گروه روانپزشکی و روانشناسی ویان

"با مرگ آشتی کنیم و به زندگی آری بگوییم"

عاقبت تحت‌تاثیر تحسین‌ها و نقدهای فراوان پیرامون انیمیشن جذاب روح( soul)، دیشب با پسرم به تماشای آن نشستم.

حکایت، از تلفیق دنیای پیش و پس از مرگ آغاز می‌شود. یادآور جمله‌ی معروف" به‌ من بگو پیش از تولد کجا بوده‌ای تا بگویم پس از مرگ کجا خواهی رفت."

درهم‌آمیختگی دلچسب عدم و جاودانگی!
جایی که ارواح درگذشتگان، ارواح نشسته در انتظار وجود را ترغیب می‌کنند به زندگی آری بگویند.


جایی که هر انسان مرده، تلاش می‌کند برای نوزادی در حال تولد توضیح دهد که زندگی ارزش زیستن دارد و دعوتِ وجود، لبیکی جانانه می‌طلبد.
در سلسله مراتب دنیای پس از مرگ و پیش از تولد، ما به تماشای ارواح خسته‌ای می‌رویم که زندگی را نزیسته بدرود گفتند و حالا در درازای یوم‌الحسره، متوقف شده‌اند. به ملاقات ارواحی می‌رویم که در طول زندگی خود، چیزی به جهان افزوده‌اند و مرگشان نیز موجب برکتی است برای آن‌ها که میان وجود و عدم مرددند....و از همه این‌ها می‌گذریم تا با روحی سرکش و گریزپای آشنا شویم که به "بودن" خطر نمی‌کند و حتی مادرترزا هم نتوانسته او را قانع کند به زندگی آری بگوید. قهرمان داستان ما، که نوازنده‌ای است معلق میان زندگی و مرگ، ماموریت می‌یابد روح سرکش شماره ۲۲ را به وجود راضی کند. همسفر او می‌شود و با او از انگیزه‌های مهم زندگی می‌گوید؛ از پیانو و بوی نان و پیتزا و رقص... و در جریان همراهی این دو روح، هر دو شجاعت مواجهه با سرنوشت را می‌یابند؛ یکی وجود را در آغوش می‌کشد و دیگری به دنیای پس از مرگ رضا می‌دهد.


انیمیشن روح سرشار از اشارات فلسفی، ایمانی، تاریخی و با ملایمت می‌کوشد معنای زندگی را به هدفی خاص گره نزند.
اگر با فرزندانتان به تماشا بنشینید، باید آماده باشید برای آن‌ها از مادرترزا و ارشمیدس و آبراهام لینکلن و یونگ بگویید و البته قهقهه سر دهید. اما همه این‌ها در چشم من، به آن اندازه مهم نیستند که این انیمیشن فرصتی است برای مطرح کردن مفاهیمی مثل مرگ، زندگی پس از مرگ، جاودانگی، درهم پیچیدگی مرگ و زندگی و جریان ملایم بادی که از سمت عدم می‌وزد، از وجود عبور می‌کند و به سوی جاودانگی می‌رود.
تماشای انیمیشن روح، فرصتی است برای بچه‌ها تا در کنار ما با اصلی‌ترین دغدغه‌ی زندگی آشنا شوند، با مرگ و در پی آن با زندگی... شاید در دنیای بچه‌ها، فانتزی و قصه، تنها امکان است برای مطرح کردن جدی‌ترین مساله زندگی؛ برای آشتی با مرگ.
انیمیشن روح فانتزی‌ای است که می‌کوشد ما را قانع کند زندگی با وجود نپاییدن، ارزش لبیکی جانانه دارد.
تکراری امروزی از حکمتی باستانی؛
تنها به واسطه‌ی آشتی با مرگ است که می‌توان زندگی را پاس داشت.

#دانه‌ی_بی‌دانگی
#مادرانه
#پیشنهاد_فیلم
#روح
#آشتی_با_مرگ
#soul

@safaredanebegol

http://www.upsara.com/images/i346351_.jpeg

برای فردا باید سوره فلق را حفظ کند. قرآن را باز می‌کنم و نهایت تلاشم را می‌کنم که کلیات سوره را به زبانی توضیح دهم که مناسب حال او باشد.
او را در هفت سالگی به قول شمس تبریز، از رساله‌ی محمد چه سود؟ که او را رساله‌ی خود می‌باید!

