ماهنامه ستیز

#تبلیغ_و_ترویج_سوسیالیسم
Канал
Новости и СМИ
Образование
Персидский
Логотип телеграм канала ماهنامه ستیز
@setizmonthlyПродвигать
187
подписчиков
48
фото
10
видео
41
ссылка
تماس با ما از طریق ایمیل های زیر می تواند انجام شود. [email protected] [email protected]
نکاتی برای تبلیغ و ترویج در جامعه
مهرزاد رزمجو

سیاست قدیمی جمهوری اسلامی تفرقه‌افکنی و به‌ جان هم انداختن مردم بوده. اینکه چه کسی رای داده یا نداده، رای میدهد یا نمیدهد، سوال غلطی است. باید ببینید کی و چطوری مطرحش میکند؟
همچنین تمثیل «انگشت زدن در خون» برای کسانی که در طول عمر جمهوری اسلامی تا الان به او رای داده‌اند ایدئولوژی خود حاکم است که در جامعه پمپاژ میشود.
خط تمایز ما و مرز ما با نظام حاکم و طبقات ارتجاعی استثمارگر، اکثریت مردم زحمتکشی است که مشروعیت پوشالی رژیم را واژگون و بیش از پیش افشا ساختند؛ چه در عمل و مبارزهٔ روزانه‌شان با جمهوری اسلامی، چه از قبل مبارزاتِ مسالمت‌آمیز برای تشکیل تشکلها و تجمعاتی که حق ابتدایی و مسالمت‌آمیز اقشار درون مردم بوده و چه از طریق اهرمهای قانونی قوانین جمهوری اسلامی (که از دل سرکوبهای خونین دورهٔ تعویض دو رژیم ستمگر و مستبد و خون‌آشام پهلوی و جمهوری اسلامی بیرون آمده) و چه مردمی که سطح رادیکالیسم مبارزه‌شان آنچنان رشد کرده که حاضر شدند جانشان را هم در کف خیابانها از دست بدهند اما جمهوری اسلامی را نفی و سرنگون کنند.

نه فقط در همین انتصابات اخیر بلکه روند نزولی کلی شرکت در رای دادن طی سالهای اخیر تا حالا، مرتبا توددهانی و مشت محکمی از سوی مردم ستمکش به صورت رژیم بود.
آمار و ارقام اینترنتی که خصوصاً جمهوری اسلامی پخش میکند ذره‌ای صحت ندارند. اینها حتی افزایش دستمزدهای اقشار و اصناف را با درصد و با چنان شیادی‌ای حساب و اعلام میکنند که حتی با ریاضیات دانش‌آموزان مدرسه‌ای هم قابل افشا هستند.
با اینحال هم برحسب همین آمارها اکثریت مردم در ادامهٔ همان مبارزاتشان که از گذشته‌شان جداناپذیر است با این شکل از مبارزه (نه به رژیم با معيار نه به صندوق انتخاباتی که در عمل عزل و نصب و انتصابات است) هم نه گفتند و برای هزارمین بار مشروعیت نداشتهٔ جمهوری اسلامی را که خودش را دولت ملتی میداند که کودکان آن ملت را میکشد، نفی کرده و مشت محکمی به رژیم زدند.
حتی اگر کسانی از مردم ستمکش در نمایش انتصابات برحسب ناآگاهی یا فریب خوردن شرکت کرده باشند تقصیری بر آنها نیست.
رفقا حتما توجه دارید این ایدئولوژی که تقصیرات و پلشتی را از دوش رژیم که مجری تحکیم و اجرای خشونت سازمان‌یافته علیه مردم زحمتکش و ستمکش است برمیدارد و آن را متوجه خود مردم میکند از کجا ریشه میگیرد. منظور از مردم، مردمی است که ممکن است بخشهایی از پیکر آن سال ۵۷ فریب خورده و پشت خمینی رفته باشند و خیلی از پیشروان همین مردم هم در تعداد فراوان مبارزهٔ جانانه با جمهوری اسلامی کردند و توسط دستگاه کشتار قدرت سیاسی جان باختند یا در طول این چند دهه در انتصابات (با در نظر داشتن شرایط تاریخی و موقعیت و همچنین سطح انکشاف ذهنی و رشد آگاهیشان) شرکت کرده باشند اما در نهایت استثمارگر و ستمگر نیستند و بخشی از بسیجیها و نیروهای سرکوبگر که خودی نظامند و همیشه رای میدهند هم نیستند.
ما که دائما داریم با علم کمونیسم آشنا میشویم و تئوری آن را فرا میگیریم تا آن را در زندگیمان جاری و مطابق (آپدیت) کنیم باید مثل درخت سیب سرخی باشیم که هر چه بیشتر تئوری را فرا میگیرد و میوه‌هایش زیادتر میشود، سنگینتر یعنی افتاده‌تر و متواضعتر میشود؛ با اقشار مردم رفیق و دوست و در مقابل دشمن طبقاتی محکم و استوار باید باشیم.
اما این مهم است که فکر نکنیم پس دیگر شده‌ایم پروفسور همه‌چیزدان و خودبزرگ‌بین بشویم. نه! ما مثل همان درخت سیب سرخ هستیم که هر چه بیشتر میوه میدهد باید شاخه‌هایش سنگینتر و به زمین (توده‌ها) نزدیکتر شویم و متواضعتر با اتکا به توده‌ها پیشروی کنیم. توده‌های مردم این را در ما می‌بینند که ما خودبزرگ‌بین و فخرفروشیم یا یک کمونیست واقعی.
این آن چیزی است که ما نباید هرگز فراموش کنیم.

خلاصه اینکه ایدهٔ محکوم کردن مردم ستمکش در تبدیل نهایی کمیت به کیفیت به تفرقه‌افکنی بین خلقهای ایران و اصناف و اقشار اجتماعی درون مردم (معلمین، پرستاران، کارمندها، وکلا و... و طبقهٔ کارگر) دامن خصمانه میزند و به سکتاریسم و فرقه‌گرایی منجر میشود چون مشخص نیست هرکس و هر دسته تعریفش از مردم و دشمن مردم کیانند!
در مبارزهٔ طبقاتی شاخص تعیین کننده، مبارزهٔ اقشار درون مردم نیست، بلکه اساسا مبارزهٔ جمعیشان با ج.ا مطرح است.
کسی که خود را مخالف جمهوری اسلامی میداند در پراتیک با کسانی سر و کار دارد که همکار، همقشر، همسایه و هم‌محل او در شهر و روستا بوده و در زندگی واقعی، ستمگر و منشاء دهشت حاکم نیستند ولی به انتصابات یا احزاب پوشالی و کاغذی که به اصطلاح اپوزیسیون معرفی میشوند توهم دارند و با بحث اقناعی او را آگاه میسازد.
حقیقت همیشه انضمامی است و نه انتزاعی. مردم بارها به انواع مختلف مشروعیت پوشالی این رژیم را فرو ریختند.

#انتخابات
#تبلیغ_و_ترویج_سوسیالیسم
#یک_انقلاب_واقعی_و_نه_چیزی_کمتر

@setizmonthly