Pazudharma

دو #استدلال از سوی #مخالفین و #موافقین #پناهگاه در ایران را در قالب طرح پرسش و پاسخ های زیر بخوانیم:
Pazudharma
◻️ چرا #حامیان بدنبال یک قطعه زمین در نقطه ای خارج از شهر می گردند تا سگ های آزاد شهری را به آنجا منتقل کنند؟
◼️ چون #شهرداری سگ ها را می کشد و ما می خواهیم با انتقال آنها به این مکان از کشتار شهرداری جلوگیری کنیم. چون وقتی داخل پناهگاه هستند حداقل اینکه جانشان در امان است.
◻️ آیا تابحال با اختصاص چيزي که پناهگاه نام دارد از کشتار سگ ها در منطقه ای جلوگیری کرده اید؟ آیا با این کار به هدفی که دارید رسیده اید؟
◼️ خیر.
◻️ بنابراین، وقتی با ایجاد پناهگاه از #کشتارها جلوگیری نمی شود چرا باز همین راه حل را مطرح می کنید؟!
◼️ چون باعث می شود جان همین تعداد موجود بی گناه هم نجات یابد. چون اگر بیرون بودند حتما کشته می شدند.
◻️ پس جان بقیه سگ ها چی؟ آیا آن هزاران سگی که در استان های مختلف هستند و کاملا بی صدا و بدون اعلام عمومی کشته می شوند مهم نیست؟
◼️ ما مسوول همه نیستیم! #حامیان اون مناطق باید با شهرداری صحبت کنند و برای اختصاص یک زمین به توافق برسند تا سگ ها را به آنجا منتقل کنند و کارهای #عقیم_سازی را انجام بدهند.
◻️ بطور مثال فرض کنیم در بیست نقطه تهران بزرگ کشتار انجام می شود. با توجه به اینکه ظرفیت پناهگاههای موجود چیزی بیش از تکمیل است، آیا باید در تمام این بیست نقطه حامیان اقدام به اختصاص زمین کرده و سگ ها را به آنجا منتقل کنند؟ تا چند سال باید سگ ها در این به اصطلاح جاهای امن زندگی محدودی داشته باشند؟
◼️ ما سگ ها را جمع می کنیم و بعد از اینکه عقیم کردیم در نقاط امن رهاسازی می کنیم و بعد هم غذارسانی می کنیم. قرار نیست سگ ها همیشه داخل پناهگاه باقی بمانند.
◻️ کدام یک از پناهگاههای ایران چنین کاری کرده اند؟ و/یا اگر کرده اند چرا تعداد سگ های موجود در هر کدام بیش از 500 سگ است؟
◼️ بعضی از آنها انجام دادند. ولی خوب همیشه هم جای امن پیدا نمی شود یا تعداد واگذاری ها خیلی اندک است. به همین دلیل پناهگاه نمی توانند دوباره سگ ها را بیرون کنند تا کشته شوند!
◻️ بنابراین، نمی توان گفت که پناهگاه برای جلوگیری از کشتار ایجاد می شود زیرا نه تنها از این کار پیشگیری نمی کند که حتی پس از رهاسازی نیز امکان کشته شدن وجود دارد؟
◼️ بله، ولی باید چیکار کرد. تنها راه موجود همین است. یک تعداد انسان بسیار شریف وقت و انرژی و هزینه خود را صرف پناه دادن به حیوانات زخمی و گرسنه می کنند. چه جایی برای اعتراض باقی می ماند؟! در ایران شرایط پناهگاه ها بهتر از بیرون است و تا وقتی قانون از حیوانات حمایت نکند چاره ای غیر از این کار نداریم. از طرف دیگر پناهگاه های ایران با دلسوزی و از جیب خودشان بدون هیچ سودی به حیوانات کمک می کنند و باید از آنها متشکر بود!
