زن و جامعه (زن کارگر)

#رشت
راهپیمایی اعتراضی پرستاران رشت برای مطالبات زیر:

۱. صدور احکام جدید بر مبنای افرایش حقوق و سختی کار و فوق العاده خاص با ضریب مناسب

۲. محاسبه‌ی کارانه پرستاران بر اساس ثبت اقدامات پرستاری، موجود در کتاب ارزش‌گذاری خدمات بزشکی به‌نام پرستاران

۳. برخورداری از مزایای رفاهی و مناسبتی، مانند سایر کارکنان دولت و نهادهای عمومی

۴. حذف اضافه کار اجباری و در صورت نیاز دانشگاه به اضافه کار همکاران، پرداخت دستمزد مناسب بر اساس تورم موجود سالیانه و بر اساس فرمول اداره کار و قانون ارتقاء بهره‌وری.

پرستار! داد بزن!
حقتو فریاد بزن!

#مطالبات_پرستاران
#نان_کار_آزادی_
#امنیت_شغلی
#امنیت_اقتصادی

@zan_j

برنج محصولی استراتژیک و پرمصرف است که منبع تغذیه بیشتر مردم در کشور به‌حساب می‌آید، اما تولید این محصول استراتژیک مشکلات عدیده‌ای هم دارد.

گیلان به عنوان بزرگترین تولیدکننده ارقام بومی و با کیفیت برنج با ۲۳۸ هزار هکتار اراضی شالیزاری رتبه اول کشور را از لحاظ سطح زیرکشت و رتبه دوم تولید را به خود اختصاص داده‌است
طی‌سال‌های اخیر تنش آبی و کم‌آبی رنج کشاوزران را برای به دست آوردن این محصول دوچندان کرده‌است.


نقش زنان کشاورز در کشت برنج

   #زنان_شالیکار از سال‌های دور تاکنون نقشی اساسی در اقتصاد خانواده داشته‌اند. برخی از آن‌ها با بیش از ۶۰ سال سن در مزارع کار می‌کنند، اما حقوق مکفی و #بیمه‌ ندارند. تنها کاری که دولت در این سال‌ها برایشان انجام داده، بیمه روستایی است که طی آن باز هم تحت تکفل همسر هستند و بیمه جداگانه‌ای برای کارشان ندارند
با اینکه طبق ماده 85 از قانون کار حفظ و تامین سلامت از الزامات هر واحدکاری است اما بهداشتی کردن زمین کشاورزی به علت آبیاری با آب چاه‌ها و آلودگی‌های مربوط به سطح فاضلاب در مناطق مختلف ناممکن است و همچنین برخی خطرات مربوط به زالوها یا عفونت‌های مربوط به گِل‌ها را که جزو بسترطبیعی شالیزارهاست،نمی‌توان پاکسازی کرد. از این جهت خطراتی راکه متوجه سلامت شالیکاران است، نمی‌توان از فضای دشت‌ها جدا دانست. برای زراعت در شالیزارحدود 10 ساعت از شبانه روز زانوی کشاورزان در آب است. آبی که از چاه‌های حفر شده در کنار زمین‌ها تامین می‌شود.

گودی کمر، آرتروز گردن و زانو و تعویض غضروف زانو، بیشترین گزارش‌هایی بوده که از کشاورزان به بیمارستان‌های شمالی اعلام شده است. دکتر هادی عطایی،رزیدنت ارتوپد بیمارستان شهید بهشتی شهرستان بابل در گفت و گو با «قانون» در جواب خطرات ناشی از شرایط شالیکاران به ویژه زنانی که با نوزادان به دشت ها می روند، گفت: «درد مفاصل به دنبال تماس مکرر با آب و به دلیل نکروز(بافت مرده) بافت نرم اطراف مفاصل مچ پا و زانو اتفاق می‌افتدو این بیماران در ریسک بالایی از آرتریت التهابی(التهاب مفاصل) هستند. به دلیل استفاده مکرر و وزن‌گذاری نامناسب افراد کشاورز آرتروز زودرس مفاصل هیپ (لگن) و زانو نیز در این افراد شایع است».
#زنان_کشاورز
#شالیکار
#بیماری_ازکارافتادگی
#امنیت_شغلی
#بیمه
@zan_j

‍ #خودکشی یک پرستار دیگر این بار در کرمانشاه

ساسان احمدی، پرستار ۳۲ ساله‌ی بیمارستان خمینی کرمانشاه دوماه پس از عدم تمدید قرارداد و در نتیجه‌ی فشارهای روحی با خوردن قرص برنج به زندگی خود پایان داده است. قرارداد او از دی‌ماه سال گذشته دیگر تمدید نشد؛ به مانند بسیاری دیگر از پرستاران طرحی که در دوران اوج پاندمی کرونا با تلاش‌های بی‌وقفه و شبانه‌روزی خود با مرگ دست و پنجه نرم کردن، اما پاداشی جز تعدیل و عدم تمدید قرارداد دریافت نکردند.

او در دوران پاندمی خودش نیز به دنبال مخاطرات شغلش کرونای شدیدی گرفته بود اما توانسته بود بر آن غلبه کند.
در سالی که گذشت پرستاران یکی از اصلی‌ترین گرو‌ه‌های مزدبگیری بودند که پیوسته فریاد اعتراضشان در خصوص وضعیت سخت معیشتی خود را بلند کردند.   
در سایه‌ی عدم وجود تشکل‌های مستقل صنفی قدرتمند، ساسان و ساسان‌ها نه هنگامی که با شرایط دشوار کاری خود درگیرند و نه هنگامی که بیکارشان می‌کنند، نمی‌توانند آنچنان که باید صدای اعتراض خود را بلند کنند و به دنبال این تک‌افتادگی استیصالی اینچنینی بر برخی‌شان چیره می‌شود.
#کادر_درمان
#امنیت_شغلی
@zan_j

زائران کشتزاران بی‌حاصل!