برایش می‌گویم در این سوره خدا به ما یاد می‌دهد که از شر چیزهایی که در زندگی ما ترس و بدی و خرابی و نفرت می‌آورد، به او پناه ببریم که او، خود همه‌ی این‌ها را آفریده‌است:

"بگو به خدا پناه می‌برم، از شر آنچه او آفریده‌است، اما مرا می‌ترساند، از شر تاریکی شب که خیالات هراسناک می‌آورد، از شر مردمی که ما را شاد و آرام نمی‌خواهند، از شر آن‌هایی که ما را خسته و بیمار و بدحال می‌خواهند، پناه می‌برم به خدا از شر هر چیزی که زندگی را تاریک و ناشاد می‌کند‌..."

سپس، لغت به لغت برایش ترجمه می‌کنم تا حفظ کردن آسان شود.
"مِن شر" یعنی از شر آن به خدا پناه می‌برم.

پشت سر هم می‌خواند، با زبان کودکانه و پر غلط:
مِن شر نفاثات ....
مِن شر ....
مِن شر....
وقتی با نگاه به انگشتانش، می‌فهمد پنج آیه‌ی سوره فلق تمام شده، ادامه می‌دهد:

"و من شر مامان وقتی به آدم گیر می‌دهد."
" اعوذ برب الفلق من شر مامان وقتی نمکدان را قایم می‌کند...." و می‌خندد.
راستی چرا تا به‌حال به ذهنم نرسیده بود که از شر و آسیب‌های پدر و مادر نیز باید به خدا پناه برد؟

قرآن را می‌بندم. لبخند می‌زنم و از پسرم می‌خواهم فهرستی از چیزها و کسانی بگوید که دلش می‌خواهد از آن‌ها به خدا پناه ببرد.

فکر می‌کند و می‌گوید:

_مامان! به فارسی می‌گم‌ها. ولی "من شر" رو بلدم:
اعوذ به خدا من شر تکلیف‌های زیاد.
اعوذ به‌ خدا من شر راستین وقتی اسباب‌بازی‌های مرا برمی‌دارد، ولی از اسباب‌بازی‌های خودش چیزی به من نمی‌دهد.
اعوذ به‌ خدا من شر شب‌هایی که سایه‌های ترسناک می‌بینم.
اعوذ به خدا من شر کرونا که نمی‌گذارد سوار سرسره شویم.
اعوذ به خدا من شر کرونا، وقتی بعضی شب‌ها خواب می‌بینم مامان کرونا گرفته‌است.
اعوذ به خدا من شر ..."

هم‌چنان ادامه می‌دهد و به‌این ترتیب، جلسه‌ی حفظ سوره‌ی فلق، فرصتی می‌شود برای بالاآمدن نگرانی‌های این روزها، برای بیان اضطراب‌ها، خستگی‌ها و ناکامی‌ها.

وقتی می‌گویم تمرین قرآن امروز بس است، می‌گوید مامان! این‌ چقدر خوب بود‌. مخصوصا آیه‌ای که از شر شب و تاریکی و خواب‌های ترسناک به خدا پناه می‌بردیم. اون رو دوباره بگو. درست حفظش کنم. دلم می‌خواد هر شب قبل از خواب فکر کنم از چه چیزهایی می‌ترسم و بدم میاد، تا برای خدا بگم و بعد با خیال راحت بخوابم."


برایش تکرار می‌کنم: " و من شر غاسق اِذا وقب."
و می‌رود. با احساس رهایی ناشی از بیان ترس‌ها و غم‌ها و خستگی‌ها.

#دانه‌ی_بی‌دانگی
#مادرانه
#کودک
#فرزندپروری_آگاهانه
#پناه
#بیان_ترس‌ها
#فلق

@safaredanebegol

https://uupload.ir/files/a2xr_5f439399-ef8f-472d-ae51-20a0f96d7a3a.jpeg