#تاریخچه #عکاسی_در_ایراندر منابع گوناگون از
#شاهزاده_ملک_قاسم_میرزا (۱۸۶۰-۱۸۰۷) پسر
#فتحعلیشاه و
#حکمران_ارومیه بعنوان اولین ایرانی نام برده شده که به
#روش_داگرئوتیپ بر روی صفحه نقره اندود
#عکاسی کرده اگر چه تاکنون هیچ داگرئوتیپ ایرانی باقی نمانده است.
ورود
#فرانسیس_کارلهیان_فرانسوی به ایران در پاییز ۱۲۳۷ به نوعی سرآغاز آموزش و گسترش عکاسی در ایران بود.
#آقارضا_اقبالالسلطنه (۱۸۹۰-۱۸۴۳) حسب امر و علاقه
#ناصرالدین_شاه زیرنظر این
عکاس فرانسوی به آموختن عکاسی مشغول شد و پس از یادگیری این فن، در حوالی ۲۰ سالگی بدریافت لقب
#عکاسباشی مفتخر گردید و شاه مکان مستقلی را در کاخ گلستان با عنوان
#عکاسخانه به فعالیتهای وی اختصاص داد، از اینرو از وی بعنوان نخستین
عکاس حرفهای ایران نام میبرند.
او بعدها شاگردانی از جمله
#عباسعلی_بیک را تربیت کرد و هم اکنون بخش مهمی از آلبومهای بجا مانده از
#دوره_ناصری به عکسهای این
عکاس و شاگردانش اختصاص دارد. او همچنین نخستین کسی است که از آستان قدس رضوی در مشهد و نیز بسیاری از بناهای تاریخی کشور عکاسی کرده، همچنین در سالهای ۱۸۷۸-۱۸۷۳ از همراهان ناصرالدینشاه در سفر اروپا بود و عکسهایی از مناظر و همراهان شاه گرفته است.
اما تاریخ عکاسی ایران بیش از نام هر حاکم دیگری با ناصر الدینشاه (۱۲۷۵-۱۲۱۰) گره خورده. طبق برخی اسناد یکی از نخستین برخوردهای او با عکاسی زمانی بوده که طبق اعلام بعضی منابع در ۱۳ سالگی و زمانیکه بعنوان ولیعهد ایران در تبریز اقامت داشت در آذرماه ۱۲۲۳ سوژه دوربین
#ژول_ریشار_فرانسوی شد. ظاهراً این آشناییهای اولیه سبب علاقه ولیعهد جوان به عکاسی شد بطوریکه پس از رسیدن به سلطنت در شهریور ۱۲۲۷ همواره یکی از حامیان اصلی گسترش عکاسی در ایران لقب گرفت.
وی در بسیاری موارد دانسته یا ندانسته از عکاسی بعنوان وسیلهای برای مستندنگاری تاریخی و فرهنگی بهره جست و عکاسان دربار را به اقصی نقاط کشور فرستاد تا از شهرها و روستاهای مختلف و آثار تاریخی و اقوام و طوایف ایرانی عکس بگیرند و اغلب توضیحاتی هم برای هر عکس بنویسند. ناصرالدینشاه خود عکاسی را از فرانسیس کارلهیان آموخت و تا آخر عمرش عکسهای بسیاری از خود، زنان حرمسرا، غلامان و خدمتکاران دربار و شخصیتها و محیط اطرافش گرفت که بسیاری از آنها هماکنون در آلبومخانه کاخ گلستان یا سایر آرشیوهای تاریخی موجود است.
اولین عکاسخانه عمومی ایران به دستور ناصرالدینشاه و به سرپرستی عباسعلیبیک (از شاگردان آقارضا
عکاس
باشی) فروردین ۱۲۴۸ در خیابان جباخانه تهران تاسیس شد.
از دیگر مواردی که سبب همگانی شدن بیشتر عکاسی در ایران شد میتوان به آغاز آموزش آن در
#دارالفنون اشاره کرد که نخستین مدرس آن هم فرانسیس کارلهیان بود.
#سرهنگ_لوییجی_پشه اهل ناپل ایتالیا و معلم پیاده نظام ارتش ایران، در اردیبهشت ۱۲۳۷ برای نخستین بار با هزینه شخصی به جنوب ایران رفت و به
#روش_کلودیون_تر عکسهایی از
#تخت_جمشید و
#پاسارگاد تهیه کرد و کمی بعد نسخههایی از آنها را در آلبومی به ناصرالدینشاه تقدیم نمود که میتوان آن را نخستین گزارش تصویری در ایران که دارای تاریخ مشخص است بشمار آورد که در البومخانه
#کاخ_گلستان موجود است.
#آنتوان_سوریوگین،
#روسیخان،
#ژول_ریشار،
#ارنست_هولتسر،
#مسیو_پاپاریان،
#لوییجی_مونتابونه،
#ژاک_دمرگان و
#آلبرت_هوتز از دیگر خارجیانی هستند که طی سالهای اولیه ورود عکاسی به ایران تصاویر بسیاری با موضوعات مختلف از زندگی اجتماعی و مناظر و معماری ایران آفریدند یا دستی در آموزش عکاسی داشتند.
تصویر
#آقا_رضا_اقبال_السلطنه_عکاسباشیتاریخ عکاسی و عکاسان پیشگام در ایران - یحیی ذکاء، نشر علمی و فرهنگی - ۱۳۸۴
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