“موج‌بعدازرفتنَت‌آرام‌نِمی‌گیرد”

تنها من نیستم که در این خانه غریبم
خانه نیز در غربت یک محله و
محله در غربت شهر و
شهر در غربت یک سرزمین و
سرزمین در غربت جهان و
جهان نیز در چرخه ی زمانه غریب است ...

#شیرکو‌بیکس

▪️


جُمعه چقدر
سکوت دارد
خسته‌‌تر از من سراغ ندارد


#نسیم_دادستان


▪️

شانه ی لرزان ما را با سرت آرام کن

#کوروش‌نامی

#شهیار_قنبری


مرا در تنش غسل تعمید داد
به من اسم شب اسم خورشید داد
برای نفسهای من شعر گفت
مرا خط به خط خواند و فریاد کرد..





https://t.center/nasim9586

می‌خواهم
نامت را
از صدر عاشقانه‌ها بردارم
و از حصار افسونگر واژه‌ها برهانم
اما
در صوَر خیال
پنهانی
و از گوشه‌ی چشم سطرها
جاری

#مریم_امینی

این خودِ لحظه‌ی جدایی نیست
که اندوه و غم‌اش...
آن‌را برای آدم‌ها، غیر‌قابلِ تحمل می‌کند
بلکه تولدِ حسرت‌هایی‌ست
که از آن لحظه به بعد، تا همیشه در ما زنده‌اند!

#لاراتیکال


https://t.center/nasim9586

وقتی‌ باد پرده‌های‌ اتاق‌ُ
جان‌ِ مَرا به‌ بازی‌ می‌گیرد ،
خاطرات‌ِ عشق‌ِ زمستانی‌مان‌ را به‌ خاطر می‌آورم‌
دست‌ به‌ دامن‌ِ باران‌ می‌شوم‌ ،
تا بر دیاری‌ دیگر ببارد
وَ برف‌
که‌ بر شهری‌ دور ...
آرزو می‌کنم‌ خُدا
زمستان‌ را از تقویم‌ِ خود پاک‌ کند !
نمی‌دانم‌ چگونه‌ ،
این‌ فصل‌ها را بی‌تو تاب‌ بی‌آورم‌ !

#نزارقبانی

تنهایی مرا برگزیده است!
و در رگ‌های من دویده است!
چون خونِ من!
و در نگاهم نشسته است..
و در کلامم شکفته است..
چون شعر!

#بیژن‌جلالی

جمعه باید
کسی زنگ خانه‌ات را بزند
کسی که از تمام رفتن‌ها
برگشته باشد

برای گرفتن دستانت
زنده کردن زندگی
در تو

آری
جمعه باید
کسی تو را
از خودت بگیرد
#نسیم_دادستان

مرا
میانِ جنگلِ بلورِ
دست‌های خود پناه ده
به زهرِ مرگ بارِ بوسه،
التیام ده...
مرا، مرا بکش
بکش ... نجات ده ...



#نصرت‌رحمانی

جمعه بايد با چشمانت آغاز شود
با در آغوش گرفتنت..
بوسيدنت..
دوست داشتنت..
و در يك كلام؛
"با بودنت"
وگر نه، جمعه
پر می شود از دردهای بی درمان...


#علی‌سيد‌صالحی

در فروبند
که با من دیگر...
رَغبتی نیست به دیدار کسی...



#نیمایوشیج

گاهی
از شدت دلتنگی می شود فهمید
که جمعه است
تقویم ها چکاره اند...؟

#لیلاکردبچه

تو منسوب به منی
و من
در کوچه ی عشق تو بزرگ شده ام
به عالمی پشت کرده ام
جز تو
بمان در نگاه من
ای هم نگاه من ...

#شهاب‌شهابی

هر شب
با وساطت یک قرص سفید
چمدان چشم هایم را می بندم و
به سمت خواب های تو راه می افتم!

به سمت دست هایت...
که خواب رفته اند،

وَ چشم هایت
که خواب مانده اند از دیدنم
به رؤیای تو که پا می گذارم
زیر پایم
خالی می شود!

می دانم صبح نشده
بلند می شوم،

با چمدانی پر از گریه
به خانه ی تنهایی ام باز می گردم...

#مینا‌آقازاده
شب بخیــ🌙ـــر