◻️ البته که اعتراضی نیست، بلکه بحث و تبادل نظر درباره وضعیتی است که وجود دارد و همه کمابیش حداقل در ظاهر قضیه از آن باخبریم. در اینکه شرایط پناهگاه ها بهتر از بیرون است یا خیر ما دو راه بیشتر نداریم: یا باید از خود سگ ها سوال كنيم و/یا از آن گروه اشخاصی که داخل پناهگاه مشغول فعالیت بودند و به دلیل مشاهده وضعیت و #خشونت های داخل پناهگاه(و نه فیلم های آب بازی و غذاخوردن و بازدیدهای آخرهفته و...) عطای آن را به لقایش بخشیدند و بیرون آمدند زیرا ما می دانیم، هرگز نمی توان برمبنای ظاهر قضیه به قضاوت پرداخت. در مورد صرف هزینه های شخصی برای اداره پناهگاه هم اعلام انواع حساب های ارزی و ریالی از سوی دارندگان پناهگاه واقعیت دیگری می گوید. بعبارتی، این هزینه های شخصی نیست که یک پناهگاه را سرپا نگه داشته است، بلکه واریز کمک های مالی داخلی و خارجی است که مایحتاج اولیه پناهگاه را تامین می کند...
https://telegram.me/Pazudharma

دو #استدلال از سوی #مخالفین و #موافقین #پناهگاه در ایران را در قالب طرح پرسش و پاسخ های زیر بخوانیم:
Pazudharma
◻️ چرا #حامیان بدنبال یک قطعه زمین در نقطه ای خارج از شهر می گردند تا سگ های آزاد شهری را به آنجا منتقل کنند؟
◼️ چون #شهرداری سگ ها را می کشد و ما می خواهیم با انتقال آنها به این مکان از کشتار شهرداری جلوگیری کنیم. چون وقتی داخل پناهگاه هستند حداقل اینکه جانشان در امان است.
◻️ آیا تابحال با اختصاص چيزي که پناهگاه نام دارد از کشتار سگ ها در منطقه ای جلوگیری کرده اید؟ آیا با این کار به هدفی که دارید رسیده اید؟
◼️ خیر.
◻️ بنابراین، وقتی با ایجاد پناهگاه از #کشتارها جلوگیری نمی شود چرا باز همین راه حل را مطرح می کنید؟!
◼️ چون باعث می شود جان همین تعداد موجود بی گناه هم نجات یابد. چون اگر بیرون بودند حتما کشته می شدند.
◻️ پس جان بقیه سگ ها چی؟ آیا آن هزاران سگی که در استان های مختلف هستند و کاملا بی صدا و بدون اعلام عمومی کشته می شوند مهم نیست؟
◼️ ما مسوول همه نیستیم! #حامیان اون مناطق باید با شهرداری صحبت کنند و برای اختصاص یک زمین به توافق برسند تا سگ ها را به آنجا منتقل کنند و کارهای #عقیم_سازی را انجام بدهند.
◻️ بطور مثال فرض کنیم در بیست نقطه تهران بزرگ کشتار انجام می شود. با توجه به اینکه ظرفیت پناهگاههای موجود چیزی بیش از تکمیل است، آیا باید در تمام این بیست نقطه حامیان اقدام به اختصاص زمین کرده و سگ ها را به آنجا منتقل کنند؟ تا چند سال باید سگ ها در این به اصطلاح جاهای امن زندگی محدودی داشته باشند؟
◼️ ما سگ ها را جمع می کنیم و بعد از اینکه عقیم کردیم در نقاط امن رهاسازی می کنیم و بعد هم غذارسانی می کنیم. قرار نیست سگ ها همیشه داخل پناهگاه باقی بمانند.
