کارگری چپ، هستند آنانی که مبارزات اکونومیستی بر سر حقوق و دستمزد را هدف نهایی کارگران و مزد بگیران می دانند و با ترویج و تبلیغ ایده های تجدیدنظر طلبانه، پتانسل مبارزاتی نامحدود کارگران را به اعتراض و اعتصاب به دم دستی ترین مطالبات محدود می کنند که در این صورت و در دراز مدت ماهیت این مبارزات را به ضد خود بدل کرده و آن را فرسنگ ها از مبارزه بر سر تغییرات اساسی دور می نمایند. بدون شک نیروهای فعال در این کمپین و کمپین های مشابه پتانسل بالایی در انتگره کردن نیروهای پراکنده کارگری داشته اند که اینگونه بیش از بیست هزار کارگر را وارد اعتصاب سراسری کرده اند. این شناخت کارگران از قدرت خود می تواند و باید با آگاهی بخشی بیشتر از طریق ترویج و تبلیغ ایده های سوسیالیستی میان آنان توسط نیروهای آگاه به شرایط و ایجاد هسته های انقلابی کوچک جهت آموزش موضوعات گوناگون مبارزاتی از جمله حفظ امنیت در عین پیش روی، انتقال تجربه های پیشین، تحلیل صحیح از شرایط موجود، روش های کار با دیگر مجموعه های کارگری و ... مبدل به جنبشی گردد با افق دید وسیع تر در جهت ایجاد و گسترش یک حزب انقلابی در میان کارگران. هدر دادن این انرژی و این پتانسل عظیم و قدرتمند در تشکل یابی و اتحاد که بسیار قابل تحسین بوده و به نتایج پرباری نیز در گذشته رسیده است راه را برای نفوذ بیش از پیش کارفرمایان از طریق اشرافیت کارگری و نیروهای نفوذی در جهت ایجاد انشقاق در صفوف کارگران هموار می کند و لازم است تا با حفظ این یکپارچگی و با ارتقا و اعتلای مبارزات در پیوند با مبارزات تاریخی مردم به پیش روی خود بعد از بدست آوردن اهداف اولیه ادامه دهند.

#در_ایران_چه_میگذرد

@setizmonthly

نامهٔ ریحانه انصاری‌نژاد کارگر زندانی از زندان اوین در ارتباط با حکم اعدام شریفه محمدی

صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، توسط بی‌دادگاهی در رشت در آستانهٔ انتخابات ریاست جمهوری پیامی روشن برای کارگران، زنان، فعالان اجتماعی و همه‌ٔ مردم دارد؛ مهم نیست که نام چه فردی را به عنوان رئیس‌جمهور از صندوق‌شان بیرون کشیده‌اند، رویه همان رویهٔ چهل‌و‌شش‌ساله‌ی جمهوری اسلامی است، یعنی دفاع از منافع سرمایه‌داران و سرکوب بی‌امان کارگران! شریفه یک زن و یک مادر است و این حکم پیامی مستقیم به همه‌ٔ زنان و مادرانی است که در صف اول اعتراضات اجتماعی ایستاده‌اند.
یک‌ماه است که نمایشی به نام انتخابات راه انداخته‌اند و دم از مطالبات کارگران، زنان، اقوام و غیره می‌زنند اما صدور این حکم در آستانهٔ انتخابات، تناقضات و ذات واقعی حاکمیت سرمایه در جمهوری اسلامی را نشان می‌دهد و گواهی بر این واقعیت است که در انتخابات فقط باید حرف‌های قشنگ زد، اما در عمل باید همچون همیشه کارگران، زنان و دیگر بخش‌های مطالبه‌گر جامعه سرکوب شوند. هنوز در خاطرمان هست که جواب کارگران مس خاتون‌آباد و خانواده‌هایشان که برای درخواست شغل راهپیمایی کرده بودند را با گلوله و سرب داغ دادند، جواب کارگران آق‌دره را با شلاق و زندان دادند، معلمان مطالبه‌گر را اخراج کرده یا به زندان انداختند و بسیاری موارد دیگر! و اکنون به یک فعال کارگری حکم اعدام داده‌اند. شریفه محمدی کارگری مطالبه‌گر است. وی به دلیل زن بودن و پیشینه‌ٔ کارگری خانواده‌اش و دیدن رنج کارگران و زنانی همانند خودش همیشه دغدغه‌ٔ عدالت‌خواهی داشته است. جرم او این است که جرأت داشته و برای احقاق حقوق خود و دیگر هم‌طبقه‌ای‌هایش تلاش کند. جرم او این است که کارگرانی از کردستان را می‌شناسد و آنها را هم‌درد خود می‌داند. او زمانی عضو «کمیته‌ٔ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» بوده است و برای ایجاد تشکل کارگری مطابق مقاوله‌نامه‌های سازمان جهانی کار (آی.ال.او)، که به امضای حاکمیت جمهوری اسلامی نیز رسیده، تلاش کرده است. حالا بی‌دادگاهی در رشت اعلام کرده که کمیته‌ٔ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری وابسته به کومله است و بر همین اساس شریفه محمدی را که روزی عضو این کمیته بوده، به اعدام محکوم کرده است. همانگونه که محمود صالحی نیز اعلام کرده، من هم تصریح می‌کنم که کمیته‌ٔ هماهنگی هیچ ارتباطی به کومله ندارد و این اتهام به اعضای کمیته‌ٔ هماهنگی تلاشی در جهت سرکوب کارگران عضو این کمیته است. اگر عضویت در کمیته‌ٔ هماهنگی مصداق «بغی» است، پس برای من هم به عنوان عضوی از این کمیته صدق می‌کند! به این سناریوی مسخره پایان دهید. جرم شریفه محمدی کارگر بودن و سالم زیستن است. شریفه محمدی باید بی‌قید و شرط و فوراً آزاد شود.