کرمانشاه - زنان کارگر شاغل در بخش کشاورزی سهمی زیاد اما عموما نامرئی از تولید دارند. زنانی که بدون مزد روی زمین‌های خود یا با مزد خیلی کم روی زمین‌های دیگران به صورت فصلی کار می‌کنند. تقریبا مانند سایر بخش‌هاش بی‌ثبات عرصه‌ی کارگری ایران نه امنیت شغلی دارند و نه چیزی به نام بیمه و سنوات و در پروسه‌ای تراژیک می‌توان گفت تا پای مرگ یا از کار افتادگی مجبور به کار هستند. چه در شالی‌های شهرهای گیلان و مازندران چه در باغ‌ها و بستان‌های استان‌های غربی چون اورمیه، کوردستان، ایلام و کرماشان یا کار بر سر زمین‌های دیم همچون برداشت نخود باشد. با وجود تمام این مشکلات، در این سال‌ها خشکسالی، تغییرات اقلیمی و کاهش بارش‌ها یا نامنظم بودن آنها خود کشاورزی را تحت‌الشعاع قرار داده است.
همزمان با فصل برداشت صیفی‌جات در شهرهای استان‌های ایلام، کوردستان و کرماشان شاهد حضور زنان در زمین‌های کشاورزی هستیم که علاوه بر ایفای نقش مادری و لطافت زنانه، ناچار به انجام کارهای سخت و طاقت‌فرسای عموما مردانه هستند. در این مواقع مردها هم در کار برداشت محصول همکار زنان هستند، ولی صاحبان مزارع به خاطر اینکه زنان مانند مردان و گاه بیشتر کار انجام می‌دهند و دستمزدی کمتر از مردان دریافت می‌کنند، رغبت بیشتری برای به‌کارگیری کارگران زن دارند، زنان بی‌سرپرست و بدسرپرستی در جامعه هستند که با همت بلندشان بار سنگین مسئولیت خانواده را به دوش می‌کشند.
زن مظهر لطافت و ظرافت است که آرامش خاطر او می‌تواند تأثیر مستقیمی در اهالی خانه برجا گذارد اما در این شهرستان‌های عموما محروم و دارای فرصت‌های محدود شغلی به‌ویژه برای زنان، رفاه و آسایش جمعیت کثیری از این زنان خانواده در پیچ‌وخم کوره راه زندگی به رنج مداوم آنان تبدیل شده است. زنانی که نه بیمه دارند و نه عایدی از کارافتادگی دستگیرشان می‌شود. این زنان جوان و سایر زنان میانسال کارگر فصلی نه پس‌اندازی دارند و نه از جایی حمایت می‌شوند. یک وعده غذا با بیش از ۱۰ ساعت کار سخت زیر آفتاب سوزان یا در برابر سرمای بی‌رحم زمستان با مزدی ناچیز، سهم زنانی است که بر اثر فشار کار زیاد دیگر پا و کمری برایشان نمانده است. آرزوهای زنان کارگر فصلی در مزرعه‌ای که مال خودشان نیست، گم شده است. زنانی که می‌خواهند مستقل باشند ولی جبر وستم طبقاتی، جنسیتی، ملیتی و برخی سنت‌ها این امکان را به آنها نمی‌دهد....


⚡️هیچ کدام امیدی به آینده ندارند حتا زنان جوان»
ملوس با اینکه مجرد است اما نان‌آور خانه است و مسئولیت پدر و مادر وکار خانه را به دوش می‌کشد، او می‌گوید که از ساعت پنج صبح کارش شروع می‌شود تا غروب. او همپای سایر زنان روستا در سرما و گرما باید به مزارع و باغات شهرستان‌های اطراف برای برداشت لوبیاسبز، گوجه، فلفل، بامیه، بادمجان و خیار چینی بروند. ملوس می‌گوید «۳۸ سالم است و در جوانی پیر شدم و دیگر آرزویی ندارم. گرما خیلی برایم زجرآور است و تمام پوست دست و صورتم سوخته و شکسته شدە؛» حتا روی رانش را نشانم می‌دهد که چطور زیر لباس آفتاب داغانش کردە و حالت طبیعی خودش را از دست دادە است. مقصد ملوس و دیگر کارگران فصلی به طور عمده سرپل‌ذهاب، گیلانغرب، اسلام‌آباد غرب(شاباد)، ایلام، صحنه، کامیاران، ثلاث باباجانی، قصرشیرین، دینور و… است. مقصدی که رهاوردش یک تکه نان است. زنان کارگر فصلی هر روز با خروس‌خوان صبح باید مهیای رفتن بر سر زمین‌های کشاورزی باشند. عده‌ای نیز در این میان باید برای مدت خاصی به مزارعی بروند که رنج دوری از فرزندانشان را برایشان به دنبال دارد.


