Pazudharma

🖋 نسل کشی پرندگان مهاجر و دست به قلم شدن طرفداران شکار و صید به بهانه حفاظت!

◀️ باز اعتراضی به یک رفتار غیراخلاقی در حوزه #محیط_زیست نسبت به گونه ای از حیوانات شد و باز، طرفداران #شکار_و_صید دست به #قلم شدند تا با توسل به #کارشناسان مختلف، «بهانه»هایی برای مخالفت با این اعتراض بیابند- این بار #نسل_کشی_پرندگان_مهاجر در #فریدون_کنار را(چقدر دیر!) انتخاب کردند.

◀️ البته این که از کارشناسی داخلی دعوت به عمل آمده که خودش اهل مازندران است و عناوینی همچون: کارشناس مسئول پارک ملی گلستان در زمان مدیریت شهید شاهکوه محلی، عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس تاکنون، معاون دانشجوئی فرهنگی دانشکده، عضو هیات موسس انجمن تنوع زیستی ایران، عضو کمیته علمی پروژه بین المللی درنای سیبری، عضویت هیات موسس انجمن غیردولتی حمایت از درنای سیبری (به همراه خانم اِلن ووسالو توکلی)، مجری پروژه مشترک طرح مدیریت و نظارت پیوسته بر دامگاه های تالاب بین المللی فریدونکنار را در کارنامه خود دارد جای امیدواری است.

◀️ بر خلاف ادعای مطرح شده، چیزی که نمی توان به واسطه #آمار و ارقام آن را ثابت کرد این است که آیا واقعن «انتشار عکس ها و تصاویر متعدد از فروشندگان بازار فریدون کنار و #دامگاهداران است که جامعه محلی را به شدت حساس کرده و آشتی میان محیط زیستی ها و جامعه محلی را به پایین ترین سطح ممکن در تاریخ منطقه رسانده است» یا، واقعیتی که همین عکس ها و تصاویر، آن را به درستی به نمایش می گذارند؟ نظراتی که مسوولین محلی بیان می کنند چطور؟

◀️ از تمام اینها، به عنوان یک «افسانه» یاد شده است!!!

◀️ اگر از برخی قسمت ها که مشخص نیست منظور اصلی نویسنده از طرح آنها چه بوده بگذریم، به این نکته می توان اشاره کرد که توسل به بهانه ای همانند استخراج آمار و ارقام در جایی که قتل عام محرز است، چه نشانه ای می تواند داشته باشد غیر از موجه دانستن کاری که به صورت #غیرقانونی و #غیرانسانی در حال انجام است؟

◀️ «سال 2003 موسسه جهانی حیات پرندگان، تعداد پرندگان صید شده در فریدونکنار را 700 هزار اعلام کرد اما، بنابر آمار جدید و با توجه به فراگیر شدن #صیادی در این منطقه و استفاده #صیادان از روش های جدید شکار پرندگان که همگی غیرقانونی هستند، این رقم به یک میلیون پرنده در سال رسیده است.»

◀️ الان، #پهبادها با کیفیتِ کارِ فوق العاده ای که دارند می خواهند این آمار را به همراه پَرها و خون هایی که ریخته می شود، ثبت و ضبط کنند تا احتمالن در آینده ای نه چندان دور، به نام مدیریتِ حفاظت از حیات وحش، پروانه هایی رسمی برای این صیادان که الان هر یک خود به «کارشناس پرندگان» تبدیل شده اند، صادر شود؟

◀️ آیا این که ما قبول کنیم بسیاری از گونه های پرندگان مهاجری که در این فصل به کشور ما مهاجرت می کنند گونه هایی کمیاب و در خطر #انقراض هستند مانند اردک مرمری، غاز پیشانی سفید و اردک بلوطی و غیره که حفاظت از آنها تحت هر شرایطی لازم و ضروری است، نیاز به آمار و ارقام دارد؟

◀️ در این که باید با مردم بومی و محلی تعاملی بسیار انسانی، مشارکتی و سازنده برقرار کرد تردیدی نیست ولی آیا #کاهش_جمعیت_پرندگان و حفاظت از آنها مادامی که در حال زمستان گذرانی هستند، باید به «عامیانه ترین شیوه» بیان شود یا در قالب اجرای قانون و التزام به #تعهدات_ملی و #بین_المللی؟!

◀️ به نظر می رسد نویسنده مقاله، با موضعی دوپهلو، هم به نقد پرداخته و هم از آن دفاع کرده، آن جا که اشاره می کند: «در صید به روش گذر تورهایی را به درختان جنگلی می‌بندند و با استفاده از آن‌ها پرندگان را در اوایل صبح یا اوایل شب صید می‌کنند. این روش نیز از دیرباز در منطقه مرسوم بوده و بیم آن می‌رود که در صورت حذف قهری این روش، دامگاه‌داران درختان جنگلی را قطع کنند و به زمین‌های کشاورزی‌شان بیافزایند.»
در حال حاضر، این «بیم» باید برای همین روش صید گذر و چاره اندیشی معقول(ولو قهری!) برای برچیدن آن باشد نه پرداختن به یک مشکل با طرح مشکل دیگر!

◀️ پرسش اساسی این است که آیا حیوانات، با توجه به قواعد و قوانینی که به صورت طبیعی در آنها نهفته است و از نسلی به نسلی دیگر منتقل می کنند، قادر نیستند بسیاری از دستنوشته های انسانی در قالب شکار و صید و #کنوانسیون های بین المللی را متحول نمایند؟

◀️ تمام مشاهدات و مطالعات حاکی از آن است که پرندگان و سایر حیوانات ظرفیت تنظیم تراکم جمعیتی خود برای سازگاری با منابع غذایی در دسترس را دارند. آیا، ایجاد فضایی رقابتی و انسان ساز برای بهره برداری از چیزی که به صورت خودکنترلی به تنظیم جمعیت نائل می شود، فریبکاری تلقی نمی شود؟