به دو دلیل. اگر #امیرهوشنگ_ابتهاجنبود، #غزل_فارسیدر جایگاهی که امروز هست، نبود و اگر او نبود، #موسیقی_سنتی_ایراندر جایگاهی که امروز هست، نبود. من #حسین_منزویرا (بهعنوان پادشاه #غزل_نو)محصول عبور #ابتهاجاز مضمون #شعر_کلاسیک#ایرانمیدانم، کاری که #محمدرضا_شفیعی_کدکنینتوانست به انجام برساند و #سیمین_بهبهانیبا رفتن راهی متفاوت، اصولا در این مسیر قرار نگرفت. #محمدحسین_شهریارالبته بهعنوان خاتم #غزلسرایانکلاسیک نقشی تسهیلگر در این گذار داشت. اما در موسیقی، بعد از #پیرنیای بزرگ، موسیقی رادیو، بهعنوان تنها محمل #موسیقی_سنتی، راه قهقرا میپیمود. دوران اوج #گلهاسپری شده بود و عدهای از صاحبنامان #موسیقی_ایرانیرادیو را به انحصار و تکرار خود درآورده بودند که قاعدتا برای دیگران راهی برای نفوذ در آن متصور نبود. مدیریت توانمند و بیملاحظهی ابتهاج در قامت احیاکنندهی #برنامه_گلهاو سپس رئیس #موسیقی_رادیونسلی جوان را به رادیو کشاند که تا امروز آثار حضور درخشان و پربار ایشان در #موسیقی_سنتی_ایرانآشکار است. مهمتر از آن پایداری او در ادامهی مدیریت جوانهای آن روز موسیقی در قالب گروههای #عارفو #شیداو بعد از انقلاب #کانون_چاووشبود. تردید ندارم اگر مدیریت #هوشنگ_ابتهاجنبود، در آن اوضاع پرآشوب این گروهها یا شکل نمیگرفتند یا پایدار نمیماندند. بدیهی است در انجام چنین کارهای سترگی عدهای برکنار میمانند، وقتی ابتهاج حتی با #شجریانبزرگ هم مماشات نمیکند و زمانی که او درخواست دستمزدی بیش از دیگران میکند، او را هم از گلها کنار میگذارد تا یک سال بعد که #محمدرضا_شجریانخود به منزل سایه میرود و دوباره به رادیو بازمیگردد.