.
#مطلب_برگزیدهکامو و الجزایر
روزی که در ماه اوت ۱۹۶۲ الجزایر از پی هشت سال جنگ خانمان‌برانداز استقلال خود را از فرانسه به دست آورد درست دو سال از مرگ
آلبر کامو در آن حادثۀ منحوس رانندگی در حوالی ویل‌بلویل می‌گذشت.
آلبر کامو از نستوه‌ترین مبارزان در راه استقلال الجزایر بود که هم از سوی تندروان فرانسوی مورد طعن و دشنام و تحت فشار بود و هم از سوی تروریست‌های تندروِ استقلال‌طلب در الجزایر.
کامو در طی بیست سال از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۸ مقالات و نوشته‌های فراوانی در باب مسالۀ الجزایر نوشت. بارها به آن سرزمین سفر کرد، زیر تهدیدِ ترور در الجزایر سخنرانی کرد و هر آن‌چه از قلم یک روشنفکر ساخته بود در کار کرد تا به آرمانش که رهایی الجزایر از یوغ استبداد و رسیدن این کشور به استقلال بود جامۀ عمل بپوشاند. او در همان سال‌ها که
بیگانه و
طاعون و
سقوط و
کالیگولا را می‌نوشت دست به قلمِ نوشتنِ مقالات و یادداشت‌هایی بی‌شمار در
لوموند و
الجِر ریپابلیکن و
اکسپرس و... در مورد وضعیت الجزایر نیز بود. این یادداشت‌ها و مقالات بعدها توسط ناشر
کامو گرد‌آوری و ویرایش شد و در کتابی با نام
وقایع‌نگاری‌های الجزایر جمع
آمد.
#آلبر_کامو@peyrang_dastanمتن کامل ریویوی علیرضا اکبری بر کتاب
وقایع‌نگاری‌های الجزایر در instant view
👇این مطلب پیش‌تر در
اندیشه پویا؛ شمارهٔ ۶۰ منتشر شده است.
https://bit.ly/2nAiYml
