گروه روانپزشکی و روانشناسی ویان

‍ ‍ #پرورش_اصالت

رهاکردن فکر دیگران

معمولاً آدم‌ها در زندگی‌ روندی‌ رو به عقب را طی‌ می‌ کنند: آن‌ها سعی‌ می‌‌کنند مال یا دارایی‌ خود را بیشتر کنند تا بتوانند کار مورد علاقه خود را بیشتر انجام دهند و از این رهگذر احساس #خوشبختی‌ کنند. اما این روش در عمل نتیجه‌ای‌ معکوس دارد. شما باید ابتدا #خود_واقعی‌‌تان باشید و بعد کاری‌ را که واقعا باید انجام دهید، بجا آورید، تا به آنچه می‌‌خواهید دست یابید.
ـ مارگارت یانگ

برای‌ بااصالت زیستن هر روز باید در برخورد با موقعیت‌های‌ مختلف دست به انتخاب‌هایی‌ بزنیم و بین خودنمایی‌ و واقعی‌ بودن یکی‌ را انتخاب کنیم. تصمیم بگیریم صادق باشیم و اجازه دهیم خود واقعی‌‌مان به نمایش در آید.

عده‌ای‌ همواره صادقانه زیستن را آگاهانه تمرین می‌‌کنند و عده‌ای‌ نمی‌‌کنند. عده‌ای‌ هم گاه صادق و گاه ناصادق‌اند. زمانی‌ که نسبت به خود دچار تردید می‌‌شویم یا شرم را تجربه می‌‌کنیم، می‌‌توانم از خود حقیقیمان چشم بپوشم و آدمی‌ بشوم که دیگران می‌‌خواهند.

فکر اینکه می‌‌توانیم اصالت را به‌عنوان شیوه زندگی‌ خود برگزینیم، اکثر ما را امیدوار و درعین‌حال خسته می‌‌سازد.

امیدوار از این جهت که واقعی‌ بودن، یک ارزش است. اکثر ما جذب آدم‌های‌ #صمیمی‌، #معمولی‌ و #صادق می‌‌شویم و دوست داریم خود نیز در زندگی‌ این‌گونه باشیم، اما خسته می‌‌شویم چون حتی‌ بدون تأمل زیاد هم می‌‌دانیم که حفظ اصالت در فرهنگی‌ که همه چیز (از وزن گرفته تا شکل ظاهری‌ خانه‌مان) را به ما دیکته می‌‌کند، اقدامی‌ به‌غایت سنگین و دشوار است.

در تعریف اصالت باید ببینیم این مفهوم از چه اجزائی‌ تشکیل شده است. به عبارت دیگر چه اجزائی‌ باید کنار هم قرار گیرند تا خودی‌ اصیل داشته باشیم؟

اصالت یعنی‌ تمرین همه روزه این موضوع که #خودِ_آرمانی‌ (آنچه فکر می‌‌کنیم باید باشیم) را کنار بگذاریم و خود را آن‌طور که هستیم بپذیریم.

انتخاب اصالت یعنی‌:
تمرین #شجاعت برای‌ پذیرفتن کامل نبودن خود، قبول ضعف و آسیب‌پذیری‌ خود و تعیین حدومرز در روابط خود با دیگران.

تمرین #شفقت، ناشی‌ از علم به این نکته است که همه ما، هم نقاط ضعف داریم و هم نقاط قوت.
ایجاد پیوند و احساس تعلق که فقط با باور این حقیقت ممکن می‌‌شود: ما کامل نیستیم.

اصالت مستلزم زندگی‌ کردن با تمام وجود و عشق‌ورزی‌ است، حتی‌ زمانی‌ که زندگی‌ سخت می‌‌شود، حتی‌ زمانی‌ که با احساس #شرم و #کافی‌_نبودن دست به گریبانیم و حتی‌ زمانی‌ که شادی‌ آن‌قدر شدید است که می‌‌ترسیم به آن نزدیک شویم.
#دکتر_مهدی_قاسمی
#روانپزشک_و_رواندرمانگر
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics

‍ #غلبه_بر_کمالگرایی

🔸برای‌ غلبه بر کمال‌گرایی‌ باید بتوانیم ضعف و آسیب‌پذیری‌ خود را در مقابل تجربه انسانی‌ِ شرم، قضاوت و انتقاد بپذیریم؛ تاب‌آوری‌ در مقابل شرم را بیاموزیم و شفقت به خود را تمرین کنیم.
وقتی‌ با خود مهربان‌تر شویم می‌‌توانیم کامل نبودمان را بپذیریم. در جریان پذیرش خودِ ناقص‌مان است که به حقیقی‌‌ترین گوهرهای‌ وجودمان، یعنی‌ #شجاعت، #شفقت و #پیوند_صمیمانه دست می‌‌یابیم.

🔸فکر نمی‌‌کنم بتوان آدم‌ها را به دو دسته کمال‌گرا و غیرکمال‌گرا تقسیم کرد. کمال‌گرایی‌ مانند پیوستار یا محوری‌ است که هرکس می‌‌تواند در نقطه‌ای‌ از آن، جا داشته باشد. در واقع همه ما در بعضی‌ جنبه‌ها تمایلات کمال‌گرایانه داریم. کمال‌گرایی‌ عده‌ای‌ فقط زمانی‌ بروز می‌‌کند که به‌شدت خود را آسیب‌پذیر ببینند. برای‌ عده‌ای‌ دیگر کمال‌گرایی‌ مانند یک اعتیاد، مزمن، فرساینده و وسواس‌گونه است.

