Pazudharma

◀️ درد امروز محیط زیست ایران نه به دلیل وضعیت مشهودی است که ارکانی طبیعی مانند #شادگان، #خزر، #هراز، #بختگان، #ارومیه، #آشوراده، #هورالعظیم، #زاگرس، #کوهرنگ، #گاوخونی، #خارتوران، #میاندشت، #جازموریان و موجودیتی تام و تمام به نام «طبیعت ایران» تحمل می کنند که، درد اصلی محیط زیست ایران، آن «نگرشی» است که این دردها را به وجود آورده است! درد ما حتی «عیسی» هم نیست و شاید «ابتکار» هم نبود! درد اصلی در آن «تفکر» نهادینه شده در تاروپود نظام #دولتی و #مردمی است که #محیط_زیست را به موضوعی «پیش پا افتاده» و کم اهمیت تنزل داده و هرگز هیچ «فوریتی» برای آن قائل نمیشود.

◀️ همانطور که مهم است بدانیم این دردها از داخل سازمان حفاظت محیط زیست به خارج نمود می یابند یا از خارج به داخل آن، یک فعال محیط زیست این دردها را بازگو می کند یا یک کارمند محیط زیست، مهم است که ریشه یابی اصولی از دردها داشته باشیم.

◀️ راهکارهایی که سیاستمداران در دوران های مختلف تاریخ برای نظم و بقای جامعه به دست می دهند، وابسته به تعریفی است که از انسان و طبیعت دارند. بر همین اساس است که می بینیم اگر «#افلاطون جامعه ای آرمانی برای ما ترسیم می کند، از آن رو است که دریافتی آرمانی از طبیعت و طبیعت انسان دارد. اگر توماس هابز، برای نظم و بقای جامعه، انسان را زیر سلطه «لوایتان» یا فرمانروای دیکتاتور و مقتدر قرار میدهد، به این دلیل است که انسان را به حکم ذات و سرشت خودخواه و قدرت طلب میداند. به نظر او اگر چنین موجودات خودخواه و قدرت طلبی را به حال خود رها کنیم، یکدیگر را می درند و نابود می کنند. پس باید قدرتی مطلق بالای سرشان باشد تا به آنها نظم دهد. اگر #جان_لاک حکومت #دموکراسی را برای حفظ و بقای جامعه پیشنهاد می کند، به این دلیل است که او انسان را موجودی عقلانی و ارزشی تصور میکند که نه تنها رعایت حال خود بلکه رعایت حال دیگران را نیز میکند.» تمدنی که ما وارد آن می شویم، چیزی نیست غیر از دریافتی که ما از خودمان داریم.

◀️ به این ترتیب، اگر شاهد آن هستیم که بدون هیچ استدلال منطقی و علمی دستور رهاسازی حیوانی در طبیعت صادر میشود، اگر با محصولات #تراریخته موافقت و وجود دستکاری های ژنتیکی «غیرعلمی» و مخالفان تراریخته «تروریست» خوانده می شوند، اگر در مراسمی لوحی به یادماندنی به فردی که هیچ ارزیابی اصولی از عملکرد ماندگار او وجود ندارد اهدا می شود، اگر بطور مداوم با پدیده #دروغگویی در جامعه مواجه هستیم که به بازتولید ساختاری برای «افشاءسازی» منجر می شود و غیره، باید به دنبال آن تعریفی باشیم که مسوولین دولتی و فعالان غیردولتی از دو مفهوم انسان و طبيعت دارند.

◀️ #سازمانهای_مردم_نهاد که هیچ سازوکار نظارتی بر کیفیت عملکرد آنها وجود ندارد، در صورت وجود فعالیتی خودجوش بمنظور جلوگیری از یک فاجعه، یا با سنگ اندازی های ادارات کل سازمان روبرو می شوند یا به جای تکیه بر ریشه یابی علمی معضلات، بر ارایه راهکارهای موقت و زودگذر متمرکز شده اند. از جمله این فعالیتها می توان به پویش های جمع آوری زباله اشاره کرد که بدون هیچ برنامه آموزشی به مردم می آموزد که شما زباله تولید و در طبیعت رها کنید، چون هستند کسانی که آخر هفته ها به جمع آوری زباله های ریخته شده ی شما مشغول می شوند تا بتوانند قرارهایی رنگی از مشارکتهای مردمی را به نمایش بگذارند! حال، پرسش اساسی این است در کشورهایی که مردم آنها زباله ها را به صورت تفکیک شده در ظروف مجزا می ریزند و این را وظیفه ای اجتماعی تلقی می کنند، سمن ها به چه فعالیتهایی مشغولند؟! یا در جایی که هکتارها جنگل از مفیدترین و مرغوب ترین پوشش های گیاهی و درختی تخریب و سوزانده می شوند و آتش می گیرند و گونه های متنوع جانوری تبدیل به خاکستر می شوند، بهره وری کاشت نهال که در خیلی موارد کارشناسی شده نیستند چیست؟
شکل گیری و رشد انواع کمپینها و هشتگ ها با امید به تحقق هدفی خاص از دیگر فعالیتهای مدنی است که بیشتر به پدیده «مُد» شباهت یافته تا اقدامی که از آنها باید انتظار داده های آماری و ارزیابی عملکرد داشت.