◻️ کدام یک از پناهگاههای ایران چنین کاری کرده اند؟ و/یا اگر کرده اند چرا تعداد سگ های موجود در هر کدام بیش از 500 سگ است؟
◼️ بعضی از آنها انجام دادند. ولی خوب همیشه هم جای امن پیدا نمی شود یا تعداد واگذاری ها خیلی اندک است. به همین دلیل پناهگاه نمی توانند دوباره سگ ها را بیرون کنند تا کشته شوند!
◻️ بنابراین، نمی توان گفت که پناهگاه برای جلوگیری از کشتار ایجاد می شود زیرا نه تنها از این کار پیشگیری نمی کند که حتی پس از رهاسازی نیز امکان کشته شدن وجود دارد؟
◼️ بله، ولی باید چیکار کرد. تنها راه موجود همین است. یک تعداد انسان بسیار شریف وقت و انرژی و هزینه خود را صرف پناه دادن به حیوانات زخمی و گرسنه می کنند. چه جایی برای اعتراض باقی می ماند؟! در ایران شرایط پناهگاه ها بهتر از بیرون است و تا وقتی قانون از حیوانات حمایت نکند چاره ای غیر از این کار نداریم. از طرف دیگر پناهگاه های ایران با دلسوزی و از جیب خودشان بدون هیچ سودی به حیوانات کمک می کنند و باید از آنها متشکر بود!
◻️ البته که اعتراضی نیست، بلکه بحث و تبادل نظر درباره وضعیتی است که وجود دارد و همه کمابیش حداقل در ظاهر قضیه از آن باخبریم. در اینکه شرایط پناهگاه ها بهتر از بیرون است یا خیر ما دو راه بیشتر نداریم: یا باید از خود سگ ها سوال كنيم و/یا از آن گروه اشخاصی که داخل پناهگاه مشغول فعالیت بودند و به دلیل مشاهده وضعیت و #خشونت های داخل پناهگاه(و نه فیلم های آب بازی و غذاخوردن و بازدیدهای آخرهفته و...) عطای آن را به لقایش بخشیدند و بیرون آمدند زیرا ما می دانیم، هرگز نمی توان برمبنای ظاهر قضیه به قضاوت پرداخت. در مورد صرف هزینه های شخصی برای اداره پناهگاه هم اعلام انواع حساب های ارزی و ریالی از سوی دارندگان پناهگاه واقعیت دیگری می گوید. بعبارتی، این هزینه های شخصی نیست که یک پناهگاه را سرپا نگه داشته است، بلکه واریز کمک های مالی داخلی و خارجی است که مایحتاج اولیه پناهگاه را تامین می کند.
◻️ سوالی که باز مطرح می شود این است که تا چه زمان باید سگ ها داخل پناهگاه باقی بمانند؟ غیر از سیر شدن شکم و در امان ماندن از کشتار شهرداری، آیا سگ ها بعنوان موجودات زنده نیازهای دیگری ندارند که باید به آنها نیز توجه کرد؟
◼️ در شرایط فعلی کشور، اینکه یک سگ جای کافی برای بازی یا خوراک کافی برای خوردن داشته باشد مهم نیست! تنها نکته مهم اینه که جانش در امان باشد.
◻️ این شرایط فعلی کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟ چگونه باید این شرایط را تغییر داد؟
◼️ #قانون_حمایت از حیوانات باید تصویب شود. قسمت عمده مشکلات با تصویب این قانون برطرف خواهد شد و دیگه دغدغه ای برای کشته شدن نخواهیم داشت.
◻️ در کشورهایی که قوانین خوبی برای حمایت از انواع حیوانات دارند، چرا خشونت با آنها همچنان ادامه دارد؟ آیا خلاء قانونی تنها موضوع مورد بحث است؟
◼️ باید #فرهنگ_سازی هم کرد. باید به مردم آموزش داد که با حیوانات مهربان باشند و حداقل باعث آزارشان نشوند.
◻️ برای فرهنگ سازی کارهای مختلفی از سوی گروه های حامی در شهرهای کشور انجام شده است. آیا نتیجه و بازتاب