🔸برای‌ غلبه بر کمال‌گرایی‌ دو اقدام مهم باید انجام دهیم: کاوش درباره ترس‌هایمان و تغییر گفت‌وگوی‌ درونی‌.
بسیاری از زن‌ها ممکن است درباره تصویر بدنی‌‌ خود، اعتمادبه‌نفس و ارتباط پیچیده بین تغذیه و هیجان‌ها با خود درگیر‌ی داشته باشند. حال به تفاوت بین رژیم‌های‌ کمال‌گرایانه و اهداف سالم توجه کنید.

👈گفت‌وگوی‌ِ درونی‌ِ کمال‌گرایانه: «اُف، هیچی‌ به من نمیاد. چاق و زشتم. از ظاهر خودم خجالت می‌‌کشم. برای‌ اینکه دیگران من را دوست داشته باشند و بتوانم احساس تعلق کنم باید متفاوت از چیزی‌ باشم که الآن هستم.»

👈خودگویی‌ِ سالم: من این را برای‌ خودم دوست دارم. می‌‌خواهم احساس بهتری‌ درباره خودم داشته باشم و سالم‌تر باشم. عقربه ترازو، دوست‌داشتنی‌ بودن یا قابل احترام بودن من را نشان نمی‌‌دهد. اگر همین حالا باور داشته باشم که دوست‌داشتنی‌ و قابل احترام هستم، شجاعت، شفقت و پیوند صمیمیت را به زندگی‌‌ام دعوت می‌‌کنم. می‌‌خواهم این مطلب را به جانم بنشانم. می‌‌توانم این کار را بکنم.
#حتما_ادامه_دارد...

#دکتر_مهدی_قاسمی
#روانپزشک و #رواندرمانگر
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics

‍ 🔶#مهارتهای_زندگی برای #نوجوانان

#زندگی‌ کردن باتمام‌وجود

🔸زندگی‌ کردن باتمام‌وجود یعنی‌ اینکه از موضع #ارزشمندی‌ با زندگی‌ درگیر شویم؛ یعنی‌ همگام با پرورش #شجاعت، #شفقت و #پیوند، صبح‌هنگام که از خواب بیدار می‌‌شود با خود بگویید مهم نیست چه کاری‌ انجام می‌‌دهد و چه مقدار کارِ انجام نشده روی‌ زمین می‌‌ماند. درهرصورت من کافی‌ هستم.( حتی اگر در #کنکور موفق نباشم)

🔸به #نوجوان خود یاد بدهید : شب‌هنگام که به رختخواب می‌‌رود با خود بگوید: بله، من ناقص، آسیب‌پذیر و گاه نگران هستم، اما هیچ‌یک از این‌ها این حقیقت را تغییر نمی‌‌دهند که من #شجاع هم هستم و ارزش آن را دارم که #عشق و احساس تعلق را تجربه کنم.

🔸زندگی‌ کردن باتمام‌وجود انتخابی‌ نیست که در یک مقطع زمانی‌ صورت بگیرد و بعد کنار گذاشته شود، بلکه یک جریان است. در واقع سفری است‌ که تا پایان عمر ادامه دارد. و والدین نفش اساسی در شروع این سفر دارند.

🔸قبل از هر سفری‌، و از جمله این سفر، باید درباره زاد و توشه راه صحبت کرد. برای‌ اینکه زندگی‌ کردن و عشق ورزیدن از موضع ارزشمندی‌، را به فرزند خود یاد بدهیم، به چه چیز نیاز داریم؟
🔺نوجوان چگونه با کامل نبودن خود روبه‌رو شود؟
🔺چگونه ویژگی‌‌های‌ مورد نیاز را پرورش دهد و موانع را کنار بزند؟

🔸پاسخ تمام این پرسش‌ها این است: شجاعت، شفقت و پیوند؛ این زاد و توشه‌ای‌ است که در سفر زندگی‌ بدان نیاز داریم.

🔸شاید بگویید: اوه چه عالی‌، آدم باید یک ابرقهرمان باشد تا بتواند با کمال‌گرایی‌ مبارزه کند. البته شما را درک می‌‌کنم؛ شجاعت، شفقت و پیوند اندیشه‌هایی‌ بزرگ و آرمانی‌ به‌نظر می‌‌رسند.
🔸خبر خوب اینکه همین آسیب‌پذیری‌ و ضعف‌ها است که ما را به‌سوی‌ این ابزارهای‌ شگرف سوق می‌‌دهند.

🔸از آنجا که ما انسان هستیم و ناقص، به‌ناچار باید همه‌روزه این ابزارها را به‌کاربندیم. به این طریق است که شجاعت، شفقت و پیوند به‌صورت توانمندی‌ و موهبت در می‌‌آیند، مواهبی‌ که ثمره کامل نبودن ماست.

🔸 #عشق چیست؟ آیا می‌‌توان کسی‌ را دوست داشت و به او #خیانت کرد؟ چرا هم‌رنگ جماعت شدن، مانع از احساس تعلق واقعی‌ می‌‌شود؟ آیا می‌‌توانیم #والدین یا #فرزندانمان را بیشتر از خودمان دوست داشته باشیم؟ ارزشمندی‌ را چگونه تعریف می‌‌کنیم و چرا اغلب به‌جای‌ باور داشتن ارزشمند بودنمان با شیوه‌های‌ نادرست درصدد کسب آن بر می‌‌آییم؟
#دکتر_مهدی_قاسمی
#روانپزشک
#رواندرمانگر_و_مشاور_نوجوانان
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics