کۆمەڵیار|Komalyar
#کورد
Канал
Республика Корея
1,06 тыс.
подписчиков
4,34 тыс.
фото
912
видео
732
ссылки
دەنگورەنگی کۆمەڵە،کوردستان، بزوتنەوەی سوسیالیستی دنیا، ڕووداوەکانی ڕۆژی دنیا بڵاودەکاتەوە.
تاریخ کومەلە، زندگی مبارزاتی و سوسیالیستی این جنبش، مسائل تاریخی و روز جامعە جهان منعکس میشود.
پەیوەندی:
@Aresz2017
https://t.me/joinchat/AAAAAEniatdoYc2N24tv0g
دیروز، ۹ شهریور، ۴۵مین سالگرد جان باختن فواد مصطفی سلطانی – #کاک_فواد - بود. او از بنیانگذاران جریان چپ رادیکالی در #کوردستان بود که در اواخر دهه ۱۳۴۰ توسط جمعی از روشنفکران #کورد شکل گرفت و در ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ فعالیت علنی خود را با نام «سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران» - یا به اختصار #کومه‌له - اعلام کرد و طی مدت کوتاهی به یک جریان توده‌ای پر نفوذ در سراسر کوردستان بدل شد.
کاک فواد از رهبران اعتصاب زندانیان سیاسی در زندانهای #ساواک در اواسط دهه ۱۳۵۰ بود. او پس از آزادی از زندان در ماههای منتهی به #انقلاب_۵۷ نقشی تعیین کننده در سازماندهی توده‌ای در کوردستان ایفا کرد که حاصلش شکل‌گیری تشکلهای دموکراتیک دیگر نظیر «جمعیت زنان»، «جمعیت معلمان»، «جمعیت دفاع از حقوق و آزادیهای زحمتکشان» و «اتحادیه دهقانان» در مناطق مخلتف کوردستان بود. «اتحادیه دهقانان مریوان» نقش مهمی در مقاومت در برابر تحرکات جریانات ارتجاعی مذهبی و فئودالهای منطقه برای تصاحب زمین ایفا کرد.
کاک فواد همچنین از طراحان اصلی #کوچ_تاریخی_مریوان در اعتراض به استقرار نیروهای سرکوبگر سپاه پاسداران در مریوان در تابستان ۱۳۵۸ بود. وی همچنین نقش مهمی در در تشکیل اولین واحدهای #پیشمرگه_کومه‌له و نیز آماده شدن مردم و احزاب سیاسی کوردستان برای مقابله با اولین یورش نظامی وحشیانه ج.ا به کردستان در سال ۱۳۵۸ ایفا کرد.
کاک فواد در ۹ شهریور ۱۳۵۸حین یک ماموریت و در نبردی نابرابر با نیروهای ج.ا در اطراف #مریوان جان باخت. چند روز پیشتر دو برادر وی، حسین و امین، در مریوان اعدام شده بودند. کمتر از دو سال بعد، دو برادر دیگر کاک فواد، ماجد و امجد مصطفی سلطانی، در #تبریز اعدام شدند.
خواهر کاک فواد، ملکه مصطفی سلطانی، از اولین پیشمرگان زن در کومه‌له بود. همسر ملکه، دکتر #جعفر_شفیعی، از اعضای رهبری کومه‌له بود که طی حادثه‌ای در پاییز ۱۳۶۷ جان باخت. تنها فرزند ملکه، «به‌یان» (سحر) نیز سالها بعد در سوئد جان باخت. ملکه مصطفی سلطانی اخیرا کتاب خاطرات خود را به زبان #کوردی منتشر کرده که منبع مهمی برای آگاهی از تحولات کردستان در یک دهه بعد از انقلاب است. ترجمه فارسی این کتاب در دست تهیه است.