کارگر زندانی، ریحانه انصاری‌نژاد
شانزدهم تیرماه هزاروچهارصدوسه

#بیانیه

@setizmonthly

بیانیه مشترک چهار تشکل مستقل کارگری

به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده خود را ...

صدور حكم اعدام علیه شریفه محمدی را محکوم می‌کنیم.
شعبه اول دادگاه انقلاب رشت طی حکمی ظالمانه، شریفه محمدی این زن فعال کارگری را به اعدام محکوم کرد. مستنداتی که به موجب آن شعبه اول دادگاه مزبور این حکم ناعادلانه را صادر کرده است در اساس نادرست است و هیچگونه وجاهت قانونی ندارند. کسی که الفبای مبارزه حق‌طلبانه را آموخته باشد از صدور چنین حکمی شگفت‌زده می‌شود. زیرا در اساسنامه‌ تشکل‌هایی که حقوق و مشی مطالباتی مستقل خود را بر پایه آزادی‌خواهی و کمک به تأمین خواست‌های کارگران و زحمتکشان قرار می‌دهند یکی از مهمترین و اصلی‌ترین اصول خود را استقلال از دولت، کارفرما، نهادهای مذهبی و احزاب سیاسی قرار می‌دهند. بویژه آن که اگر افراد متشکل در این تشکل‌ها پذیرفته باشند که در مسیر حق‌طلبی خود روش علنی و قانونی در پیش گرفته باشند. (در اینجا به هیچ وجه قضاوت در مورد درستی یا غلط بودن چنین روشی نیست). کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری به دولت، کارفرما، نهادهای مذهبی و احزاب سیاسی وابستگی ندارد. علاوه بر آن خانم شریفه محمدی بنابر انتخاب آزادانه خود حتی چند سال است که از عضویت در کمیته هماهنگی نیز کناره‌گیری کرده است. بر همین اساس عضویت در کمیته هماهنگی و وابستگی به حزب کومه‌له و اقدام مسلحانه در مورد ایشان نادرست و یک دروغ بزرگ است.
اما ظاهراً قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب رشت بر همه این واقعیات چشم می‌بندد و آنچه برای چنین قضاتی دارای اهمیت است، انتقام‌جویی در مقابل آزادی‌خواهان و فعالان کارگری و اجتماعی است. ایشان به عنوان کارگزار و میرغضب حاکمیت با این حکم ظالمانه جان انسانی را وثیقه ایجاد ارعاب در جامعه قرار داده است. علاوه بر این واقعیات، واکنش نسبت به مظالم اجتماعی حق هر شخص آگاه حق‌طلب و آزادی‌خواه است. محدود کردن این حقوق انسانی و صدور کیفر خواست اعدام برای حق‌طلبی، جنایتی است که زیر پوشش «دفاع از امنیت و بغی» قتل عمد یک انسان را مجاز می‌شمارد.
همه وجدان‌های آگاه، همه انسان‌های آزادی‌خواه و همه کارگران و زحمتکشان تنفر خود را از صدور حكم اعدام عليه شریفه محمدی و هر آزادی‌خواه دیگر را محکوم کرده و برای آزادی فوری و بی‌قید و شرط این افراد که ظالمانه در زندان نگه داشته اند از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد.