⚡️مشکلات مالی زنان کارگر کشاورز، زمانی بیشتر روشن می‌شود که بدانیم در روستاها معیار دریافتی کارگر فصلی در زمین‌های کشاورزی در جایی ثبت نمی‌شود و میزان حقوق و ساعت کار بر روی زمین، طبق روند معمول روستا قرارداد می‌شود؛ به‌گونه‌ای که طبق تبصره‌ی ۲ از ماده‌ی قانون کار، آزادی کارفرما در میزان حقوق کشاورزش مختار گذاشته شده است: «در کارهای کشاورزی، کارفرما می‌تواند با توافق کارگران، نماینده یا نمایندگان قانونی آنان، ساعات کار در شبانه‌روز را با توجه به کار، عرف و فصول مختلف تنظیم کند.» البته تا زمانی که نهاد رسمی برای نظارت دقیق در این تعرفه‌ها وجود نداشته باشد، بدیهی است که همه‌ی کارفرماها خود را ملزم به رعایت استاندارد دقیقی از دستمزد و حقوق بیمه‌ای نمی‌بینند. حقوق‌های کارگران، اغلب روزانه تعیین می‌شود و اگر صاحب زمین کاستی ببیند از میزان مقرر کم می‌کند. در اغلب روستاها حقوق یک روز برداشت، ۲۵۰ تا ۳۰۰ تومان برای زنان تعیین می‌شود (که در شهرهای مختلف با همین نسبت، میزان دریافتی تغییر می‌کند).
«خودم و بچه‌هایم با هم بزرگ شدیم»
🖍سروه احمدی
#زنان_کارگر_کشاورز

#ستم_چند_گانه
#امنیت_شغلی

http://telegra.ph/زائران-کشتزاران-بی‌حاصل-08-15?r=11517991

@zan_j

سال تلخ ۱۴۰۲ برای پرستاران ایرانی چگونه گذشت؟
به امیدروزهای بهتر و کم رنج‌تر در سال جدید❗️

پریستار: پس از هر چیز باید سال نو شمسی ۱۴۰۳ را به همه پرستاران و همکاران عزیز تبریگ بگوییم و برای همه آن‌ها سالی بهتر و کم رنج‌تر آرزو کنیم.

سال ۱۴۰۲ برای #پرستاران در کشور در حالی به پایان رسید که به جرات می‌توان گفت یکی از تلخ‌ترین و تاریک‌ترین سال‌های فعالیت پرستاری در چند سال گذشته بود. یکی از امیدواری‌ها و آرزوهای قلبی ما برای همکاران این است که دست کم ۱۴۰۳ به این تیرگی و دلگیری نباشد.

عمده فشاری که به پرستاران در سال ۱۴۰۲ وارد شد از ناحیه تصمیم‌هایی بود که مقام‌های دولتی و در راس آن‌ها #وزارت_بهداشت گرفتند یا تصمیم‌هایی بود که باید به نفع پرستاران گرفته می‌شد اما گرفته نشد! در این سال سایه سیاه #تعرفه‌گذاری_خدمات_پرستاری بر سر پرستاران سنگینی کرد. هرچقدر پرستاران به خیابان‌ها آمدند و هرچقدر فعالان برجسته و نمایندگان واقعی #جامعه_پرستاری درباره تبعیض‌آمیز بودن این قانون و پیامدهای منفی آن گفتند و هشدار دادند اما در نهایت وزارت بهداشت سنگ آهنینی بود که هیچ میخی در آن فرو نرفت!

از طرفی وزارت بهداشت در یک اقدام  تاسف برانگیز در #انتخابات_نظام_پرستاری دخالت کرد و با رد صلاحیت چهره‌های منتقد و ائتلاف‌سازی او در نهایت استفاده از امکانات دولتی از جمله دانشگاه‌های علوم پزشکی؛ گروه دلخواه خودش را در سازمان نظام پرستاری بر سر کار آورد.

در همین سال پرستاران شاهد بودند در حالی که اعتراض را آن‌ها می‌کنند اما مجموعه نهادهای تصمیم گیر تعرفه پزشکی را ۴۶ درصد افزایش می‌دهند یا پزشکان را از معافیت‌های مالیاتی بهره‌مند می‌سازند!

۱۴۰۲ سالی بود که بسیاری از پرستاران تن به #مهاجرت دادند به امید آنکه برای خودشان و فرزندانشان آینده بهتری را بسازند؛ خیلی از آن‌هایی هم که ماندند عطای این کار را به لفایش بخشیدند و نتیجه این شد که امروز کشور با بحران کمبود پرستار در شهرهای کوچک و بزرگ روبروست.

پرستاران در همین سال دیدند دیوارشان چقدر کوتاه است که ضرب و شتم آن‌ها توسط افراد و گروه‌های مختلف از همراه بیمار و خود بیمار تا نیروی انتظامی هیچ هزینه‌ای ندارد! در همین سال متاسفانه تعدادی از همکاران زیر فشار کار و اضافه کاری اجباری غیرقانونی با ساعتی ۲۰ هزار تومان جان به جان آفرین تسلیم کردند و از میان ما رفتند. با همه این سختی اما بسیاری از پرستاران کار خودشان را انجام دادند تا آن قول معروف را محقق کنند که می‌گوید مراقبت از دیگران، عملی از عشق است و بنیادی‌ترین و اصیل‌ترین شکل انسانیت!


#کادر_درمان
#مطالبات_پرستاری
#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#امنیت_شغلی
#رفاه_عدالت
@zan_j

درگیری و ضرب و شتم دستفروشان توسط ماموران وحشی شهرداری گرگان

دستفروشی در حکومت جمهوری اسلامی  جرم است و دستفروش یک مجرم است و باهاش مثل یک قاتل برخورد میشود.
#رنج_نان
#دستفروشی
#امنیت_شغلی_اقتصادی
#حکومت_سرکوبگر
#نان_کار_آزادی
@zan_j

صحبت‌های بغض آلود رئیس بیمارستان گاندی خطاب به معاون اول رئیس جمهور
دم عیدی هفتصد تا از پرسنل بیمارستان بیکار شدن چیکار بکنن ؟!


50درصد ساختمان‌های دولتی و وزارتخانه‌ها ناایمن‌اند

مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران گفت: متاسفانه ۵۰ درصد ساختمان‌های دولتی و وزارتخانه‌های ما ناایمن هستند ولی برای بازدیدها ما را راه نمی‌دهند شرکت‌های بیمه می‌توانند در این مسیر کمک کنند. چرا ساختمانی که تاییدیه آتش‌نشانی ندارد بیمه می‌شود؟ باید ساختمان‌ها برای بیمه ملزم به اخذ تاییدیه‌ آتش‌نشانی شوند.
#ایمنی_محیط_کار
#امنیت_شغلی
#اتش_سوزی_گاندی
#بیمه_بیکاری
@zan_j

باز هم خودکشی دردناک یک کارگر دیگر

متاسفانه بازهم یک کارگر پیمانکاری که سال‌ها سابقه کار داشته، به دلالی نامشخص از کار بیکار، تعلیق یا به گفته مدیران شهرداری جابجا شده است؛ این کارگر پیمانکاریِ حفاطت فیزیکی شهرداری مشهد، رنج بیکاری را در این شرایط بد اقتصادی و خالی بودن سفره‌ها تاب نمی‌آورد؛ در محوطه‌ی اداره‌ی حفاظت فیزیکی مشهد دست به خودسوزی می‌زند و او را به بیمارستان منتقل می‌کنند./ایلنا

پیمانکاران تمام عرصه‌های روابط کار را قبضه کرده‌اند و حیات و ممات کارگران را در اختیار گرفته‌اند؛ می‌دانیم که کارگران خیلی ساده به بهانه‌ی اتمام قرارداد یا نامناسب بودن وضعیت جسمانی و دلایل این‌چنینی، تعلیق، اخراج یا در بهترین حالت، جابجا می‌شوند.
سلامت نیوز
#خودکشی
#امنیت_شغلی
#نئولیبرالیسم
#حکومت_غارت_دروغ

@zan_j

7500 پرستار از کار افتاده در سنگر مبارزه با کرونا

🔹مسوولان سازمان نظام پرستاری، وزارت بهداشت و خانه پرستار می‌گویند که شیوع کرونا در ایران از بهمن 1398 جان بیش از 150 پرستار را گرفته، بیش از 120 هزار پرستار در اثر مراقبت از مبتلایان کرونا، بیمار شده‌اند و 7500 نفر از پرستاران مبتلا، به دلیل شدت عوارض بیماری به وضعیت از کارافتادگی رسیده‌اند.

🔹شهریور 1400، حمیدرضا عزیزی؛ معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری، کمبود پرستار در بخش‌های بیمارستانی در پیک پنجم کرونا و در دوره شیوع سویه مرگبار دلتا در کشور را عامل مهمی در مرگ و بدحالی بیماران بستری در بیمارستان‌ها دانسته و گفته بود که کمبود پرستار در این دوران به حدی بوده که طبق گزارش‌های دریافتی از برخی استان‌ها و شهرستان‌ها، مراقبت از 25 بیمار کرونایی به یک پرستار محول شده بود و در برخی بیمارستان‌های تهران، یک پرستار مسوولیت مراقبت از 15 بیمار کرونایی را بر عهده داشت. عزیزی گفته بود: «تعداد پرستار نسبت به تخت بیمارستانی در کشور حدود ۰.۸ نفر به ازای هر تخت و در شهرهای محروم نظیر زاهدان ۰.۵ نفر به ازای هر تخت است در حالی که استاندارد جهانی ۴ پرستار به ازای یک تخت است.»

🔹امروز با یک جست‌وجو در اینترنت، عکس‌های فراوانی می‌توان پیدا کرد از پرستارانی که در ساعات کار و مراقبت از بیمار با همان لباس‌های محافظ و گان و ماسک‌های یکسره‌ای که جز چشم‌ها، باقی صورتشان را پوشانده، از شدت خستگی روی نیمکتی به خواب رفته‌اند. اولین پرستاری که در ایران قربانی کرونا شد، نرجس خانعلی‌زاده بود؛ پرستار 24 ساله بیمارستان میلاد لاهیجان که اولین تجربه‌های پرستاری را در بیمارستان امام تهران و کانون بستری مبتلایان عفونی یاد گرفته بود.

🔹زمان بروز علایم تا فوت نرجس، فقط 2 روز طول کشید. پرستاران بیمارستان میلاد، بعد از فوت نرجس گفتند و نوشتند: «۴ اسفند ۱۳۹۸، در حین رسیدگی به بیماران در محل کار خود از حال رفت و به زمین افتاد. به دلیل عوارض ریوی و تنگی نفس در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شد. بعدازظهر ۶ اسفند ۱۳۹۸ در بیمارستان میلاد لاهیجان درگذشت.»

🔹بعد از فوت نرجس، متن آخرین نوشته‌اش در صفحه اینستاگرام هم منتشر شد: «... اورژانس بیمارستان امام خمینی. جایی که از کسی که تحمل دیدن دررفتگی رو نداشت، آدمی رو ساخت که بهترین بیمار براش بیماری بود که دررفتگی داشت. جایی که دیگه نمی‌ترسیدم با مریض HIV و سل و هپاتیت سر و کار داشته باشم. شاید باورتون نشه، ولی دیگه از مرده و مردن هم نمی‌ترسم.»/اعتماد

salamatnews.com/news/365217

#بیمه_همگانی
#امنیت_پرستاران
#امنیت_شغلی
#نان_کار_آزادی
#رفاه_اجتماعی

زائران کشتزاران بی‌حاصل!

کرمانشاه - زنان کارگر شاغل در بخش کشاورزی سهمی زیاد اما عموما نامرئی از تولید دارند. زنانی که بدون مزد روی زمین‌های خود یا با مزد خیلی کم روی زمین‌های دیگران به صورت فصلی کار می‌کنند. تقریبا مانند سایر بخش‌هاش بی‌ثبات عرصه‌ی کارگری ایران نه امنیت شغلی دارند و نه چیزی به نام بیمه و سنوات و در پروسه‌ای تراژیک می‌توان گفت تا پای مرگ یا از کار افتادگی مجبور به کار هستند. چه در شالی‌های شهرهای گیلان و مازندران چه در باغ‌ها و بستان‌های استان‌های غربی چون اورمیه، کوردستان، ایلام و کرماشان یا کار بر سر زمین‌های دیم همچون برداشت نخود باشد. با وجود تمام این مشکلات، در این سال‌ها خشکسالی، تغییرات اقلیمی و کاهش بارش‌ها یا نامنظم بودن آنها خود کشاورزی را تحت‌الشعاع قرار داده است.
همزمان با فصل برداشت صیفی‌جات در شهرهای استان‌های ایلام، کوردستان و کرماشان شاهد حضور زنان در زمین‌های کشاورزی هستیم که علاوه بر ایفای نقش مادری و لطافت زنانه، ناچار به انجام کارهای سخت و طاقت‌فرسای عموما مردانه هستند. در این مواقع مردها هم در کار برداشت محصول همکار زنان هستند، ولی صاحبان مزارع به خاطر اینکه زنان مانند مردان و گاه بیشتر کار انجام می‌دهند و دستمزدی کمتر از مردان دریافت می‌کنند، رغبت بیشتری برای به‌کارگیری کارگران زن دارند، زنان بی‌سرپرست و بدسرپرستی در جامعه هستند که با همت بلندشان بار سنگین مسئولیت خانواده را به دوش می‌کشند.
زن مظهر لطافت و ظرافت است که آرامش خاطر او می‌تواند تأثیر مستقیمی در اهالی خانه برجا گذارد اما در این شهرستان‌های عموما محروم و دارای فرصت‌های محدود شغلی به‌ویژه برای زنان، رفاه و آسایش جمعیت کثیری از این زنان خانواده در پیچ‌وخم کوره راه زندگی به رنج مداوم آنان تبدیل شده است. زنانی که نه بیمه دارند و نه عایدی از کارافتادگی دستگیرشان می‌شود. این زنان جوان و سایر زنان میانسال کارگر فصلی نه پس‌اندازی دارند و نه از جایی حمایت می‌شوند. یک وعده غذا با بیش از ۱۰ ساعت کار سخت زیر آفتاب سوزان یا در برابر سرمای بی‌رحم زمستان با مزدی ناچیز، سهم زنانی است که بر اثر فشار کار زیاد دیگر پا و کمری برایشان نمانده است. آرزوهای زنان کارگر فصلی در مزرعه‌ای که مال خودشان نیست، گم شده است. زنانی که می‌خواهند مستقل باشند ولی جبر وستم طبقاتی، جنسیتی، ملیتی و برخی سنت‌ها این امکان را به آنها نمی‌دهد....


⚡️هیچ کدام امیدی به آینده ندارند حتا زنان جوان»
ملوس با اینکه مجرد است اما نان‌آور خانه است و مسئولیت پدر و مادر وکار خانه را به دوش می‌کشد، او می‌گوید که از ساعت پنج صبح کارش شروع می‌شود تا غروب. او همپای سایر زنان روستا در سرما و گرما باید به مزارع و باغات شهرستان‌های اطراف برای برداشت لوبیاسبز، گوجه، فلفل، بامیه، بادمجان و خیار چینی بروند. ملوس می‌گوید «۳۸ سالم است و در جوانی پیر شدم و دیگر آرزویی ندارم. گرما خیلی برایم زجرآور است و تمام پوست دست و صورتم سوخته و شکسته شدە؛» حتا روی رانش را نشانم می‌دهد که چطور زیر لباس آفتاب داغانش کردە و حالت طبیعی خودش را از دست دادە است. مقصد ملوس و دیگر کارگران فصلی به طور عمده سرپل‌ذهاب، گیلانغرب، اسلام‌آباد غرب(شاباد)، ایلام، صحنه، کامیاران، ثلاث باباجانی، قصرشیرین، دینور و… است. مقصدی که رهاوردش یک تکه نان است. زنان کارگر فصلی هر روز با خروس‌خوان صبح باید مهیای رفتن بر سر زمین‌های کشاورزی باشند. عده‌ای نیز در این میان باید برای مدت خاصی به مزارعی بروند که رنج دوری از فرزندانشان را برایشان به دنبال دارد.


