کارگاه دیالکتیک

🟥🟥 سری که در مقابل هیچ رژیمی خم شدنی نیست

زاهدان نه تنها به کلاف سر در گمی برای رژیم حاکم تبدیل شده بلکه همچنین به کلاف سر در گمی برای انواع و اقسام اپوزیسیون مرکزگرای حکومت هم مبدل شده است. مردمی که نه حکومت و نه بخش زیادی از اپوزیسیونش اساسا آنها را فاقد اهمیت می‌دانستند، حالا تبدیل به بدنی متحد و سری شده است که در مقابل هیچ رژیمی خم شدنی نیست. شاید به همین دلیل است که طبق اطلاعات موثقی که داریم اما هنوز از جزئیات آن نتوانسته‌ایم اطلاعی به دست آوریم، شهید حسین سعیدی، شهید قهرمان مردم ایذه، همان کسی که گفت «این سر در مقابل هیچ رژیمی خم شدنی نیست»، برخلاف حکومت مرکزی و اپوزیسیون مرکزگرا، سال‌ها پیش مدتی از مبارزه انقلابی مسلحانه‌اش را در میان ملت بلوچ سازماندهی کرده بوده است و این سازمان‌های انقلابی از چریک‌های فدایی تا پیکار و راه کارگر بوده‌اند که در بلوچستان شاخه سازمانی داشته‌اند (ما به زودی به شهدای قهرمان اما فراموش شده ملت بلوچ خواهیم پرداخت تا تاریخ خودمان را بدانیم) .
در مقابل حکومت مرکزی، در یکصد سال گذشته تنها با زبان دار و گلوله و حذف و نابودی با ملت بلوچ حرف زده است. از ارتش رضاخانی به فرماندهی امان‌الله جهانبانی که برای کشتار بلوچ‌ها به سرزمین ما وارد شد تا یگان‌های جهادی-نظامی سپاه پاسداران که برای غارت و چپاول و سرکوب به بلوچستان آمدند، یکصد سال زبان حکومت برای گفتگو با ملت بلوچ بوده‌اند.
حالا که ملت بلوچ با مقاومت و پایداری پتانسیل انقلابی خودشان را نشان داده‌اند حکومت و اپوزیسیون مرکزگرا هر دو برای نفوذ در بلوچستان به سیاست مزدورپروری روی آورده‌اند. حکومت دائم با برخی خوانین و مولوی‌های خودفروخته دیدار و گزارش‌های مفصل از دیدارهایش منتشر می‌کند و اپوزیسیون مرکزگرا هم سعی کرده است از طریق تماس با برخی خوانین خارج‌نشین یا سلبریتی‌های بلوچ دنیای مجازی چنین نمایش بدهد که ملت بلوچ را به رسمیت می‌شناسد.
آنچه که هر دوی این جناح‌های ستم را افشا می‌کند این است که ملت بلوچ دو چیز را ثابت کرده: این سر برای هیچ رژیمی، مطلقا هیچ رژیمی خم شدنی نیست. شعار علیه انواع اشکال ولایی و سلطنتی حکومت در تمامی جمعه‌های زاهدان دیده می‌شود و دو اینکه ملت بلوچ این بار به میدان آمده تا حق تعیین سرنوشت خودش را، بدون هیچ سازشی به دست بیاورد. حکومت و اپوزیسیون مرکزگرا از این «حق تعیین سرنوشت» به یک اندازه وحشت دارند. برای هر دوی اینها ملت بلوچ را باید با زور سرنیزه و گلوله بخشی از ایران نگه داشت. در حالی که تنها با به رسمیت شناخته شدن حق تعیین سرنوشت، سپردن اداره امور محلی به خود ملت بلوچ، محرومیت‌زدایی واقعی از بلوچستان و به رسمیت شناختن واقعی ملت بلوچ به عنوان بخشی از ملت ایران از طریق حضور واقعی آنها در قدرت سیاسی و تصمیمات تعیین‌کننده است که این انتخاب در مقابل ملت بلوچ به وجود می‌آید که همچنان خودش را بخشی از ایران بداند. باقی ماندنی آگاهانه و آزادانه نه از سر اجبار و با سرکوب و خشونت.
پیام جمعه‌های زاهدان روشن است: ملت بلوچ کوتاه نمی‌آید و سرش را برای هیچ رژیمی خم نمی‌کند.

#جمعه_های_بلوچستان
#جمعه_خونین
#بلوچستان
#دزاپ
#زاهدان
#جنین_زند_آجویی
#ماهو_بلوچ
@revolutionaryzahedan

سیستان و بلوچستان نان ندارد/خون ندارد/صدا ندارد/ /خشم و فریاد سیستان و بلوچستان باشیم/ #زاهدان #سیستان_بلوچستان #سیستان_و_بلوچستان #اعتراضات_سراسری #اعتصاب_سراسری #جمعه_خونین_زاهدان #مهسا_امینی ‏ #MahsaAmini