۱۶ تیرماه ۱۴۰۳
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
گروه اتحاد بازنشستگان
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
کارگران بازنشسته خوزستان

#بیانیه
@setizmonthly

فاشیسم در آمریکا
مرتضی حاجی‌زاده

دادگاه عالی آمریکا این هفته رای به نفع ترامپ صادر کرد که به موجب آن رئیس جمهور در اقدامات رسمی‌اش که مربوط به وظایف اصلی‌اش در قانون اساسی باشد از مصونیت کامل برخوردار است. یعنی مثلا اگر فردا رئیس‌جمهوری رقیب سیاسی خود را ترور کند و بتواند ثابت کند این اقدام شخصی نبوده و در راستای وظایفش در قانون اساسی است از مصونیت کامل برخوردار است.
قانونی شبیه به این در آلمان سال ۱۹۳۳ تصویب شد که منجر به ظهور نازیسم و قدرت گرفتن هیتلر در آلمان شد.
قانون Enabling Act در مارچ سال ۱۹۳۳ تصویب شد که به کابینهٔ آلمان و صدراعظم آن قدرت کامل میداد تا قوانین خود را بدون تصویب مجلس به اجرا بگذارد. فقط نماینده‌های سوسیال‌دموکرات به این قانون رای منفی دادند و نماینده‌های کمونیست مجلس هم قبل از رأی‌گیری
دستگیر شده بودند و نماینده‌های میانه و نازی، رای مثبت دادند. حدود ۶ ماه بعد از تصویب این قانون فقط یک حزب باقی ماند و قدرت دولت فاشیست نازی اوج گرفت.
مهدی تدینی (شارلاتانی که تاریخ تحریف میکند) ويدئویی در تلگرام دارد که میگوید چپها باعث شدند آلمان فاشیست بشود. تنها حزبی که در برابر
این فاشیستها مقاومت کرد همین چپهای سوسیال‌دموکرات بودند.

#دیدگاه
#فاشیسم
#در_جهان_چه_میگذرد

@setizmonthly

یارانهٔ پنهان چیست؟
دومان آراسیندا

خیلی ساده بهتون توضیح میدم تا برای همیشه متوجه بشید و سرتون کلاه نره.
به طور مثال میگن برای بنزین داریم یارانهٔ پنهان میدیم! میگن ما بنزین رو داخل کشور میفروشیم ۳ هزار تومن.
میانگین فروش جهانی بنزین چقدره؟ ۱ یورو.
هر یورو چند تومنه؟ ۶۷ هزار تومن.
خوب پس بابت هر لیتر داریم ۶۵ هزار تومن يارانهٔ پنهان میدیم!

اول اینکه شما یارانهٔ پنهان نمیدی، بلکه ارزش پول ملی رو کاهش دادی و تفاوت این دو تا رو اسمش رو گذاشتی یارانهٔ پنهان!
دو اینکه از همین تفاوت هم دنبال درآمدزایی برای دخل و خرج کشوری؛ یعنی از جیب اكثريت جامعه.
سه اینکه قیمت بنزین رو افزایش میدی و تورم ایجاد میکنی و ارزش پول ملی رو مجددا کاهش میدی و نرخ ارز افزایش پیدا میکنه. چهار سال دیگه باز هم خواهی گفت برای بنزین یارانهٔ پنهان میدیم و این برنامه تا ابد ادامه داره.

میانگین دستمزد جهانی چقدره؟ ۲ هزار یورو یعنی ۱۳۴ میلیون تومن.
الان به کارگر ایرانی چقدر میدی؟ ۱۲ ميليون.
پس تا اینجا در همون یارانهٔ پنهان، در موضوع دستمزد به هر نفر در هر ماه ۱۰۲ میلیون تومن بدهکاری.