⚡️مشکلات مالی زنان کارگر کشاورز، زمانی بیشتر روشن می‌شود که بدانیم در روستاها معیار دریافتی کارگر فصلی در زمین‌های کشاورزی در جایی ثبت نمی‌شود و میزان حقوق و ساعت کار بر روی زمین، طبق روند معمول روستا قرارداد می‌شود؛ به‌گونه‌ای که طبق تبصره‌ی ۲ از ماده‌ی قانون کار، آزادی کارفرما در میزان حقوق کشاورزش مختار گذاشته شده است: «در کارهای کشاورزی، کارفرما می‌تواند با توافق کارگران، نماینده یا نمایندگان قانونی آنان، ساعات کار در شبانه‌روز را با توجه به کار، عرف و فصول مختلف تنظیم کند.» البته تا زمانی که نهاد رسمی برای نظارت دقیق در این تعرفه‌ها وجود نداشته باشد، بدیهی است که همه‌ی کارفرماها خود را ملزم به رعایت استاندارد دقیقی از دستمزد و حقوق بیمه‌ای نمی‌بینند. حقوق‌های کارگران، اغلب روزانه تعیین می‌شود و اگر صاحب زمین کاستی ببیند از میزان مقرر کم می‌کند. در اغلب روستاها حقوق یک روز برداشت، ۲۵۰ تا ۳۰۰ تومان برای زنان تعیین می‌شود (که در شهرهای مختلف با همین نسبت، میزان دریافتی تغییر می‌کند).
«خودم و بچه‌هایم با هم بزرگ شدیم»
🖍سروه احمدی
#زنان_کارگر_کشاورز

#ستم_چند_گانه
#امنیت_شغلی

http://telegra.ph/زائران-کشتزاران-بی‌حاصل-08-15?r=11517991

@zan_j

سندرم پیش از قاعدگی؛ سکوت زنان، ناآگاهی مردان

🔸مرخصی استعلاجی در ایران برای زنانی که علایم شدید PMS دارند، تخیلی و لوکس است

سیمین کاظمی، پزشک و جامعه‌شناس:
▫️مرخصی استعلاجی برای زنانی که علایم شدید PMS را تجربه می‌کنند می‌تواند کمک‌کننده باشد. اما اعطای چنین مرخصی به طور منظم و ماهانه، بستگی به شرایط کار و اشتغال در کشور دارد.

▫️یعنی این مرخصی را می‌شود در قانون کار پیش‌بینی کرد. مثل اقدامی که دولت سوسیالیست اسپانیا اخیراً انجام داد. اما در کشورهایی مثل ایران که ثبات شغلی وجود ندارد، نرخ بیکاری زنان فوق العاده بالاست و زنان تحت هیچ قرارداد مشخصی کار نمی‌کنند و هر آن در خطر اخراج قرار دارند، بدیهی است که صحبت از مرخصی استعلاجی در دوره سندرم پیش از قاعدگی تخیلی و لوکس به نظر می‌رسد.

👇

https://www.khabaronline.ir/news/1667178

#علیه_نابرابری
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#امنیت_شغلی_اجتماعی_زنان
@zan_j

زائران کشتزاران بی‌حاصل!

کرمانشاه - زنان کارگر شاغل در بخش کشاورزی سهمی زیاد اما عموما نامرئی از تولید دارند. زنانی که بدون مزد روی زمین‌های خود یا با مزد خیلی کم روی زمین‌های دیگران به صورت فصلی کار می‌کنند. تقریبا مانند سایر بخش‌هاش بی‌ثبات عرصه‌ی کارگری ایران نه امنیت شغلی دارند و نه چیزی به نام بیمه و سنوات و در پروسه‌ای تراژیک می‌توان گفت تا پای مرگ یا از کار افتادگی مجبور به کار هستند. چه در شالی‌های شهرهای گیلان و مازندران چه در باغ‌ها و بستان‌های استان‌های غربی چون اورمیه، کوردستان، ایلام و کرماشان یا کار بر سر زمین‌های دیم همچون برداشت نخود باشد. با وجود تمام این مشکلات، در این سال‌ها خشکسالی، تغییرات اقلیمی و کاهش بارش‌ها یا نامنظم بودن آنها خود کشاورزی را تحت‌الشعاع قرار داده است.
همزمان با فصل برداشت صیفی‌جات در شهرهای استان‌های ایلام، کوردستان و کرماشان شاهد حضور زنان در زمین‌های کشاورزی هستیم که علاوه بر ایفای نقش مادری و لطافت زنانه، ناچار به انجام کارهای سخت و طاقت‌فرسای عموما مردانه هستند. در این مواقع مردها هم در کار برداشت محصول همکار زنان هستند، ولی صاحبان مزارع به خاطر اینکه زنان مانند مردان و گاه بیشتر کار انجام می‌دهند و دستمزدی کمتر از مردان دریافت می‌کنند، رغبت بیشتری برای به‌کارگیری کارگران زن دارند، زنان بی‌سرپرست و بدسرپرستی در جامعه هستند که با همت بلندشان بار سنگین مسئولیت خانواده را به دوش می‌کشند.
زن مظهر لطافت و ظرافت است که آرامش خاطر او می‌تواند تأثیر مستقیمی در اهالی خانه برجا گذارد اما در این شهرستان‌های عموما محروم و دارای فرصت‌های محدود شغلی به‌ویژه برای زنان، رفاه و آسایش جمعیت کثیری از این زنان خانواده در پیچ‌وخم کوره راه زندگی به رنج مداوم آنان تبدیل شده است. زنانی که نه بیمه دارند و نه عایدی از کارافتادگی دستگیرشان می‌شود. این زنان جوان و سایر زنان میانسال کارگر فصلی نه پس‌اندازی دارند و نه از جایی حمایت می‌شوند. یک وعده غذا با بیش از ۱۰ ساعت کار سخت زیر آفتاب سوزان یا در برابر سرمای بی‌رحم زمستان با مزدی ناچیز، سهم زنانی است که بر اثر فشار کار زیاد دیگر پا و کمری برایشان نمانده است. آرزوهای زنان کارگر فصلی در مزرعه‌ای که مال خودشان نیست، گم شده است. زنانی که می‌خواهند مستقل باشند ولی جبر وستم طبقاتی، جنسیتی، ملیتی و برخی سنت‌ها این امکان را به آنها نمی‌دهد....