گروه موسیقی بانگه واز سرودی با نام «فواد فرزند آتش و خون در رثا کاک فواد تولید کرد که در کوردستان بسیار محبوبیت یافت. سرود با صدای هنرمند سرشناس و پیشمرگ پیشین کومه له نجمه غلامی اجرا شده است. ترجمه آزاد من از اشعار این سرود در پایین آمده است. یاد کاک فواد گرامی باد
***
فواد فرزند آتش و خون
بذر انقلاب بود در خاک وطن
شیرانه مقابل اشغالگر
ایستاد همچو سنگر
چه گوارای کردستان بود
در هر عرصه آماده بود
یک دم در اتحادیه دهقانان
یک دم در جمع زحمتکشان
یک دم در سنگر یک دم در روستا
عرق ریزان همدوش دهقان
کیست همچو او تندر باشد؟
کوردستان در سوگش اینگونه باشد؟
نه تنها کوردستان تمام ایران
خشمگین و ماتم باران
برای فوادی که سنگر است یادش در دلهامان رهبرست
یک دم در اتحادیه دهقانان یک دم در جمع زحمتکشان یک دم در سنگر یک دم در روستا عرق ریزان همدوش دهقان
انقلابی زحمتکشان چراغ راه دل خون چکان بیایید یاران مویه کنان اینگونه به سوگش بنشینیم کاک فواد شهید کاردان انقلابی پاک و پرتوان
سوگند که جایت را پر میکنیم سنگرت را رها نمیکنیم اما سنگرها پرند ای یاران همچون گلها در بهاران کوه و کمر پر از پیشمرگ است
نصیب دشمن تنها مرگ است
یک دم در اتحادیه دهقانان
یک دم در جمع زحمتکشان
یک دم در سنگر یک دم در روستا
عرق ریزان همدوش دهقان...
کامران متین
@Komala1
کاک فواد از رهبران اعتصاب زندانیان سیاسی در زندانهای #ساواک در اواسط دهه ۱۳۵۰ بود. او پس از آزادی از زندان در ماههای منتهی به #انقلاب_۵۷ نقشی تعیین کننده در سازماندهی توده‌ای در کوردستان ایفا کرد که حاصلش شکل‌گیری تشکلهای دموکراتیک دیگر نظیر «جمعیت زنان»، «جمعیت معلمان»، «جمعیت دفاع از حقوق و آزادیهای زحمتکشان» و «اتحادیه دهقانان» در مناطق مخلتف کوردستان بود. «اتحادیه دهقانان مریوان» نقش مهمی در مقاومت در برابر تحرکات جریانات ارتجاعی مذهبی و فئودالهای منطقه برای تصاحب زمین ایفا کرد.
کاک فواد همچنین از طراحان اصلی #کوچ_تاریخی_مریوان در اعتراض به استقرار نیروهای سرکوبگر سپاه پاسداران در مریوان در تابستان ۱۳۵۸ بود. وی همچنین نقش مهمی در در تشکیل اولین واحدهای #پیشمرگه_کومه‌له و نیز آماده شدن مردم و احزاب سیاسی کوردستان برای مقابله با اولین یورش نظامی وحشیانه ج.ا به کردستان در سال ۱۳۵۸ ایفا کرد.
کاک فواد در ۹ شهریور ۱۳۵۸حین یک ماموریت و در نبردی نابرابر با نیروهای ج.ا در اطراف #مریوان جان باخت. چند روز پیشتر دو برادر وی، حسین و امین، در مریوان اعدام شده بودند. کمتر از دو سال بعد، دو برادر دیگر کاک فواد، ماجد و امجد مصطفی سلطانی، در #تبریز اعدام شدند.