#دیدگاه
#دستمزد
#یارانه
#بنزین

@setizmonthly

نکاتی برای تبلیغ و ترویج در جامعه
مهرزاد رزمجو

سیاست قدیمی جمهوری اسلامی تفرقه‌افکنی و به‌ جان هم انداختن مردم بوده. اینکه چه کسی رای داده یا نداده، رای میدهد یا نمیدهد، سوال غلطی است. باید ببینید کی و چطوری مطرحش میکند؟
همچنین تمثیل «انگشت زدن در خون» برای کسانی که در طول عمر جمهوری اسلامی تا الان به او رای داده‌اند ایدئولوژی خود حاکم است که در جامعه پمپاژ میشود.
خط تمایز ما و مرز ما با نظام حاکم و طبقات ارتجاعی استثمارگر، اکثریت مردم زحمتکشی است که مشروعیت پوشالی رژیم را واژگون و بیش از پیش افشا ساختند؛ چه در عمل و مبارزهٔ روزانه‌شان با جمهوری اسلامی، چه از قبل مبارزاتِ مسالمت‌آمیز برای تشکیل تشکلها و تجمعاتی که حق ابتدایی و مسالمت‌آمیز اقشار درون مردم بوده و چه از طریق اهرمهای قانونی قوانین جمهوری اسلامی (که از دل سرکوبهای خونین دورهٔ تعویض دو رژیم ستمگر و مستبد و خون‌آشام پهلوی و جمهوری اسلامی بیرون آمده) و چه مردمی که سطح رادیکالیسم مبارزه‌شان آنچنان رشد کرده که حاضر شدند جانشان را هم در کف خیابانها از دست بدهند اما جمهوری اسلامی را نفی و سرنگون کنند.

نه فقط در همین انتصابات اخیر بلکه روند نزولی کلی شرکت در رای دادن طی سالهای اخیر تا حالا، مرتبا توددهانی و مشت محکمی از سوی مردم ستمکش به صورت رژیم بود.
آمار و ارقام اینترنتی که خصوصاً جمهوری اسلامی پخش میکند ذره‌ای صحت ندارند. اینها حتی افزایش دستمزدهای اقشار و اصناف را با درصد و با چنان شیادی‌ای حساب و اعلام میکنند که حتی با ریاضیات دانش‌آموزان مدرسه‌ای هم قابل افشا هستند.
با اینحال هم برحسب همین آمارها اکثریت مردم در ادامهٔ همان مبارزاتشان که از گذشته‌شان جداناپذیر است با این شکل از مبارزه (نه به رژیم با معيار نه به صندوق انتخاباتی که در عمل عزل و نصب و انتصابات است) هم نه گفتند و برای هزارمین بار مشروعیت نداشتهٔ جمهوری اسلامی را که خودش را دولت ملتی میداند که کودکان آن ملت را میکشد، نفی کرده و مشت محکمی به رژیم زدند.
حتی اگر کسانی از مردم ستمکش در نمایش انتصابات برحسب ناآگاهی یا فریب خوردن شرکت کرده باشند تقصیری بر آنها نیست.
رفقا حتما توجه دارید این ایدئولوژی که تقصیرات و پلشتی را از دوش رژیم که مجری تحکیم و اجرای خشونت سازمان‌یافته علیه مردم زحمتکش و ستمکش است برمیدارد و آن را متوجه خود مردم میکند از کجا ریشه میگیرد. منظور از مردم، مردمی است که ممکن است بخشهایی از پیکر آن سال ۵۷ فریب خورده و پشت خمینی رفته باشند و خیلی از پیشروان همین مردم هم در تعداد فراوان مبارزهٔ جانانه با جمهوری اسلامی کردند و توسط دستگاه کشتار قدرت سیاسی جان باختند یا در طول این چند دهه در انتصابات (با در نظر داشتن شرایط تاریخی و موقعیت و همچنین سطح انکشاف ذهنی و رشد آگاهیشان) شرکت کرده باشند اما در نهایت استثمارگر و ستمگر نیستند و بخشی از بسیجیها و نیروهای سرکوبگر که خودی نظامند و همیشه رای میدهند هم نیستند.
ما که دائما داریم با علم کمونیسم آشنا میشویم و تئوری آن را فرا میگیریم تا آن را در زندگیمان جاری و مطابق (آپدیت) کنیم باید مثل درخت سیب سرخی باشیم که هر چه بیشتر تئوری را فرا میگیرد و میوه‌هایش زیادتر میشود، سنگینتر یعنی افتاده‌تر و متواضعتر میشود؛ با اقشار مردم رفیق و دوست و در مقابل دشمن طبقاتی محکم و استوار باید باشیم.
اما این مهم است که فکر نکنیم پس دیگر شده‌ایم پروفسور همه‌چیزدان و خودبزرگ‌بین بشویم. نه! ما مثل همان درخت سیب سرخ هستیم که هر چه بیشتر میوه میدهد باید شاخه‌هایش سنگینتر و به زمین (توده‌ها) نزدیکتر شویم و متواضعتر با اتکا به توده‌ها پیشروی کنیم. توده‌های مردم این را در ما می‌بینند که ما خودبزرگ‌بین و فخرفروشیم یا یک کمونیست واقعی.
این آن چیزی است که ما نباید هرگز فراموش کنیم.

