...اما ما بختیاریها
#مادر نمیدانیم چیست! ما میگوییم «دا»!
یعنی چه دا؟ نمیدانم! برخی میگویند در اوستایی ریشهی فعل است به معنی بخشیدن و آفریدن، چرا که مادر است که زندگی میبخشد، که میآفریند، چرا که مادر است که ریشهی هستی است.
برخی میگویند درستش «داه» است، به معنی آبستن و داه، خوبیاش این است که آه را در خود پنهان دارد. آه!
برخی دیگر شاید بگویند دا یعنی دیوار:
آنچه بدو خانه نوآیین بود
خشت اول، دای نخستین بود
دا، دیوار خانه است، سقف خانه هم هست، زمین خانه هم هست، پنجرههایش هم هست!
دا، نخستین دیوار، آخرین دیوار
یا اصلا چه کار به معنیاش داریم، به قول
#محمود_درویش:
اولین وطن، آخرین تبعیدگاه!
دا دل است، عزیز دل است که لامش شکسته شده، که دلش شکسته شده! که چشمش همهجا پی پسرش است، پسر را ما بختیاریها میگوییم کُر. البته نه اینکه ربطی به آب کُر، آن آب پاک کننده داشته باشد.
دا، چشمهی جوشان پاک کننده! به قول خودمان: کُر سی چنت بی؟ پسر میخواستی چه کنی؟
دای نازنین من:
به انتظار چیستی؟
نه دانه ایست این که از زمین
دوباره سر برآورد
نه مزرعی که خوشه های زر برآورد
کبوتران خویش را به آشیان سرخشان روانه کن
که آسمان من غبار مرده ایست
که توتیای چشم هیچ کس نمی شود
#رضا_طهماسبی @aan_soo