#مادر_خوب#قسمت_اول🔺 میخواهیم دربارهی «مادر خوب » صحبت کنیم و اینکه اصولاً «مادر خوب بودن» یعنی چه.
این سؤال که «آیا مادر خوبی هستم؟» از همان سالهای اول زندگی در ذهن یک
#دختربچه شکل میگیرد. درست همان وقتیکه به تقلید از مادرش عروسکی را بغل میکند یا روی پاهایش میگذارد و تکان میدهد تا آن را بخواباند. پس از آن، به مرور بر اساس دیدهها و شنیدههایش تعریف مادر خوب را در ذهنش تکمیل میکند. تکامل و تحول این تصویر و معنا ـ که شاید تا پایان عمر او ادامه پیدا کند ـ روی رفتار او تأثیر میگذارد و نحوهی ایفای نقش مادری او را تعیین میکند.
تعریف «مادر خوب » برای هر فرد ـ با توجه به فرهنگ و خصوصیات خانوادگی او ـ متفاوت است و به طَبَع آن ممکن است انتظارات افراد با هم متفاوت یا حتی متعارض باشد.
🔺 تعریف «مادر خوب » حتی برای خود مادر در سنین مختلف تغییر میکند. انتظارات یک مادر از خودش در قبال نوزاد چندماههاش با انتظارات او از خودش در قبال فرزند سیسالهاش متفاوت است. خانمی که تازه مادر شده ـ یا حتی قبل از آنکه مادر شود ـ دائم به این سؤال فکر میکند که «آیا توانایی ایفای نقش مادری را دارم؟» و وقتی فرزندش بزرگتر میشود و پا به
#بلوغ میگذارد، این سؤال برایش مطرح میشود که «آیا در ایفای نقش خود درست عمل کردهام؟ و چهقدر موفق بودهام؟»
🔺 اینگونه سؤالها فقط در ذهن مادر مطرح نمیشوند، بلکه همسر و سایر اطرافیان هم به این سؤالها فکر میکنند. و همانطور که گفتم هرکدام با توجه به فرهنگ و تعاریف ذهنی خودشان، پاسخهای متفاوتی به این سؤالها میدهند. و یک مادر باید با توجه به تمام این اختلاف نظرها، راه درست خودش را پیدا کند.
🔺زمانی که یک مادرفرزند خود را به دنیا میآورد، در حقیقت رؤیایی را به حقیقت میرساند که از کودکی آن را در سر پرورش داده، با عروسکش آن را تمرین کرده و حالا تقریباً به همان شیوهای که از مادر خود آموخته، با کودکش رفتار میکند.
🔺او طبق الگوهایی که در طول زندگیاش برای این نقش از اطرافیانش گرفته، طرح و تصویری برای خود میسازد و نقشش را بر همان مبنا پایهگذاری میکند. و اینکه چه جور مادری باشد به تصویری که از رفتار مادر خود دیده و برداشتهایی که از شیوهی مادری اطرافیانش آموخته، بستگی دارد.
🔺دختر بچه ها اغلب سعی می کنند رفتارهای مادر و سایر اطرافیان شان را تقلید کنند و هر رفتاری را که می بینند در
#بازی_های_کودکانهشان انجام دهند.
این رفتار دختربچهها ـ که تا دوران بعد از
#بلوغ به اشکال مختلف ادامه پیدا میکند ـ درواقع تمرینی است برای زمانی که لازم است واقعاً نقش مادری را ایفا کنند.
🔺این تأثیرپذیری از اطرافیان، طرز تفکر و ذهنیات زن را شکل میدهد. و نگاه هر زن به «مادر شدن» میتواند با توجه به گذشتهی او مثبت و غرورآمیز یا منفی و محدودکننده باشد.
اما همانطور که گفتم، «مادر شدن» و «مادر خوب بودن» تصویر و فکری است که از کودکی همراه یک زن هست و ـ گذشته از اینکه نگاه او به آن مثبت یا منفی باشد ـ در سنین مختلف ذهن او را مشغول میکند. و وقتیکه واقعاً در این نقش قرار میگیرد، این خود اوست که معیارهایی برای سنجش خود در نظر میگیرد و راههایی پیدا میکند تا بتواند در این نقش موفق باشد.
🔺 بعد از «مادر شدن»، دغدغهی «مادر خوب بودن» فکر اصلی ذهن مادر میشود و دائم خود را مورد ارزیابی قرار میدهد و از خود میپرسد: «آیا مادر خوبی هستم؟»، «آیا وقت کافی برای فرزندم میگذارم؟»، «آیا به اندازهی کافی به او محبت میکنم؟»، «آیا نیازهای او را بهدرستی برطرف میکنم؟» و سؤالهای بسیاری شبیه به اینها. اما نکتهی مهم این است که باید بتواند در پاسخ به این پرسشها:
اول، از خود و نقشش احساس رضایت کند.
دوم، موقعیتی فراهم کند تا فرزندش نیز ـ در هر سنی ـ از وضعیتی که دارد احساس رضایت کند.
سوم، خود را در زندگی بخشیدن به یک انسان دیگر و پرورش دادن او موفق بداند.
#ادامه_دارد #منبع: آیا مادر خوبی هستم؟
#دکتر_عبدالحسینرفعتیان#دکتر_مهدی_قاسمی#روانپزشک_و_رواندرمانگر #نوجوانان #گروه_روانپزشکی_ویان @vianclinics