خلاصه اینکه ایدهٔ محکوم کردن مردم ستمکش در تبدیل نهایی کمیت به کیفیت به تفرقه‌افکنی بین خلقهای ایران و اصناف و اقشار اجتماعی درون مردم (معلمین، پرستاران، کارمندها، وکلا و... و طبقهٔ کارگر) دامن خصمانه میزند و به سکتاریسم و فرقه‌گرایی منجر میشود چون مشخص نیست هرکس و هر دسته تعریفش از مردم و دشمن مردم کیانند!
در مبارزهٔ طبقاتی شاخص تعیین کننده، مبارزهٔ اقشار درون مردم نیست، بلکه اساسا مبارزهٔ جمعیشان با ج.ا مطرح است.
کسی که خود را مخالف جمهوری اسلامی میداند در پراتیک با کسانی سر و کار دارد که همکار، همقشر، همسایه و هم‌محل او در شهر و روستا بوده و در زندگی واقعی، ستمگر و منشاء دهشت حاکم نیستند ولی به انتصابات یا احزاب پوشالی و کاغذی که به اصطلاح اپوزیسیون معرفی میشوند توهم دارند و با بحث اقناعی او را آگاه میسازد.
حقیقت همیشه انضمامی است و نه انتزاعی. مردم بارها به انواع مختلف مشروعیت پوشالی این رژیم را فرو ریختند.

#انتخابات
#تبلیغ_و_ترویج_سوسیالیسم
#یک_انقلاب_واقعی_و_نه_چیزی_کمتر

@setizmonthly

آفتابکاران جنگل (سر اومد زمستون)

هنرجویان هنرستان موسیقی دختران تهران
۱۹ اسفند ۱۴۰۲

#هنر
#موسیقی
#سوسیالیسم

@setizmonthly

به خوانندگان گرامی ستیز

در کانال ستیز (طبق روال نسخه کاغذی آن) مطالب و نوشته‌هایی که ذیل دسته‌بندی #مطلب_دریافتی و یا #دیدگاه منتشر میکنیم نه تنها لزوما موضع و نظر ستیز نیست بلکه در اغلب موارد مطالبی است که ممکن است با مواضع ستیز اختلاف داشته باشد. اما از روز اول نظر ما این بود که تا جایی که اصل وفاداری به سوسیالیسم رعایت میشود باید نوشته‌های دریافتی مخالف و برخی دیدگاه‌های متمایز در جنبش سوسیالیستی ایران را (حتی اگر برای ما ارسال نشده باشد) در اینجا منعکس کنیم تا درهایی برای گفتگو و جدال نظری (پلمیک) شکل گیرد.
این حرفمان به این معنی نیست که ایده‌های نادرست را هم‌تراز با ایده‌های درست در کنار هم بنشانیم؛ و برای جلوگیری از چنین مشکلی عناوین دسته‌بندی دیدگاه و مطلب دریافتی به کار میرود.
و باز این حرفمان به این معنی نیست که در تحلیلها و نظرات خودمان اشتباه یا ایده نادرستی وجود ندارد. تمام تلاش ما این است که با گفتگو و بحث و کنکاو با ایده های نادرستی که سنگ پای طبقه کارگر و سایر اقشار تحت ستم در ایران برای حرکت به سوی مدیریت اجتماعی (سوسیالیستی) است مبارزه اصولی و علمی کنیم.
تمام تلاشمان این است که در این مسیر پر پیچ و خم بیشتر از تجربیات و از همدیگر بیاموزیم.


#تحریریه

@setizmonthly