🔺 #دبیرستان: نیاز به
#پذیرش_بیچون_و_چرا#قسمت_اول🔺وقتی فرزند ما تحصیلات متوسطه را پشت سر میگذارد، کمکم آثار شیوههای تربیتی ما ظاهر میشود، از آنجا که هرآنچه انتظارش را نداریم، در این دوره برایمان اتفاق میافتد،
#احساس_گناه و
#حقارت به سراغمان میآید،
#خشمگین میشویم و حالت دفاعی به خود میگیریم. خود را در چنگ فرزندی اسیر میبینیم که آن همه برایش فداکاری کردهایم! آیا تعجبی دارد اگر بسیاری از ما، برای درمان دارویی یا روانی فرزندانمان به متخصص مراجعه میکنیم؟
🔺 اواسط و اواخر نوجوانی ناچار باید درباره آرزوهایی که تاکنون برای فرزندمان در سر پرورده بودیم کوتاه بیایم، چرا که اکنون گاه مجبور میشویم با دردسرهایی روبهرو شویم که پیش از این فکر میکردیم فقط دیگران دچارش میشوند. مثلاً شاید مجبور شویم او را نزد
#روانپزشک ببریم یا در
#بازداشتگاه به دنبالش بگردیم.
🔺درواقع رفتار آنها چنان عجیب و دور از ذهن میشود که گویی هیچ ربطی به گذشتهشان ندارد. اما حقیقت این است که اینها همه آثار همان گذشته است. گاه در پاسخ والدینی که از تغییر شخصیت فرزندشان تعجب میکنند، میگوییم: «او همان شخص دیروزی است و یکشبه اینطور نشده است.»
🔺 در این دوره
#نوجوان چنان جلوهگر میشود که پیش از آن بیسابقه بوده است: شخصیتی بارزتر از خود نشان میدهد، نگرشهای بیشتری پیدا میکند و جسارتش اوج میگیرد. بااینحال نوجوانی فرایندی یکشبه نیست، بلکه بذر آن در طول زمان رشد کرده است. نوجوانی دورهای است که شخص میتواند به نیازهای برآورده نشده خود توجه کند و متأسفانه اگر تاکنون از مراقبت حقیقی والدینش برخوردار نشده باشد، احتمال آنکه از راههای ناسالم آن را جستجو کند، بسیار زیاد است.
#دکتر_مهدی_قاسمی #روانپزشک_و_رواندرمانگر #نوجوانان #گروه_روانپزشکی_ویان @vianclinics