⚡️هیچ کدام امیدی به آینده ندارند حتا زنان جوان»
ملوس با اینکه مجرد است اما نان‌آور خانه است و مسئولیت پدر و مادر وکار خانه را به دوش می‌کشد، او می‌گوید که از ساعت پنج صبح کارش شروع می‌شود تا غروب. او همپای سایر زنان روستا در سرما و گرما باید به مزارع و باغات شهرستان‌های اطراف برای برداشت لوبیاسبز، گوجه، فلفل، بامیه، بادمجان و خیار چینی بروند. ملوس می‌گوید «۳۸ سالم است و در جوانی پیر شدم و دیگر آرزویی ندارم. گرما خیلی برایم زجرآور است و تمام پوست دست و صورتم سوخته و شکسته شدە؛» حتا روی رانش را نشانم می‌دهد که چطور زیر لباس آفتاب داغانش کردە و حالت طبیعی خودش را از دست دادە است. مقصد ملوس و دیگر کارگران فصلی به طور عمده سرپل‌ذهاب، گیلانغرب، اسلام‌آباد غرب(شاباد)، ایلام، صحنه، کامیاران، ثلاث باباجانی، قصرشیرین، دینور و… است. مقصدی که رهاوردش یک تکه نان است. زنان کارگر فصلی هر روز با خروس‌خوان صبح باید مهیای رفتن بر سر زمین‌های کشاورزی باشند. عده‌ای نیز در این میان باید برای مدت خاصی به مزارعی بروند که رنج دوری از فرزندانشان را برایشان به دنبال دارد.


⚡️مشکلات مالی زنان کارگر کشاورز، زمانی بیشتر روشن می‌شود که بدانیم در روستاها معیار دریافتی کارگر فصلی در زمین‌های کشاورزی در جایی ثبت نمی‌شود و میزان حقوق و ساعت کار بر روی زمین، طبق روند معمول روستا قرارداد می‌شود؛ به‌گونه‌ای که طبق تبصره‌ی ۲ از ماده‌ی قانون کار، آزادی کارفرما در میزان حقوق کشاورزش مختار گذاشته شده است: «در کارهای کشاورزی، کارفرما می‌تواند با توافق کارگران، نماینده یا نمایندگان قانونی آنان، ساعات کار در شبانه‌روز را با توجه به کار، عرف و فصول مختلف تنظیم کند.» البته تا زمانی که نهاد رسمی برای نظارت دقیق در این تعرفه‌ها وجود نداشته باشد، بدیهی است که همه‌ی کارفرماها خود را ملزم به رعایت استاندارد دقیقی از دستمزد و حقوق بیمه‌ای نمی‌بینند. حقوق‌های کارگران، اغلب روزانه تعیین می‌شود و اگر صاحب زمین کاستی ببیند از میزان مقرر کم می‌کند. در اغلب روستاها حقوق یک روز برداشت، ۲۵۰ تا ۳۰۰ تومان برای زنان تعیین می‌شود (که در شهرهای مختلف با همین نسبت، میزان دریافتی تغییر می‌کند).
«خودم و بچه‌هایم با هم بزرگ شدیم»
🖍سروه احمدی
#زنان_کارگر_کشاورز

#ستم_چند_گانه
#امنیت_شغلی

http://telegra.ph/زائران-کشتزاران-بی‌حاصل-08-15?r=11517991

@zan_j

در چند روز گذشته خبر اخراج #منصوره_رنجبر #سرپرستار #بیمارستان نو #مشهد به دلیل اعتراض به معوقات خود و همکارانش در خبرگزاری‌های مختلف منتشر شد.

خبری که همانند بسیاری از اخبار #اعتراضات_صنفی تکذیب و در آخر به ادعای دلجویی #وزارت_بهداشت از این #پرستار اخراجی منتج شد. این ادعای دلجویی در شرایطی صورت می‌گیرد که در ماه‌های گذشته بسیاری از #پرستاران و #کادر_درمان در بیمارستان‌ها با فروکش کردن پاندمی #کرونا تعدیل و از کار بیکار شده‌اند.

حقوق پایین، ساعات کاری طولانی و عدم #امنیت_شغلی از جمله مشکلاتی است که پرستاران در #ایران همواره با آن رو به رو بوده‌اند.



ویدیو: از هر پنج پرستار حداقل سه پرستار آزار جنسی را تجربه می‌کنند. بسیاری از پرستاران به دلیل نداشتن امنیت شغلی این آزار و اذیت‌ها را گزارش نمی‌کنند و بسیاری حتی این رفتارها را بخشی از کار خود قلمداد می‌کنند.

از :پریستار
#کادر_درمان
#خشونت_محیط_کار
#تبعیض_جنسبتی
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j

تجمع کارورزان دانشگاه علوم پزشکی اهواز در اعتراض به وضعیت معیشتی

آواتودی/ کارورزان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، امروز شنبه یکم مرداد ماه، مقابل ساختمان سازمان مرکزی این دانشگاه تجمع اعتراضی برگزار کردند.

معترضان با در دست داشتن کاغذ نوشته‌هایی نسبت به وضعیت معیشتی، آموزشی و رفاهی دانشجویان دوره اینترنی پزشکی اعتراض کردند.

آنها ضمت اعتراض به عدم رسیدگی مسئولان این دانشگاه به وضعیت نامناسب کارورزان پزشکی، خواستار پیگیری فوری معضلات خود شدند


#نان_کار_آزادی
#امنیت_شغلی
@zan_j

در روزهای گذشته، کارکنان و پرستاران بیمارستان پاستور در مشهد، نسبت به عدم دریافت مطالبات مزدی و سطح پایین حقوق‌های خود اعتراض کردند.

خانه پرستار مشهد، در این رابطه بیانیه‌ای صادر کرد. در این بیانیه آمده است: در پی اعتراض همکاران بیمارستان پاستور مشهد به دلیل عدم پرداخت معوقات و‌ مطالبات و برگزاری تجمع اعتراضی آرام در محیط داخلی این بیمارستان و در عین حال ارایه‌ی خدمت به بیماران اورژانسی و بخش‌های ویژه، از اعتراض مدنی و حقوق قانونی همکاران پرستاری و سایر کادر درمان، حمایت تمام قد می‌کنیم.


🔸شریفی مقدم میگوید «پرستاران بخش خصوصی فقط به اندازه حداقل حقوق قانون کار دستمزد می گیرند»
وی ضمن اشاره به این مساله گفت: بیمارستان های خصوصی براساس قانون کار فعالیت می کنند و معمولا حداقل حقوق قانون کار را به پرستاران می پردازند؛ یعنی در حال حاضر حقوق پرستاران بیشتر بیمارستان های خصوصی از جمله بیمارستان پاستور نو مشهد برای بار سختی که در طول ساعت های کاری به دوش می کشند، تنها حدود ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است.

خانه پرستار

#امنیت_شغلی
#همبستگی_علیه_تبعیض_نابرابری
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
@zan_j

یکشنبه های اعتراض

دیروز
گردهمایی کارکنان درمانی «طرحی بی سهمیه» در برابر دانشگاه علوم پزشکی زنجان، در اعتراض به اخراج خود.

#نان_کار_آزادی
#امنیت_شغلی

@zan_j

🖌تجمع اعتراضی پرستاران شاغل در سازمان تامین اجتماعی در مقابل این سازمان در تهران

یکشنبه هشتم خرداد‌ماه

#نان_کار_آزادی
#امنیت_شغلی

کرونا کم شد، 5 هزار پرستار را بیکار کردند❗️

🔹رئیس سازمان نظام پرستاری کشور با اشاره به کمبود ۱۰۰ هزار پرستار در ایران، از قطع همکاری برخی دانشگاه‌های علوم پزشکی با ۵ هزار پرستار پس از فروکش کردن آمار کرونا خبر داد.

🔹عملکرد برخی دانشگاه‌ها برخلاف قانون بود؛ در سه ماه گذشته در برخی از این دانشگاه‌ها ۵۰۰۰ نفر نیروی پرستاری که در دوره کرونا مشغول به خدمت بودند را تمدید طرح کردند و قول همکاری به آن‌ها داده‌اند اما حالا با فروکش کردن کرونا، با آنها قطع همکاری کرده‌اند.
#مطالبه_پرستاران
#نان_کار_آزادی
#امنیت_شغلی
#علیه_بیکاری
@zan_j

یک پرستار شرکتی در مصاحبه با پریستار؛
#خصوصی‌سازی‌ ها در #نظام_پرستاری ایران از اوایل دهه هشتاد شمسی کلید خورد. با سر کار آمدن دولت یازدهم شتاب بیشتری به خود گرفت و اکنون در شروع قرن جدید، بیش از ۵۰ درصد از کارکنان #وزارت_بهداشت شرکتی و قراردادی شده‌اند. بخش عمده نیروهای شرکتی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی را #پرستاران، بهیاران و #کمک_بهیاران تشکیل می‌دهند که این روز‌ها و در زیر فشار اقتصادی و گرانی مضاعف با نگرانی‌های زیادی از جمله، تمدید مجدد قرارداد، پرداخت به موقع دستمزد و یا حتی چانه‌زنی برای تمدید دفترچه‌های بیمه خود رو به رو هستند.
یک #پرستاران_شرکتی می‌گوید: « باور کنید #بردگی مطلق است. من با ۴ میلیون و خورده‌ای چگونه قرار است زنده بمانم. من نمی‌گویم با ۴ میلیون تومان می‌شود زندگی کرد، فقط می‌شود با این پول به سختی و با فلاکت زیاد زنده ماند.»
آیسا می‌گوید مادرش #پرستار_بازنشسته است و به خاطر او این شغل را برگزیده است. او در ادامه می‌گوید: « مادر من ۳۰ سال در بیمارستان‌ کودکان تبریز کار کرد و به صورت رسمی استخدام شده بود.
علیه قراردادهای89 روزه
#نان_کار_آزادی
#امنیت_شغلی
@zan_j

🖌تجمع اعتراضی معلمان حق التدریسی تهران جلوی مجلس.


پنجشنبه پنجم اسفندماه
#نان_کار_آزادی_
#امنیت_شغلی

@zan_j