خواهر کاک فواد، ملکه مصطفی سلطانی، از اولین پیشمرگان زن در کومه‌له بود. همسر ملکه، دکتر #جعفر_شفیعی، از اعضای رهبری کومه‌له بود که طی حادثه‌ای در پاییز ۱۳۶۷ جان باخت. تنها فرزند ملکه، «به‌یان» (سحر) نیز سالها بعد در سوئد جان باخت. ملکه مصطفی سلطانی اخیرا کتاب خاطرات خود را به زبان #کوردی منتشر کرده که منبع مهمی برای آگاهی از تحولات کردستان در یک دهه بعد از انقلاب است. ترجمه فارسی این کتاب در دست تهیه است.
گروه موسیقی بانگه واز سرودی با نام «فواد فرزند آتش و خون در رثا کاک فواد تولید کرد که در کوردستان بسیار محبوبیت یافت. سرود با صدای هنرمند سرشناس و پیشمرگ پیشین کومه له نجمه غلامی اجرا شده است. ترجمه آزاد من از اشعار این سرود در پایین آمده است. یاد کاک فواد گرامی باد
***
فواد فرزند آتش و خون
بذر انقلاب بود در خاک وطن
شیرانه مقابل اشغالگر
ایستاد همچو سنگر
چه گوارای کردستان بود
در هر عرصه آماده بود
یک دم در اتحادیه دهقانان
یک دم در جمع زحمتکشان
یک دم در سنگر یک دم در روستا
عرق ریزان همدوش دهقان
کیست همچو او تندر باشد؟
کوردستان در سوگش اینگونه باشد؟
نه تنها کوردستان تمام ایران
خشمگین و ماتم باران
برای فوادی که سنگر است یادش در دلهامان رهبرست
یک دم در اتحادیه دهقانان یک دم در جمع زحمتکشان یک دم در سنگر یک دم در روستا عرق ریزان همدوش دهقان
انقلابی زحمتکشان چراغ راه دل خون چکان بیایید یاران مویه کنان اینگونه به سوگش بنشینیم کاک فواد شهید کاردان انقلابی پاک و پرتوان
سوگند که جایت را پر میکنیم سنگرت را رها نمیکنیم اما سنگرها پرند ای یاران همچون گلها در بهاران کوه و کمر پر از پیشمرگ است
نصیب دشمن تنها مرگ است
یک دم در اتحادیه دهقانان
یک دم در جمع زحمتکشان
یک دم در سنگر یک دم در روستا
عرق ریزان همدوش دهقان...
کامران متین
@Komala1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ئەم گرته ڤیدیۆییه زۆر سەرنج ڕاکێش بوو بۆم. ژنێکی تورکی خەڵکی #نەغەده که له ڕێ و ڕەسمی ناشتنی ٣ شاخەوەانی کوردی شاری نەغەده بەشداری کردووه له کۆتایی قسەکانی بە کوردێکی ڕەوان و بێ خەوش دەڵێ: «ئەمن عەجەمم، بە قوربانی کوردان دەبم!». کەسانێک کە وەک من که له شۆینی وەک نەغەده ژیاون و شەڕی نەغەدەیان تەجرەبە کردووه دەزانن که پەیوەندی #کورد و#تورک لەم ناوچەیه چەنده ئاستەمە و هەم هەوێنی هاوپشتی دێمۆکراتیکی هەیە وەک سەردەمی« کۆماری کوردستان» و «حکومەتی میللی ئازەربایجان» وهەم زەرفیەتی ئەوەی هەیه که له لایەن حکومەتی ناوەندی تاران کەڵکی خراپی لێ وەرگیره و شەڕ و تێک هەڵچوونی وێرانکارانەی لێ ساز بێ. هیوادارم حزبەکان و چالاکانی سیاسی #ڕۆژهەڵات وشیار بون و وتاری سیاسی\نەتەوەیی کورد جۆرێک داڕێژن که تورکەکانی نیشته جێ له شۆینی وەک نەغەده و ورمێ و میاندوواو و هتد. هەست به مەتەرسی له بزاڤی ڕزگاریخوازی کورد نەکەن و هاوکار و هاوپشتی خەباتمان بن.
