شاه فرتوت ابریقستان

‍ دنیا پر است از آدم‌هایی که با ما فرق دارند. خیلی ثروتمندتر. خیلی فقیرتر. ‌زشت‌تر زیباتر. بی‌سوادتر باسوادتر. فهمیده‌تر نفهم‌تر. از بین همه‌شان هم می‌شود آدم دوست‌داشتنی پیدا کرد. آدم منفور هم.
مردها حسرت می‌خورند چرا #براد_پیت باید با #آنجلینا_جولی بخوابد؟ من از بردپیت کمترم؟ زن‌ها حسرت زن #جود_لاو و دوست‌دختر #جانی_دپ را می‌خورند: اون ایکبیری رو چه به جانی دپ؟ چجوری حتی می‌تونه بهش دست بزنه؟
این‌ها را می‌گوییم؛ بهشان فکر می‌کنیم و زندگی را ارتقاء می‌دهیم: پولدارتر، زیباتر، همه‌ چیزهای خوب‌تر.
حسرت گرگ وال استریت می‌کشدمان که آخ چه کوکایینی اسنیف می‌کرد آن هم از کجا!!! 😉 به‌به، پدرسگ...
همین‌جا امپراطوری کوچک خودمان را راه می‌ندازیم. گالری‌دار می‌شویم؛ انتشاراتی معتبر؛ بزرگترین مجموعه‌ رستوران‌های زنجیره‌ای؛ یک آرایشگاه کوچک در پس کوچه‌ تنگ، یک مدرسه‌ غیرانتفاعی در زنجان؛ یک مرغداری در مراغه، یک کفاشی در منوچهری، یک کابینت‌سازی در سهروردی. زیباترین پارتنر، جذاب‌ترین همسر را انتخاب می‌کنیم. حالا امپراطوری کامل‌تر می‌شود. حالا آن رستوران و این گالری و آن کفاشی علاوه بر #شاه یک ملکه هم دارد و علاوه بر ملکه یک شاه...
یک عصر دلگیر می‌خوانیم بچه‌ای در جنگی مُرده. حیوانی کشته شده. بمب‌ها یک‌جایی در حال پروازند و یک ساعتی از این امپراطوری می‌زنیم بیرون. روحمان، ذهنمان از تخت پادشاهی وا می‌دهد، آرام وارد یک ساحت وسیعی از درک کلی دنیا می‌شود. ساحتی که غم و شادی‌اش از جنس مرغ‌کنتاکی نیست. مثل یک‌ساعت بیهوشی، یک خلسه‌، یک از خود بیخودی بی‌تعریف، می‌رویم آن‌جایی که برامان مجموعه‌ای از درد و سوال است: «مرگ». و بعد دوباره برمی‌گردیم. دودستی چسبیده بر زندگی؛ چاره‌ی دیگری نداریم...

✍ #نوشین_زرگری
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

🔴 تیتر عجیب یک سایت خارجی در مورد دستگیری #سحر_تبر

نیویورک پست با تیتر "مدل زامبی #آنجلینا_جولی در ایران دستگیر شد" خبر زندانی شدن سحر تبر را مخابره کرد.

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan

‍ 🇺🇸🇮🇷🇺🇸دهان #آمریکا دقیقا کجاست؟

مدتهاست که داریم مشت محکم می‌زنیم به دهان آمریکا. خیلی هم روی «دهان» آمریکا تاکید داریم.
چهل سالگی را در انسانها، دوران کمال و پختگی می دانند. شاید بتوان آن را به حکومت ها نیز تعمیم داد. نظام ما نیز در آستانه چهل سالگی است. پختگی یک نشانه دارد و آن اینکه چهل ساله‌ها شروع می‌کنند به شخم زدن اندیشه‌ها، باورها، گذشته‌ها و آینده و سوالات عریان و اساسی از خود می‌پرسد. بنابراین اجازه می‌خواهم سه سوال بپرسم. سوالات ممکن است جسورانه باشد اما تماماً از سر دلسوزی است.

1- اینکه دستهای گره کرده‌مان علیه آمریکا را بالا می‌آوریم اما در جیب‌مان، گوشی آیفون باشد آیا این مشت به دهان آمریکا است؟
2- اینکه مستقیم کالایمان را از آمریکا وارد نمی‌کنیم و با ده درصد هزینه بالاتر و سه ماه زمان بیشتر کالا را وارد می‌کنیم، این مشت به آنجای آمریکا است؟
3- چرا فکر می‌کنیم فقط با رای دادن و تظاهرات می‌توانیم دهان آمریکا را مورد عنایت قرار دهیم و چرا فکر نمی‌کنیم که با صرفه‌جویی در مصرف آب و نان و انرژی می‌شود رابطه خشونت‌آمیز با دهان آمریکا داشت؟

☑️⭕️تحلیل و تجویز راهبردی:

کمی به اطرافمان نگاه کنیم: آمریکا تا بن دندان به ما نفوذ کرده است: #گوگل آمریکایی تمام اطلاعات ما را دارد.
می‌داند چه فیلمی نگاه می‌کنیم، چه کسانی را دوست داریم با چه کسانی در ارتباط هستیم، تصویرمان چه شکلی است. آیفون‌ها، میلیونها دلار از کشور ما خارج می‌کند. فیلمها و سریالهای هالیوودی ساعتهای ما را پر کرده‌اند. جوانان ما #برد_پیت و #آنجلینا_جولی را بیشتر از #رستم و #تهمینه می‌شناسند. قیمت #دلار آمریکا کابوس شبهای کارگزاران ماست. نتیجه انتخابات آن کشور برای ما هیجان‌انگیزتر از انتخابات وطنی است. در بودجه سالانه‌مان، تعیین قیمت دلار برایمان یک عدد کلیدی است.
تقریبا نیمی از جمعیت ایران، شهروند سرزمین مجازی آمریکاییها هستند. فقط کافیست تعداد کسانی که عضو شبکه‌های اجتماعی آمریکایی (فیس بوک، توئیتر و ...) هستند را بررسی کنید. با احتساب شهروندی مجازی، ده‌ها میلیون "دو تابعیتی" در ایران داریم!

چه باید کرد؟
نسل جوان کنونی که نه پیش از انقلاب را دیده است و نه جنگ را و نه خیانتهای آمریکا در قبال این مردم، این سوال را می‌پرسد که آیا واقعا باید دهان آمریکا برای ما مساله‌ای باشد؟ من فرض می‌کنم که یک بار دیگر همه با هم نشسته‌ایم و به این جمع‌بندی رسیده‌ایم که باید با آمریکا در تخاصم باشیم. با این «فرض» پیشنهاد می‌کنم به این سه نکته بیاندیشیم:

1- مهمترین روش مبارزه با آمریکا، تمرکز بر فقر و فساد است. هر کارگر فرتوتی که شب سرش را سیر و با آرامش به زمین می‌گذارد، هر کارگزار فاسدی که پرونده‌اش به صورت شفاف، غیرسیاسی و کارشناسی بررسی می‌شود و سزای اعمالش می‌رسد این یعنی مشت محکم به دهان آمریکا. هر دختر و پسر جوانی که حداقل‌های زندگی (شغلی آبرومند و مسکنی کوچک ولو اجاره‌ای) برایش فراهم باشد در سن ازدواج، برود سر خانه و زندگیش این یعنی مشت محکم به دهان آمریکا. اینها، محتاج افزایش کیفیت حکمرانی (کشورداری) است و کیفیت حکمرانی اصلا در گرو بیشتر تلاش کردن مدیران نیست. بلکه در گرو شجاعت در کنار گذاشتن تفکرات، روشها، نهادها و مدیرانی است که چهل سال آزمودیم و نتیجه نگرفتیم و نگه داشتن تفکرات، روش ها، نهادها و مدیرانی آزمودیم و نتیجه گرفتیم.

2- هر کالای ایرانی مرغوب می‌خریم و خریدن آن را تبلیغ می‌کنیم و آنرا جایگزین کالای خارجی می‌کنیم یعنی یک مشت محکم. سلبریتی‌های محترم می‌توانند هر هفته با یکی از محصولات ایرانی تصویر بیاندازند. یک روز خمیر دندان ایرانی، یک روز یک تفریحگاه ایرانی، یک روز شکلات ایرانی. باور کنید فالوئرهایتان کم نمی‌شود بلکه مانند #علی_کریمی و #علی دایی عزیز مردمی می‌شوید.


3- فضای فرهنگی و فضای کسب وکار را بازتر و بهتر کنیم و نگذاریم سرمایه‌های حقیقی این سرزمین (نخبگان) به آمریکا و خارج مهاجرت کنند. هر نخبه که نمی‌رود و هر نخبه‌ای که باز می‌گردد، هر ثروتمندی که پولش را از کشور خارج نمی‌کند و کارخانه‌اش را در ایران بنا می‌کند و توسعه می‌دهد به اندازه صدها مشت گره کرده می‌ارزد.

خلاصه آنکه بهتر است به جای آمریکا، روی کشورداری ایرانی، نخبگان ایرانی، ثروتمندان ایرانی، کالاهای ایرانی متمرکز شویم. شما ممکن است با صورت مساله و تحلیلی که کرده‌ام موافق نباشید، اما قبل از آنکه شروع کنید به انتقاد، به این فکر کنید که با تجویزها نیز مخالفید؟ اگر مخالف نیستید در هر کجا که هستید و هر میزان که می‌توانیم به ایران کمک کنیم.

#مجتبی_لشکربلوکی
@Oldkingofebrighestan