Pazudharma

مطلبی با عنوان «کشتی طوفان زده حامیان حقوق حیوانات» به قلم سرکار خانم #فرناز_حیدری در تاریخ 27 تیرماه، 1395 توسط روزنامه «#اصفهان_زیبا» به چاپ رسید. از آنجایی که امکان #مناظره های عمومی کمتر فراهم می شود و این روزها، گویی دنیای #مجازی طرفداران بیشتری دارد، انگیزه مند شدیم تا سخنگوی این «کشتی» باشیم و فرصتی برابر در اختیار مخاطبین قرار دهیم تا خود به قضاوت بنشینند:
ایکاش حسن صباح آنقدر آینده نگری داشت که خود و مردم را با یک کشتی مجهز به دریا مي ­انداخت و «قوانین طبیعی» همچون طوفان و آرامش دریا را ناشی از صبوری خود نمي دانست! حال اگر از این «طنز ظریف» بگذریم و اساس را بر مباحثه ای «بالغ گونه» بگذاریم مي ­توان به واقعیت ­های پشت پرده باغ­ وحش­های ایران و جهان بپردازیم. زیرا تمام آنچه در مقاله سرکار خانم حیدری بدان اشاره شده ادعاهایی است آشنا که از سوی تمام طرفداران باغ وحش ها مطرح می شوند.
تخریب میلیون­ها هکتار از #طبیعت و آواره شدن هزاران و بلکه میلیون ها #حیوان از #زیستگاه اصلی و ثانویه با نگهداری آنها(اگر نگوییم اسارت) در باغ­ وحش برطرف نمي ­شود. حتی اگر در هر شهر دنیا یک باغ ­وحش ایجاد شود آیا توان «حفاظت» از این تعداد حیوان را خواهد داشت؟! به نظر می­رسد پیشنهاد احداث باغ ­وحش و یافتن «بهانه» برای نگهداری حیوانات در این مکان پاک کردن صورت مساله ای است که تنها راهکار اساسی آن در حفاظت از زیستگاه، محیط ­های طبیعی و طبیعت است. مکان­هایی که به دلیل حرص و #طمع ناشی از افزایش جمعیت انسانِ امروزین هر روز بیشتر از روز قبل مورد حمله و تهاجم او قرار می­گیرند. اگر معضل اصلی تخریب زیستگاه­هاست، راه حل #حفاظت از آن است نه دور زدنش! راهکار مواجهه با شیر آبی که چکه می­کند گذاشتن سطل زیر آن نیست، بلکه تعمیر/تعویض آن است!
مصدوم و مجروح شدن حیوانات همواره در طبیعت وجود داشته و نمی ­توان حکم قطعی در عدم توانایی برای بازگشت به طبیعت صادر کرد زیرا ممکن است یک #دامپزشک چنان او را درمان کند که قادر به ادامه زندگی در طبیعت شود و #دامپزشکی دیگر، همان توانایی موجود را نیز سلب نماید. به هر حال، اگر ناتوانی در بازگشت به طبیعت محرز شد آیا نمی­توان حیوان را در منطقه ای حفاظت شده رها کرد تا به شرایط زندگی طبیعی او نزدیک­تر بوده و مجبور نباشد هر روز در #جایگاه های شبیه­سازی شده- به دلیل نبود نظارت صحیح- بوسیله مردم تغذیه دستی شود؟!
حفاظت از گونه های در حال #انقراض بعنوان دلیلی که محبوبیت خاصی نیز یافته، استدلالی است یک جانبه که از سوی طرفداران وجود باغ وحش مطرح می­شود. اگر هدف محض جلوگیری از انقراض گونه های جانوری است چرا تلاش­ها بر حفاظت همان گونه در طبیعت صورت نمی­گیرد؟ شوربختانه، باغ وحش­ها بیشتر از آنکه حیوان به طبیعت برگردانند، آنها را از طبیعت حذف می کنند! از سوی دیگر، بحث های تخصصی مربوط به #زادگیری در باغ وحش مطرح می­شود که بیشتر بر درون همسری تمرکز دارد و همین نرخ مرگ و میر نوزادان را به مراتب بیشتر مي ­کند...
https://telegram.me/Pazudharma