🖋 «بشر را می توان از روی ظرفیتی که برای قول دادن دارد، شناخت.» نیچه
◾️«سوگندنامه»
در هر شغلی به مثابه
#قولی است که شخص قبل از هر کسی به خودش می دهد تا
در انجام امور و وظایفی که به واسطه آن شغل بر عهده او گذاشته می شوند،
در چهارچوبی مشخص رفتار نماید.
◾️«سوگندنامه» فقط یک
#آیین یا
#تشریفاتِ برگزاریِ مراسمِ پایان دوره برای خوشگذرانی، ثبت عکس های یادگاری و مرور آن به عنوان خاطرات دوران جوانی و فارغ التحصیلی نیست!
◾️«سوگندنامه»ها را باید واژه به واژه حفظ کرد و به یاد سپرد و
در هر لحظه به کار بست.
◾️«سوگندنامه
دامپزشکی»
در آمریکا توسط انجمن
دامپزشکی این کشور
در سال 1959 میلادی(1338 خورشیدی) به تصویب رسید،
در سال 1999 مورد تجدیدنظر قرار گرفت و
در سال 2004 به تصویب قطعی رسید.
◾️دکتر آلبرت شوایتزر، دانشمند برجسته، فیلسوف، موسیقی دان، فیزیکدان و دریافت کننده جایزه صلح نوبل می گوید: «اخلاقیات نامی است که ما به دغدغه ای که برای رفتار خوب داریم می دهیم.»
به منظور شناخت و درک بیشتر مفهوم
#اخلاق_در_علم_دامپزشکی، باید اخلاق حیوانات را
در مقایسه با اخلاق
دامپزشکی بررسی کنیم. چهار شاخه
در اخلاق
دامپزشکی وجود دارند که تَنِنباوم(Tannenbaum) آنها را به شکل زیر دسته بندی می کند:
1- توصیفی: ارزش ها یا ضوابط شغلی که آنچه به عنوان رفتار مورد پذیرش برای همکاران تعریف شده اند را مشخص می کنند. به طور مثال «سوگندنامه
دامپزشکی».
2- رسمی: ارزش هایی که به طور رسمی توسط انجمن های متشکل از اعضای این حرفه به تصویب رسیده اند. به طور مثال اصول اخلاقی علم
دامپزشکی(AVMA)- انجمن علم
دامپزشکی آمریکا.
3- اجرایی: قوانینی که توسط آن دسته از نهادهای دولتی که بر
دامپزشکی نظارت می کنند مصوب می شود.
4- هنجاری: تلاش فرد
در جهتِ پی بردن به این که از نظر او چه چیزی برای حرفه خودش یک رفتار اخلاقی و ضابطه مند، درست یا اشتباه تلقی می شود. به طور مثال یوتانایز
در دامپزشکی!
◾️موقعیت های بسیاری هستند که می توان آنها را
#غیراخلاقی ولی قانونی یا برعکس(غیرقانونی و اخلاقی) تلقی کرد که بدون تردید نیازمند طرح مباحث جدی است که بر حسب نظام ارزشی، باورهای دینی و مذهبی، قوانین و فرهنگ یک کشور دامنه وسیعی به خود می گیرند. ولی آن چه
در #نظام_دامپزشکیِ کشور ما به عنوان پرسش بنیادین مطرح می شود این است که:
⬅️ چرا
#دامپزشکی در ایران، حتی از جنبه مباحث تخصصی این رشته از همتای جهانی خودش تا این حد عقب مانده است؟
⬅️ چرا تعداد قابل توجه ای از
#دامپزشکان، به جای تمرکز و فعالیت
در رشته اصلی خود، به موضوعات جانبی از جمله
#واردات_دارو، وسایل جانبی حیوانات، خوراکی و فروش آنها روی آورده اند؟
⬅️ چرا، اساسا، داروهای
دامپزشکی در تله ی محکم
#مافیایی افتاده که فاعلین اصلی آن دامپزشکانی پولدار هستند که روزی
در یکی از همین
#دانشکده_های_دامپزشکی نوشته ای به اسم «سوگندنامه» را با صدای بلند بر زبان آوردند؟
⬅️ آیا برای حرفه ای که به طور مستقیم با زندگی موجودات زنده- حیوان و باز حیوانی به نام انسان- سروکار دارد، این اندازه از انحطاط اخلاقی نیازمند توجه و رسیدگی جدی نیست؟
⬅️ میزان پذیرش این رشته، فارغ التحصیلان و آمار دامپزشکان موجود چه واقعیتی به ما نشان می دهد؟
⬅️چرا توزیع دامپزشکان
در سراسر کشور عادلانه نیست؟ و چرا هیچ ضابطه یا قانونی
در این مورد وجود ندارد؟
🔲 در حال حاضر، شیوع انواع
#بیماری_های_فصلی مختلف، قتل عام و به قولی «معدوم سازی» حیوانات، وضعیت رقت بار و شرم آورِ حیواناتِ اسیر
در تک تک
#باغ_وحش های مجاز و غیرمجاز کشور،
#پرندگانی که
در باغ های مرگ اسیر شده اند،
#حیوانات_خانگی که یکی پس از دیگری برای شکستگی دست و جرب و ...
در کلینیک های شخصی خیلی راحت و آرام و کاملا بی صدا به مرگ محکوم می شوند، حیواناتی که
در #آزمایشگاه همین دانشکده هایی که به جای دامپزشک، افراد
#علم_زده و
#خودشیفته به جامعه تحویل می دهند، دامپزشکانی که پیشه ی خود را با تاجران صنعتی اشتباه گرفته اند، همه و همه نشان از آن دارد که
#دامپزشکی_در_ایران، خود به یک بیماری مهلک مبتلا شده که از قضا سرایت هم می کند! از
دامپزشکی به دامپزشک دیگر...
https://t.center/pazudharma