◽️«در طول تاریخ بشر،
#دولت به معنایی که امروزه به آن اشاره می شود، پدیده ای تازه و نوظهور است. در روزگاران گذشته
#سیاست و زندگی روزمره در هم تنیده بودند.
#مردم به راحتی نمی توانستند میان سیاست و
#خویشاوندی،
#نظامی و
#غیرنظامی و
#وظایف_اجتماعی و
#قانون تمایز قایل شوند.
◽️مسوولیت های شخصی یک فرد، به عنوان رئیس
خانواده و وظایف اجتماعی او، به عنوان ریش سفید و جنگجو، یکسان تلقی می شد. با ظهور دولت، قلمروهای خصوصی و عمومی از هم جدا شدند و
#نهادهای_سیاسیِ تخصصی رشد کردند.
◽️تعهد یا قبول مسوولیت در مورد احساس
#وظیفه، برای تعقیب عملی ویژه و یا جست و جوی هدفی مشخص، به کار می رود. نتیجه چنین احساسی این است که
#آزادی_انتخاب و تعداد جایگزین های اعمال اجتماعی، محدود شود.
◽️با توجه به شرایط ِحالِ حاضرِ جامعه که به هر سوی می نگریم بحران هایِ طبیعی و «مدرن» در حال نزدیک شدن به مرز انفجار هستند، چه عوامل و/یا شاخص هایی در میزان
#مسوولیت_پذیری یک فرد تاثیرگذارند تا او را قادر نماید از
#فردگرایی محض به یک
#شهروند یا
#هم_وطن تبدیل شود؟
◽️فردی که نه تنها در
#حریم_خانواده و خانه با تعلق خاطر احساس مسوولیت می کند، بلکه در خارج از این
حریم نیز همان احساس و در نتیجه عملکرد مشابه را داشته باشد؟
◽️آیا اساسا، فردی که مسوولیت پذیری در او نهادینه شده است می تواند رفتاری دوگانه یا چندگانه در هنگام نیاز به این رفتار از خود بروز دهد؟
◽️شاید با کمی تأمل و تعمق نسبت به این پرسش ها و با کندوکاوی درونی بتوانیم پاسخی برای سایر پرسش ها نیز بیابیم از جمله:
🔺علاوه بر
#ناآگاهی و
#ناکارآمدی و ضعف شدید
#مدیریت در سطح دولتی برای تصمیم گیری های کلان جامعه، چرا
#مردم نسبت به بحث های روز و هر روزه مثل
#کمبود_آب احساس مسوولیت نمی کنند ولی همین مردم در
#جشن_نیکوکاری و یا برای شرکت در
#تظاهرات و
#راهپیمایی مشارکتی فعال دارند؟!
https://t.center/pazudharma