◀️ رقابت و هم چشمی های غیرحرفه ای که بیشتر تحت تاثیر سلایق شخصی و انگیزه های فردی است تا تبعیت از رویکرد محیطزیستی و معطوف به هدف از دیگر نکات قابل اشاره در فضای فعالیت سازمانهای مردم نهاد و فعالان محیطزیست است.

🔷 خلاصه کلام این که «در زمان هایی که از حل مسائل دشوار سیاسی اجتماعی ناامید و درمانده میشویم، عامل را بیرون از خود جستوجو میکنیم. شاید این نیز بخشی از طبیعت انسان باشد که هرگاه می تواند مسائل را حل کند و موفق است به خود میبالد و خود را عامل موفقیت میبیند، و هرگاه ناامید و درمانده است، علت را در جای دیگری غیر از خود می جوید.»
درد محیطزیست امروز، نبود نگرشي است که نمی دانیم چه زمان و توسط چه کسی از بين رفته است...
‏https://t.center/pazudharma

بطور کلی موارد نیازمند #امداد_و_نجات به 5 گروه اصلی تقسیم شده اند:
١- باردار
٢- بیمار
٣- تصادف
٤- خشونت و
٥- سرگردان
هر یک از این گروه ها دارای زیرمجموعه های خاص خود هستند تا تحلیل های درست تر و دقیق تری از وضعیت موجود جامعه و حیوانات ارایه نمایند. بطور مثال از مجموع 33 سگ باردار، 21 مورد زایمان کرده و 12 مورد نزدیک زایمان بودند. از کل این تعداد تنها به وضعیت 4 سگ رسیدگی شده است. در شرایط طبیعی و امن جامعه، می توانستیم امیدوار باشیم که 29 سگی که زایمان کرده و یا نزدیک زایمان آنها بوده در امنیت کامل فرزندان خود را بدنیا می آورند و بطور طبیعی آنها را بزرگ می کنند. ولی در شرایط فعلی، براستی این 29 سگ در چه وضعیتی هستند؟! آیا خودشان و نوزادان آنها در امنيت هستند؟ خطری تهدیدشان نکرده/نمی کند؟ زنده هستند؟!...
⚪️پراکندگی جغرافیایی سگ های زایمان کرده #اسلامشهر، #بومهن، #تنکابن، #تهران، #چالوس، #شیراز، #مازندران، #هرمزگان و #هشتگرد است. مادران نزدیک زایمان در اسلامشهر، تنکابن، تهران، #شهریار، کرج و #هراز بودند(هستند.)
⚪️از مجموع 14 گربه باردار، یازده مادر زایمان کرده اند که در مورد هیچ یک اقدامی صورت نگرفته. حتی اقدامی در حد بازدید از محل انجام نشده تا در صورت امکان تدابیر لازم اندیشیده شود. 3 مورد نزدیک زایمان هم به احتمال قوی تاکنون نوزادان خود را بدنیا آورده اند و هیچ گزارشی از وضعیت آنها موجود نیست.
⚪️رسیدگی به وضعیت مادران «باردار» زمانی از اهمیت ویژه برخوردار می شود که ما به دو بخش «خشونت» و «آزاد شهری» رفته و آمار مربوط به «رهاشده» یا «شیرخوار» را ببینیم. همین رابطه برای سگ ها نیز صادق است. تعداد نوزادان شيرخواري كه داخل گوني و كارتن رها شده اند ارتباطي مستقيم با بخش "باردار"از يك سو و "تصادف" از سوي ديگر دارد، زيرا تعدادي از مادران شيرده براثر تصادف جان خود را از دست مي دهند(كه البته آمار مربوط به فوت در اين گزارش نشان داده نشده است.)
⚪️«بیماری عفونت» در بین گربه ها و «جرب» در سگ ها از مواردی هستند که باید مورد رسیدگی #پیشگیرانه قرار گیرند. زیرا مشاهده هر دو بیماری در سگ و گربه باعث بروز انواع «خشونت» از سوی انسان می شود!!!
به بيان بهتر، گربه با عفونت چشم و/يا سگ با جرب شديد باعث ترس و انزجار شده و ميزان "در خطر" يا "خشونت" را افزايش مي دهد.
https://telegram.me/Pazudharma