کامران مەتین
@Komala1
کامران مەتین
@Komala1
نمیدانم برای مادری داغ دار غصه بخورم یا برای مردمی گریه کنم که در ناخودآگاه جمعی‌شان #نژادپرستی نهادینه شده است. مردمی که چنان کودکان خود را بار می‌آورند که در نه سالگی نیز عرب بودن برایشان دشنام باشد.
در زمانی که پیج هیچ فعال عربی در #ایران خالی از اظهار غم و اندوه و سوگواری برای #کیان_پیرفلک نیست؛ گروهی با کف و سوت و هورا نژادپرستانه ترین جملات مادر داغدارش را تشویق می‌کنند!
این همان نگاهی است که فریاد خطر آن را می زنیم. نگاهی که به لطف نظامی حاکم در زیر خروارها خاکستر خفته است و روزی حمام #خون به پا می‌کند.
این همه ستیزه خویی و #نفرت و برچسب‌های سیاه به #اقوام غیر فارس و تربیت کردن فرزندان بر اساس تعالیم غیر انسانی و غیر متمدنانه ریشه تمام همزیستی‌ها را می‌خشکاند. رها کنید افکار پوسیده متکی بر آموزش‌های حاکمانی را که بر طبل عداوت ها و دشمنی ها می کوبیدند تا ما را به خود درگیر کنند و تخت حکم خود را مستحکم تر کنند.
به خود و کودک خود بباورانیم که سیاه و سفید و #عرب و #عجم ؛ #تورک و #کورد ؛ #بلوچ و #فارس هیچ کدام مایه ارزشی نیستند اگر #انسان نباشیم. و به کودکانمان بگوییم که لازمه #ایرانی بودن ؛ فارس بودن نیست. و از خود بپرسیم هم‌وطنان عربمان با شنیدن جمله‌ی «مگر من عربم؟ من ایرانیم!» چگونه می توانند با ما احساس هم وطن بودن و ایرانی بودن کنند؟
نمیدانم برای دل‌های داغدار سوگوار باشم یا بر باورهای مردمم بگریم؟
نویسنده: دکتر عبدالعباس ظهیری
@Komala1
در زمانی که پیج هیچ فعال عربی در #ایران خالی از اظهار غم و اندوه و سوگواری برای #کیان_پیرفلک نیست؛ گروهی با کف و سوت و هورا نژادپرستانه ترین جملات مادر داغدارش را تشویق می‌کنند!
این همان نگاهی است که فریاد خطر آن را می زنیم. نگاهی که به لطف نظامی حاکم در زیر خروارها خاکستر خفته است و روزی حمام #خون به پا می‌کند.
این همه ستیزه خویی و #نفرت و برچسب‌های سیاه به #اقوام غیر فارس و تربیت کردن فرزندان بر اساس تعالیم غیر انسانی و غیر متمدنانه ریشه تمام همزیستی‌ها را می‌خشکاند. رها کنید افکار پوسیده متکی بر آموزش‌های حاکمانی را که بر طبل عداوت ها و دشمنی ها می کوبیدند تا ما را به خود درگیر کنند و تخت حکم خود را مستحکم تر کنند.
به خود و کودک خود بباورانیم که سیاه و سفید و #عرب و #عجم ؛ #تورک و #کورد ؛ #بلوچ و #فارس هیچ کدام مایه ارزشی نیستند اگر #انسان نباشیم. و به کودکانمان بگوییم که لازمه #ایرانی بودن ؛ فارس بودن نیست. و از خود بپرسیم هم‌وطنان عربمان با شنیدن جمله‌ی «مگر من عربم؟ من ایرانیم!» چگونه می توانند با ما احساس هم وطن بودن و ایرانی بودن کنند؟
نمیدانم برای دل‌های داغدار سوگوار باشم یا بر باورهای مردمم بگریم؟
نویسنده: دکتر عبدالعباس ظهیری
@Komala1